بسم الله الرحمن الرحیم #تجمع و راهپیمایی مردمی در اعتراض به #هتک_حرمت منافقین و اراذل و اوباش به ساحت مقدس #اسلام، #قرآن و #اهل بیت علیهم السلام (خصوصا آقا #اباعبدالله الحسین)، قتل و جنایت و تعرض به نوامیس مردم و امنیت عمومی ،تخریب اموال عمومی محاربه علیه نظام مقدس جمهوری اسلامی و هتک حرمت انقلاب و مقام رهبری و مرجعیت ...... هشدار به بر هم زنندگان #امنیت و آرامش جامعه و خاموش کردن #فتنه دشمنان تشنه به خون این ملت با حضور پر شور اقشار مختلف مردم ✅جمعه ۱ مهر بعد از نماز جمعه اصفهان #نشر_حداکثری لطفاً رسانه باشید 🏴🌷🏴🌹🏴🌷🏴 @menbarisfahan

🔰 #روحانیت نمی‌ترسد... ✅ روحانیت نباید از چیزی بترسد، روحانیت نباید از عربده‌کشی‌ها، وحشیگری‌ها و غوغای مشتی رجاله و اراذل وحشت کند. ✅ علما و روحانیان باید تا آخرین قطره خون خود را در راه #اسلام، در راه #قرآن و در راه اعلای کلمة الله نثار کنند. 📚 صحیفه امام خمینی، ج ۱، صص ۱۵۸ و ۱۵۹ 🇮🇷🌷🏳🌹🏳🌷🇮🇷 🆔@isfahanmasajed

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#اسلام و #رفع_تبعیض»         روز شنبه ١۴٠٢/١٢/١٢ ✍️ مناسبت روز: امروز در تقویم مناسبت خاصی نداریم؛ اما دیروز «روز جهانی رفع تبعیض» بود که سازمان ملل متحد ضمن نامگذاری این روز، بیانیه‌ای صادر و در آن تأکید نمود که همه انسان‌ها آزاد به دنیا می‌آیند و دارای ارزش و حقوق برابرند و همه آنها این توانمندی را دارند که در توسعه و رفاه جامعه خود نقش سازنده داشته باشند؛ لذا هرگونه نگرش نظام‌یافته بر پایه برتری‌جویی نژادی از دیدگاه علمی نادرست، و از دیدگاه اخلاقی محکوم و ناعادلانه و برای اجتماع خطرناک است. ✍️ مسلماً صدور این بیانیه توسط مجمع عمومی سازمان ملل و نامگذاری این روز در حدود ۶٠ سال قبل جای تحسین بسیار دارد اما نکته مهم آنست که در دین مترقی اسلام در هزار و چند صد سال قبل بر این موضوع مهم تأکید شده و آن را جزو ضروریات و از مصادیق عدالت اجتماعی برای بشریت دانسته است؛ چنانچه در تاریخ آمده که در دوران جاهلیت که مساله‌ی تبعیض نژادی به طرز بسیار فجیعی بیداد می‌کرد و افراد سیاه چرده و مستضعف از هیچ امتیازی برخوردار نبودند و تنها به عنوان برده جهت رفاه حال و منافع اشراف و سفیدپوستان به کار گرفته می‌شدند؛ پیامبر اسلام با شروع رسالت خود در راستای ایجاد عدالت اجتماعی، هرگونه تبعیض از جمله تبعیض نژادی را منع کرده و آزادی و شرافت را برای آدمیان به ارمغان آورده و با ابلاغ آیه ١٣ سوره حجرات، برتری هر انسانی بر انسان دیگر و همچنین هرگونه فاصله و برتری طبقاتی را نفی نمودند: «يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنَّا خَلَقْنَاكُمْ مِنْ ذَكَرٍ وَأُنْثَىٰ وَجَعَلْنَاكُمْ شُعُوبًا وَقَبَائِلَ لِتَعَارَفُوا ۚ إِنَّ أَكْرَمَكُمْ عِنْدَ اللَّهِ أَتْقَاكُمْ ۚ إِنَّ اللَّهَ عَلِيمٌ خَبِيرٌ» «اى مردم! ما شما را از یک مرد و زن آفريديم و شما را در تيره‌ها و قبيله‌های مختلف قرار داديم تا يكديگر را بشناسيد، (البته بدانید) گرامى‌ترين شما نزد خدا، با تقواترين شماست (و بدانید که) خدا کاملاً دانا و آگاه است»؛ مفسرین در شأن نزول