دیالوگ تو سرم، دیالوگِ همون پیرمردیه که وقتی بعد چند سال می‌ره حرم میگه که: [ بالاخره اومدم، نگران نشدی دو سه سال من نیومدم، ما رو ندیدی اینجا؟ نگران من نشدی؟ یا انقدر خوبا اومدن حرم که به چشمت ما دیگه نیومدیم!] حسین جان خلاصه اگه دیدی این دور وبرا پیدام نشد من مُردم، بیا، تو بیا، این سری تو بیا...

امروز روز جهانی مراقبت از خوده، دو روز پیش هم روز مغز بود. یکی از مهم‌ترین قدم‌ها برای اینکه مراقب مغزتون باشید تحرک داشتن و یکی از ساده‌ترین راه‌های تحرک‌ داشتن پیاده‌رویه. تحقیقات نشون دادن اونایی که سه بار در هفته، هر بار نیم ساعت پیاده‌روی داشتن، هیپوکامپ شون بزرگتر شده. هیپوکامپ مرکز حافظه و یادگیریه، دیگه شما خودتون تا تهش برید که همین تحرک معمولی چقدر برای مراقبت شما از جسمتون و بالا بردن کیفیت زندگی‌تون مهم و موثره. تاثیر دیگه تحرک داشتن، ترشح اندروفینه. اندورفین به عنوان هورمون شادی‌آور و ضد درد شناخته شده و اثر معناداری روی کاهش افسردگی و اضطراب داره. البته به شدت اعتیادآوره ولی اعتیادی که به ترشح اندورفین به خاطر ورزش کردن باشه اعتیاد خوبیه. شما ممکنه دو ماه به سختی خودتون رو مجبور کنید که برید باشگاه ولی وقتی اون انفجار اندورفین و سرخوشیش بهتون مزه کنه احتمالا به مدت طولانی ورزشکار می‌مونید. بقیه‌اش هم اینکه خوب بخوابید، سالم بخورید، آب زیاد بخورید، از اخبار دوری کنید، هدف داشته باشید و.... چرا همینطوری میگم و غیره و تمام؟ چون هرکس دنبالش باشه می‌تونه راه‌های سلامتی جسمی و روانی رو برای خودش پیدا کنه. شاید بد نباشه از امروز تا روز مراقبت از خود سال بعد، یه جدول و یه لیست درست کنیم و خودمون رو مجبور کنیم که هوای خودمون رو داشته باشیم. #روانی_شناسی