خاک بر سر همه را دامن این دولت گیر چون براین خاک نشستی همه آن تو بود ببین کاری که میکنی یا همه نمیفهمند یا خودشون رو به نفهمی میزنند،یا نمیبینند ،یا خودشون رو به ندیدن میزنند...لذا کاری هم برات نمیکنند...اصلا گیرم کاری هم بکنند،چه کاری؟ تازه هرکاری هم بخوان بکنند باید او اجازه بده،او رخصت بده... اما خدا هم میدونه،هم میبینه،هم کار میکنه کارستان... اینجا نوشته آیه ی197 مین سوره ی مبارکه ی بقره: مَا تَفْعَلُوا مِنْ خَيْرٍ يَعْلَمْهُ اللَّهُ ﴿۱۹۷﴾ هرچه ازخیر و خوبی ازشما سرمیزنه خدا میدونه، خدا میبینه... «از بیانات استاد رنجبر عزیز در تفسیر سوره #بقره صفحه ۳۱»

آی عاقلا خدا میگه ها : آی عاقلا،من رو برای خودتون نگه دارین...این بهترین توشه ایست که میتونین از این گوشه ی عالم باخودتون بردارید و ببرید...من رو ازکف ندید...عالم بدون من کفه...کسی باکف، کیف نمیکنه...کیفور نمیشه... تَزَوَّدُوا ،آیه ی 197مین سوره ی مبارکه ی بقره: تَزَوَّدُوا فَإِنَّ خَيْرَ الزَّادِ التَّقْوَى﴿۱۹۷﴾ بهترین زاد ، بهترین توشه تقواست یعنی نگه داشتن خدا برای خود... وَاتَّقُونِ : من رو برای خودتون نگه دارید يَا أُولِي الْأَلْبَابِ ﴿۱۹۷﴾ آی عاقلا چون من همه کاره ام وهمه کار با اشاره ی من صورت میگیره... «از بیانات استاد رنجبر عزیز در تفسیر سوره #بقره .صفحه ۳۱»

حلقه های زنجیر اگه جدای ازهم باشند چه خاصیتی دارند؟ هیچ... به چه کاری میان؟هیچ... قطره های باران هم همینطورن... ازهم جدا باشن،سرسبزی خرمی به بار میارن؟هرگز... اما این قطره ها وقتی دست به دست هم میدن میشن جوی، رود، نهر؛ اونوقت ببین چه مزارعی سرمیزنن...چه باغ و بوستان هایی... حلقه های زنجیر وقتی که دست در دست هم، دوشادوش هم قرار میگیرند،در هم میتنند،باهم یکی میشن اونوقته که زنجیر میشن،به کار میان... آدمام مثل حلقه های زنجیر ، قطره های باران اگه ازهم جدا باشن هیچ خاصیتی ندارند... وقتی منشاء اثر میشن که همدست و هم داستان باشن. اینجا نوشته آیه ی199 سوره ی مبارکه ی بقره: أَفِيضُوا مِنْ حَيْثُ أَفَاضَ النَّاسُ ﴿۱۹۹﴾ هرجای خوب بقیه رفتن شمام برید...هرجای خوب بقیه بودن شمام باشید...یعنی:کنار هم باشید،یعنی ازهم کناره نگیرید...اونوقته که ساخته میشید پرداخته میشید... (ادامه دارد...) «از بیانات استاد رنجبر عزیز در تفسیر سوره #بقره . صفحه ۳۱»

این سنگ های ته جوی رو دیدی دیگه... بعضی هاشون عین مرمر:صاف، چه صفایی دارن... بعضی هاشون نه، زمخت، خشن،تیزی های خاص خودشون رو دارن...چرا؟ چرا بعضی اونجور بعضی اینجور؟ نگاه بکن :اونایی که چسبیدن به ته جوی، با سنگ های دیگه اصطکاک ندارن،رفت و آمدی ندارن .خشن ، زمخت... اما اونایی که اصطکاک داشتن ، غلطیدند، با سنگ های دیگه ارتباطی داشتن،اونها یک صفایی پیدا کردن... انسان هم صفا پیدا نمیکنه مگر اینکه با دیگران در ارتباط باشه... خودش رو تافته ی جدا بافته ندانه... «از بیانات استاد رنجبر عزیز در تفسیر سوره #بقره . صفحه ۳۱»

