🌹golden time🌹 🤩ساعات نورانی و بهشتی🤩

📄 شناسنامه بحث 💜بی نهایت مهم💜 💠عنوان: شاهد ما 💠هدف.. مراقبت از آدمیت خویشتن 💠هزینه عمل به صوت ⚠️

وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ ﴿١٩﴾ تو چه می دانی علیّین چیست؟ (۱۹) كِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿٢٠﴾ قضا و سرنوشتی حتمی [برای نیکان] است. (۲۰) يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿٢١﴾ مقربان آن را مشاهده می کنند. (۲۱) إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿٢٢﴾ بی تردید نیکان در نعمتی فراوانند (۲۲) عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ ﴿٢٣﴾ بر تخت ها [ی آراسته و پرارزش تکیه زده و مناظر زیبای بهشت را با چشم سر و جمال محبوب را با چشم دل] می نگرند. (۲۳) تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ ﴿٢٤﴾ در چهره هایشان شادابی و طراوت نعمت را می یابی. (۲۴) يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ ﴿٢٥﴾ آنان را از باده ناب و طهوری که سربسته و مُهر و موم شده است، می نوشانند. (۲۵) خِتَامُهُ مِسْكٌ ۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿٢٦﴾ مُهر و مومش مشک است، و رقابت کنندگان و مسابقه گران باید به سوی این نعمت ها بر یکدیگر پیشی گیرند، (۲۶) وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ ﴿٢٧﴾ و [این باده ناب مُهر و موم شده،] آمیخته ای از «تسنیم» است (۲۷) عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿٢٨﴾ [آن] چشمه ای که همواره مقربان از آن می نوشند.

وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ ﴿١٩﴾ تو چه می دانی علیّین چیست؟ (۱۹) كِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿٢٠﴾ قضا و سرنوشتی حتمی [برای نیکان] است. (۲۰) يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿٢١﴾ مقربان آن را مشاهده می کنند. (۲۱) إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿٢٢﴾ بی تردید نیکان در نعمتی فراوانند (۲۲) عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ ﴿٢٣﴾ بر تخت ها [ی آراسته و پرارزش تکیه زده و مناظر زیبای بهشت را با چشم سر و جمال محبوب را با چشم دل] می نگرند. (۲۳) تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ ﴿٢٤﴾ در چهره هایشان شادابی و طراوت نعمت را می یابی. (۲۴) يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ ﴿٢٥﴾ آنان را از باده ناب و طهوری که سربسته و مُهر و موم شده است، می نوشانند. (۲۵) خِتَامُهُ مِسْكٌ ۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿٢٦﴾ مُهر و مومش مشک است، و رقابت کنندگان و مسابقه گران باید به سوی این نعمت ها بر یکدیگر پیشی گیرند، (۲۶) وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ ﴿٢٧﴾ و [این باده ناب مُهر و موم شده،] آمیخته ای از «تسنیم» است (۲۷) عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿٢٨﴾ [آن] چشمه ای که همواره مقربان از آن می نوشند.

وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ ﴿١٩﴾ تو چه می دانی علیّین چیست؟ (۱۹) كِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿٢٠﴾ قضا و سرنوشتی حتمی [برای نیکان] است. (۲۰) يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿٢١﴾ مقربان آن را مشاهده می کنند. (۲۱) إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿٢٢﴾ بی تردید نیکان در نعمتی فراوانند (۲۲) عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ ﴿٢٣﴾ بر تخت ها [ی آراسته و پرارزش تکیه زده و مناظر زیبای بهشت را با چشم سر و جمال محبوب را با چشم دل] می نگرند. (۲۳) تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ ﴿٢٤﴾ در چهره هایشان شادابی و طراوت نعمت را می یابی. (۲۴) يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ ﴿٢٥﴾ آنان را از باده ناب و طهوری که سربسته و مُهر و موم شده است، می نوشانند. (۲۵) خِتَامُهُ مِسْكٌ ۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿٢٦﴾ مُهر و مومش مشک است، و رقابت کنندگان و مسابقه گران باید به سوی این نعمت ها بر یکدیگر پیشی گیرند، (۲۶) وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ ﴿٢٧﴾ و [این باده ناب مُهر و موم شده،] آمیخته ای از «تسنیم» است (۲۷) عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿٢٨﴾ [آن] چشمه ای که همواره مقربان از آن می نوشند.

وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ ﴿١٩﴾ تو چه می دانی علیّین چیست؟ (۱۹) كِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿٢٠﴾ قضا و سرنوشتی حتمی [برای نیکان] است. (۲۰) يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿٢١﴾ مقربان آن را مشاهده می کنند. (۲۱) إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿٢٢﴾ بی تردید نیکان در نعمتی فراوانند (۲۲) عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ ﴿٢٣﴾ بر تخت ها [ی آراسته و پرارزش تکیه زده و مناظر زیبای بهشت را با چشم سر و جمال محبوب را با چشم دل] می نگرند. (۲۳) تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ ﴿٢٤﴾ در چهره هایشان شادابی و طراوت نعمت را می یابی. (۲۴) يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ ﴿٢٥﴾ آنان را از باده ناب و طهوری که سربسته و مُهر و موم شده است، می نوشانند. (۲۵) خِتَامُهُ مِسْكٌ ۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿٢٦﴾ مُهر و مومش مشک است، و رقابت کنندگان و مسابقه گران باید به سوی این نعمت ها بر یکدیگر پیشی گیرند، (۲۶) وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ ﴿٢٧﴾ و [این باده ناب مُهر و موم شده،] آمیخته ای از «تسنیم» است (۲۷) عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿٢٨﴾ [آن] چشمه ای که همواره مقربان از آن می نوشند.

وَمَا أَدْرَاكَ مَا عِلِّيُّونَ ﴿١٩﴾ تو چه می دانی علیّین چیست؟ (۱۹) كِتَابٌ مَرْقُومٌ ﴿٢٠﴾ قضا و سرنوشتی حتمی [برای نیکان] است. (۲۰) يَشْهَدُهُ الْمُقَرَّبُونَ ﴿٢١﴾ مقربان آن را مشاهده می کنند. (۲۱) إِنَّ الْأَبْرَارَ لَفِي نَعِيمٍ ﴿٢٢﴾ بی تردید نیکان در نعمتی فراوانند (۲۲) عَلَى الْأَرَائِكِ يَنْظُرُونَ ﴿٢٣﴾ بر تخت ها [ی آراسته و پرارزش تکیه زده و مناظر زیبای بهشت را با چشم سر و جمال محبوب را با چشم دل] می نگرند. (۲۳) تَعْرِفُ فِي وُجُوهِهِمْ نَضْرَةَ النَّعِيمِ ﴿٢٤﴾ در چهره هایشان شادابی و طراوت نعمت را می یابی. (۲۴) يُسْقَوْنَ مِنْ رَحِيقٍ مَخْتُومٍ ﴿٢٥﴾ آنان را از باده ناب و طهوری که سربسته و مُهر و موم شده است، می نوشانند. (۲۵) خِتَامُهُ مِسْكٌ ۚ وَفِي ذَٰلِكَ فَلْيَتَنَافَسِ الْمُتَنَافِسُونَ ﴿٢٦﴾ مُهر و مومش مشک است، و رقابت کنندگان و مسابقه گران باید به سوی این نعمت ها بر یکدیگر پیشی گیرند، (۲۶) وَمِزَاجُهُ مِنْ تَسْنِيمٍ ﴿٢٧﴾ و [این باده ناب مُهر و موم شده،] آمیخته ای از «تسنیم» است (۲۷) عَيْنًا يَشْرَبُ بِهَا الْمُقَرَّبُونَ ﴿٢٨﴾ [آن] چشمه ای که همواره مقربان از آن می نوشند.

