امام باقر (ع) فرمودند: لَمَّا دَعَا نُوحٌ ع رَبَّهُ عَزَّ وَ جَلَّ عَلَى قَوْمِهِ أَتَاهُ إِبْلِيسُ لَعَنَهُ اللَّهُ فَقَالَ يَا نُوحُ إِنَّ لَكَ عِنْدِي يَداً أُرِيدُ أَنْ أُكَافِئَكَ عَلَيْهَا فَقَالَ نُوحٌ وَ اللَّهِ إِنِّي لَبَغِيضٌ إِلَيَّ أَنْ يَكُونَ لَكَ عِنْدِي يَدٌ فَمَا هِيَ قَالَ بَلَى دَعَوْتَ اللَّهَ عَلَى قَوْمِكَ فَأَغْرَقْتَهُمْ فَلَمْ يَبْقَ أَحَدٌ أُغْوِيهِ فَأَنَا مُسْتَرِيحٌ حَتَّى يَنْشَأَ قَرْنٌ آخَرُ فَأُغْوِيَهُمْ فَقَالَ لَهُ نُوحٌ مَا الَّذِي تُرِيدُ أَنْ تُكَافِئَنِي بِهِ قَالَ لَهُ اذْكُرْنِي فِي ثَلَاثَةِ مَوَاطِنَ فَإِنِّي أَقْرَبَ مَا أَكُونُ إِلَى الْعَبْدِ إِذَا كَانَ فِي إِحْدَاهُنَّ اذْكُرْنِي إِذَا غَضِبْتَ‏ وَ اذْكُرْنِي إِذَا حَكَمْتَ بَيْنَ اثْنَيْنِ وَ اذْكُرْنِي إِذَا كُنْتَ مَعَ امْرَأَةٍ خَالِياً لَيْسَ مَعَكُمَا أَحَدٌ. چون نوح ع قومش را نفرين کرد، شيطان نزد او آمد و گفت: اى نوح! تو را نزد من حقى است، مى ‏خواهم عوض آن را بدهم. نوح ع گفت: به خدا سوگند كه براى من بسيار ناگوار است كه حقى بر تو داشته باشم، آن حق چيست؟ شیطان گفت: آرى، تو نزد خدا به قوم خود نفرين كردى و آنان را غرق ساختى و كسى نماند كه من گمراهش كنم، و من در راحتى هستم تا اينكه نسل ديگرى به وجود آيد و آنها را گمراه سازم. نوح ع گفت: چگونه مى ‏خواهى به من عوض بدهى؟ شيطان گفت: مرا در سه جا ياد كن كه در آن سه جا به بنده از هر وقتى نزديك‏ترم: 1. هنگامى كه غضب كردى مرا به يادآور. 2. هنگامى كه ميان دو نفر قضاوت مى ‏كنى مرا به يادآور. 3. هنگامى كه با زنى همنشين شدى و كسى با شما نبود، مرا به ياد آور. 📚 الخصال ؛ ج‏1 ؛ ص132. 🆔 @huoooo

