عموى محمّد بن سليمان می گوید: در زمان حجاج كه ما از زيارت امام حسين خائف بوديم من با چند نفر از آشنايان بطور مخفيانه متوجه كربلا شديم. در كربلا مكانى نبود كه ما در ان اقامت کنیم. ما يك آلونك در كنار فرات ساختيم. در آن حينى كه ما ميان آن بوديم ناگاه مرد غريبى آمد و گفت: من مسافرم، ميخواهم امشب با شما در ميان اين آلونك باشم. ما پذيرفتيم و گفتيم: شخص غريبى است كه چاره‏ اى ندارد. وقتى آفتاب غروب كرد و تاريكى شب جهان را فرا گرفت ما مشعل نفتى خود را روشن كرديم. سپس نشستيم و در باره جريان شهادت و مصيبت امام حسين و آن افرادى كه آن حضرت را دوست داشتند گفتگو كرديم. ما گفتيم: احدى از قاتلين امام حسين باقى نماند مگر اينكه خدا بدن او را دچار بلائى كرد! آن مرد غريب گفت: من از آن گروهى هستم كه امام حسين را كشتند. بخدا قسم كه هيچ گونه ناراحتى دچار من نشده، اى گروه! بخدا قسم كه شما دروغ ميگوئيد. ما چيزى به او نگفتيم، تا اينكه روشنائى مشعل ما ضعيف شد. آن مرد برخاست تا فتيله مشعل را با انگشت خود درست كند. ناگاه كف دستش آتش گرفت. او برخاست و بطرف فرات فرار كرد و خويشتن را در آب فرات انداخت و از آب فرات کمک خواست. بخدا قسم ما ميديديم او سر خود را زير آب ميكرد و آتش همچنان روى آب بود. هنگامى كه سر خود را از آب خارج ميكرد آتش به سرش سرايت مينمود و او سر خود را زير آب ميكرد. وقتى سر خود را از آب خارج ميكرد نيز آتش بسوى او حمله‏ ور ميشد. وضع وى همچنان بود تا هلاك شد! 📚 ترجمه جلد 45 بحار الأنوار؛ ص284. 🆔 @huoooo

َ قَالَ رَسُولُ اللَّهِ ص:‏ إِنَّ مِنَ الْيَقِينِ أَنْ لَا تُرْضُوا النَّاسَ بِسَخَطِ اللَّهِ وَ لَا تَحْمَدُوهُمْ عَلَى مَا رَزَقَكُمُ اللَّهُ وَ لَا تَذُمُّوهُمْ عَلَى مَا لَمْ يُؤْتِكُمُ اللَّهُ إِنَّ الرِّزْقَ لَا يَجُرُّهُ حِرْصُ حَرِيصٍ- وَ لَا يَرُدُّهُ كَرَاهَةُ كَارِهٍ وَ لَوْ أَنَّ أَحَدَكُمْ فَرَّ مِنْ رِزْقِهِ كَمَا يَفِرُّ مِنَ الْمَوْتِ- لَكَانَ رِزْقُهُ أَشَدَّ لَهُ طَلَباً وَ أَسْرَعَ إِدْرَاكاً مِنَ الْمَوْتِ إِنَّ اللَّهَ تَعَالَى جَعَلَ الرَّوْحَ وَ الرَّاحَةَ فِي الْيَقِينِ وَ الرِّضَا وَ جَعَلَ الْهَمَّ وَ الْحَزَنَ فِي الشَّكِّ وَ السَّخَطِ. رسول خدا ص: يكى از علائم يقين اين است كه: به خاطر خشنودى مردم، خداوند را ناخشنود نكنى، و آنان را به خاطر رزقی كه خدا بتوسط آنان به تو داده ستايش منمائى، و آنان را به خاطر این که خداوند تو را از رزقی محروم نموده، سرزنش ننمائى، زيرا حرص هيچ حریصی موجب جلب روزى نمى‏ شود، و ناخوش بودن شخص از رزق هم مانع از رسيدن رزق به او نخواهد شد، زيرا اگر یک از شما از رزقش همانند گريختن از مرگ بگريزد، رزقش سريعتر از مرگ، او را مى ‏طلبد، همانا خداوند متعال آسايش و آرامش و گشایش را در يقين(یعنی یقین داشته باشی که انچه باید به تو برسد میرسد) و راضی بودن به قضای الهی قرار داده است، و اندوه و ناآرامى را در شک و غضب قرار داده است. 📚 مشكاة الأنوار في غرر الأخبار؛ ص12. 🆔 @huoooo

امیر المؤمنین ع: خوشرويى وسيله دوست يابى است و انسان از خود راضى، دشمنان او فراوانند. 📚 نهج البلاغة / ترجمه دشتى؛ ص625. 🆔 @huoooo

خدا عز و جل به موسی ع فرمود: اى موسى، من چيزى محبوب‏تر از بنده مؤمن در نزد خودم نيافريده ‏ام. من او را با كارهايى كه برايش خير است، آزمايش مى ‏كنم و از او هم هر چه كه خير باشد برايش ذخيره مى‏ سازم (يعنى هم من با آزمايش، خير برايش بوجود مى‏ آورم و هم همه اعمال خير او را برايش نگه مى‏ دارم تا در روز قيامت پاداش آنها را بدهم). من به صلاح امور بنده‏ ام از خودش عالمترم. پس به بلاهاى من صبر كن (چون براى تو خير است) و به نعمت هايم شكر كن و به قضاهاى من راضى باش. وقتى كه بنده مؤمنم اين كارها را كرد و بر رضاى من عمل نمود و امر مرا اطاعت كرد، او را جزء صديقان مى‏ نويسم. 📚 الجواهر السنية في الأحاديث القدسية (كليات حديث قدسى) ؛ ص81. 🆔 @huoooo

