دو فایده شناخت زندگی امام، شناخت خط مشی زندگی امام و افتخار به راه اوست
◾ شناخت زندگى امام و سيره‌ى عملى امام، داراى اين دو فايده است: يكى اينكه آموزنده است يعنى به انسان می‌آموزد كه خطّ زندگى را چگونه بايد مشى كرد و ديگر اينكه برانگيزاننده و به‌اهتزاز درآورنده است؛ انسان را در پيچ‌وخمهاى زندگى کمک ميكند، به انسان حالت تفاخر و مباهات ميدهد.
▫️ تعبير جامع‌ترى براى فایده‌ی دوّم هست: اینکه در انسان روح غروری به‌وجود مى‌آورد. اين احساس را در پيروان امام به‌وجود مى‌آورد كه راهى كه او ميرفت و امروز منِ شیعه مدّعی‌ام كه راه او را ميروم، راه خدا است، راه پرافتخار است، راه افتخارآفرين است؛ و بنابراين اين راه را بايد پيمود و بايد رفت.
◾ شناخت امام اين دو فايده را دارد.
📚 کتاب #همرزمان_حسین(علیه‌السلام)؛ ص۳۹| سخنرانی‌های آیت‌الله خامنه‌ای در محرم الحرام ۱۳۵۱ در هیات انصارالحسین تهران
👈 در ایام محرم، هر شب بخشی از کتاب همرزمان حسین (علیه‌السلام)، در این حساب منتشر خواهد شد
@iribnews
🔰 تفسیر مکتب پیغمبر(صلّی‌الله‌علیه‌وآله) و رهبری جامعه دو وظیفه امام است
امامت براى خاطر این دو منظور و دو هدف است: یکى تشریح مکتب، تفسیر مکتب، تدوین مکتب؛ و دیگرى ادامه‌ى راه جامعه‌ى اسلامى؛ یعنى زمام جامعه را در دست گرفتن و جامعه را در همان خطّ‌سیر و خطّ‌مشى‌اى که پدیدآورنده‌ى انقلاب - یعنى پیامبر (صلّی الله علیه و آله) - ترسیم کرده و معیّن کرده و از پیش معلوم شده، پیش بردن و کشاندن. اینها وظیفه‌ى امام است.
▫ شیعه‌ى واقعى آن کسى است که این هدف را میفهمد. و یک کلمه به شما بگویم: ما اگر چنانچه صد سال هم عمر کنیم، امّا ندانیم که امام ما براى چه بود و در راه اماممان حرکت نکنیم، شایسته و لایق نام شیعه نیستیم.
◾ ما اگر ندانیم راه آنها چه بوده است و آنها چه کار میخواستند بکنند و به کدام جهت میخواستند بروند و ندانیم که حالا ما باید به کدام سمت برویم، همین میشود دیگر. اگر ندانستیم که آنها کجا میخواستند بروند، یعنى نمیدانیم که ما حالا کجا میخواهیم برویم؛ چون ما هم دنباله‌رو آنهاییم. اگر این را ندانیم، ما شیعه نیستیم.
📚 کتاب #همرزمان_حسین(علیه‌السلام)؛ ص۷۹_۸۱| سخنرانی‌های آیت‌الله خامنه‌ای در محرم الحرام ۱۳۵۱ در هیات انصارالحسین تهران
👈 در ایام محرم، هر شب بخشی از کتاب همرزمان حسین (علیه‌السلام)، در این حساب منتشر خواهد شد
@iribnews
📣 اگر امام حسین(علیه‌السلام) امام تو است باید راه او را بروی
◾ متأسّفانه مسئله‌ى پيشوایی و پيشروى در مورد امام، امروز در معارف فرهنگ شيعى ما هيچ مطرح نيست. تا میگویی امام حسين (علیه‌السّلام) در فلان موقعيّت يک چنين عملى انجام داد، اميرالمؤمنين (علیه‌السّلام) چنان و... ميگويد: آقا! اينها امام بودند. خب، به دلیل اینکه اینها امام بودند، بايد تو پيروى كنى.
يعنى چه که بگویی او چون امام است، پس من نميتوانم پسِ كار او و دنبال راه او را بگيرم؟ در حالى كه اين خطاى خيلى بزرگى است، وقتى كه ما امام را به امامت شناختيم، بايد راه امام و خطّ‌سير زندگى او را هم بفهميم و بدانيم؛ تا بتوانيم دنبال اين خطّ‌سير را بگيريم و عمل كنيم.
▫اميرالمؤمنين (صلوات‌الله‌عليه) فرمود: «ألا وَ إنَّ لِكُلِّ مَأمومٍ إماماً يَقتَدِى بِه»؛ هر مأمومى امامى دارد كه به آن امام اقتدا ميكند، دنباله‌رو آن امام است و بايد دنبال آن امام برود؛ والّا امامِ او نيست و او هم مأموم او نيست. پس مسئله‌ى اقتدا كردن و دنبال خطّ‌سير و زندگى امام رفتن، مطلبى است لازم و مقتضاى لفظ امام و مأموم.
