روانشناسی عزاداریِ کودکان
_کودک را نباید به مدت طولانی در عزاداری نگه داشت؛ به ویژه در تاریکی.
_کودکانی که در سنین پایین هستند و فرق گریه بر امام حسین (ع) با انواع دیگر گریه را نمیدانند، از گریه کردن مادران خود ناراحت میشوند و دچار اضطراب و ناامنی میگردند و چه بسا خاطره بد از این مجالس در یادشان باقی بماند. حتی المقدور در مجالسی که روضهی باز خوانده میشود(ذکر صحنههای خشنی که از حدود ادراک کودک دور است)، و یا به خودشان لطمه میزنند، حضور نیابید. در مقابل کودک خردسال خود گریه و شیون شدید نکنید و در این ساعات درفضای دیگر با فرزند خود بازی کنید و یا حواس او را پرت کرده و بیشتر در زمان سخنرانی و یا سینهزنی در مجلس حضور یابید.
_مجالسی را انتخاب کنیم که همخوانی بیشتری با کودکمان دارد و نظر او را در این مورد ترجیح دهیم و محفل اجتماعی و دوستیهای ارزشمندی رابرای او فراهم کنیم.
_کودک باید در مراسم عزاداری هم کودکی کند. نباید طوری شود که از این مجالس دلزده شود. نباید انتظار داشت کودکان دراین مجالس مانند بزرگسالان بنشینند و عزاداری کنند.
_برای کودکان زیر ۴ سال حتما مقداری غذا، کاغذ و مداد یا وسایل اسباب بازی کوچک همراه داشته باشید تا حوصلهی کودک سر نرود.
_نباید مجالس عزاداری مانع بازی کودکان شود واگر چند کودک در کنارهم قرار گرفتند، اجازه دهیم با هم بازی کنند.
_باید طوری کودکان رامدیریت کرد که باعث مزاحمت دیگران نشوند. با صبوری و آرامش آنها را همراهی کنیم و از برخورد خشن و تحقیرآمیز خودداری کنیم.
_ از برگزارکنندگان این گونه مراسم (سخنرانان، مداحان و...) درخواست میشود به کودکان دائم تذکر ندهند و دنیایِ کودکانهی آنها را درک کنند.
_قبل از مراسم باعجله و تحکّم فرزندان را آماده نکنیم تا او از این محافل دلزده نشود. صبوری والدین بسیار موثر خواهد بود. ضمناً میزان حوصلهی بچهها در تحمل زمان را مدنظر داشته باشید.
_نیکی کردن به دیگران را میتوان با نذری دادن و اطعام همسایهها به کودکان یاد داد و انس و الفت با همسایگان را نیز بالا برد، که در روایات بسیاری به حق همسایه (و حقالناس به طور کلی) اشاره شده است.
یادمان باشد که هدف اصلی تمام این چیزها، تربیت اخلاقی خودمان و کودکانمان است. حتی هدف بعثت انبیا نیز همین بوده است. دین بدون اخلاق، تهیمایه و هیچ است؛ چه رسد به مراسم عزاداری.
|دکتر محمد ترکمان |
خدایا به ما
دردِ دین،
دردِ انسانیت،
دردِ انصاف،
دردِ حسین(ع)
بده و باقی دردها رو از ما بگیر.
تاحالا رفتین بالاسر کسی که با سرعت ۱۷۰ تا با کامیون تصادف کرده بگید پاشو، زودباش، خودتو جمع و جور کن؟ نمیگید… پس چطوری به کسی که تازه ورشکست شده، یا سوگواره، یا رابطه عاطفیشو از دست داده میگین پاشو خودتو جمع کن؟!
درد روانی اگر بیشتر فلج کننده نباشه، کمتر نیست.
و تو ای آنکه در سال ۶۱ هجری
هنوز در ذخایر تقدیر نهفته بودی
و اکنون در این دوران جاهلیت ثانی
و عصر نوبه بشریت
پای بر سیاره زمین نهادهای،
نومید مشو که تو را نیز عاشورایی است
و کربلایی که تشنه خون توست
و انتظار می کشد
تا تو زنجیر خاک از پای ارادهات بگشایی
و از خود و دلبستگیهایت هجرت کنی ...
یاران!
شتاب کنید
قافله در راه است.
میگویند گناهکاران را نمیپذیرند.
آری، گنهکاران را نمیپذیرند
اما پشیمانان را میپذیرند...
ای دل!
تو چه میکنی؟
میمانی یا میروی؟
داد از آن اختیار که تو را از حسین جدا کند...
هر انسانی را لیله القدری است
که در آن ناگزیر از انتخاب می شود
و حر را نیز شب قدری این چنین پیش آمد،
عمرسعد را نیز،
من و تو را هم پیش خواهد آمد...
فتح خون/ سید مرتضی آوینی
چرا وقتی روانشناسی زرد میگه قوی باش و محکم باش و از این چیزا جواب نمیده؟
چون آدما ربات نیستن که با یه کلمه دستور کارشون عوض بشه. آدما مجموعهای از عمل و عکسالعمل و تجاربی ان که از لحظه به وجود اومدنشون دیدن و داشتن، مجموعه پیچیدهای که نمیشه به راحتی تنظیمش کرد تا درست کار کنه.
یه نفر میگفت بعضی از ما وقت نمیکنیم شاد باشیم چون خیلی مشغول قوی بودنیم.
به این آدم چطوری میخوای بگی شاد باش و خوش باش؟ باید توش عمیق بشی و قدم به قدم با هم کشفش کنید.
اینه که آدما میرن پیش یه غریبهای به اسم درمانگر میشینن و بهش پول میدن تا خودشون رو رمزگشایی کنن و خیلی زود از شعارهای روانشناسی زرد خسته میشن.
#روانی_شناسی
وقتی میرم زیر خاک یادت باشه،
هیشکی نبود که فقط منو دوست باشه!
ولی من فقط، تورو دوست داشتم)))))