🖇دریافت فایل پاسخ به شبهات بنیادین «عزاداری و بررسی روایات نهی از آن» ✔️ «ردّیه» پاسخی به شبهات بنیادین، اساسی و پایه‌ای است؛ شبهاتی که سبب ایجاد شک و تردید در مبانی و بنیادهای اعتقادی، باورهای مهم و تأثیرگذار دینی شده و ذهن و عاطفه‌ مخاطبان را با چالش روبرو می‌کند. عزاداری و تشکیل مجالس عزا بویژه برای اولیاء الهی و شهدا، در روایات شیعه امری جایز، ‌پسندیده و همراه با فضیلت‌های بسیار است و بسیاری از مضامین روایات اهل‌سنت نیز بر مشروعیت آن گواه است. لیکن برخی تلاش دارند که بر محور بعضی از روایات ضعیف، شبهاتی در زمینه مشروعیت آن مطرح کنند که در این متن با عنوان «عزاداری و بررسی روایات نهی از آن» ضمن بررسی تفصیلی روایات، به این شبهات پاسخ داده خواهد شد. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

📹 مقتل خوانی علامه مرتضی عسکری (ره) در روز تاسوعا 🏴 شهادت حضرت اباالفضل العباس علیه‌السلام تسلیت باد. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢 شخصیت ممتاز حضرت عباس (علیه‌السلام) ✔️ استاد محمدمهدی شب‌زنده دار: یکی از عناصر مهم و برجسته‌ی این حماسه‌ی عجیب، از صدر عالم تا پایان عالم، جناب عباس بن علی بن ابیطالب علیه السلام هست. امام صادق علیه السلام در مقام معرفی این بزرگوار، به حسب نقلی، پنج خصوصیت برای ایشان برشمردند که اگر ما آن بخشی‌ را که امکان تحقق دارد، در خودمان پیاده کنیم، قهراً منازلی از منازل آن بزرگوار را به‌دست خواهیم آورد. اگرچه آن‌ها در اوج و در قله‌هایی هستند که برای دیگران شاید میسور نباشد، اما منازلی از منازل رحمت آن‌ها برای دیگران قابل درک هست. امام صادق علیه السلام حسب این نقل فرمودند: «کان عمّنا عباس بن علی بن ابی طالب صلب الایمان، نافذ البصیرة، جاهد مع الحسین و ابلا بلائاً حسنا و مضی شهیدا» هر یکی از این جملات، درس‌آموز است و پیام دارد و راه درست رسیدن به مدارج عالیه را نشان می‌دهد. «کان صلب الایمان»؛ دارای ایمان صلب بود. برای این که چیزی صلب بشود، دو امر لازم دارد. یکی این که پایه‌های آن باید محکم باشد. اگر شما مثلاً یک میله‌ی فولادین را همین طوری دو یا سه سانتی متر در زمین فرو کنید، با این که بدنه‌ی این قائمه از فولاد است، اما وقتی پایه‌هایش محکم نباشد، به مجرد این که چیزی به آن برخورد کند، واژگون می‌شود. علاوه بر این که پایه‌ها باید محکم و عمیق باشد، شاکله‌ی آن امر هم باید نفوذناپذیر باشد. حالا مثلاً شما چوبی را با پایه‌های عمیقی در زمین فرو کنید، اما موریانه می‌تواند به این چوب نفوذ و آن را از درون پودر و تهی‌کند. وقتی این‌گونه شد، به مجرد یک باد، چوب واژگون می‌شود. بنابراین، برای این که چیزی بخواهد صلب بشود دو امر لازم دارد: اولاً بدنه‌ی مستحکمی که چیزی نتواند در آن نفوذ کند