حرف زدن با آدم درونگرا مثل مصاحبه میمونه، اگه ازش سوال نپرسی اون دیگه چیزی واسه گفتن نداره.
بارها کارم با آدمایی که بی اموجی چت میکنن سر سوتفاهم به دعوا کشید.
بابا یچی بذار ته اون پیام کوفتی من بدونم لحنت چیه.
شما برو به پدر مادرت بگو افسرده ای
میگن خب نباش. بعد میخوای درک کنن نیاز مارو؟
خارج از شهر، تو جمع رفیقا راجع به جن و اتفاق های عجیب غریب این مدلی حرف زدن واقعا حال میده.
همه میخوان بگن فانه ولی با این حال تنها نمیرن تا ته باغ و برگردن.