#اخبار_غزه ✅ وضعیت غذایی نوار غزه در چندروز گذشته رو به وخامت گذاشته است. رژیم صهیونی از گرسنگی به عنوان سلاح علیه غیرنظامیان استفاده می‌کند. 💠💠💠 اطعام (غذای گرم)، توزیع آب سالم، بسته سبزیجات و نان توسط بنیاد خیریه ام‌الیتامی خدیجة الکبری علیها‌السلام در غزه در حال انجام است. 🔻جهت مشاهده گزارشات روزانه و کمک به مردم غزه به کانال ما بپیوندید 🆔 @bonyadkhadijah سایت | بله | ایتا | روبیکا

📽 بانی لبخند کودکان غزه باشید 🇵🇸گزارش فعالیت‌های اخیر در غزه 🥘طبخ و توزیع غذا بین مردم 🔸اطعام (غذای گرم)، توزیع آب سالم، بسته سبزیجات و نان توسط بنیاد خیریه ام‌الیتامی خدیجة الکبری علیها‌السلام در غزه در حال انجام است. لینک پرداخت آسان: http://khadijakubra.com/pay 💳شماره کارت‌های خیریه (کمک به مردم غزه): بانک پاسارگاد:

5022291329674046

بانک ملت:

6104338926896834

بانک ملی:

6037997599838944

راه هاى ارتباطى⬇️ تلفن: ۰۲۱۹۱۰۹۰۰۴۴ ارتباط با ادمین: @gomnami68 🔻بنیاد خیریه ام‌الیتامی خدیجة الکبری (س) واسطه کمک‌های شما به مظلومان غزه 🆔 @bonyadkhadijah جهت‌ مشاهده گزارش‌ها روی لینک‌های زیر ضربه بزنید سایت | بله | ایتا | روبیکا

📲دسترسی راحت به مطالب مهم کانال بنیاد خیریه ام‌الیتامی حضرت خدیجه کبری (س) ❓ کمک های شما به دست چه کسانی می رسد؟ 📎صحبت های آیت الله عابدی در مورد بنیاد 📺توضیحات مدیریت خیریه در برنامه محفل شبکه ۳ 📺مصاحبه مدیر بنیاد خیریه با شبکه چهار 📺توضیحات در برنامه به افق فلسطين 🎙توصیه حاج محمود کریمی در کمک به غزه و معرفی بنیاد حضرت خدیجه(س) و موسسات فعال 🖋مصاحبه مدیر بنیاد با خبرگزاری دانشجو ▫️توضیح مدیر خیریه در مورد تکیه ها ❓پاسخ به همه سوالات شما 🔹باعضويت دركانال وارسال به ديگران از ياورانِ یتیمان و مظلومانِ غزّه شويد 🔻 🆔 @bonyadkhadijah 🔻بنیاد خیریه ام‌الیتامی خدیجه کبری

فاشیست ایرانی-آمریکایی تلاش می‌کند با حمایت از جنایات اسرائیل و مشروع دانستن ترور هدفمند کودکان غزه‌، جایی برای خود در میان فاشیست‌های آمریکایی باز کند، غافل از آن‌که آن‌ها با نگاه تمسخر و تحقیر به او نیشخند می‌زنند! @iisociology

🔻شماره دهم فصلنامه نامه جمهور منتشر شد: ▫️بازسازى اجتماعى مقاومت 📌همراه با ويژه نامه نقد اقتصادى سياسى اشغال ➖➖➖ 🔘طرح پیش‌فروش شماره دهم فصلنامه نامه جمهور 🔸برای تهیه شماره دهم نامه جمهور با ۲۵ درصد تخفیف، مبلغ ۳۰۰ هزار تومان به‌علاوه ۵۰ هزار تومان هزینه ارسال را به شماره کارت: ۶۰۳۷–۹۹۷۵–۹۶۹۰–۴۹۳۳ به نام پژوهشکده تبلیغ و مطالعات اسلامی باقرالعلوم واریز کرده و رسید واریز را به همراه آدرس پستی و شماره همراه به شماره ۰۹۰۱۶۸۵۵۳۹۰ یا به آیدی: 📧 @Jomhour_admin ارسال نمایید. ➖➖➖ 🆔 @nameh_jomhour | نامه جمهور

