نوشته بود: به من اخم نکن، جاش رو تنم می‌مونه..! اینجوری با جزئیات و دقیق از عشق تون مراقبت کنین.

از قد کشیدن آدما لذت ببرید ما همه درختای یه جنگلیم.

میگن ما قبل اینکه به دنیا بیایم صحنه های مهم زندگیمون رو بهمون نشون میدن و میگن میخوای به زمین بری یا نه؟ من فکر میکنم حتما یه صحنه مهمی بوده که ما تصمیم گرفتیم به این دنیا بیایم یه چیزای قشنگی بوده که ارزشش رو داشته با اون همه سختی ما باز هم خواستیم به دنیا بیایم پس برای دل کندن از زندگی و تلاش عجله نکن یاد اون صحنه مهمی که هنوز ندیدی باش و منتظرش بمون حتما ارزشش رو داره..!

به قول حاج محمود کریمی ان شاالله همه‌ی غصه‌هاتون برطرف بشه، غصه‌تون بمونه چهار کلمه: وای حسین(ع) کشته شد...

نشد))))))

روان‌شناسی عزاداریِ کودکان _کودک را نباید به‌ مدت طولانی در عزاداری نگه داشت؛ به ویژه در تاریکی. _کودکانی که در سنین پایین هستند و فرق گریه بر امام حسین (ع) با انواع دیگر گریه را نمی‌دانند، از گریه کردن مادران خود ناراحت می‌شوند و دچار اضطراب و ناامنی می‌گردند و چه ‌بسا خاطره بد از این مجالس در یادشان باقی بماند. حتی‌ المقدور در مجالسی که روضه‌ی باز خوانده می‌شود(ذکر صحنه‌های خشنی که از حدود ادراک کودک دور است)، و یا به خودشان لطمه می‌زنند، حضور نیابید. در مقابل کودک خردسال خود گریه و شیون شدید نکنید و در این ساعات درفضای دیگر با فرزند خود بازی کنید و یا حواس او را پرت کرده و بیشتر در زمان سخنرانی و یا سینه‌زنی در مجلس حضور یابید. _مجالسی را انتخاب کنیم که هم‌خوانی بیشتری با کودکمان دارد و نظر او را در این مورد ترجیح دهیم و محفل اجتماعی و دوستی‌های ارزشمندی رابرای او فراهم کنیم. _کودک باید در مراسم عزاداری هم کودکی کند. نباید طوری شود که از این مجالس دل‌زده شود. نباید انتظار داشت کودکان دراین مجالس مانند بزرگسالان بنشینند و عزاداری کنند. _برای کودکان زیر ۴ سال حتما مقداری غذا، کاغذ و مداد یا وسایل اسباب بازی کوچک همراه داشته باشید تا حوصله‌ی کودک سر نرود. _نباید مجالس عزاداری مانع بازی کودکان شود واگر چند کودک در کنارهم قرار گرفتند، اجازه دهیم با هم بازی کنند. _باید طوری کودکان رامدیریت کرد که باعث مزاحمت دیگران نشوند. با صبوری و آرامش آن‌ها را همراهی کنیم و از برخورد خشن و تحقیرآمیز خودداری کنیم. _  از برگزار‌کنندگان این گونه مراسم (سخنرانان، مداحان و...) درخواست می‌شود به کودکان دائم تذکر ندهند و دنیایِ کودکانه‌ی آنها را درک کنند. _قبل از مراسم باعجله و تحکّم فرزندان را آماده نکنیم تا او از این محافل دل‌زده نشود. صبوری والدین بسیار موثر خواهد بود. ضمناً میزان حوصله‌ی بچه‌ها در تحمل زمان را مدنظر داشته باشید. _نیکی کردن به دیگران را می‌توان با نذری دادن و اطعام همسایه‌ها به کودکان یاد داد و انس و الفت با همسایگان را نیز بالا برد، که در روایات بسیاری به حق همسایه (و حق‌الناس به طور کلی) اشاره شده است. یادمان باشد که هدف اصلی تمام این چیزها، تربیت اخلاقی خودمان و کودکانمان است. حتی هدف بعثت انبیا نیز همین بوده است. دین بدون اخلاق، تهی‌مایه و هیچ است؛ چه رسد به مراسم عزاداری. |دکتر محمد ترکمان |

به آنکه شامل لطف خدا گشته، بگو اصلا علی بر تو نظر کرده، که حق بر تو نظر دارد! #علی‌جانم

خدا زیر قولش نمیزنه؛ خب.

خدایا به ما دردِ دین، دردِ انسانیت، دردِ انصاف، دردِ حسین(ع) بده و باقی دردها رو از ما بگیر.

تاحالا رفتین بالاسر کسی که با سرعت ۱۷۰ تا با کامیون تصادف کرده بگید پاشو، زودباش، خودتو جمع و جور کن؟ نمیگید… پس چطوری به کسی که تازه ورشکست شده، یا سوگواره، یا رابطه عاطفیشو از دست داده میگین پاشو خودتو جمع کن؟! درد روانی اگر بیشتر فلج کننده نباشه، کمتر نیست.