من دیده‌ام‌کسانی را که یک دروغ را آنقدر تکرار می‌کنند که می‌شود ملکه ذهنشان. آن‌را زندگی می‌کنند و در نهایت راهی به‌غیر از این‌که آن‌را بپذیری برایت باقی نمی‌گذارند..!

همه چیز را پشت گوش انداخته‌ام و روزها می‌گذرد، این زندگی ماست..!

‏اگه ترسیدی، خسته شدی، استرس داری، گم شدی، نمیدونی داری چیکار میکنی میخوام بهت بگم باورکن همه همینیم هیچکی نمیدونه داره چیکار میکنه. همه داریم با آزمون و خطا زندگی میکنیم. عیبی هم نداره، فوقش خراب میکنی. فدای سرت، کی به کیه؟! بذار اصن گند بزنی. چی میشه مگه؟ بهت قول میدم؛ هیچی.

تو که آخر گره را وا میکنی امام رضا...

تمام شد! اذان مغرب را که بگویند صفر تمام می‌شود. پیرهن مشکی عزای تو را تا می‌کنم و نمی‌دانم محرم سال آینده قسمتم شود خودم تنم کنم یا دست کسی گوشه کفنم می‌گذاردش. این ناله های آخر زمزمه نامت را از من بپذیر. چه بی‌مضایقه ‌خوبی حسین! خودت را به من بچشان…

عرض کرد: مرا نصیحتی کن گفت: مرنج و مرنجان! گفت: مرنجانش راحت است کسی را نمی‌رنجانم با مرنجش چه کنم؟! گفت: خودت را‌کسی ندان...

یه رشتو انگلیسی خوندم راجع به آدمهایی که تو دنیای امروز به عنوان خود ساخته و موفق معرفی میشن و قسمتهایی از زندگیشون رو که رسانه‌ها نمیگن که آدمهای معمولی فکر کنن همه میتونن به اون بالا برسن و اگه نمیرسن،کم تلاش کردن یا باهوش نیستن.دوست داشتین بخونین: از جف بزوس که ثروتمندترین آدم دنیاست چی میدونیم؟همه میگن آمازون سال ۱۹۹۴ از یه گاراژ شروع شده.ولی شاید همه ندونن تو سال ۱۹۹۵،مامان وباباش بهش نزدیک ۲۵۰هزار دلار دادن چون بیزینسش در حال ورشکستگی بوده.حتما جف بزوس خودش هم به شدت باهوش و با استعداده اما بدون اون پول،آمازون هم نبود همه بیل گیتس رو نمونه موفق آدم باهوشی میدونن که از دانشگاه اومده بیرون و میلیاردر شده،چیزی که زیاد بهش پرداخته نمیشه اینه که مامان بیل گیتس رییس شرکت United Way و فرد بسیار با نفوذی بوده که وقتی مایکروسافت تازه راه افتاده،IBM رو راضی میکنه که ساخت OS رو بدن به مایکروسافت. باز هم میگم،حتما بیل گیتس هم باهوش و کار بلد بوده،اما بدون پارتی مامان جونش که براش یه همچین فرصتی رو درست بکنه،حتما به اندازه الان ثروتمند نمیشد. درباره مارک زاکربرگ همه میدونن که پسر خجالتی بوده که فیسبوک رو راه انداخته.شاید ولی ندونین که پدر و مادر پولداری داره که فرستاده بودنش مدرسه خصوصی(سالی ۵۷۰۰۰ دلار) و قبل از دانشگاه یکی از معروفترین طراحان نرم‌افزار رو به عنوان معلم خصوصی براش گرفته بودن. تاثیر پول و پارتی در قصه زندگی همه آدمهای خیلی موفق هست.بازی رسانه‌ها اینه که کمرنگش کنن.آدمهای باهوش و پرتلاش حتما به یه جایی میرسن ولی برای رسیدن به بالاترین قله،بابا مامان پولدار و پارتی هم خیلی کمک میکنه.

یک مشت انسانِ پر و خالی شونده‌ایم... از جای دیگر پر می‌شویم و سرِ هم خالی می‌کنیم، از جای دیگر زخم می‌خوریم و از هم انتقام می‌گیریم! درست گفته‌اند؛ هر آسیب‌زننده‌ای، آسیب‌دیده‌ای‌ست، که بهبود نیافته...

به نظرم کوچک شمردن غم یک نفر دیگه و مدام یادآور شدن به اینکه [برو خدا رو شکر کن فلان نشده] از ضایع‌ترین کارهاست!

نمی‌دونم این روزا چطوری می‌گذره برات؟! سخت، تلخ، ناامید کننده... اما دعا می‌کنم خدا یجوری برات درستش کنه که از خوشحالی ندونی بخندی یا گریه کنی...!؟

یک‌سال تمام کک‌تان از کشتار و فجایع غزه نگزید. یک‌سال تماشا کردید؛ خانه‌های خراب‌شده و پیکرهای درون کیسه را. هزار هزار. یک‌سال تمام دریغ از یک استوری سرخ به‌نشان خون اطفال غزه. دریغ از یک تجمع سرخ. یک شعر سرخ. می‌گفتید شیعه نیستند، به ما چه که کشته شوند. می‌گفتید ناصبی‌اند. رهبری را فحش دادید که از سنی‌ها حمایت می‌کند. یک‌سال تمام سرخ نبودید. صورتی بودید.خاکستری بودید. رگ غیرت‌ شیعی‌تان متورم نشد. بخار ازتان بلند نشد. حالا یک‌شبه سرخ شده‌اید. استوری‌های سرخ‌تان قضا نمی‌شود. تجمعات و مراسم‌های زیرزمینی‌‌تان قضا نمی‌شود. سراپا سرخ‌اید. شما سرخ‌شدن هم بلد بودید؟ جمع‌شدن هم بلد بودید؟ تنفر از کفار و ظالمان را هم بلد بودید؟ پس کجا بودید این همه وقت؟! سرخ‌ بپوشید و بخزید توی زیرزمین‌هایتان و شعرهای مستهجن‌تان را بخوانید و کف بزنید. از زیرزمین‌ها بیرون نیایید و با حرف‌هایتان، استوری‌هایتان، پروفایل‌هایتان، BUL هایتان و جوراب‌های سرخ دلقک‌وارتان برای شیعه هزینه نتراشید. تشیع انقلابی امروز با هسته مرکزی استکبار پنجه در پنجه شده. به‌فکر از پا انداختن تمدن پرزرق کفر است. حوزه مبارزاتی‌اش را جهانی کرده و فراتر از درگیری‌های مذهبی رفته. شما هنوز در سطح بزن و برقص‌های مخفیانه و فحش‌های علنی متوقف شده‌اید. شما همچنان در زیرزمین‌هایتان، در جشن‌های با تم قرمزتان، و در رِد پارتی‌هایتان مشغول رقص باشید، ما پرچم سبز علی‌ولی‌الله را که به قله‌ها رساندیم، خبرتان خواهیم کرد ان شاءالله. «مهدی مولایی»

خبر بد اینه که همه چیز موقتیه؛ که البته خبر خوبیه! پس اگه اوضاع خوبه لذت ببر چون این نیز بگذرد و اگه اوضاع بده نگران نباش چون این نیز بگذرد!