🎯 چند ایده عملیاتی که می‌تواند بر جنگ غزه موثر افتد! برخی فکر می‌کنند مشکل ایده است ولی درست این است که بگوییم ایده بدون داشتن ظرفیت واقعی قابل تحقق نیست و آن هم بدون «تلاش متمرکز مستمر» ایجاد نمی‌شود. با این حال برخی ایده ها که بنظرم می تواند اثرات سیاسی یا میدانی مستقیم تری بر جنگ فعلی غزه و لبنان داشته باشم را ذکر می کنم. میدانم اجرای اینها سخت هست ولی مطالبه آنها هم موثر است و دشمن میفهمد سطح مطالبات بالا رفته و نوعی ترس ایجاد می کند: 🛳 کمپین درخواست از کشورهای شمال آفریقا برای بستن راه دریای مدیترانه به رژیم مثل یمن مانند: لیبی، الجزایر، مصر، تونس و مغرب! 🇵🇸 یک کمپین سراسری برای مطالبه حرکت به سمت مرزهای فلسطین اشغالی در کشورهای اردن، مصر و سوریه در یک روز 🇯🇴 ایجاد راهپیمایی های جدی و با درگیری در اردن و مصر تا حدی که آمریکا احساس ناامنی در این کشورها کند 🇺🇸 کمپین مطالبه قطع رابطه با آمریکا و حمله به سفارت خانه های او در جهان بعنوان شریک اصلی قتل مردم 🇾🇪 حضور چهره های جهانی و علما در مصر و تجمع و تحصن در مرز رفح 😷 اعتصاب غذا مقابل سفارت خانه های آمریکا در نقاط مختلف جهان ❌ کمپین گسترده تحریم شرکت هایی که رابطه مستقیم اقتصادی با رژیم دارند (به زودی سایتی شامل این لیست راه می‌افتد) 🧨 درخواست دخالت نظامی کشورهای مسلمان برای افزایش سقف مطالبات می‌شود باز هم نوشت ولی فعلا همین ها که البته نوعا ما از اجرای آنها عاجز هستیم! هدف اصلی باید بالا بردن سطح مطالبات باشد. علیرضا کمیلی @iisociology

