سلام و درود استاد عزیز، آقای دکتر من مدتی (دو ماه) هستش که در وزارت تعاون و کار به عنوان سرباز امریه مشغول شدم در این مدت بنابر موقعیتم من نزدیک به ۲۰ تا کارخانه را تا به حال بازدید کردم و در جلساتی که مدیران کارخانه صحبت می کنند و مشکلاتشون رو بیان می کنند بودم. لازم به ذکر است که کارخانه جاتی که بازدید کردیم از مهمترین کارخانه های اصفهان هستند ( مثل دارو سازی رها، اطلس پمپ سپاهان...) در هر جلسه ای که این مدیران صحبت میکنند این پروژه شیف جلوی چشم من میاد :)) حالا نمی دونم گفتن این حرف از سمت من مناسب باشه یا نه؟ ولی نکاتی به ذهنم میرسه که خدمت شما بیان می کنم. ۱_اکثر کارخانه ها بیشتر در پی تامین نیاز داخل هستند و در صورتی که بخواهند فرآوری رویه ماده اولیه وارده از سمت خارج کنند نیاز هست که زیرساخت های این ها توسعه پیاده کنند تا سطح تولید محصولات بیشتر شود و شاهد کاهش عرضه در داخل نباشیم. ۲.مدیران کارخانه ها ترس زیادی از بازاریابی در کشورهای مقصد دارند بهتر بگم زیاد به بخش وزارت خارجه دولت اعتماد ندارند و آنها را ناتوان می دانند. ۳. ناهمترازی سطح تکنولوژی در کارخانه‌های تولید، برخی بسیار پیشرفته و برخی سطح تکنولوژی پایین دارند. ۴. بدنه دولتی یعنی کارگزاران دولت در هماهنگی کارخانه جات بسیار ضعیف هستند. ۵.همه کارخانه ها به فکر تولید و افزایش سطح تکنولوژی نیستند و به دنبال دلال بازی با ماده اولیه هستند، ( خودم از برخی از مدیران کارخانه جات پرسیدم که افق پیشرفت تکنولوژی شما چیست هیچ جوابی ندادند یا میگفتن وقتی برجام معلق شد ما دیگه نتونستیم تکنولوژی کارخانه را ارتفاع دهیم و جالب این که وقتی می گفتم که می شود از تکنولوژی چینی استفاده کنیم، آنها معتقد نبودند که چین تکنولوژی مناسبی دارد و در مجموع نگاه غربی دارند). ۶. بخش تعاونی های تولیدی از وزارت تعاون در پروژه شما نادیده گرفته شده در واقع گروه های مختلفی از تعاونی ها و جود دارند که می توانند تولید های مناسبی داشته باشند و باعث خلق ارزش افزوده شوند، همچنین صنایع کوچکی مثل مشاغل خانگی و تولیدی های کوچک وجود دارند که در صورت هماهنگی بخش زیادی از محصولات رو می توانند تولید کنند، یادآوری چین خودش محصولات زیادی رو از طریق همین مشاغل خانگی تولید می کنند جمع بندی: بهتر که در ابتدا کارخانه جاتی که واقعا به فکر تولید هستند شناسایی شوند. و همچنین از یک کارگروه مناسب برای مذاکره و هماهنگی تولیدی های مختلف با پروژه شیفت استفاده شود. کانال شبکه یکپارچه فرآوری و ترابری (شیفت) در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

ملتی که سیاستمدارانش دستور کار ملی تعریف نکرده و عزم ملی را برای رسیدن به اهداف ملی جزم نکنند، محکوم به زیستن در حاشیه است... سید یاسر جبرائیلی #دستور_کار_ملی #شیفت کانال شبکه یکپارچه فرآوری و ترابری (شیفت) در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

🎬مستند "نسخه نجات‌بخش" راهکاری برای شکستن محاصره علمی و اقتصادی با توضیحات: آقای مهندس نوید نجات‌بخش، مدیرعامل محترم شرکت بهیارصنعت سپاهان و عضو هسته‌ی مسئله‌محور نخبگانی "طراحی شیفت" دوشنبه ۲۲ اسفند ۱۴۰۱ ساعت ۱۴، شبکه ۳ سیما #دانش‌بنیان #شیفت کانال شبکه یکپارچه فرآوری و ترابری (شیفت) در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

نقشه‌ی راه اقتصاد دانش‌بنیان نمودار جامع محورهای اصلی بیانات رهبر معظم انقلاب پیرامون اقتصاد دانش‌بنیان از سال ۱۳۸۹ تا ۱۴۰۱ #دانش‌بنیان #شیفت کانال شبکه یکپارچه فرآوری و ترابری (شیفت) در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