و ثانیاً پایه‌های مستحکمی که بتواند مقاومت کند. اکنون برگردیم به ادامه‌ی کلام، بعد امام صادق علیه السلام در تعریف از عموی خویش فرمودند: «نافذالبصیرة». بصیرت داشتن یک چیز است و نافذ البصیره بودن یک چیز دیگر است. داشتن بصیرت، یک نعمت بزرگ است. این که انسان بتواند مسائل را بفهمد و امر بر او مشتبه نشود، یا مشتبه نکنند، این بصیرت است. به ما دستور داده شده در هر مغرب و صبحگاه، بعد از نماز از درگاه خدای متعال این را بخواهیم: «اللهم اجعل النور فی بصری و البصیرة فی دینی.» نفوذ بصیرت، این است که بصیرت آن‌چنان قوی شود که لایه‌های زیرین را هم بفهمد. گاهی برخی امور پیچ در پیچ است. ممکن است کسی سطح ظاهری امور را درک ‌کند و کلاه سرش نرود، اما لایه‌ی دوم را متوجه نمی‌شود. نافذ البصیرة؛ یعنی انسان با فهم و درک خویش، تا نهایت عمل را ببیند، که این یک نعمت بسیار بزرگ الهی است. یکی از خصوصیات حضرت ابوالفضل العباس علیه السلام همین نفوذ بصیرتش بود که در آن‌ ماجراهای ‌زمان امیرالمؤمنین علیه السلام و بعد از آن حضرت که بیشتر مردم منحرف شدند، ایشان محکم ‌ماندند و هرگز نلغزیدند. این، همان نفوذ بصیرت است. / پندهای سعادت جلد دو ص 4-43 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢 شرح فرازی از زیارت‌نامه حضرت عباس (سلام الله علیه) ✔️استاد سید محمدمهدی میرباقری: 💠 أشْهَدُ لَكَ بِالتَّسْلِيمِ وَالتَّصْدِيقِ وَالْوَفاءِ وَالنَّصِيحَةِ لِخَلَفِ النَّبِيِّ صَلَّى اللّهُ عَلَيْهِ وَآلِهِ 🔻تسلیم: 🔹اسلام، دین تسلیم است. «فَلا وَ رَبِّکَ لا یُؤْمِنُونَ حَتَّی یُحَکِّمُوکَ فیما شَجَرَ بَیْنَهُمْ ثُمَّ لا یَجِدُوا فی أَنْفُسِهِمْ حَرَجاً مِمَّا قَضَیْتَ وَ یُسَلِّمُوا تَسْلیماً»(نساء/۶۵) 🔸وجود مقدس قمر بنی‌هاشم، در عظیم‌ترین درگیری‌های تاریخ وارد شده و تسلیم محض بوده است. اگر الان برای ما مسئله، بعد از ۱۴۰۰ سال حل شده غیر از آن زمان است؛ زیرا آن زمان، خیلی‌ها که خودشان را بزرگ می‌دانستند و صحابی بودند و وجود مقدس نبی اکرم و امیرالمومنین و امام مجتبی را درک کرده بودند و شاگردی آن حضرات را کرده بودند، نمی‌توانستند بپذیرند که این راه، راه صوابی است. 🔸تسلیم شدن نسبت به وجود مقدس سیدالشهداء در این بلاء عظیم، در این امتحان سخت و سر باز نزدن و قوای خود را در اختیار معصوم قرار دادن قدم اول است. تسليم مقام اسلام است؛ يعني قلب انسان دنبال قلب وليّ خدا حركت كند و سلم در مقابل او باشد. 