حانون
روز هشتم محرم رزق دم صبح مون
روضه خانه بنکدار در قلب اصفهان بود.
روضه ای به قدمت ۲۰۰ سال از قاجار تا امروز
از صفا، صمیمیت، و معماری بی نظیر گوهر قجری که بگذریم؛
این مجلس عزاداری بر خلاف هیئات امروزی
که عموماً جایگاهی برای بانوان در نظر نمیگیرند و در نهایت لطف دکور سال قبل هیئت آقایان رو به سمت خانم ها هدایت میکنند یا یک دیتاشو که معمولا هم خراب است برای قسمت زنانه در نظر میگیرند.
از معدود مکان هایی است که منبر واعظ در
میان حیاط قرار میگیرد و بانوان در حاشیه و پشت پرده قرار ندارند بلکه متن اصلی هستند و چقدر ستودنی است این اصالت.
خودِ ما از موقعی که چشم باز کردیم، وقتی دهۀ عاشورا و بحث امام حسین(ع) و کوفه به میان می آمد، کوفی ها را لعنت می کردیم؛ امّا باید دید که اگر خودمان هم بودیم، پای امام(ع) می ایستادیم یا برای حفظ دنیایمان دست از حقّ بر می داشتیم؟! امشب بروید سرتان را زیر لهاف کنید و با خودتان فکر کنید که اگر شماها بودید، حاضر می شدید پای عقیدۀ تان بایستید تا آنجا که عمروانصاری ایستاد؟!
می گویند: در روز عاشورا تا وقتی عمروانصاری زنده بود، یک تیر به امام حسین(ع) اصابت نکرد.
| حاج آقا مجتبی تهرانی |