eitaa logo
کانال آموزشی انجمن ادبی ایماژ
73 دنبال‌کننده
16 عکس
25 ویدیو
2 فایل
کانال آموزشی انجمن ایماژ : https://eitaa.com/image_khorasan گروه ایماژ: https://eitaa.com/joinchat/2212299269C92b8eed7a6
مشاهده در ایتا
دانلود
درود به یاران همیشه همراه ایماژ! انجمن ادبی ایماژ هر پنجشنبه در میان برگزار می شود. ان شاالله هفته آینده همین روز در خدمت عزیزان گرامی هستیم. سپاسگزارم از همراهی سبز شما🙏🌹
4_5981158391119090480.mp3
18.14M
فایل شنیداری «بررسی ادبیات معاصر مکزیک» با حضور: کریستوفر دومینگز (نویسنده‌ و منتقد برجسته‌ی مکزیک) عبدالله کوثری علی‌اکبر فلاحی https://eitaa.com/image_khorasan
"برای رساندنِ "چیزی" ، برای انتقالِ "معنا" ما همواره نیازمند معانیِ مازاد یا اضافی هستیم. " این همان چیزی ست که به عنوان مازاد نشانه شناسی برمعنا شناسی طرح می کند. گزینش و ترجمه : https://eitaa.com/image_khorasan
"حضور خلوت انس است و دوستان جمع‌اند" در دومین نشست محفل ادبی ، با افتخار در خدمت شما عزیزان هستیم.🕊 با اجرای: حسین سیدبر 📆 زمان: پنجشنبه، ۱ آذر، ساعت: ۱۶ تا ۱۸ 🪑مکان: سه راه کاشانی، پارک کودک، کتابخانه فردوسی https://eitaa.com/image_khorasan🕊🌼
80.99M حجم رسانه بالاست
مشاهده در ایتا
گزارشی مختصر از دومین نشست محفل ادبی 🕊 یکم آذرماه هزار و چهارصد و سه ممنونیم از حضورتون🕊🌼
نامه به یک‌استاد داستان نویسی جان اشتاین بک اگرچه به نظر می‌آید که قرن‌ها از وقتی که در کلاس داستان‌نویسی شما در استانفورد شرکت می‌کردم گذشته، تجربیات آن دوران خوب به خاطرم مانده. آن روزها با چشمانی باز و ذهنی تیز آماده بودم تا راز و رمز نوشتن داستان‌های کوتاه خوب و حتی عالی را بقاپم. اما شما خیلی زود این توهم را باطل کردید. گفتید تنها راه نوشتن داستان کوتاه خوب، نوشتن داستان کوتاه خوب است. و تنها پس از نوشتن داستان می‌توان آن را جداگانه نقد و ارزیابی کرد. و باز گفتید داستان کوتاه مشکلترین قالب ادبی است و دلیلش هم این است که تعداد داستان‌های کوتاه موفق جهان بسیار کم است. اما در ضمن قاعده‌ای اساسی به ما آموختید که ساده ولی مردافکن بود. گفتید داستانی گیراست که چیزی را از نویسنده به خواننده منتقل کند و معیار سنجش ما هم همان قدرت تأثیرگذاری آن است. غیر از این دیگر قانون و قاعده ای وجود ندارد، داستان می‌تواند راجع به هر چیزی باشد و هر فن و ابزاری را به کار بگیرد، مشروط بر اینکه گیرا باشد. به اعتقاد شما یکی از اجزای این قاعده، نویسنده را ملزم می‌کند که بداند چه می‌خواهد بگوید و راجع به چه حرف بزند. و به عنوان تمرین باید سعی کنیم شاخ و برگ‌های داستان را بزنیم و آن را در یک جمله بنویسیم؛ چون فقط از این طریق می‌شود داستان را خوب درک کرد و آن را تا سه، شش یا ده‌هزار کلمه بسط و گسترش داد. باری. گفتید فرمول جادویی و رموز داستان‌نویسی همین است. و ما را فقط با همین سخنان، بر جادۀ خلوت و دلتنگ‌کنندۀ نویسندگی گذاشتید. و ما باید داستان‌های بد را کنار می گذاشتیم. من توقع داشتم که بگویید به اوج کمال و شکوفایی دست یافته‌ام اما نظری