نشستی صمیمانه با سرور معزز، جناب آقای دکتر مجتبی ازهری، استاد دانشکده مهندسی عمران دانشگاه صنعتی اصفهان، سه‌شنبه ۲۳ اسفند ۱۴۰۱ برخی نکات مورد اشاره‌ی ایشان: - دانشگاه‌ها می‌توانند در پژوهش‌های مرتبط با شیفت، نقش مؤثری ایفا نمایند. ده‌ها پایان‌نامه ارشد و رساله‌ی دکتری پیرامون سازوکارها، سیاست‌گذاری‌ها، مکان‌یابی‌ها، تخصیص و تهاتر منابع، نیازها و پتانسیل‌های کشورهای ذی‌نفع شیفت و ... قابل تعریف هستند. - علاوه بر متخصصین حوزه‌های مهندسی، به متخصصین علوم جامعه‌شناسی و روان‌شناسی و روان‌کاوی اجتماعی نیاز است. مسئله‌ی شیفت، انتزاعی و تئوری نیست و صرفاً با دستور قابل پیاده‌سازی نیست. بلکه بایستی از طرف اقشار مختلف جامعه، مورد پذیرش قرار گیرد، تا قابلیت اجرایی یابد. - در طراحی شیفت، بایستی تفاوت‌های اجتماعی در طرز نگرش و آداب و سبک زندگی مردم استان‌های مختلف کشور، حتما مد نظر قرار گیرد. مثلا با منابع تولید ارزش یکسان، برخی زنجیره‌های آزاد فرآوری ترابری در استان خوزستان قابل توسعه است، ولی همان زنجیره‌ها در استان بوشهر ممکن است قابل پیاده‌سازی نباشد. - انواع و اقسام تهاتر، ما بین منابع مختلف تولید ارزش، قابل تعریف هستند که بایستی به دقت، در طراحی شیفت، لحاظ گردند. حتی تهاتر در نیروی انسانی نیز می‌تواند مدنظر قرار گیرد. - رویکرد شیفت، علاوه بر حوزه‌ی کالا و برقراری هم‌بست ساحت‌های هفت‌گانه در زنجیره‌های ارزش کالایی، می‌تواند در حوزه‌ی مسافری و گردشگری نیز امتداد یابد. توسعه‌ی سرویس‌های متنوع حمل‌ونقل یکپارچه با انواع فرآوری‌های غذایی، کشاورزی، نساجی، صنایع دستی و... این قابلیت را فراهم خواهد آورد که بسیاری از ظرفیت‌های عظیم مغفول در صنعت توریسم کشور، احیا گردد. ایجاد هم‌افزایی مثبت مابین تورهای زنجیره‌ای سفر و انواع فرآوری‌هایی که مناطق مختلف در آن مزیت دارند، راه‌اندازی انواع قطارهای گردشگری، و تبلیغات و بازاریابی مناسب داخلی و خارجی، راهکارهایی مبتنی بر تولید ارزش افزوده هستند که درآمدهای پایدار فراوان و اشتغال‌زایی بسیار عالی را برای مناطق مختلف کشور (اعم از مناطق شمالی، کویری، ساحلی، باستانی و...) مهیا می‌نمایند. #نظرات_نخبگان_دانشگاهی #شیفت کانال شبکه یکپارچه فرآوری و ترابری (شیفت) در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

نشست تخصصی شش ساعته ارائه و نقد "شیفت" با حضور آقای دکتر ایزدخواه دو جلسه تخصصی با آقای دکتر روح‌الله ایزدخواه، متخصص مدیریت فناوری و نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی، تاریخ سه‌شنبه ۲۳ اسفند و جمعه ۲۶ اسفند ۱۴۰۱

