تا تاثیر دوم یعنی بسترسازی برای افکار باطل رسیدیم! خلاصه‌ای از قسمت قبل: انتقال معنا: موسیقی به خودی خود محتوایی نداره بلکه از احساسات و انفعلات درونی ما انسان‌ها، ناشی میشه و معرف غم و شادی، هیجان و آرامش روحی خواننده‌ست. که شنونده با توجه به وضعیت روحی خودش، به سمت اون میره و( تصویر سازی میکنه!) موسیقی فقط شادی و غم رو برای شما نشون نمیده! بلکه میتونه تمام جایگاه‌هایی که یک انسان در ناخودآگاهش داره رو جلوی چشمات بیاره👀؛ یکی از کارکرد‌های موسیقی اینه که غریزه‌ای رو که در وجود انسان پنهانه... دائما خودآگاه نشونش بده(و به شنونده بگه تو به موسیقی نیاز داری) به همین دلیله که وضع جوونا و نجوونای ما اینجوریه!

‌‌‌‌‌گفتیم که پیام‌رسانی به ۲‌صورتِ: ۱.مستقیم ۲.غیر مستقیم یا القایی که در پیامرسانی القایی (غیر مستقیم) نیاز داریم تا عواطف و هیجانات فرد رو تحریک کنیم تا موضع گیری کمتر و پذیرش بیشتری داشته باشه! و یکی از چیز‌هایی که برای نشر افکار باطل و غلط استفاده میشه، موسیقی هست #جـادوۍ_موسیقۍ🎧

حالا قسمت جدید رو شروع میکنیم🌱

۳.شخصیت سازی پنهان!

موسیقی، بجز فکر و اندیشه سازی برای مخاطب، شخصیت سازی هم انجام میده🥤!

در بحث قبل گفتیم که موسیقی از خودش محتوایی نداره🤌🏼

‌‌‌‌‌در سال ۲۰۰۳، ۳۵۰۰ دانشجو رو در آمریکا، برای یک تحقیق، براساس نوع شخصیتشون دسته بندی کردن! که ۴ تا تیپ بوجود اومد. جالب اینجا بود که افرادی که باهم در یک گروه بودن، به یک نوع موسیقی مشابه هم علاقه داشتند(علاقه‌شون یکی بود)

گروه ۱: افرادِ افراطی تنوع طلب بود💀 موسیقی مورد علاقه: به سبک‌هایی مثه جاز علاقه داشتند.

گروه ۲: افرادی بیش‌فعال... موسیقی مورد علاقه: راک یا هوی متال و مشابه اون

گروه ۳: افراد بی‌خیال و بی‌تفاوت به مسائل اطراف🐑 موسیقی مورد علاقه: پاپ و مشابه اون

گروه ۴: افرادی که از لحاظ اجتماعی، باز بودند موسیقی مورد علاقه: فانک و رپ و مشابه اون...

پژوهشگرها بعد این تحقیق اعلام کردند که: ما بعد از اطلاعات وسیعی که انجام دادیم، به این نتیجه رسیدیم که نوع موسیقی که انسان گوش میده، در شخصیتی که برای شخص میسازه (در شخصیت سازی فرد) موثره🙂!