#قسمت_چهل 🌸مجلس چهارم🌸 #مقدمه همه زمین و زمان در مطاف روی علیست به ایـن مطاف معظَّم مدار زهرا(س) بود وقتــی قــرآن کریــم میخواهــد نمونــه ای از انســان های بــا ایمــان را بــه عنــوان نمــاد زن خــوب، زن برتــر و زن مؤمــن نــام ببــرد، دو نفــر را معرفــی می کنــد: یکــی آســیه، همســر فرعون اســت، یکی هــم حضرت مریم اســت: جالــب اینجاســت کــه خوبی هــای ایــن دو زن مربــوط بــه محیــط خانــواده اســت. مســئله، مســئله خانــواده اســت. ارزش و اهمیت آســیه در چیســت؟ ارزشــش در اینجا اســت که یک پیغمبر اولوالعــزم را، موســای کلیم لله را در آغوش خودش بزرگ کرد و به او ایمان آورد. و کمکش کرد. مســئله درون خانواده اســت. آســیه برای موســی مادری کرد. در مـورد حضــرت مریــم هــم همین جور اســت: ناموس خــود را حفــظ کــرد، عفــت خــود را حفــظ کــرد. ایــن نشــان دهنده ایــن اســت کــه در محیــط زندگــی حضــرت مریم عواملــی وجود داشــته کــه می توانسته تهدید کننده ی عفت و ناموس یک زن عفیف باشه و اون توانسته مبارزه کند. این دو زن، دنیــا را نــور بــاران می کننــد. ایــن، نشــان دهنــده آن اســت کــه در میــدان عظیمــی کــه همــه انســان ها، از اولیــن و آخریــن جمع شــده اند؛ وقتــی خدای متعال میخواهد دو انســان را از مجمــوع همــه انســان ها انتخــاب کنــد و بــه عنــوان مثــل و نمونــه، آنهــا را معرفــی کنــد، دو زن را انتخــاب میکنــد؛ نــه دو مــرد را و نــه یــک مــرد و یــک زن را. در ایــن کار، رازهایــی است.

#قسمت_پنجاه_و_سوم 🌸مجلس پنجم🌸 #مقدمه ما معمــولا وقتــی از عبــادت و راه هــای رســیدن بــه خــدا صحبــت می کنیم ذهنمــان مــی رود ســمت نمــاز و روزه و یکســری اعمــال عبــادی خــاص. خیلــی از مــا فکــر میکنیــم کــه برای سیروســلوک نیــاز به نســخه های ویژه فلان عــارف و ذکرهــای مخصوصــی اســت که تنها راه رســیدن بــه معنویت اســت. ایــن برداشــت از دیــن و معنویــت، موجــب شــده بعضــی از مــردم، نســبت بــه دیــن سوءبرداشــت هایی داشــته باشــند. بعضی هــا هــم از آن طــرف بــام افتاده انــد و عبــادت را در هــر چیــزی غیــر از نمــاز و روزه میداننــد. برایــش شــعر هــم گفته انــد کــه: نمــاز زیاده خوانــدن، کار پیرزنــان اســت و روزه فــزون داشــتن، صرفــه نان اســت و حج نمــودن، تماشــای جهــان اســت. اما نــان دادن، کار مردان اســت. یا اینکه عبــادت بــه جز خدمــت خلق نیست! بلــه، خدمــت بــه خلق، عبادتی اســت کــه خیلی هم به آن ســفارش شــده ایم امــا ایــن انحصــار را از کجــا آورده ایــد؟ و این همان افراط و تفریطی اســت که امیرالمؤمنین(ع) آن را از نشــانه های جهالت معرفی کرده اســت.