خدایا یادت باشه! من رنج میکشم؛ و تو از همه مهربان‌تری…💔

کتاب بخونید، سرکار برید، سریال بینید، سینما و کافه برید، ورزش کنید، آدمیزاد اگه  پُر‌مشغله نباشه انقد غصه می‌خوره تا بترکه. بیکاری خودش غم میاره...

شبیه کسایی که بهت آسیب زدن نشو عزیزم؛ شبیه کسایی شو که بهت کمک کردن بهتر بشی..!

کاری نکنید که آدما وقتی تنها میشن؛ تو خلوت شون با خدا از شما گِله کنن..!

هرچی سنم بالاتر میره بیشتر از اظهار نظرهای واضح خوشم میاد، و بیشتر از کلی‌گویی‌هایی که گوینده رو در موضع همیشه ‌برحق نگه می‌داره بدم میاد.

آرزو می‌کنم: "خُدا نردبونی بسازه برات تا جلوی همون آدمایی بری بالا که آرزوشونه زمین بخوری و نمی‌تونن بالا ببیننت..."

از همه روایات و زخم ها و روضه ها که بگذریم؛ فاطمیه داستان یک جدایی عاشقانه هم هست. فقط به تمنای خفته در کلام علی(ع) با یار خود در آخرین لحظات توجه کنید. کَلِمینی[با من حرف بزن]

خدا جایی و زمانی دستت رو می‌گیره که تو به محال بودنش فکر می‌کردی.

اینستاگرام از مخرب‌ترین چیزهاییه که آدم می‌تونه ازش استفاده کنه... صبح تا شب روایت‌های غیرواقعیِ مردم از زندگی‌هاشون رو می‌بینی. و به طور فاجعه‌آمیزی ازشون الگو می‌گیری و به قدری در توهم غرق میشی. که اصلاً یادت می‌ره خودت کی هستی، چی هستی، کجا هستی، باید چیکار کنی.!؟

‏+چرا یهو ناراحت شدی؟ -یهو نبود، همیشه ناراحتم کردی صبرم تموم شد