نشست تخصصی شش ساعته ارائه و نقد "شیفت" با حضور آقای دکتر ایزدخواه دو جلسه تخصصی با آقای دکتر روح‌الله ایزدخواه، متخصص مدیریت فناوری و نماینده تهران در مجلس شورای اسلامی، در روزهای سه‌شنبه ۲۳ اسفند و جمعه ۲۶ اسفند ۱۴۰۱ برگزار شد. برخی صحبت‌های ایشان: - "شیفت" ایده‌ای مبتکرانه و جدید است که بایستی بر رفع برخی چالش‌های مهم ما متمرکز شود. موضوع تعارض منافع بین ایران و برخی کشورهای همسایه که به دنبال توسعه‌ی زنجیره‌های ارزش در تعامل با آن‌ها هستیم، بایستی در "شیفت" چاره جویی شود و مکانیزم‌های مناسب طراحی گردد. مثلا، پاکستان به عنوان واردکننده‌ی انبوه خرما از ایران، جهت صادرات مجدد آن به دنیا است. سیاست‌گذاری تعرفه‌ای پاکستان (تعرفه‌ی صفر واردات فله‌ای خرما به پاکستان)، در سایه‌ی عدم ابتکار عمل ایران، عملا تداوم خام‌فروشی کشور در این فرصت مهم اقتصادی را در پی داشته‌است. - سوریه، کشوری صنعتی است و در برخی صنایع هم‌چون نساجی، زیرساخت‌های قابل توجهی داشته‌ و دارد که البته برخی از آن‌ها در جنگ آسیب دیده‌است. سوریه طالب محصولات نهایی نیست، بلکه به دنبال مواد اولیه و نیز خط تولید در برخی صنایع است. - شیفت بایستی راهکار مناسب جهت حل تعارض منافع با کشورهای ذی‌نفع در این کلان‌راهبرد را در تقاطع دادن چند زنجیره‌ی ارزش با یکدیگر و مشروط سازی آن‌ها با هم دنبال کند. مثلا مشروط‌سازی و تقاطع برد-برد زنجیره‌هایی همچون مواد اولیه و برخی بازارهای مصرف سوریه، با برخی مواد اولیه و محصولات نهایی ایران هم‌چون فولاد و پلیمر و صنایع دانش‌بنیان. - فرصت‌های همکاری زیادی بین ایران و افغانستان وجود دارد. افغانستان تمایل ندارد صرفا واردکننده‌ی مواد خام به ایران باشد، بلکه به دنبال سازوکاری است که بتواند پتانسیل‌های فرآوری خود را نیز فعال کند. نمونه‌ای از این پتانسیل‌ها، در موضوع استخراج و فرآوری انواع سنگ‌های قیمتی وجود دارد که فرصت فرآوری در افغانستان و صادرات به ایران و صادرات مجدد به بازارهای جهانی، در کنار تقاطع با سایر زنجیره‌های ارزش، نقطه‌ی تعادل پایدار و مورد رضایت طرفين را حاصل می‌کند. همچنین در کشاورزی، دام، سنگ معدنی و... ظرفیت‌های همکاری فراوانی وجود دارد. - چالش مهم دیگری که "شیفت" با آن روبروست، چالش همکاری دستگاه‌های مختلف دولتی است که گاه منافع‌شان متضاد با یکدیگر است. بعنوان مثال، صنایع فولاد کشور، در عین این‌که پراکنش نامناسبی دارند، به شدت نیازمند توسعه‌ی ریلی هستند و حتی آمادگی برای توسعه شبکه را نیز اعلام کردند که توسط وزارت صمت دنبال شد؛ با این‌حال، وزارت راه در زمینه تعیین اولویت این توسعه‌ها نظرات متفاوتی داشت که مانع هم‌افزایی و پیشبرد امر گردید. اتخاذ فرآیندهای هم‌افزا برای همراه نمودن همه‌ی دستگاه‌های اجرایی، باید در طراحی شیفت لحاظ شود. - یافتن هم‌بست‌های ۷ گانه‌ی شیفت، نیاز به اشراف فراوان شرایط کشور، زنجیره‌های موجود و دیتا دارد. - علاوه بر بازیگران دولت و متولیان زنجیره‌های آزاد، لازم است توسعه‌گران نیز در ساختار شیفت قرار گیرند. دولت نباید خود، توسعه‌گر باشد. پیگیری توسعه‌ی زنجیره‌های ارزش، حرکت در کل زنجیره (نه تمرکز بر بخشی از آن) و اشراف اطلاعاتی بازیگران بالفعل و بالقوه، و هم‌رسانی بجای تصدی‌گری، از وظایف توسعه‌گران زنجیره‌هاست. جذابیت توسعه‌گری، در مفهوم نوآوری و دانش‌بنیان بودن آن مستتر است و در اکوسیستم نوآوری می‌تواند از ارزش افزوده‌ی وسیع برخوردار شود. انتفاع توسعه‌گر در بزرگ‌تر شدن کیک است، نه در رقابت با حلقات زنجیره. توسعه‌گری امری نرم‌افزاری است و نه سخت‌افزاری؛ این مهم در سطح میانی اقتصادی(Meso) است که در ایران مغفول مانده و فاقد متولی است و طراحی شیفت باید شامل آن شود. نهاد دانشگاه به دلیل ویژگی‌های قابل توجه و ارزشمند، در شکوفایی توسعه‌گری در ایران بسیار موثر خواهد بود. دانشگاه‌ها و پارک‌های نوآوری، نقش اصلی را به عنوان توسعه‌گران انواع زنجیره‌های ارزش ملی و منطقه‌ای، می‌توانند ایفا کنند. #تضاد_منافع #اکوسیستم_نوآوری #توسعه‌گری #شیفت کانال شبکه یکپارچه فرآوری و ترابری (شیفت) در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