رسول خدا صلّى اللَّه عليه و آله و سلّم: نور فاطمه ع قبل از اينكه زمين و آسمان خلق شوند آفريده شد. بعضى از مردم گفتند: اى رسول خدا! پس او از جنس بشر نيست؟ پيامبر ص فرمودند: فاطمه حوريّه ‏اى در لباس انسان است. گفتند: اى رسول خدا! چگونه امكان دارد كه كسى حوريّه و در عين حال انسان باشد؟ پيامبر ص فرمودند: خداوند متعال قبل از اينكه حضرت آدم ع را بيافريند فاطمه ع را در آن هنگامى كه ارواح مخلوقات را خلق مى ‏كرد، از نور خود آفريد، و هنگامى كه آدم ع را آفريد، فاطمه ع را به او نشان داد. گفته شد: اى رسول خدا! فاطمه در آن زمان كجا بود؟ پيامبر ص فرمودند: نور او در حفره‏ اى زير ساق عرش قرار داشت. گفتند: اى رسول خدا! طعام وى چه بود؟ پيامبر ص فرمودند: تسبيح و تقديس و تهليل‏ و تحميد؛ هنگامى كه خدا حضرت آدم ع را آفريد و مرا از صلب او خارج نمود (متولّد شدم)، اراده نمود كه فاطمه ع را از صلب من خارج كند، پس آن نور را در سيبى قرار داد و جبرئيل آن سيب را نزد من آورد و گفت: اى محمّد! سلام، رحمت و بركات خدا بر تو باد. گفتم: اى حبيب من! بر تو باد سلام و رحمت و بركات او. جبرئيل گفت: اى محمّد! خدا به تو سلام مى ‏رساند. گفتم: هر چه سلام (سلامتى) است از طرف اوست و به سوى او باز خواهد گشت. گفت: اى محمّد! اين سيب تحفه‏ اى است كه خداوند مهربان آن را از بهشت براى تو فرستاده. و من آن سيب را گرفته و به سينه خود نهادم. جبرئيل گفت: اى محمّد! خداوند مى ‏فرمايد كه اين سيب را بخورى. هنگامى كه آن سيب را تكّه كردم نورى از آن ساطع گرديد كه موجب تعجّب من شد، و جبرئيل كه تأخير و تأمّل مرا در خوردن سيب مشاهده كرد، گفت: اى رسول خدا! چرا آن را نمى ‏خورى؟ بخور و نترس، زيرا آنچه ديدى نور بانويى است كه در آسمان «منصوره» و در زمين «فاطمه» خواهد بود. گفتم: اى جبرئيل! چرا در آسمان منصوره و در زمين فاطمه است؟ گفت: در زمين فاطمه ناميده شد براى اينكه پيروان و شيعيان خود را از آتش نجات مى ‏دهد و دشمنانش از محبّت او محروم خواهند بود، و در آسمان به اين جهت منصوره است كه خدا «در سوره روم- آیه4 و 5» فرمود: «در روز قيامت، مؤمنان از نصرت و يارى خدا خشنود مى ‏شوند، و خداوند هر كه را خواهد يارى كند»، و مقصود از نصرت خدا براى مؤمنان، همانا شفاعت و نصرت فاطمه ع براى شيعيان و دوستدارانش مى ‏باشد. 📚 بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج‏43 ؛ ص4. 🆔 @huoooo

پيامبر ص: هنگامى كه خدا من و على را خلق كرد آسمان و زمين، بهشت و دوزخ، لوح و قلمى در كار نبود. و زمانى كه خدا تصميم گرفت ما را بيافريند سخنى گفت كه‏ از آن نورى به وجود آمد، سپس سخن ديگرى گفت كه از آن نورى ديگر پديد آمد، آنگاه آنها را با يك ديگر ممزوج نمود، و من و على را از آن به وجود آورد، و نور عرش را از نور من خلق كرد؛ بنا بر اين، من از عرش برترم، و نور آسمانها را از نور على خلق كرد پس على نيز از آسمانها برتر است؛ و نور آفتاب را از نور حسن و نور ماه را از نور حسين آفريد، پس آنان از آفتاب و ماه برترند. ملائكه خداى سبحان را تسبيح مى ‏كنند و مى ‏گويند: پاك و منزّه است خدا كه اين نورها در نزد او گرامى هستند. هنگامى كه خداوند اراده نمود تا ملائكه را مورد آزمايش قرار دهد ابرى تاريك بر ايشان فرستاد طورى كه نتوانند يك ديگر را ببينند، در اين حال ملائكه گفتند: پروردگارا! از آن روزى كه ما را آفريده بودى هرگز چنين چيزى را نديده بوديم، تو را به حق اين نورها سوگند مى ‏دهيم كه اين تاريكى و ظلمت را از ما دور نمايى؟ و در اين حال خداى متعال نور فاطمه را آفريد و آن را مانند قنديل بر كنار عرش آويخت و از آن نور آسمانها و زمين‏هاى هفتگانه را خلق كرد، و به اين جهت فاطمه را زهرا ناميده ‏اند. ملائكه خدا را تسبيح و تقديس مى ‏كردند، و خداوند به ايشان فرمود: به عزّت و جلالم، ثواب تسبيح و تقديس شما را براى اينان- يعنى فاطمه، پدر، شوهر و فرزندانش قرار خواهم داد. 📚 بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج‏43 ؛ ص17. 🆔 @huoooo