این آیه از قول ابن‌عباس آورده‌اند که پس از فتح مکه، پیامبر اکرم (ص) به بلال حبشی دستور دادند که به بالای کعبه رفته و اذان بگوید؛ در این حال یکی از اشراف مکه گفت: خدا را سپاس که پدرم فوت کرده و نیست تا این روز را ببیند! و فرد دیگری به بلال جسارت کرده و گفت: پیامبر جز این کلاغ سیاه، مؤذن دیگری را نیافته؟! پس این آیه نازل شده و خداوند مسلمانان را از تفاخر به نسب، و تکاثر اموال، و کوچک شمردن سیاهان و فقیران منع کرد و اساس و ملاک برتری را تقوای الهی اعلام نمود. [تفسیر نمونه، ج۲۲، ص۲۰۷] البته در تعالیم اسلامی به سطوح مختلفی از تبعیض اشاره شده، مصادیقی همچون تبعیض میان فرزندان پسر و دختر؛ تبعیض میان ثروتمندان و فقرا؛ میان سیاه‌ و سفید و عرب و عجم و..؛ چنانچه پیامبر (ص) فرمودند: «ای مردم! آگاه باشید که پروردگار شما یکی است و پدرتان نیز یکی است، بنابراین بدانید که نه عرب بر عجم، و نه سیاه بر سفید و نه بالعکس، هیچ کدام بردیگری برتری ندارند مگر به تقوای الهی» [الجامع لاحکام القرآن، ج۱۶ ص۳۴۲] و در کلام گهربار دیگری فرمودند: «بی‌گمان خداوند به نژادها، خانواده‌ها، بدن‌ها و دارایی‌های شما نظر ندارد! بلکه به قلب‌های شما می‌نگرد و آن کسی را که قلب صالحی دارد مورد مهر و رحمت خود قرار می‌دهد...» [تحف‌العقول، ص۳۴] همچنین در روایت آمده که حضرت رسول (ص) همواره با بردگانی همچون سلمان، ابوذر، بلال و... همنشین بودند تا اینکه روزی گروهی از سران قریش نزد حضرت آمده و گفتند: اگر این بردگان را از خود دور سازی، شاید ما نزد تو بیاییم و از تو پیروی کنیم؛ که در این هنگام آیه ۵۲ سوره مبارکه انعام نازل شد و خداوند به رسولش فرمود: «کسانی که صبح و شام پروردگارشان را می‌خوانند و جز به ذات پاک او نظری ندارند، (هرگز) از خود دور مکن» (تفسیر مجمع البیان، ج۴، ص۶۲) و در روایت دیگری آمده که روزی غلام سیاهی با عبدالرحمن بن عوف که از بزرگان و اشراف عرب به شمار می‌رفت، نزاع کرد و عبدالرحمن خشمگین شده و به غلام گفت: ‌ای سیاه‌زاده! چون این سخن به گوش پیامبر (ص) رسید، حضرت برآشفته و فرمودند: «هیچ سفیدزاده‌ای بر سیاه‌زاده برتری ندارد...» [النظام السیاسی، ص۲۰۸] ✍️ بنابر آنچه گذشت باید بدانیم اگر سازمان ملل متحد در حدود ۶٠ سال قبل درباره رفع تبعیض بیانیه‌ای صادر نموده، اما دین مترقی اسلام، هزارسال قبل انسان‌ها را برابر دانسته و میزان ارزش آنها را به جای رنگ پوست، در رنگ خدایی بیان نموده، چنانچه در آیه ۱۳۸ بقره به بشریت فرموده که رنگ الهی بپذیرند که هیچ رنگی بهتر از رنگ خدایی نیست: «صِبْغَةَ اللَّهِ وَ مَنْ أَحْسَنُ مِنَ اللَّهِ صِبْغَة». https://eitaa.com/ROOZBAR

