حکایت یکی از بزرگان نقل می ‏کند که: مرحوم سید محسن امین عاملی را در تشییع جنازه یکی از بزرگان علماء سنی در بازار جمعه حمیدیه شام دیدم. با سرعت به سویش شتافتم سلام کرده و دستش را بوسیدم. و دنبال او حرکت کردم تا آنکه به مسجد اموی رسیدیم. مسجد مملو از جمعیت شد. سید بر آن جنازه نماز خواند. پس از نماز مردم می‏ خواستند دست سید را ببوسند تا آنجائی که گاهی یک نفر دست سید را می‏ بوسید و می ‏رفت و جهت بوسیدن دست سید دوباره بر می‏ گشت. می ‏گوید: من از این مقام سید تعجب کردم و با خود گفتم چرا این همه سنی دست یک عالم شیعی را می‏ بوسند؟ از سید درباره این همه احترام که نسبت به او شده است سوال کردم. سید فرمودند: این نتیجه ده سال خوش رفتاری و معاشرت و سلوک با مردم است. بعداً فرمودند: من وقتی به شام آمدم بعضی از نادانها سخت‏ترین دشمنان را بر من شوراندند و هر وقت در خیابان راه می ‏رفتم فرزندان خود را دستور می ‏دادند که به من سنگ بزنند. بعضی اوقات عمامه ‏ام را از عقب می‏ کشیدند و من بر همه آزارها صبر می‏ کردم. با آنها خوش رفتاری کرده، آنها را احترام نمودم، در تشییع جنازه آنها شرکت می‏ کردم، به عیادت مریض های آنان می ‏رفتم جویای احوال آنها می‏ شدم، با آنها با خوش رفتاری و مهربانی صحبت می‏ کردم تا آنکه دشمنی آنها مبدل به دوستی شد. 📚 مردان علم در میدان عمل، ص 435.

عن عليّ بن محمّد النوفليّ عن أبي الحسن عليه السّلام قال: ذكرت الصوت عنده فقال: «إنّ عليّ بن الحسين عليهما السّلام كان يقرء فربما مرّ به المارّ يصعق من حسن صوته، و إنّ الإمام لو أظهر من ذلك شيئا لما احتمله الناس، قلت: و لم يكن رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم يصلّي بالناس و يرفع صوته بالقرآن؟ فقال: إنّ رسول اللّه صلّى اللّه عليه و آله و سلّم كان يحمل الناس من خلفه ما يطيقون» نوفلى می گوید که نزد امام کاظم ع درباره آواز خواندن ياد كردم، حضرت فرمودند: علىّ بن الحسين (ع) هنگامى كه قرآن مى ‏خواند، بسا كسى از نزديك او مى‏ گذشت و از آواز خوش او مدهوش مى‏ شد؛ و اگر امام چيزى از آوازش را آشكار كند مردم تاب شنيدن آن را نخواهند داشت. عرض كردم: مگر اینطور نبود که پيامبر خدا (ص) با مردم به جماعت نماز مى‏ خواند و آوازش را به قرآن بلند مى‏ كرد(پس چرا مردم مدهوش نمی شدند). فرمود: پيامبر خدا (ص) به اندازه تحمّل و طاقت آنانى كه پشت سرش بودند آوازش را بلند مى‏ كرد. 📚 المحجة البيضاء فى تهذيب الاحياء ؛ ج‏2 ؛ ص232.

امام صادق عليه السلام به فُضیل فرمود: بلغ من لقيت عنا السلام‏ و قل لهم إن أحدنا لا يغني عنهم و الله شيئا إلا بورع فاحفظوا ألسنتكم و كفوا أيديكم‏ و عليكم‏ بالصبر و الصلاة إن الله مع الصابرين‏. هر كس را ديدى سلام ما را به او برسان و به آنها بگو: بخدا قسم هيچ كدام از ما(اهل بیت) نفعى به حالشان ندارد مگر اينكه خودشان ترك گناه نمايند و پرهيزگارى پيشه كنند. پس مواظب زبانهايتان باشيد و دستانتان را (از گناه) نگهداريد، از جمله صابران و نمازگزاران باشيد، زيرا خداوند ياور صابران است. 📚 مشكاة الأنوار في غرر الأخبار ؛ النص ؛ ص44.

امام صادق عليه السلام فرمودند‏: قال الله تعالى لداود: يا داود، بشر المذنبين‏ و أنذر الصديقين، قال: كيف ابشر المذنبين و أنذر الصديقين؟ قال: بشر المذنبين أني أقبل التوبة و أعفو عن الذنب، و انذر الصديقين أن لا يعجبوا بأعمالهم، فإنه ليس من عبد أنصبته للحساب إلا هلك. خداوند به داود عليه السلام وحى كرد: اى داود، به بندگان گناه كارم مژده بده و بندگان صديقم را بترسان. داود عرض كرد: خداوندا، چگونه به گنهكاران مژده بدهم و بندگان صدیقت را بترسانم؟ خداوند فرمود: به گنهكاران اين مژده را بده كه من توبه آنان را مى ‏پذيرم و از گناهان آنان در مى‏ گذرم و صديقين را از اين جهت بترسان كه آنها به اعمال خود مغرور نشوند. زيرا اگر من از بندگانم به طور دقيق حساب بكشم، همه آنها هلاك شده هستند. 📚 الجواهر السنية في الأحاديث القدسية (كليات حديث قدسى) ؛ ص166.