🔻التصدیق: 🔹قدم دوم، تصدیق است. یعنی امام را عین صدق محض بدانی و شک و ریب و تکذیب نسبت به امام، در انسان پیدا نشود. خیلی‌ها در ته دلشان نسبت به حقانیت سیدالشهداء(ع) تردید کردند. ما یک تصدیق داریم، نقطه مقابلش از شک شروع می‌شود، بعد به ریب و بدگمانی می‌رسد، بعد به تکذیب ختم می‌شود. مقابل تصدیق، تکذیب است. انسان، معصوم را تکذیب می‌کند و می‌گوید: درست نیست، صدق نیست، فرمان خدا نیست، راه صواب نیست. اولش هم از یک تردید و شک آغاز می‌شود. انسان اگر در حقانیت جبهه انبیاء و اولیاء الهی تردید کرد این تردید، همین جا نمی ماند؛ بلکه شیطان، انسان را قدم به قدم پیش می‌برد تا به مقام ریب و بعد هم مقام تکذیب می‌رساند. تصدیق کردن معصومین و آنها را عین حق و صدق دانستن و شک نکردن در سختی‌ها به‌خصوص آنجایی که به حسب ظاهر با تعلقات ما درگیر می‌شود، کار بسیار سختی است؛ چون ما وقتی می‌خواهیم تصدیق کنیم، ترازوی ما، تعلقات ما هستند. 🔸تصديق، يعني در امواج سنگين‌ترين ابتلائات و امتحان‌هايي كه وليّ خدا از انسان می‌گیرد در ورود به باب او ترديد به‌ خود راه ندهد و ذرّه‌اي در حقّانيت و صدق و پاكي و طهارت او شک نکند. با يقين كامل وليّ خدا را همراهي كند. 🔻الْوَفاء: 🔹آدمی که تسلیم امام است؛ به فهمی می‌رسد و محاسباتش با امام همراه می‌شود. عقل عملش، تعلقاتش، خوب و بد کردن‌هایش، زشت و زیبا کردن‌هایش، درکش از معروف و منکر، با امامش هماهنگ شده و تابع و دنباله‌رو امام و نورانی به نور امام می‌شود. حالاست که می‌تواند وفا بکند و پیمانه‌اش را پر می‌کند و عهدهایی که با امامش داشته، بتمامه انجام دهد. «وافی» آن کسی است که پیمانه را پر می‌کند. 🔸قرآن می فرماید «وَ مَنْ أَوْفی بِعَهْدِهِ مِنَ اللَّهِ فَاسْتَبْشِرُوا بِبَیْعِکُمُ الَّذی بایَعْتُمْ بِهِ». کسی با خدا وفا کرد، خدای متعال در وفاداری، بر همه، سابق است و اصلاً وفاداری همه، از او است. روز قیامت، همه شهدا و خصوصاً شهدای کربلا که گُل سرسبد گل‌ها هستند؛ وقتی جایگاه حضرت ابالفضل را نسبت به حضرت سیدالشهداء می‌بینند، غبطه می‌خورند. وفا، يعني اين‌كه همۀ سرمايه‌اش را بدهد و خود را نه‌تنها هيچ‌كاره، که بدهكار بداند. 🔻النصیحه: 🔹از این لطیف‌تر، نصیحت است. نُصحِ برای امام؛ به معنای نصیحت کردن و موعظه کردنِ امام نیست، بلکه بیش از وفا، و به‌معنای خیرخواهی کردن است؛ یعنی پیمانه ات را که پر کردی، آنچه را هم که از تو نخواستند، بروی انجام بدهی؛ یعنی کار را زیباتر و بیشتر از آنکه خواستند، انجام دادن. همان که خدای متعال در قرآن خطاب به پیامبر فرمود: «طه * ما أَنْزَلْنا عَلَیْکَ الْقُرْآنَ لِتَشْقی»(طه/۱-۲) پیغمبر ما! نگفتیم این قدر زحمت بکشی؛ بلکه ما گفتیم برو دست بندگان ما را بگیر و بیاور. برو عالم را آباد کن و با عبادت خودت عالم را نورانی کن. نگفتیم این‌طور به زحمت بیفت. این نصیحت است. 🔸سیدالشهداء، امام است؛ اگر کاری بکنی که بگویند او نسبت به امامش نصیحت کرد و بیش از آنکه وظیفه‌اش بود و عهد داشت، با امام خودش نُصح داشت که خیلی چیز عجیبی است. این است که حضرت فرمود: عموی من در روز قیامت یک درجه‌ای دارد که همه شهدا به او غبطه می‌خورند. این است که همه ائمه علیهم السلام ایشان را دوست دارند و افتخار می‌کنند. در حالی که معصوم، مدار همه کائنات است؛ ولی به مثل حضرت اباالفضل افتخار می‌کنند و حرفش در دستگاه آنها ردخور ندارد. نصیحت؛ يعنی بالاتر از تكليف بار برداشتن. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