پيغمبر اكرم ص فرمودند: زاهد در دنيا قلب و بدنش در آسايش است‏. 📚 إرشاد القلوب / ترجمه رضايى ج‏1؛ ص46. 🆔 @huoooo

ابان بن سويد گفت: به امام صادق (ع) عرض كردم كه چه چيزى ايمان را در بنده پا بر جا و ثابت مى‏ كند؟ فرمودند: چيزى كه او را در ايمان ثابت مى ‏كند، ورع و پرهيزگارى، و چيزى كه او را از ايمان بيرون مى ‏كند طمع است. 📚 الخصال / ترجمه جعفرى ؛ ج‏1 ؛ ص21. 🆔 @huoooo

رسول خدا ص: صدقه در راه خدا، از مرگ ناگوار جلوگيرى مى‏ كند. 📚 النوادر( للراوندي ) / ترجمه صادقى اردستانى ؛ ص162. 🆔 @huoooo

حضرت رسول ص: آيا گمان مي كنيد نيرومندى در بردن سنگ است، نيرومند حقيقى آنست كه خشمگين شود و بر خشم خود غالب گردد. 📚 نهج الفصاحة؛ ص160. 🆔 @huoooo

پيغمبر اكرم ص به جناب ابى ذر غفارى فرمودند: اى ابا ذر دنيا زندان مؤمن است، و قبر محلّ امن و امان اوست، و بهشت منزلگاه او مى‏ باشد. و دنيا براى كفار بهشت است. و قبر محلّ عذاب او و آتش جايگاه او مى ‏باشد. 📚 إرشاد القلوب / ترجمه طباطبايى ؛ ص74. 🆔 @huoooo

يونس بن يعقوب گويد: از امام صادق عَلَيْهِ السَّلَامُ شنيدم كه مى‏ فرمودند: هر بدنى و جسمى كه چهل روز يك بار مصيبت نبيند نفرين شده و ملعون است. اظهار داشتم: نفرين شده و ملعون است؟! فرمود: (بلى،) نفرين شده و ملعون است؛ و چون حضرت ديد كه بر من چنين مطلبى سنگين است، فرمود: اى يونس! همانا خراشيدن پوست، كوبيدگى، لغزيدن و افتادن، بدبختى و گرفتارى‏ هاى زندگى، آزمند و ضعيف گشتن، پاره شدن بند كفش، لرزش پلك‏هاى چشم و مشابه آنها از انواع بلايا و مصيبت‏ها است. به راستى مؤمن گرامى‏ تر از آن است كه چهل روز بر او بگذرد و به جهت گناهان و خطاهايش به وسيله آزمايش پاك نگردد، اگر چه به سبب غم و اندوهى باشد كه نداند چرا و چگونه بر او وارد شده است. به خدا سوگند! بعضى از شما پولهایش را نزد خود می گذارد، و چون محاسبه كند ناقص و كَم باشد، پس ناراحت و غمگين گردد؛ و چون دوباره محاسبه كند، ببيند كه درست است، پس همين سبب از بين رفتن بعضى از گناهانش باشد. 📚 تكامل و طهارت روح / ترجمه التمحيص ؛ ص45. 🆔 @huoooo

امیرالمؤمنین ع: وَ مَا بَكَتِ السَّمَاءُ وَ الْأَرْضُ إِلَّا عَلَى يَحْيَى بْنِ زَكَرِيَّا وَ الْحُسَيْنِ بْنِ عَلِيٍّ صَلَوَاتُ اللَّهِ عَلَيْهِمَا. آسمان و زمين جز براى يحيى بن زكريا و حسين بن على عليهم السلام براى كسى گريان نشدند. 📚 بحار الأنوار (ط - بيروت) ؛ ج‏45 ؛ ص201. 🆔 @huoooo

امام صادق ع: هشام بن عبد الملك نزد پدرم فرستاد و آن حضرت را بسوى شام برد وقتى پدرم نزد هشام وارد شد هشام به آن بزرگوار گفت: مرا از آن شبى كه على بن ابى طالب در آن كشته شد آگاه كن و بگو: شخصى كه در شهر كوفه نبوده است چگونه ميتواند براى مقتول شدن على دليل بياورد. چه علامتى براى قتل على براى مردم در كار بوده است؟ اگر تو اين موضوع را ميدانى و صلاح ميدانى مرا از آن آگاه كن. آيا آن علامتى كه براى قتل على بن ابى طالب بوده براى ديگرى هم بوده است يا نه؟ پدرم فرمود: آن شبى كه امير المؤمنين: على بن ابى طالب عليه السلام در آن شهيد شد در آن شب تا طلوع فجر هر سنگى از روى زمين برداشته ميشد خون تازه در زير آن سنگ يافت ميگرديد. آن شبى كه هارون برادر موسى شهيد شد همين طور بود. نيز آن شبى كه يوشع بن نون كشته شد همين طور بود. آن شبى كه حضرت عيسى عليه السلام بطرف آسمان بالا رفت همين منظره رخ داد. نيز آن شبى كه شمعون بن حمون الصفا شهيد شد همين جريان بود، آن شبى كه حضرت حسين بن على عليهما السلام شهيد شد همين علائم رخ دادند. 📚 ترجمه جلد 45 بحار الأنوار؛ ص245. 🆔 @huoooo