امام صادق (ع) فرمودند: يَقُولُ إِبْلِيسُ لَعَنَهُ اللَّهُ مَا أَعْيَانِي فِي ابْنِ آدَمَ فَلَنْ يُعْيِيَنِي مِنْهُ‏ وَاحِدَةٌ مِنْ ثَلَاثٍ أَخْذُ مَالٍ مِنْ غَيْرِ حِلِّهِ أَوْ مَنْعُهُ مِنْ حَقِّهِ أَوْ وَضْعُهُ فِي غَيْرِ وَجْهِهِ. ابليس (خدا لعنتش كند) مي گويد: هر چیز مرا درباره آدميزاد عاجز كند، در گمراه كردنش با يكى از سه چيز هرگز عاجز نخواهم ماند: از راه غير مشروع مال بدست آوردن يا حق مال را پرداخت نكردن يا در غير محلش صرف كردن. 📚 الخصال ؛ ج‏1 ؛ ص132. 🆔 @huoooo

امام صادق ع:‏ أَنَّهُ تَعَالَى جَعَلَ اسْمَهُ الْأَعْظَمَ ثَلَاثَةً وَ سَبْعِينَ حَرْفاً فَأَعْطَى آدَمَ ع خَمْسَةً وَ عِشْرِينَ حَرْفاً وَ أَعْطَى نُوحاً ع خَمْسَةَ عَشَرَ وَ إِبْرَاهِيمَ ع ثَمَانِيَةً وَ مُوسَى ع أَرْبَعَةً وَ عِيسَى ع حَرْفَيْنِ فَكَانَ بِهِمَا يُحْيِي الْمَوْتَى وَ يُبْرِئُ الْأَكْمَهَ وَ الْأَبْرَصَ وَ أَعْطَى مُحَمَّداً ص اثْنَيْنِ وَ سَبْعِينَ حَرْفاً وَ اسْتَأْثَرَ سُبْحَانَهُ بِحَرْفٍ وَاحِدٍ. همانا خداوند متعال اسم اعظمش را 73 حرف قرار داد و به حضرت آدم ع 25 حرف را داد و به حضرت نوح ع 15 حرف و به حضرت ابراهیم ع 8 حرف و به حضرت موسی ع 4 حرف و به حضرت عیسی ع 2 حرف داد که با ان دو حرف مرده را زنده می کرد و کور و پیس را شفاء می داد و به حضرت محمد ص 72 حرف داد و یک حرف را ویژه خودش قرار داد. 📚 المصباح للكفعمي (جنة الأمان الواقية) ؛ ص312. 🆔 @huoooo

امام صادق (ع) فرمودند: إِنَّ لِلَّهِ فِي كُلِّ يَوْمٍ وَ لَيْلَةٍ مَلَكاً يُنَادِي مَهْلًا مَهْلًا عِبَادَ اللَّهِ عَنْ مَعَاصِي اللَّهِ فَلَوْ لَا بَهَائِمُ رُتَّعٌ وَ صِبْيَةٌ رُضَّعٌ وَ شُيُوخٌ رُكَّعٌ لَصُبَّ عَلَيْكُمُ الْعَذَابُ‏ صَبّاً وَ تُرَضُّونَ بِهِ رَضّا. خداى را فرشته‏ اى است كه هر شبانه روزى فرياد مي زند: بندگان خدا در راه معصيت و نافرمانى خدا قدرى آهسته ‏تر قدم برداريد كه اگر حيوانات چرنده و بچه ‏هاى شيرخوار و پيران قد خميده نبودند آنچنان عذاب سختى بر شما فرود مى ‏آمد كه در زير شكنجه آن نرم مي شديد. 📚 الخصال ؛ ج‏1 ؛ ص128. 🆔 @huoooo

پیامبر ص: هديّة اللّه إلى المؤمن السّائل على بابه. سائل، تحفه‌اى است كه خدا به در خانه‌ى مؤمن مى‌فرستد. 📚تحریر المواعظ العددیة. 🆔 @huoooo