ز عهد پدر یادم آید همی ،که باران رحمت بر او هر دمی که در خردی ام لوح و دفتر خرید ،ز بهرم یکی خاتم زر خرید ببین چه جوری از پدرش یاد میکنه سعدی؟با چه سوزی با چه حسی و اشاره ای میکنه به داد و دهش های او... حالا قرآن در آیه ی200 سوره ی مبارکه ی بقره میگه: فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ آبَاءَكُمْ﴿۲۰۰﴾ خدا رو یاد کنید همونجوری که باباهاتون رو یاد میکنید،یعنی مثل شیخ سعدی... دیدید با چه سوزی با چه حسی یاد کرد و از دهش های اونام برد؟ خدا رو هم اینجوری یاد کنید: فَاذْكُرُوا اللَّهَ كَذِكْرِكُمْ آبَاءَكُمْ﴿۲۰۰﴾ أَوْأَشَدَّ ذِكْرًا﴿۲۰۰﴾ حتی قوی تر از این...نیرومندتر از این...زیباتر از این... چون او بود که پدر رو برای شما پدر کرد. «از بیانات استاد رنجبر عزیز در تفسیر سوره #بقره . صفحه ۳۱»

نقاش ها اول لکه گیری میکنن،بعد رنگ آمیزی میکنن... خدا هم نقاش عالمه،اول لکه گیری میکنه یعنی عیب و ایرادهای ما رو رفع میکنه،گناهان ما رو پاک میکنه...بعدم رنگ آمیزی میکنه... لکه گیری خدا چیه؟غفران،آمرزش... رنگ آمیزی خدا چیه؟ رحمت،نوازش... اینجا نوشته: إِنَّ اللَّهَ غَفُورٌ رَحِيمٌ ﴿۱۹۹﴾ خداوند غفور است یعنی لکه گیر است،یعنی گناهات و پاک میکنه و رحیم است یعنی چی؟ نوازش میکنه،مورد تفقد قرار میده... «از بیانات استاد رنجبر عزیز در تفسیر سوره #بقره . صفحه ۳۱»

بعضی کالاها هستن اشانتیون دارن،میگه اگه این دستگاه و بخری،این دستگاه رایگانه ولی اگه اونو نخری بخوای فقط این دستگاه و برداری،نه...،دیگه از اون دستگاه خبری نیست...بابت اینم باید پرداخت کنی... یادتون باشه: دنیا اشانتیون آخرته... اگر آخرت برداشتی خدا دنیا رو هم بهت میده... آخرتت و آباد کردی،خدا دنیات و آباد میکنه... اما اگر فقط رفتی سراغ دنیا،دیگه از آخرت خبری نیست...اینجا نوشته: آیه ی200 سوره ی مبارکه ی بقره: فَمِنَ النَّاسِ مَنْ يَقُولُ رَبَّنَا آتِنَا فِي الدُّنْيَا وَمَا لَهُ فِي الْآخِرَةِ مِنْ خَلَاقٍ ﴿۲۰۰﴾ پاره ای از مردم،کسانی هستند که میگویند:خدایا دنیامون و آباد کن،دنیا رو به ما بده...اینها از آخرت هیچ نصیبی نمیبرند... «از بیانات استاد رنجبر عزیز در تفسیر سوره #بقره . صفحه ۳۱»

تـــا دلـــم غـــافـــل از آقـــا مـــيــشــود پــاي مــن ســوي گــنـه وا مـــيــشــود تـــا مــرا نــفـــســـم بـــه ذلــت مــيـکـشـد مـــهــدي زهـــراخــجــالــت مـيــکــشــد کـــار مـــن تـــنــهــا دل آزردن شـــده کــار مـولـا خــون دل خـــوردن شــده روز و شــب مـيـگـويـم بــه خــود بــا واهــمــه مـــن چــه کــردم بـــا عـــزيـــز فــاطـــمــه؟ اللهم عجل لوليک الفرج🤲