تولد شیر خدا امیر المومنین ع مبارک باد. حضرت محمد ص خطاب به فاطمه بنت اسد(مادر امام علی ع) فرمودند: برو این مولود(امام علی ع) را به عمویش حمزة بن ابی طالب ع بشارت بده. مادر امام علی ع عرض کرد: اگر گریه کند، چه کسی به او شیر می دهد؟ حضرت فرمودند: من به او شیر خواهم داد. عرض کرد: شما به او شیر می دهید؟ فرمودند: بله! من به او شیر می دهم. فاطمه بنت اسد فرمودند: وقتی از عمویش حمزه ع جدا شدم و برگشتم و داخل منزل شدم، پسرم علی ع را دیدم در حالی که چهره اش نورانی و نورش به آسمان منعکس شده بود. او را با پارچه ای پیچاندم؛ اما او آن پارچه را پاره کرد، دوباره او را با دو پارچه پیچاندم؛ اما او برای بار دوم نیز آن دو پارچه را پاره کرد. سومین بار او را با سه پارچه پیچاندم و باز آنها را پاره کرد، سپس با چهار پارچه که از پارچه های مصر و محکم بود، او را پیچاندم او نیز آنها را پاره کرد. بار پنجم با پنج پارچه ابریشمی که محکم بود او را بستم او آنها را نیز پاره کرد. سپس برای بار ششم او را با شش پارچه ابریشمی و یک پارچه چرمی پیچاندم، او نیز همه پارچه ها را به اذن خدای تبارک و تعالی پاره کرد، سپس او به اذن خدای تبارک و تعالی فرمودند: ای مادر عزیزم! دست هایم را نبند؛ زیرا من به دست هایم احتیاج دارم برای این که به وسیله انگشتانم به خدا اشاره می کنم و او را عبادت می کنم. 📚 مدینة المعاجز. 🆔 @huoooo

راوی گوید: من و عباس بن عبد المطلب و گروهى، در كنار خانه كعبه نشسته بوديم، ناگهان ديديم، فاطمه بنت اسد، مادر بزرگوار امير المؤمنين عليه السّلام در حالى كه از حمل او نه ماه مى ‏گذشت و آثار وضع حمل، در او نمودار بود، از دور پيدا شد و دست به دعا برداشته و عرض كرد: پروردگارا! من به تو و به پيامبرانت و كتب آنها ايمان دارم و گفتار جدم ابراهيم خليل عليه السّلام كه اين خانه را تجديد بنا نموده تصديق نموده و به آن اعتراف دارم، خدايا! به حق بانى اين خانه و اين مولودى كه در رحم دارم، تو را سوگند مى ‏دهم كه سختى‏ ولادت او را بر من آسان بگردان. راوی گويد: پس ديدم ديوار خانه خدا شكاف برداشت و فاطمه از آن شكاف به درون خانه كعبه رفت و ديوار به حال اوّل برگشت. جماعتى كه در آن جا بوديم، برخاستيم تا قفل در را باز كنيم، امّا قفل باز نشد، از آن جا فهميديم كه اين شكافتن ديوار، به امر پروردگار بوده و اين كرامتى است كه خداى متعال، به آن مخدّره و فرزندش، اختصاص داده است. سه روز از اين ماجرا گذشت و در روز چهارم، فاطمه در حالى كه مولود كعبه را به روى دست داشت، از خانه بيرون آمد و گفت: بى ‏گمان من از زنان با ايمان دوران گذشته برترى يافتم، چرا كه آسيه دختر مزاحم، خداى را در جايى به شكل پنهانى پرستش كرد كه خداوند دوست نداشت جز در حال اضطرار در آنجا پرستش شود، يعنى خانه فرعون كه مهد كفر و ستمگرى بود و مريم دختر عمران كه به هنگام ولادت مسيح، به فرمان خداوند، از بيت المقدس و عبادتگاهش خارج گرديده و مسيح را تولد نمود و از درخت خرماى خشكيده ‏اى كه آن را تكان داد خرماى تازه تناول نمود؛ اما من به فرمان خداوند، به خانه كعبه داخل شدم و از ميوه ‏هاى بهشتى، تغذيه نمودم و پس از پايان حمل كه خواستم از آنجا خارج شوم، هاتفى مرا اعلام نمود كه اين مولود مسعود را، على نام گذار، چرا كه خداوند علىّ اعلى مى ‏فرمايد: «من نام او را از نام خويش برگرفتم و او را به ادب خاص خود تربيت نمودم و بر دانش عميق خويش او را واقف ساختم؛ اوست كه در آينده نه چندان دور، خانه ‏ام را از وجود بتها پاك ساخته و آنها را خواهد شكست و بر پشت بام خانه‏ ام پس از شكستن بتها، حكومت توحيد را اعلام خواهد كرد، و مرا تقديس و تمجيد خواهد نمود، خوشحال و شادمان باد، آن كس كه او را دوست داشته و فرمانش را اطاعت نمايد و تيره روز باد، آن كس كه با او دشمنى ورزد و فرمانش را تمرّد نمايد. راوى گويد: روزى كه على ديده به جهان گشود، از عمر پر بركت رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم سى سال گذشته بود، پيامبر او را بسيار دوست مى ‏داشت و به مادرش فاطمه دستور داد تا گهواره او را نزديك بسترش قرار دهد. رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم شخصا تربيت او را به عهده گرفته و به دست مباركش او را مى ‏شست و شير مى ‏داد و به هنگام خواب گهواره اش را تكان مى‏ داد و در بيدارى با او سخن مى ‏گفت و بر سينه‏ اش او را جاى مى ‏داد. 📚 كشف اليقين في فضائل أمير المؤمنين عليه السلام ؛ النص ؛ ص17. 🆔 @huoooo