#زمان_طلایی 💠 نماز شب، نجوای عاشقانه‌ای‌ست که در سکوت شبانه، پلک‌های بسته‌ی زمین و آسمان را به روی دروازه‌های بی‌کران رحمت الهی می‌گشاید. این عبادت خالصانه، پرواز روحی است که انسان را از قید و بندهای دنیای مادی رها کرده و به آغوش گرم معبود می‌رساند. 💠 شب، گاه تنهایی است و راز دل گفتن؛ و نماز شب، جویبار نوری‌ست که از دل ظلمت برمی‌خیزد و قطره‌های اشک در سجده‌های خالصانه، گواهی می‌دهند که دل‌های عاشق، حتی در آرام‌ترین لحظات شب، از شور محبت او بی‌قرارند. 💠 وقتی که ستاره‌ها بر تارک آسمان می‌درخشند، ندای «الّیل للصمت و الخلوة» (شب برای سکوت و خلوت است) در جان طنین می‌افکند. انسان با دلِ شسته از هیاهوی روزمره، در پیشگاه معبود زانو می‌زند و با زمزمه‌ی «یا حیّ یا قیّوم»، نور الهی را در وجودش جاری می‌کند. 💠 نماز شب، دعوتی است برای احیای روح، برای ترمیم زخم‌های جان و برای نزدیک‌تر شدن به حقیقتِ نابِ هستی. هر رکوع و سجده، حکایتی از بندگی است و هر ذکر، پلی به سوی ابدیت. 💠 آری، نماز شب آن لحظه‌ای‌ست که فرشتگان به تماشای اشک‌های عاشقانه‌ی تو می‌نشینند و خداوند، نجوای قلبت را از رگ گردن نزدیک‌تر می‌شنود. لحظه‌ای که صدای «الهی، عفوک!» تو، در گستره‌ی آسمان‌ها می‌پیچد و با هر دم، عطری از بهشت را بر جانت می‌نشاند. 💠 پس برخیز ای جان، چراغ ایمان را برافروز و در سکوت شب، از زمزمه‌ی آیات الهی حیات تازه بگیر. که در پسِ پرده‌ی نماز شب، وعده‌ی «جنات تجری من تحتها الانهار» در انتظار توست. 🖌 #سید_محسن_برزنونی @irantalast

رفیق 😎، تا حالا شده نصفه‌شب 🌙 بلند شی بری سر یخچال 🥶 دنبال خوراکی 🍕؟ همون حالو تصور کن، فقط این بار به جای یخچال، بری سراغ یه جای گرم‌تر 🔥: نماز شب! 🙏✨ آخه خودمونیم 🤷‍♂️، یخچال حداکثر یه پیتزای مونده 🍕 می‌ده، ولی اون بالا ☁️ یه سفره پهنه که هر چی بخوای توشه 🍯🍇🥖. می‌دونی؟ حتی فرشته‌ها 👼 هم شبای بی‌خوابی‌شون 🌃 رو با دیدن آدمایی مثل تو 😇 می‌گذرونن. پس اگه یه بار 📱 اون گوشی عزیزو بذاری کنار 🙃 و به‌جاش بری یه کم با خدا رفیق‌بازی کنی 😌💫، نه دنیا از دست می‌ره 🌍، نه آخرت 🌈. تازه شاید فردا صبح 🌅 یه حس خفن 😎 هم دستت بده که بگی: "ایول 🎉، دیشب ارزششو داشت!" 😄👌

فقط تو این ساعات طلایی بیدارباش، استمرار این عادت رفتاری تو رو آنچنان رشد میده و شاهد موفقیت‌های چشمگیری خواهی شد که خودت شگفت‌زده بشی... اصلا فقط بشین چای و میوه بخور، اما بیدار باش😊

ساعات بهشتی ✋حاضر😉

شب، جامه‌ای از سکوت بر تن آسمان می‌پوشاند و زمین را به خلوتی بی‌پایان دعوت می‌کند. در این سکوت، دل‌ها بیدار می‌شوند و جان‌ها در جستجوی نوری آسمانی، به آسمان سفر می‌کنند. نماز شب، نغمه‌ای است که از دل عاشقان به گوش ملکوت می‌رسد. هر سجده، داستانی از شوق است و هر اشک، قطره‌ای از دریای دلدادگی. ای عاشق شب‌زنده‌دار، برخیز! که خداوند، در این خلوتگاه، تو را به نجوا دعوت کرده است. چه شیرین است آوای پروردگار که به گوش جان می‌رسد: *«وَ بِالْأَسْحَارِ هُمْ يَسْتَغْفِرُونَ»* (ذاریات: ۱۸).