توصیه‌ی مادرانه! و زنجیره‌های پایین‌دستی که رهایشان کرده‌ایم... ماده‌ی خام و انرژی و متخصص از ما؛ سود نهایی از آنِ دیگران! "محمد! اگه خواستی برای بچه‌هات جنس استیل بخری، مستقیم برو بندر... آلمانی و ایتالیایی بخر. دایی همه‌ی جهیزیه‌ی دخترش را از اونجا خرید. کیفیت عالی و قیمت ارزوووون! ایرانی نخری‌ها!" توصیه‌ی مشفقانه‌ی مادرم بود؛ توأم با صداقت و حقیقت! این زودپز استیل (تصویر) را هم به عنوان شاهد صحبت‌هایشان نشانم دادند! توصیه‌شان را شنیدم و تشکر کردم؛ ولی از پس آن، غمی بزرگ را درونم احساس کردم. ده‌ها سوال باربط و بی‌ربط! آن کشور اروپایی، علی‌رغم نقدهای جدی که به رفتارهای سیاسی‌اش وارد است، چه دارد که ما نخواستیم یا نخواستند داشته باشیم؟! آلمان، آهن دارد یا ایتالیا؟! کدامیک گاز و انرژی فراوان دارند؟! اگر هیچ‌کدام، پس چگونه است که او توانسته زنجیره‌های پایین‌دستی فولاد، که عمده سود زنجیره‌ها را در بر می‌گیرند و اشتغال و ثروت‌آفرینی فراوان دارند، را توسعه دهد و ما نتوانستیم توسعه دهیم؟ ما که بدلیل داشتن بالادست، بر این توسعه، اولی هستیم (البته فولادسازان ما حتی همین ادعای بدیهی و واضح را هم قبول ندارند که در پایین‌دست عقب هستیم!! نفعشان در انکار است😂) آیا فناوری تولید استیل باکیفیت، از فناوری سلول‌های بنیادی، نانو تکنولوژی، موشک قاره پیمای هایپرسونیک، تکنولوژی هسته‌ای و... پیچیده‌تر است که این را نداریم و آن‌ها را داریم؟! مگر در یک قلم، صدها دانشکده مهندسی مواد و شیمی و ... و هزاران متخصص مربوطه در کشور نداریم؟! همه چیز که داریم؛ پس چه چیزی نداریم؟! به یکباره و بصورت کاملا بی‌ربط، به یاد توصیه‌نامه‌هایی که جهت تحصیل و جذب در خارج کشور برای فارغ‌التحصیلان مستعد دوره‌ی کارشناسی و ارشد و دکترا در دانشگاه صنعتی اصفهان نوشته‌ام افتادم! وقتی بدلیل سیاست‌گذاری ناصحیح، بین توسعه‌ی زنجیره‌های بالادست و پایین‌دست و بین منابع مختلف تولید ارزش از جمله فناوری، انرژی و مواد خام ارتباط متوازن برقرار نکرده‌ایم؛ وقتی بسته‌های متنوع رانت انرژی و مواد خام و حمل‌ونقل ارزان و بازار تضمینی و قیمت‌گذاری تلگرامی و... را در اختیار و انحصار بخش‌های مشخص خصولتی قرار داده‌ایم؛ وقتی بهره‌مندی از این فرصت‌ها را نه به توسعه‌ی زنجیره‌های پایین‌دستی مشروط کرده‌ایم و نه به پرداخت هزینه‌های واقعی؛ وقتی وزارت‌خانه‌ها و ارگان‌های حکومتی‌مان به جای نظارت و سیاست‌گذاری، به بنگاه‌داری و عقب نیفتادن از سود سرشار فرآوری بالادستی روی آورده‌اند؛ چنین نقطه‌ی تعادل نامطلوبی، جای تعجب ندارد! اگر به دنبال تمدن‌سازی و ابرقدرت شدن هستیم، که هستیم، استفاده بهینه و عادلانه از مزیت‌های نسبی سرزمینی و فعال‌سازی زنجیره‌های ارزش، باید به گفتمان اولویت‌دار جامعه‌ی ایرانی تبدیل شود. #بسته‌های_متنوع_رانت #خام‌فروشی_ممنوع #احیای_حکیمانه_زنجیره‌های_ارزش #زنجیره‌های_پایین‌دست_فولاد #شیفت کانال شبکه یکپارچه فرآوری و ترابری (شیفت) در ایتا و تلگرام: eitaa.com/inpt1404 t.me/inpt1404