حضرت صادق عليه السّلام فرمود: تَبِعَ قَوْمٌ أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ فَالْتَفَتَ إِلَيْهِمْ فَقَالَ مَنْ أَنْتُمْ قَالُوا شِيعَتُكَ يَا أَمِيرَ الْمُؤْمِنِينَ قَالَ مَا لِي لَا أَرَى عَلَيْكُمْ سِيمَاءَ الشِّيعَةِ فَقَالُوا وَ مَا سِيمَاءُ الشِّيعَةِ قَالَ صُفْرُ الْوُجُوهِ مِنَ السَّهَرِ خُمْصُ الْبُطُونِ مِنَ الصِّيَامِ ذُبُلُ الشِّفَاهِ مِنَ الدُّعَاءِ عَلَيْهِمْ غَبَرَةُ الْخَاشِعِينَ. گروهى دنبال امام على عليه السّلام حركت كردند در اين هنگام امير المؤمنين متوجه آنان شد و فرمود شما كه هستيد؟ گفتند: شيعيان تو هستيم. حضرت فرمودند: من در شما سيماى شيعيان را مشاهده نمى ‏كنم. گفتند: شيعيان بايد چگونه باشند؟ حضرت فرمودند: چهره ‏هایشان از بيدارى در شب‏ها زرد شده شكمشان از روزه به پشت چسبيده و لب‏هاى آنها از كثرت دعا و ذكر به هم چسبيده و غبار بندگان خاشع آنها را فرا گرفته است. 📚 مشكاة الأنوار في غرر الأخبار ؛ النص ؛ ص58. 🆔 @huoooo

رسول خدا (ص) فرمودند: يكى از بنى اسرائيل روى بر زمين نهاد و گفت‏: اللهم انت انت و انا انا انت العواد بالمغفرة و انا العواد بالذنوب‏ يعنى بار خدايا تو خداوند جليلى و من بنده ذليل، تو مدام آمرزنده ای و من مدام بگناه می پردازم. هاتفى آواز داد كه هم چنين است كه تو گفتى سر بردار كه ترا آمرزيدم‏. 📚 منهج الصادقين فى إلزام المخالفين ج‏2 341. 🆔 @huoooo

برای این که حاجتت براورده بشه خدا رو به آه حضرت زینب علیها السلام قسم بده 🎙 حجة الاسلام سید عباس موسوی مطلق 🆔 @huoooo