که شما درباره کارهایم می‌دادید، فوری مرا سرخورده و مأیوس می‌کرد. احساس می‌کردم کارهایم را غیرمنصفانه نقد می کنید، با وجود این سردبیران و ویراستاران با قضاوت‌هایی که سال‌های بعد [در مورد کارهایم] کردند، جانب شما را گرفتند نه جانب مرا. و این غیرمنصفانه می‌نمود. من می توانستم با استفاده از تعلیمات شما، داستان‌های خوب را انتخاب کنم و بخوانم و حتی بفهمم که چگونه آنها را نوشته‌اند. اما چرا خودم نمی‌توانستم داستان خوبی بنویسم؟ باری، نمی‌توانستم. چون شاید امکان ندارد دو تا داستان خوب شبیه هم باشد. سال‌های بعد من داستان‌های زیادی نوشتم اما هنوز نمی‌دانم چطور داستان بنویسم. فقط دست به قلم می‌برم و شانسم را امتحان می‌کنم. اگر هم در عالم داستان‌نویسی قاعدۀ سحرآمیزی در کار باشد، که من مطمئنم هست، کسی نمی‌تواند آن را به صورت دستورالعمل درآورد و در اختیار دیگران بگذارد. به نظر می‌رسد که آن قاعده همان تمایل شدید نویسنده در انتقال احساسات والايش به خواننده باشد. اگر نویسنده چنین دغدغه‌ای داشته باشد گاهی -و البته نه همیشه- شیوۀ مناسب این انتقال حس را نیز پیدا می‌کند. پس از نوشتن داستان، قضاوت در مورد آن خیلی مشکل نیست. اما هنوز هم پس از سالها وقتی می‌خواهم داستانی بنویسم، زهره‌ترک می‌شوم و حتی باید بگویم که نویسنده‌ای که موقع نوشتن داستان هراسان نیست خوشبختانه خبر از شکوه و جلال دوردست و دست‌نیافتنی ابزارش ندارد. بریده از نامه‌ای به ادیت میریلیز۱۹۶۲ (Edith Mirrielees) 📕 «فن داستان‌نویسی» گردآوردۀ محسن سلیمانی، انتشارات امیرکبیر، ۱۳۷۴، صفحات ۳۲۳ تا ۳۲۶ https://eitaa.com/image_khorasan
داستان شیطان و میخ طویله گویند: روزی ابلیس ملعون خواست با فرزندانش از جایی به جای دیگر نقل مکان کند، خیمه ای را دید، و گفت: اینجا را ترک نمی‌کنم تا آنکه بلایی بر سر آنان بیاورم. به سوی خیمه رفت و دید گاوی به میخی بسته شده و زنی را دید که آن گاو را می دوشد، بدان سو رفت و میخ را تکان داد. با تکان خوردن میخ، گاو ترسید و به هیجان درآمد و سطل شیر را بر زمین ریخت و پسر آن زن را که در کنار مادرش نشسته بود لگدمال کرد و او را کشت. مادر بچه با دیدن این صحنه عصبانی شد و گاو را با ضربه چاقو از پای درآورد و او را کشت. شوهر آن زن آمد و با دیدن فرزند کشته شده و گاو مرده، همسرش را کشت سپس خویشاوندان زن آمدند و آن مرد را زدند، و بعد از آن نزدیکان آن مرد آمدند و همه با هم درگیر شدند و جنگ و دعوای شدیدی به پا شد!! فرزندان ابلیس با دیدن این ماجرا تعجب کردند و از پدر پرسیدند: ای وای، این چه کاری بود که کردی؟! ابلیس گفت: کاری نکردم فقط میخ را تکان دادم. بیشتر مردم فکر می کنند کاری نکرده اند، در حالی که نمی دانند یک رفتار یا یک کلام شان : – مشکلات زیادی را ایجاد می کند – آتش اختلاف را بر می افروزد – خویشاوندی را برهم می‌زند – دوستی وصفا صمیمیت را از بین می‌برد – کینه و دشمنی می آورد – طراوت و شادابی را تیره و تار می‌کند – دل ها را می‌شکند  بعدا کسی که اینکار را کرده فکر می کند کاری نکرده است فقط میخ را تکان داده است! قبل از اینکه حرفی را بزنیم، مواظب باشیم ! مواظب باشیم میخی را تکان ندهیم. 🆔 https://eitaa.com/image_khorasan