این متن طولانیه ولی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار است،حتما بخونید وبازنشر کنید. 🔴 مشکل اصلی غزه محاصره‌ است این روزها وقتی می‌گوییم: «کامیون‌های حامل مواد غذایی پشت مرزهای غزه متوقف شده‌اند» و هم‌زمان می‌شنویم که «مردم در غزه گرسنه‌اند، کمک مالی کنید»، ممکن است این دو جمله در تضاد به نظر برسند. بعضی‌ها هم می‌پرسند: اگر کامیون‌ها وارد نمی‌شوند، کمک مالی چه فایده‌ای دارد؟ بگذارید روشن بگویم: هر دو جمله واقعیت دارند، اما صورت‌مسئله عمیق‌تر از این حرف‌هاست. 📌 حقیقت اول: از اسفند گذشته، گذرگاه‌های اصلی ورود غذا و دارو به غزه بسته شده‌اند. آنچه اکنون در داخل غزه وجود دارد، یا از قبل انبار شده، یا با تأخیر بسیار زیاد و در حجم اندک از گذرگاه «کرم ابوسالم» وارد می‌شود؛ آن‌هم برای چند تاجر طمّاعکه در هماهنگی با اشغالگران، به‌جای کمک به مردم، به بحران‌سازی و فشار بیشتر بر آن‌ها دامن می‌زنند. تعداد کامیون‌هایی که برای این تاجران وارد غزه می‌شود بسیار کم است، و مواد غذایی را با قیمت‌های بسیار بالا به بازار سیاه می‌فرستند. بیش از ۹۹٪ این مواد،توسط تکیه‌ها و گروه‌های مردمی فعال در غزه خریداری و توزیع می‌شود، چون مردم عادی دیگر توان خرید ندارند. این در حالی‌ست که طبق گزارش‌ها، برای یک میلیون نفر، حدود چهار ماه مواد غذایی پشت مرز رفح(مصر) مانده؛ اما اجازهٔ ورود داده نمی‌شود. 📌 حقیقت دوم: به‌دلیل محدود شدن ورود کالاها و وابسته شدن تأمین غذا به همین چند تاجر فاسد، عملاً تنها منبع مواد غذایی در غزه همین افراد شده‌اند. این وضعیت باعث شده قیمت‌ها مطابق میل آن‌ها، ،ودرراستای اهداف بحران‌سازی‌شان تعیین شود. در طول جنگ، گروه‌های جهادی با کمک مالی مردمی، توانستند—هرچند موقت—غذا تهیه کنند و از وقوع قحطی کامل جلوگیری نمایند. اما این اقدامات کافی نبوده و راه‌حل اصلی مسئله نیست. نکته مهم این است که طی دو هفته گذشته، بسیاری از این تکایا و گروه‌های امدادی به‌دلیل شدت بحران و نبود منابع، متوقف شده‌اند و دیگر قادر به فعالیت نیستند. یعنی اکنون که فضای عمومی جهان به فاجعه محاصره و قحطی در غزه توجه پیدا کرده، نباید کنش مردم صرفاً به ارسال کمک مالی محدود شود. چون این کمک‌ها—به‌رغم اهمیتشان—نتوانستند جلو قحطیِ عمدی و بحران‌سازی سازمان‌یافته را بگیرند.. خب، حالا چه کار بايد کرد؟ اسرائیل با بستن گذرگاه رفح و ادامهٔ محاصرهٔ غزه—که با حمایت مستقیم یا سکوت دولت‌های غربی انجام می‌شود—عملاً اجازهٔ ورود کالا و کمک‌های بشردوستانه را نمی‌دهد. این یعنی مشکل اصلی، سد عبور مواد غذایی و کمک‌هاست؛ و بنابراین، کنش مردم باید به سمت شکستن این محاصره برود. هدف باید این باشد که کمک‌ها، یا دست‌کم کالاهای تجاری، با قیمت معقول و از طریق تاجران مردمی وارد غزه شوند؛ نه از مسیر شبکهٔ فاسدی که وابسته به اشغالگران است. تا وقتی محاصره ادامه دارد، اسرائیل می‌تواند از گرسنگی به‌عنوان سلاح علیه مردم غزه استفاده کند. حتی اگر فرض کنیم همهٔ مردم دنیا همین حالا کمک مالی کنند، واقعیت این است که در خود غزه دیگر به‌اندازه‌ای غذا وجود نداردکه بشود آن را خرید و به مردم رساند. پول در برابر گرسنگیِ سازمان یافته شده کاری نمی‌کند؛ فقط صورت‌مسئله را پاک می‌کند، اما اصل مشکل سر جایش می‌ماند. 🔴 تنها راه‌حل واقعی این است که گذرگاه مرزی بین مصر و فلسطین (گذرگاه رفح) باز شود و ورود کمک‌های بشردوستانه یا کالاهای تجاری به غزه آزاد گردد؛ همان‌طور که بر اساس قوانین بین‌المللی، استفاده از گرسنگی به‌عنوان ابزار جنگی، جنایت جنگی محسوب می‌شود و اسرائیل نباید از آن بهره ببرد. ✅ چطور می‌توان به این هدف رسید؟ با فشار مردمی به دولت‌ها وسفارت‌خانه های کشورها که با اسرائیل رابطه دارند. این یعنی راه‌اندازی کارزارهای عمومی، تحصن در برابر سفارت‌خانه‌های غربی، و مختل‌کردن روند عادی فعالیت آن‌ها در کشورهای مختلف. وقتی این سفارت‌خانه‌ها احساس هزینه و فشار اجتماعی کنند، ناچار می‌شوند به دولت‌های‌شان فشار بیاورند؛ و آن دولت‌ها هم—ولو به‌صورت تاکتیکی—اسرائیل را وادار خواهند کرد که گذرگاه‌ها را باز کند. حرفام رو خلاصه میکنم: 🛑 کمک مالی لازم است، اما کافی نیست. کمک‌ مالیِ صرف، بدون شکستن محاصره، در نهایت به تداوم سیاست "گرسنگی دادن تدریجی"کمک می‌کند؛ همان سیاستی که اسرائیل از ابتدا برای «مدیریت و آوارگی جمعیت» در غزه پی گرفته. ✊🏽 اگر به‌دنبال کنش مؤثر مردمی هستیم، باید فراتر از ارسال پول، به دنبال شکستن محاصره باشیم؛ از راه‌های زمینی، به‌ویژه گذرگاه رفح. #غزة @monem_ps