📹 روضه جانسوز آیت‌الله وحیدخراسانی در عزای قمر منیر بنی‌هاشم حضرت ابوالفضل العباس علیه‌السلام 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢رکن بودن شعائر و معنای آن 🔹استاد شیخ محمد سند در پاسخ به این سوال که آیا مانند آیت‌الله خوئی (ره) معتقد‌ید که شعائر دینی رکن دین است؟ توضیح داد: «شعائر» جمع «شعیره» (آئین و مراسم) است و به‌لحاظ معنی و مضمون و موضوعش درجات مختلفی دارد. برخی امور از شعائر نماز و برخی از شعائر حج و برخی از شعائر صوم و برخی شعائر ولایت و... هستند. برخی شعائر از برخی شعائر بر‌تر است و بر‌ترین و بزرگ‌ترین شعائر شعائرِ ولایت است. همان‌طوری که امامت و ولایت از دیگر ارکان دینی بر‌تر است، شعائر ولایت نیز از دیگر شعائر برتر است. 🔹این استاد عالی حوزه علمیه نجف اشرف گفت: شعائر دینی (مراسمات مذهبی) اعلام و اعلانِ [دین و معارف دینی] است و فرهنگ دینی را نشان می‌دهد و آن را تبلیغ می‌کند و محیطی دینی و فرهنگی پدید می‌آورد و از این حیث، با غض‌ّنظر از موضوع و متعلق، از ارکان دین محسوب می‌شود. شعائر دینی معارف دینی و فرهنگ دینی را به دیگران می‌نمایاند و از این جهت، بنیان و بنیاد اسلام و ایمان بر آن پایه استوار است به‌طوری که اگر مراسمات دینی نباشد، معارف دینی به دیگران، خصوصاً به نسل بعدی منتقل نمی‌شود و اساس دین از‌بین می‌رود. 👈ادامه مطلب: http://ijtihadnet.ir/?p=75855 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

📘مقتل جامع سید الشهدا، منبعی برای اهل تحقیق و عاشورا پژوهان ✔️یک شرکت دانش‌بنیان ایرانی با استفاده از ابزار فناورانه و نوآورانه موفق به ارائه یک پایگاه اطلاعاتی در حوزه وقایع نگاری قیام امام حسین (ع) شده که در مستندنگاری از این واقعه تاریخی برای اهل تحقیق راهگشا است. 🔻نرم‌افزارهای آموزش از راه دور، ارتباط شیعی، راهنمای بر خط، پرسش و پاسخ زنده، ارتباط الکترونیکی و مسنجر ایرانی از جمله محصولات صدای بهار است که با تکیه بر دانش فنی داخل کشور ساخته است. 👈برای مشاهده این اثر، اینجا را کلیک کنید. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

✍️ استاد رسول جعفریان: بدون تردید حفظ اخبار عاشورا، مدیون ابومخنف، این راوی - مورخ دانشمندی است که اگر همت او نبود، اگر دقت او در نقل گزارش‌های ناب نبود، ما امروز این انبوه گزارش‌های دقیق و ریز از کربلا نداشتیم. ابومخنف، یک گوهر به تمام معنا در تاریخ‌نگاری اسلامی است. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