مصوت و صامت حرف ملفوظ بر دو گونه است: مصوت و صامت. مصوت: زبان فارسی دارای سه مصوت کوتاه و سه مصوت بلند است. مصوت های کوتاه (= حرکات عبارتند از:   َ    ِ   ُ مثلاً در کلمات « سَر » , « دِل » , « پُل » , حرکات حرف هستند اما در خط فارسی به صورت اِعراب رو يا زير حرف قرار می گيرند و بعد از آن تلفظ می شوند, مثلاً در کلمه ی « دِل » که به صورت « د ِ ل » به تلفظ در می آيد.) مصوت های بلند عبارت است از « و » , « ا » , « ی » مثلاً در واژه های « کو » , « پا » ,« سی » . ـ علامت « و » در خط فارسی نماينده ی سه حرف ملفوظ است. مثلاً در واژه های « تو » , « سود » ,« وجد ». به علاوه در کلمه ای مثل « نو » (ن +  ُ + و ) نماينده ی دو حرف ملفوظ است. علامت « ی » نيز نماينده ی دو حرف ملفوظ متفاوت است. مثلاً در واژه های « سی » که مصوت بلند است و « وی » که صامت است. صامت: زبان فارسی دارای 23 صامت است: ء (= ع) , ب , پ , ت (= ط) , ج , چ , خ , د , ر , ز (= ذ, ظ, ض) , ژ , س (= ث, ص) , ش , غ (= ق) , ف , ک ,   گ , ل , م, ن , و (در اول کلمه ی « وجد » ) , هـ (= ح) , ی (در اول کلمه ی « ياد »)   هجا هجا (بخش) يک واحد گفتار است که با هر ضربه ی هوای ريه به بيرون رانده می شود.   انواع هجا در وزن شعر, هجاهای فارسی از نظر امتداد (تعداد حروف) سه نوع اند: کوتاه , بلند , کشيده: 1ـ هجای کوتاه: که دارای دو حرف است با علامت U مانند کلمات نَ (نه), تُ (تو). 2ـ هجای بلند: که دارای سه حرف است با علامت ـ مانند کلمات سر, پا. 3ـ هجای کشيده: که دارای چهار يا پنج حرف است با علامت ـ U مانند کلمات نرم, سرد, پارس و کاشت. هر هجای کشيده معادل است با يک هجای بلند و يک هجای کوتاه. يعنی سه حرف اول برابر يک هجای بلند و يک يا دو حرف بعد معادل يک هجای کوتاه است. مثل واژه های: نَََر م       سَر د ـ  U      ـ  U   ادامه دارد... https://eitaa.com/image_khorasan
سعدی و ده درس مهم برای زندگی بهتر: درس اول تا مرد سخن نگفته باشد عیب و هنرش نهفته باشد هر پیسه گمان مبر نهالی است شاید که پلنگ خفته باشد درس دوم صراف سخن باش، سخن بیش مگو چیزی که نپرسند تو از پیش مگو درس سوم اندازه نگه‌دار که اندازه نیکوست هم لایق دشمن است، هم لایق دوست درس چهارم چو دیدی یتیمی سر افکنده بیش نزن بوسه بر روی فرزند خویش درس پنجم طاعت آن نیست که بر خاک نهی پیشانی صدق پیش آر که اخلاص به پیشانی نیست درس ششم ای دوست بر جنازهٔ دشمن چو بگذری شادی مکن که با تو همین ماجرا رود درس هفتم به دوست گرچه عزیزست راز دل مگشای که دوست نیز بگوید به دوستان عزیز درس هشتم یا مکن با فیل بانان دوستی یا بنا کن خانه‌ی در خورد فیل درس نهم نه چندان درشتی کن که از تو سیر شوند نه چندان نرمی کن که برتو دلیر شوند درس دهم سخن آخر به دهان می‌گذرد موذی را سخنش تلخ نخواهی دهنش شیرین کن کانال آموزشی انجمن ایماژ : https://eitaa.com/image_khorasan گروه ایماژ: https://eitaa.com/joinchat/2212299269C92b8eed7a6