پیامبر ص: لَا يَزَالُ النَّاسُ بِخَيْرٍ مَا لَمْ يَسْتَعْجِلُوا قِيلَ يَا رَسُولَ اللَّهِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْكَ وَ كَيْفَ يَسْتَعْجِلُونَ قَالَ يَقُولُونَ دَعَوْنَا فَلَمْ يُسْتَجَبْ لَنَا. مردم تا وقتى كه شتابزده نشده‏ اند در راه خير و صلاحند. گفتند: يا رسول الله چگونه شتابزده مى ‏شوند؟ رسول خدا ص فرمودند: مى ‏گويند ما دعا كرديم، خدا دعاى ما را مستجاب نكرد. 📚 مجموعة ورام ؛ ج‏1 ؛ ص6. 🆔 @huoooo

اویس قرنی فرمود: هر كس سه چيز را دوست دارد، دوزخ به او از رگ گردنش نزديك‏تر است: 1. طعام خوش خوردن. 2. لباس نيكو پوشيدن. 3. با توانگران نشستن. ✍️ مرحوم ایت الله قاضی به مرحوم آقای خویی فرمودند غذا را به خاطر لذت نفسانی نخور بخاطر فایده اش بخور. ایشان به خاطر این كه لذت نفسانی در اینجا نباشد از خودش یك اختراع كرده بود: پلو خورشت را، پلویش را جدا می خورد و خورشتش را هم جدا می خورد! 📚 پاسداران حريم عشق ؛ ج‏3 ؛ ص231. 🆔 @huoooo

🔴 آقای خمینی ۱۰۰۰ سال ظهور من را جلو انداخت 🔵 خدای متعال برای یاوران خمینی جایگاهی در رضوان خودش درنظر گرفته است که به محض قبض روح به آنجا منتقل می‌شوند... 🎙 حجت‌الاسلام الهی 🆔 @huoooo

پيامبر صلّى اللَّه عليه و آله و سلم فرمودند: ‏ مَرَرْتُ لَيْلَةَ أُسْرِيَ بِي إِلَى السَّمَاءِ عَلَى قَوْمٍ يَخْمِشُونَ وُجُوهَهُمْ بِأَظْفَارِهِمْ فَسَأَلْتُ جَبْرَائِيلَ عَنْهُمْ فَقَالَ هَؤُلَاءِ الَّذِينَ يَغْتَابُونَ النَّاسَ. در شب معراج گروهى را ديدم كه صورتهاى خود را با ناخن مى ‏خراشيدند، از جبرئيل ع پرسيدم: ايشان چه كسانى هستند؟ جبرئیل ع گفت: این ها کسانی هستند که غيبت مردم می کنند. 📚إرشاد القلوب إلى الصواب (للديلمي) ؛ ج‏1 ؛ ص116. 🆔 @huoooo

حکایت نورافشانی دهان مبارک محدث بزرگوار حاج شیخ عبّاس قمی (ره) مرحوم حجّة الاسلام آقای سید مرتضی سبزواری با دو واسطه موثّق نقل کردند: شبی به همراه یکی از دوستان از زیارت حضرت رضا علیه السلام باز می گشتیم. در بین راه از دور متوجّه شدیم شیخی عبا به سر کشیده و به طرف صحن می رود در حالی که گاهی جلوی او روشن می شود و دوباره خاموش می شود، از آنچه دیدیم بسیار تعجّب کردیم. شخصی که همراه من بود، گفت: من جایی نمی روم تا بفهمم این روشنایی چه چیزی است که گاهی پدید می آید؟! نزدیک تر رفته و متوجّه شدیم چراغی در دست او نیست، بلکه او هر موقع ذکر می گوید، روشنایی حاصل می شود و وقتی ذکر تمام می شود روشنایی تمام می شود، جلوتر رفته دیدیم آن شخص بزرگوار مرحوم حاج شیخ عبّاس قمی(ره) صاحب کتاب مفاتیح الجنان است. 📚 روزنه هایی از عالم غیب. 🆔 @huoooo