🏴لسَّلامُ عَلَیْکَ یا اَباعَبْدِاللهِ، وَعَلَى الاَْرْواحِ الَّتى حَلَّتْ بِفِنآئِکَ، عَلَیْکَ مِنّى سَلامُ اللهِ اَبَداً ما بَقیتُ وَبَقِىَ اللَّیْلُ وَالنَّهارُ، وَلا جَعَلَهُ اللهُ آخِرَ الْعَهْدِ مِنّى لِزِیارَتِکُمْ، اَلسَّلامُ عَلَى الْحُسَیْنِ، وَعَلى عَلِىِّ بْنِ الْحُسَیْنِ، وَعَلى اَوْلادِ الْحُسَیْنِ، وَعَلى اَصْحابِ الْحُسَیْنِ ◼️أعظَمَ اللهُ اجورَنا بمُصابِنا بِالحُسَینِ، وَ جَعَلَنا و ایّاکُم مِنَ الطّالِبینَ بِثارِهِ مَع وَلیّهِ الامامِ المَهدیِّ مِن آلِ مُحَمَّدٍ 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

🎙 استاد میرباقری | روضۀ سوزناک عاشورا ◾️حتَّى نَكَسُوكَ عَنْ جَوادِكَ، فَهَوَيْتَ إِلَى الْأَرْضِ جَريحاً، تَطَؤُكَ الْخُيُولُ بِحَوافِرِها، وَتَعْلُوكَ الطُّغاةُ بِبَواتِرِها... 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢چرا امام حسین (ع) در کربلا چاه آبی حفر نکرد؟ ✍️حجت‌الاسلام والمسلمین محمد عشایری منفرد این پرسش، پرسشی است که بسیاری از کاربران فضای مجازی با آن مواجه می‌شوند. واقعیت این است که دستور بستن آب در روز هشتم محرم، تصمیم میدانی فرماندهان جنگ (شمر و عمر سعد و ...) نبود بلکه فرمان شخص عبیدالله بود که گمان می‌کرد امام حسین علیه السلام زیر فشار تشنگی بیعت خواهد کرد! در برخی منابع آمده است که حضرت ابی‌عبدالله علیه السلام، در روز هشتم در پشت خیمه‌گاه چاه کم‌عمقی حفر کردند و آبی مانند آب چشمه هم به دست آمد و همراهان امام آب نوشیدند اما بعد از آن، دو اتفاق افتاد: 1️⃣ نخست اینکه ، چشمه آب در زمین فرو رفت و ناپدید شد(حفر فنبعت له عين ماء عذب فشربوا ثم غارت العين و لم ير لها أثر) (مقتل مقرم ص 209). 2️⃣ دوم آنکه خبر به فرماندهان سپاه مقابل رسید و به تدریج خبر تا قرارگاه عبیدالله در کوفه نیز رسید و عبیدالله ملعون بی‌درنگ در نامه‌ای به عمرسعد نوشت: «شنیده‌ام حسین چاه حفر می‌کند و برای یارانش آب به دست می‌آورد. به محضی که نامه‌ام به دستت رسید، با همه توانت او را از حفر چاه باز بدار و بر او تنگ بگیر و اجازه نده حتی قطره‌ای آب بنوشند!..» چنین بود که عمر سعد جلوی حفر چاه را گرفت. (مقتل خوارزمی، ج 1 ص 346) پ ن: مقتل خوارزمی: بلغ ذلك إلى عبيد اللّه فكتب إلى عمر بن سعد: بلغني أن الحسين يحفر الآبار، و يصيب الماء، فيشرب هو و أصحابه، فانظر إذا ورد عليك كتابي هذا فامنعهم من حفر الآبار ما استطعت، و ضيّق عليهم و لا تدعهم أن يذوقوا من الماء قطرة...، و السلام. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad

💢تحلیلی بر بردن علی اصغر به میدان ✍️ حجت‌الاسلام والمسلمین ابوالحسن حسنی امام حسین (ع) با بردن فرزند شش‌ماهه‌اش به میدان نبرد و درخواست آب برای او، نماد مظلومیت و بی‌گناهی اهل‌بیت (ع) را به اوج رساند. این عمل نشان‌دهنده‌ی اوج انسانیت و عاطفه‌ی یک پدر نسبت به فرزندش در برابر قساوت و بی‌رحمی دشمنان بود. امام با این کار، بُعد انسانی و احساسی فاجعه‌ی کربلا را برجسته کرد تا تلخی و ظلمانی بودن آن بر همگان آشکار شود. این حرکت تأکیدی بود بر اینکه حتی نوزاد بی‌گناه نیز از ظلم یزید و یارانش در امان نبوده و در معرض بی‌رحمی آنان قرار گرفته است. در بعد عرفانی و معنوی، اقدام امام حسین (ع) نمادی از تسلیم کامل به اراده‌ی الهی و نمایش اوج عشق به خداوند بود. امام حسین (ع) با آوردن علی‌اصغر (ع) به میدان، او را به عنوان قربانی به درگاه الهی تقدیم کرد. این اقدام نشان‌دهنده‌ی اوج بندگی و رضای امام به مشیت الهی است. امام حسین (ع) با این عمل، خود و اهل‌بیتش را به عنوان فدیه‌ی الهی در مسیر اصلاح امت و اقامه‌ی دین الهی به میدان آورد تا پیام روشن و جاودان شهادت و فداکاری را به گوش جهانیان برساند. از دیدگاه سیاسی، امام حسین (ع) با این اقدام، مظلومیت اهل‌بیت (ع) و بی‌عدالتی حکومت یزید را آشکار کرد. درخواست آب برای فرزند شش‌ماهه‌اش، دلیلی محکم بر بی‌رحمی و بی‌انصافی دشمنان بود و تأییدگر بر عدم مشروعیت و فساد حکومت یزید. این حرکت به خوبی نشان داد که حتی کودک بی‌گناه نیز از ظلم و ستم حکومت یزید در امان نبوده و این حکومت فاقد هرگونه عدالت و انسانیت است. این اقدام امام حسین (ع) سبب شد تا مظلومیت ایشان در تاریخ ماندگار شود و تأثیری عمیق بر وجدان‌ها و افکار عمومی آن زمان و حتی آیندگان بگذارد. امام حسین (ع) با این اقدام، تأثیری روانی و احساسی قوی بر پیروانش و همچنین بر دشمنان گذاشت. صحنه‌ی آوردن کودک شیرخواره به میدان و شهادت او، قلب‌ها را لرزاند و همدردی‌ها و حمایت‌های بسیاری را برای اهل‌بیت (ع) برانگیخت. این اقدام سبب شد تا واقعه‌ی عاشورا نه تنها به عنوان یک نبرد، بلکه به عنوان یک حماسه‌ی عظیم و مظلومیت بی‌سابقه در تاریخ اسلام ماندگار شود. همچنین، این حرکت تأثیری ماندگار بر تاریخ و فرهنگ شیعیان گذاشت و ارزش‌های شهادت، فداکاری، مظلومیت و ایستادگی در برابر ظلم را به نسل‌های بعدی منتقل کرد. داستان علی‌اصغر (ع) و شهادت او به یک نماد برجسته از مظلومیت و ظلم‌ستیزی تبدیل شد و هر ساله در مراسم عاشورا یادآوری می‌شود تا انگیزه‌ای برای مقاومت و پایداری در برابر ظلم و بی‌عدالتی باشد. در مجموع، اقدام امام حسین (ع) در به میدان آوردن فرزند شش‌ماهه‌اش، حرکتی چندبعدی و پرمعنا بود که تأثیری عمیق و ماندگار بر تاریخ و فرهنگ اسلامی و شیعی گذاشت و پیام‌های انسانی، عرفانی، سیاسی و اجتماعی مهمی را به جهان منتقل کرد. 🆔 https://eitaa.com/ijtihad