تجمع علیه قحطی تحمیلی در غزه تهران، مقابل دفتر مرکزی سازمان ملل چهارشنبه، ۱ مرداد، ساعت ۱۸ @iisociology

📣 استیصال کودکان مظلوم غزه از گرسنگی 🔹 پویش ایران همدل ادامه دارد و مردم از طریق زیر می‌توانند به مردم مظلوم غزه کمک کنند: شماره کارت: 6037998200000007 شماره شبا: Ir320210000001000160000526 کد دستوری: #14* پرداخت مستقیم در KHAMENEI.IR 💻 irane-hamdel.khamenei.ir ‌

🔻 آخرین خرمای غزه ✍🏻 عاصم النبیه، سخنگوی شهرداری غزه تنها افرادی که نسل‌کشی را تجربه کرده‌اند و آن را با تمام وجودشان حس کرده‌اند، می‌توانند واقعاً بفهمند که این نسل‌کشی یعنی چه – آنها می توانند ترس مداوم از مرگ و فقدان، گرسنگی جسمی و اشتیاق برای احساس امنیت را درک کنند.» این نوشته‌ی عاصم النبیه است. النبیه، همسر، پدر، پسر، مهندس و سخنگوی شهرداری غزه است. او در حالی که برای زنده ماندن در تاریک ترین روزهای نسل‌کشی تلاش می کند همچنان می کوشد تا ارائه خدمات اولیه به مردم در شهر غزه امکان پذیر شود. یک هفته پیش در ششصد و پنجاهمین روز از نسل‌کشی غزه، عاصم النبیه در شبکه‌های اجتماعی خود تصویری از یک خرما در کنار یک خط‌ کش گذاشت و نوشت: این فقط یک خرما نیست. یک خرمای ۴ سانتی‌متری است و فکر می‌کنم ممکن است آخرین خرمایی باشد که در غزه باقی مانده است. من این خرما را شش ماه نگه داشتم و به خودم می‌گفتم که باید برای تاریک‌ترین روزها نگه دارم. می‌دانی تاریک‌ترین روزها اکنون اینجا هستند. عرب ها خرما را دوست دارند. من عاشق خرما هستم و مادرم هم همینطور. دیروز بعد از ۶ ماه تصمیم گرفتم آن را به مادرم بدهم. روز بعد به من گفت که آن را به خواهرم نسمه داده است. نسمه در سال ۲۰۰۸ به دنیا آمده است. بنابراین، او جنگ های اسرائیل علیه غزه در سال‌های ۲۰۰۸، ۲۰۱۲، ۲۰۱۴، ۲۰۱۹ و ۲۰۲۱ را پشت سر گذاشته و تا امروز زنده مانده است. او ۱۷ سال دارد و این روزها درس های مدرسه اش را بدون معلم، بدون برق، بدون اینترنت و فقط با چند کتاب قدیمی می‌خواند. او به سه زبان صحبت می کند و دانش شگفت انگیزی در ریاضی و فیزیک دارد. من معتقدم که او نابغه است. مادرم تصمیم گرفت آن خرما را به نسمه بدهد زیرا معتقد است که او برای درس خواندن به آن نیاز دارد. اما نسمه تصمیم گرفت آن خرما را به برادرزاده‌ام بدهد. او یک پسر دو ساله است و تنها دو ماه قبل از جنگ به دنیا آمده و پدرش معاذ رجب، یک مرد ۳۷ ساله فلسطینی که فوق لیسانس