صدقه برای امام زمان ع 🆔 @huoooo

رسول خدا (ص) فرمودند: لَمَّا نَزَلَتْ آيَةُ الْكُرْسِيِّ نَزَلَتْ آيَةٌ مِنْ كَنْزِ الْعَرْشِ مَا مِنْ وَثَنٍ فِي الْمَشْرِقِ وَ الْمَغْرِبِ إِلَّا وَ سَقَطَ عَلَى وَجْهِهِ فَخَافَ إِبْلِيسُ وَ قَالَ لِقَوْمِهِ حَدَثَتْ فِي هَذِهِ اللَّيْلَةِ حَادِثَةٌ عَظِيمَةٌ فَالْزَمُوا مَكَانَكُمْ حَتَّى أَجُوبَ الْمَشَارِقَ وَ الْمَغَارِبَ فَأَعْرِفَ الْحَادِثَةَ فَجَابَ حَتَّى أَتَى الْمَدِينَةَ فَرَأَى رَجُلًا فَقَالَ هَلْ حَدَثَ الْبَارِحَةَ حَادِثَةٌ قَالَ قَالَ لَنَا رَسُولُ اللَّهِ ص نَزَلَتْ عَلَيَّ آيَةٌ مِنْ كُنُوزِ الْعَرْشِ سَقَطَتْ لَهَا أَصْنَامُ الْعَالَمِ لِوَجْهِهَا فَرَجَعَ إِبْلِيسُ إِلَى أَصْحَابِهِ وَ أَخْبَرَهُمْ بِذَلِكَ. آیه الکرسی آیه ای است که از گنج عرش نازل شده و زمانی که این آیه نازل گشت هر بتی که در جهان بود با صورت به زمین خورد. در این زمان ابلیس ترسید و به قومش گفت: امشب حادثه ای بزرگ اتفاق افتاده است منتظر باشید تا من عالم را بگردم و خبر بیاورم. ابلیس عالم را گشت تا به شهر مدینه رسید مردی را دید و از او سوال کرد: دیشب چه حادثه ای اتفاق افتاد؟ مرد گفت رسول خدا فرمودند: آیه ای از گنج های عرش نازل شد که بت های جهان به خاطر آن آیه همگی با صورت به زمین خوردند. ابلیس بعد از شنیدن حادثه به نزد قومش رفت و حادثه را به آن ها خبر داد. 📚 مستدرك الوسائل و مستنبط المسائل ؛ ج‏4 ؛ ص336. 🆔 @huoooo

نماز اوّل وقت مرحوم حجّة الاسلام آقا سید عبّاس حسینی واعظ قمی فرمود: مشهد رفتم و خدمت مرحوم آقای حاج شیخ حسنعلی نخودکی اصفهانی رسیدم، به ایشان عرض کردم: برای عاقبت به خیری و روزی چه کاری باید کرد؟ فرمود: نماز اوّل وقت، نماز اوّل وقت، نماز اوّل وقت. 📚 روزنه هایی از عالم غیب 🆔 @huoooo

ایت الله بهجت (ره) فرمودند: روايتى درباره خلقت عقل نقل شده و من بدان يقين دارم و در كتب متأخّرين ديده ام؛ ولى يادم نيست كجا ديده ام. متن حديث اين است : لمّا خلقُ اللّه العقل ، قال له أقبل فأقبل فقال له من أنا ومن أنت؟ قال : أنا أنا و أنت أنت! ، ثمّ قال له: أدبر فأدبر فقال له : من أنا ومن أنت؟ قال أنا العبد الذليل وأنت الربّ الجليل. وقتى خداوند ، عقل را آفريد، به وى فرمود: «بيا» . و او آمد. سپس خدا فرمود: «من كيستم و تو كيستى؟». عقل گفت: من منم و تو تو! سپس خدا به عقل فرمود: «پشت كن» . او نيز پشت كرد . آن گاه به وى فرمود: «من كيستم و تو كيستى؟» . عقل گفت : من بنده خوارم و تو پروردگار بزرگ هستى . وقتى عقل در مقابل نور قرار مى گيرد، احساس مى كند كه خود، چيزى است. نمى داند او آينه دار نور حق ـ تعالى ـ است و خود، چيزى ندارد و لذا مى گويد: «من منم، و تو تو!» ؛ امّا وقتى پشت كرد، در تاريكى محض قرار مى گيرد و مى فهمد كه هيچ ندارد. از اين رو مى گويد: «أنا العبد الذليل و أنت الربّ الجليل. من بنده خوارم و تو پروردگار بزرگ هستى. مثل آینه که وقتی روبروی چیزی است نمی داند که انچه در او پیداست از خودش نیست ولی وقتی پشت به ان چیز قرار گرفت می فهمد که خودش چیزی ندارد. 📚 زمزم عرفان. 🆔 @huoooo