حکایت مکاشفه آیت الله سید عبدالکریم کشمیری(ره) یک وقت آیت الله کشمیری(ره) با یکی از تلامذه خود که سیده نبود به زیارت امام زاده شاه سید علی می روند. ایشان نگاه به لوستر بالای قبر(امام زاده) می کنند و به مکاشفه دختری را در آن می بینند که به ایشان می گوید: من سیده هستم و عیال این شاگرد شما خواهم شد. بعد استاد به شاگرد همراه خود فرمودند: شما ازدواج خواهید کرد و همسرتان از سادات خواهد بود. بعد از مدتی وی با دختر سیده ای ازدواج کردند. 📚حکایات و کرامات عاشقان خدا ص215.

امام صادق عليه السّلام فرمودند: من قرأ القرآن في المصحف متّع ببصره و خفّف عن والديه و إن كانا كافرين. كسى كه قرآن را از روى مصحف بخواند از چشمانش بهره برده و از گناهان پدر و مادرش كاسته است، هر چند آنها كافر باشند. 📚 المحجة البيضاء فى تهذيب الاحياء ؛ ج‏2 ؛ ص231.

دیدار علامه مهدی نراقی رحمه الله با علامه بحر العلوم رحمه الله 🎙 استاد عالی

حکایت پیدایش نوری در پیشاپیش آیت الله بهجت رضوان الله علیه برای تجدید وضو علامه طهرانی نقل می‌کنند از آیت الله بهجت که ایشان فرمودند: شبی در مسجد سهله مشغول عبادت بودم، نیمه شب در ظلمات محتاج به تجدید وضو پیدا کردم و می ترسیدم که بدون چراغ به بیرون مسجد بروم، ناگاه نوری در پیشاپیش راه من ظاهر شد! من با نور حرکت می‌کردم، نور در جلوی من حرکت می‌کرد، وضو گرفتم و به مسجد مراجعت کردم، آن نور ناپدید شد. 📚مطلع انوار ج1، ص 142.

پيامبر (ص) فرموده‏ اند: رأيت في المنام رجلا من أمتي قد احتوشته ملائكة العذاب فجاءته صلاته تمنعه منهم. در خواب ديدم فرشتگان عذاب مردى از امت مرا احاطه كرده ‏اند و نمازش آمد و او را از آنان نجات داد. 📚 روضة الواعظين و بصيرة المتعظين (ط - القديمة) ؛ ج‏2 ؛ ص317.

برخى از ارباب معرفت گفته ‏اند: هر حرفى از آیات قرآن در لوح محفوظ بزرگتر از كوه قاف است، و اگر همه فرشتگان جمع شوند كه يك حرف آن را حمل كنند نخواهند توانست، مگر آن كه اسرافيل درآيد چون او فرشته لوح است، و او به اذن خداوند و قوّت و قدرت او آن را برمى ‏دارد، زيرا بارى تعالى وى را توانا گردانيده و بدان كار مشغول ساخته است. 📚 راه روشن ؛ ج‏2 ؛ ص323.

امام رضا (ع) فرموده است: عليكم بصلاة الليل فما من عبد مؤمن يقوم آخر الليل فيصلي ثمان ركعات و ركعتي الشفع و ركعة الوتر و استغفر الله في قنوته سبعين مرة إلا أجير من عذاب القبر و من عذاب النار و مد له في عمره و وسع عليه في معيشته‏. بر شما باد به نماز شب كه هيچ بنده مؤمنى در آخر شب برنمى‏ خيزد و هشت ركعت نماز و دو ركعت شفع و يك ركعت وتر را نمى‏ گزارد و هفتاد مرتبه در قنوت استغفار نمى‏ كند مگر اينكه خدا او را از عذاب قبر و عذاب جهنم پناه مى‏ دهد و به عمرش مى‏ افزايد و روزيش را فراخ مى کند. 📚 روضة الواعظين و بصيرة المتعظين (ط - القديمة) ؛ ج‏2 ؛ ص320.

امام باقر علیه السلام فرمودند: إن الصدقة لتدفع سبعين علة [بلية] من البلايا [بلايا] الدنيا مع ميتة السوء إن صاحبها لا يموت ميتة السوء أبدا. «همانا صدقة هفتاد بلا و مرض از بلاهاى دنيا را دفع مى‏ كند به اضافه مرگ بد كه صدقه دهنده هرگز با مرگ بد، نمى‏ ميرد». 📚 عدة الداعي و نجاح الساعي ؛ ص69.