نشست تخصصی نقد "شیفت" با حضور آقای مهندس حسین حاجی، کارشناس خبره‌ی صنعت نفت و گاز و پتروشیمی، تاریخ چهارشنبه ۲۴ اسفند ۱۴۰۱ برخی صحبت‌های ایشان: - عدم تکافوی زیرساخت‌های حمل‌ونقل، یکی از مشکلات مهم ما در توسعه‌ی زنجیره‌های ارزش حوزه‌ی پتروشیمی با کشورهای همسایه است. نمونه‌ی آن، راه‌آهن اینچه‌برون گرمسار و گلوگاه‌های امتداد آن محور است که با عدم یکپارچگی تصمیم‌گیری سازمان‌های دولتی، فرصت‌های ارزشمند فعلی در ارتباط با برخی کشورهای همسایه، ممکن است از دست رود. - یکی از چالش‌های بزرگ صنعت پتروشیمی ایران، توقف در زنجیره‌ای اول ارزش (پنج محصول اصلی همچون متانول، آروماتیک، پروپیلن و...) و عدم ورود جدی در زنجیره‌ی دوم ارزش است‌. ورود در زنجیره‌ی دوم، نه تنها درآمدهای سرشار مضاعف (گاه تا ده‌ها برابر) و اشتغال قابل توجه برای کشور به دنبال دارد، بلکه خروجی‌های آن محصولاتی تحریم‌ناپذیر است و مشکلات مهم امنیت ملی را نیز مرتفع خواهد کرد. انواع صنایع پلاستیکی، انواع کودها، محصولات ارایشی، روانکارها و... از جمله خروجی‌های زنجیره‌ی دوم ارزش افزوده پتروشیمی هستند. - تولید گاز کشور حدود ۱ میلیارد متر مکعب در روز است که حدود ۵۰۰ (در زمستان تا ۷۰۰) میلیون مترمکعب آن مصارف خانگی است. حدود ۲۰۰ میلیون مترمکعب خوراک پتروشیمی‌ها و حدود ۲۰۰ میلیون مترمکعب جهت نیروگاه‌ها و صنایع و حدود ۵۰ تا ۷۰ میلیون مترمکعب صادرات گاز است. این میزان صادرات گاز درآمد بسیار مناسبی (حدود ۵ تا ۷ میلیارد دلار) برای کشور مهیا کرده‌است. با اتخاذ سیاست‌هایی هم‌چون توسعه‌ی انرژی‌های تجدیدپذیر، منابع گازی آزادشده را می‌توان صرف صادرات و توسعه‌ی زنجیره‌های ارزش قرار داد. به دلایل مختلف و هم‌چنین محدودیت منابع گازی کشور، چاره‌ای جز نگاه جدی توسعه‌ای به انرژی تجدیدپذیر نداریم. - قیمت گاز تحویلی به بخش خانگی و نیز به پتروشیمی، بسیار کمتر از قیمت جهانی گاز است. با این حال، به دلایل متعدد، برخی پتروشیمی‌ها هم‌چنان سودده نیستند. - اصلاح سیاست‌گذاری‌ها و استفاده از ابزارهای کنترلی هم‌چون تخصیص گاز، تضمین تامین، قیمت، ابزارهای تشویقی، معافیت‌های مالیاتی منطقه‌ای و... از جمله راهکارهای مهم برای تشویق به سرمایه‌گذاری در زنجیره‌ی دوم ارزش افزوده صنایع پتروشیمی است. نبض ورود خوراک پتروشیمی در اختیار دولت است. #زنجیره_دوم_ارزش #پتروشیمی #شیفت کانال شبکه یکپارچه فرآوری و ترابری (شیفت) در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404

یا محوّل الحول و الاحوال حوّل حالنا الی اَحسن الحال سروران ارجمند سلام و عرض ادب. فرا رسیدن نوروز باستانی و تقارن بهار طبیعت و بهار معنویت را خدمت شما و خانواده‌ محترم تبریک عرض می‌کنم و برای جناب‌تان آرزوی سربلندی و به‌روزی دارم. امیدوارم با عنایات و الطاف الهی در سال "مهار تورم و رشد تولید"، توفیق یابیم دستور رهبر بزرگوار انقلاب مبنی بر طراحی شبکه یکپارچه‌ی فرآوری و ترابری (شیفت) را به کمال دنبال نمائیم و طرح نهایی را به محضر ایشان و ملت شریف ایران تقدیم کنیم، و با همت نخبگان و جوانان برومند میهن، مقدمات پیاده‌سازی آن را نیز مهیا سازیم. ارادتمند- محمد تمنایی کانال شبکه یکپارچه فرآوری و ترابری (شیفت) در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404