اقتصاد و محقق بود را از دست داده است. پسرک نمی‌دانست خرما چیست. سپس به این اندیشیدم که این تنها یک خرما است. ما نباید برای خوردن یک خرما مجبور به گرفتن چنین تصمیماتی شویم، و بعد آنجا بود که شروع کردم به فکر کردن به اینکه ما همدیگر را دوست داریم. ما واقعاً همدیگر را دوست داریم. می‌دانید ما عمیقاً عاشق یکدیگر هستیم و خوبی‌های زیاد و افراد خوب زیادی در این شهر زخمی وجود دارد. مردم من، خانواده‌ام، مادرم، خواهرم، برادرزاده‌ام و من - همه ما لیاقت بهتر از این را داریم. مردم غزه‌ لیاقت بهتر از این را دارند. امروز این خرما نمادی از عشق است و این فقط یک اتفاق در غزه است. هر روز نمونه‌هایی را می بینیم که نشان می‌دهد فلسطینی‌ها شایسته زندگی هستند. فلسطینی‌ها شایسته زندگی در صلح هستند. کسانی که برای خودشان، برای شهرشان، برای وطنشان و حتی برای تمدن جهانی کار نیک انجام می‌دهند پس به ما فرصتی بدهید. شاید بعضی‌ها بگویند این فقط یک خرما است. بله، فقط یک خرما است. اما معنای زیادی در این خرما وجود دارد اینکه هیچ‌کس نمی‌خواهد آخرین خرما را بخورد. هیچ‌کس نمی‌خواهد خارق‌العاده است. آرزو می‌کنم نسمه در زمانه بهتری زندگی کند، آرزو می‌کنم بتواند آنطور که دلش می‌خواهد پزشکی بخواند و خرما بخورد بدون اینکه مجبور باشد آنها را بشمارد و نیاز داشته باشد که تنها خرمایش را به برادرزاده‌اش بدهد. این امید من است. رفعت العرعیر، دوست صمیمی و معلم من می‌گفت: "اگر قرار است بمیرم، بگذارید مرگم امید به بار بیاورد." من هم همین را می‌گویم. اما همچنین اضافه می‌کنم،" اگر قرار است بمیرم، بگذار مرگم مقاومت به بار بیاورد. اگر قرار است بمیرم، بگذارمرگم انقلاب بیاورد. اگر قرار است بمیرم، بگذار آزادی، عدالت، رهایی و صلح به بار بیاورد. چرا که من قرار نیست برای هیچ بمیرم. می‌دانید، مردم من برای هیچ نمی‌میرند. من نمی‌توانم جلوی خودم را بگیرم و به این فکر نکنم که در واقع در یک ثانیه ممکن است جان خود را از دست بدهم، به اینکه هوش مصنوعی می تواند هر لحظه تصمیم به از بین بردن من بگیرد. من دائما این احساس را دارم که ممکن است قربانی بعدی باشم، اما در عین حال، هنوز هم خواستار آزادی‌ام هستم و این مهمترین هدف ما در حال حاضر است که در مقابل اسرائیل بایستیم و تا جایی که می‌توانیم با صدای بلند و بلند به آنها نه بگوییم. زیرا چاره دیگری نداریم. متأسفانه، راه دیگری وجود ندارد. @iisociology