آرزو می‌کنم: "خُدا نردبونی بسازه برات تا جلوی همون آدمایی بری بالا که آرزوشونه زمین بخوری و نمی‌تونن بالا ببیننت..."

از همه روایات و زخم ها و روضه ها که بگذریم؛ فاطمیه داستان یک جدایی عاشقانه هم هست. فقط به تمنای خفته در کلام علی(ع) با یار خود در آخرین لحظات توجه کنید. کَلِمینی[با من حرف بزن]

خدا جایی و زمانی دستت رو می‌گیره که تو به محال بودنش فکر می‌کردی.

اینستاگرام از مخرب‌ترین چیزهاییه که آدم می‌تونه ازش استفاده کنه... صبح تا شب روایت‌های غیرواقعیِ مردم از زندگی‌هاشون رو می‌بینی. و به طور فاجعه‌آمیزی ازشون الگو می‌گیری و به قدری در توهم غرق میشی. که اصلاً یادت می‌ره خودت کی هستی، چی هستی، کجا هستی، باید چیکار کنی.!؟

‏+چرا یهو ناراحت شدی؟ -یهو نبود، همیشه ناراحتم کردی صبرم تموم شد

خدا هست؛ و به شدت هم هست..!

برای تموم درهایی که بسته شد تا فقط به در خونه ی علی(ع) و بچه های علی(ع) برم، [شُکر]

از آدمای ناسپاس دوری کنید. اینا هر چیم از سر لطف بهشون خوبی کنید، فکر میکنند وظیفه تونه..!

آدم تاکسیک؟! کسایی که مقصرن اما بلدن تورو مقصر جلوه بدن.

منت خلق نکش، تن مده بر رسوایی که علی هست و نیازی به کسی هرگز نیست..!