📚 کتاب #همرزمان_حسین(علیه‌السلام)؛ سخنرانی‌های آیت‌الله خامنه‌ای در محرم الحرام ۱۳۵۱ در هیات انصارالحسین تهران
@iribnews
🔰 قهرمان اول کربلا، امام حسن(علیه‌السلام) بود
◾کسانی که در جبهه‌بندی میان امام مجتبیٰ و معاویه نتوانسته بودند یک جمعیّت پُرشور قابل‌اطمینانی را برای امام حسن درست کنند، این‌قدر اینها فرق کردند که ده، دوازده سال بعد، تک‌تک در مقابل معاویه بلند شدند.
▫ اینها همه فرآورده‌های کارخانه‌ی آدم‌سازی امام حسن هستند.
◾ آخرین نفری که امام حسن مثل گلوله‌ای منفجر کرد و از آن ترکش الهی، تیری بیرون انداخت و به سینه‌ی دشمن زد، برادرش حسینبنعلی است؛ یعنی #قهرمان_کربلا.
▫ شیخ آل‌یاسین (رضوان اللّه علیه) یا سیّد شرف‌الدّین میگوید که امام حسن(علیه‌السّلام) مثل آن سرداری که سربازان خود را یکی‌یکی فرامیخواند و مسئولیّت هرکدام را به آنها محوّل میکند، دانه‌دانه مسئولیّتها را به زبان بی‌زبانی، با زبان قرآن و با زبان تاریخ به یارانش حالی کرد.
◾ و در آخر حسینبنعلی را مورد اشاره قرار داد و گفت «لا یَوم کَیَومِكَ یا اَباعَبدِالله!»؛ مسئولیّت تو از همه سنگین‌تر است و کار بزرگ و کار آخر را تو باید انجام بدهی، و حسین انجام داد.
▫ اینجا است که به نظر شیخ آل‌یاسین و به نظر سیّد شرف‌الدّین، قهرمان اوّل کربلا امام مجتبیٰ است و قهرمان دوّم امام حسینبنعلی است (علیهما‌السّلام)؛ او بود که صحنه‌ی کربلا را درست کرد.
📚 کتاب #همرزمان_حسین(علیه‌السلام)؛ ص۱۳۲-۱۳۴| سخنرانی‌های آیت‌الله خامنه‌ای در محرم الحرام ۱۳۵۱ در هیات انصارالحسین تهران
👈 در ایام محرم، هر شب بخشی از کتاب همرزمان حسین (علیه‌السلام)، در این حساب منتشر خواهد شد
@iribnews
فلسفه گریه برای کربلا، نشاندهنده حقیقت و لطیف‌کننده احساسات است
▫️ هركه انسان است، بر خاطره کربلا ميگريد؛ چون خاطره، خاطره‌ى بزرگداشت انسانیّت و فضيلت است؛ و هركه فضيلت‌دوست‌تر است، بيشتر در اين واقعه و حادثه‌ى عظيم تاريخى متأثر ميشود. نميخواهم بگويم كه آن‌قدر گريه كنيم كه غش كنيم امّا نفهميم چرا گريه ميكنيم؛ نه، این كه بی‌ارزش است.
◾️ گريه‌اى كه با توجّه و با فهم واقعه باشد، گريه‌اى كه با فقه حقيقت همراه باشد، نشان انسانیّت و فضيلت است؛ و گريه عاملى بود كه در روزگار ائمّه‌ى ما (عليهم‌السّلام) از آن به سود اسلام و به سود حقيقت استفاده ميشد. کاری ندارم به اینکه امروز این مسئله تحريف شده باشد.
▫️ اصل فلسفه‌ى گريه در اسلام و در شیعه یعنی براى حادثه‌ى كربلا اين است؛ گریه برانگيزاننده و تحريک‌كننده است؛ حقايق را نشاندهنده است، احساسات را لطيف‌کننده و رقيق‌كننده است و خلاصه، انسان انقلابى را حسّاستر کننده است.
◾️ حالا يک آدم پرخورده‌ى نفهمى هم اشک بریزد؛ آن اشک که اصلاً براى امام حسين (عليه‌السّلام) نيست؛ براى خاطر قرض‌هاى عقب‌افتاده و اجاره‌ى خانه و گرسنگى و اينها است؛ آن را كار ندارم. من گريه‌ى اهل معرفت را ميگويم و خودم طرف‌دار اين گريه‌ام. خدا رحمت كند گريه‌كنندگان اهل معرفت را.
📚 کتاب #همرزمان_حسین(علیه‌السلام)؛ ص۲۹۱-۲۹۲ | سخنرانی‌های آیت‌الله خامنه‌ای در محرم الحرام ۱۳۵۱ در هیات انصارالحسین تهران
👈 در ایام محرم، هر شب بخشی از کتاب همرزمان حسین (علیه‌السلام)، در این حساب منتشر خواهد شد
@iribnews