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#اسلام و #درختکاری»         روز سه‌شنبه ١۴٠٢/١٢/١۵ ✍️ مناسبت روز: در #روز_ملی_درختکاری و #هفته_منابع_طبیعی (١۵ لغایت ٢٢ اسفند ماه) قرار داریم، لذا سخن امروز را با عنوان «اسلام و درختکاری» تقدیم می‌نمائیم؛ خداوند متعال سرنوشت بشر را به گونه‌ای رقم زده که در دامن طبیعت رشد کند و در طول عمر خود به زمین و محیط زیست وابسته و نیازمند باشد؛ متقابلاً طبیعت را نیز به‌گونه‌ای قرار داده که در خدمت انسان باشد و نیازهای وی را برآورده ساخته و آرامش و لذّت و شادی را برای آدمی به ارمغان آورد؛ همچنین از نظر اسلام، «انسان» آن­چنان عظمتی دارد که خداوند به او مقامِ «خلیفة اللّهی» را اهداء نموده و تمام مخلوقات عالم را مُسَخّر او ساخته است؛ بدین معنا که خورشید و ماه، باد و باران، کوه و دشت، گیاهان و درختان و سبزه­ زارها... همه و همه، مواهب خدادادی هستند که در خدمت خلیفه‌ی الهی بر روی زمین قرار گرفته و همه سرگشته و فرمانبردار انسانند! تا او از آن‌ها در جهت بقا و حیات خویش بهره گیرد. در این میان، «درختان» یکی از حیاتی‌ترین نقش‌ها را در حیات آدمی و سایر جانداران ایفا می‌نمایند و محاسن بسیار زیادی برای بشریت دارند؛ ازجمله این‌که درختان هوا را تصفیه کرده و دی‌اکسید کربن را جذب می‌کنند و اکسیژن و هوای پاک و سالم را به ساکنان زمین اهدا می‌نمایند؛ علاوه بر آن، آدمی از تمامی محصولات درختان، مانند: میوه، برگ، چوب، ريشه و... بهره می‌برد؛ و بسیاری از پرندگان و جانوران مفید به حال بشر نیز، از درختان به عنوان مأمن و آشیان خود استفاده می‌نمایند؛ از طرف دیگر این سبز قامتان زیباروی، به طبیعت، خرمی و طراوت می‌بخشند و آدمی با دیدن آن‌ها، روح و جان خود را تازه کرده و شاداب و سرزنده می‌شود. ✍️ اما نکته مهم این است که از دیدگاه اسلام، «درختان» در برابر این همه خدمت به بشریت، حقوقی نیز به گردن انسان دارند که در آیات و روایات اسلامی، این حقوق تبیین شده و در رابطه با ضرورت درختکاری و اهمیت آب دادن و حفظ و نگه داری آن‌ها تأکید فراوان شده، به‌گونه‌ای که اسلام، حفظ درختان و درختکاری را از بهترین کارهای بشری دانسته است. (جامع أحاديث شيعه، ج ٢٣، ص ٩۵٩) همچنین خداوند در قرآن کریم به مطالعه درباره آفرینش درختان، سفارش نموده و از درختان خرما، انگور، انجیر، زیتون و... که دارای خواص فراوانی می‌باشند، یاد کرده و حتی برای نشان دادن اهمیت فراوان درختان، خداوند در قرآن کریم به برخی از آنها مانند «انجیر و زیتون» قسم یاد نموده است: «وَ التِّينِ وَ الزَّيْتُون‏» (تین‌/١) در روایات اسلامی نیز از درختان به‌عنوان یکی از نعمت‌های بزرگ الهی یاد شده و به کاشت و نگهداری درختان سفارش زیادی گردیده، که در این مجال کوتاه به برخی از آنها اشاره می‌نمائیم: 1️⃣ امام صادق(ع): «اى مفضّل! از آفرينش و آماده سازى حكيمانه و مدبّرانه اشياء براى رفع نياز انسان درس عبرت بگير... براى انسان، درخت‏ آفريده شده و او بايد آن را در زمين بكارد، آب‏ دهد و به آن برسد و از آن بهره‌ها گيرد...» (توحيد مفضل، ص ٨۶) 2️⃣ پيامبر اکرم (ص): «هيچ مسلمانى نيست كه نهالى بكارد و انسان يا حيوان يا پرنده از آن بخورد مگر آن‏كه تا روز قيامت براى او صدقه بنويسند» (مستدرك الوسائل، ج ‏١٣، ص ٢٧) 3️⃣ پيامبر اکرم (ص): «هركس درختى بكارد و آن درخت‏ به بار نشيند، خداوند به اندازه ميوه‏هاى آن درخت به او پاداش مى دهد» (همان، ص ۴۶٠) 4️⃣ امام صادق(ع): «شش چیز است که مؤمن بعد از مرگ خود از آنها سود می‌برد، ازجمله درختی که در دنیا کاشته است...» (بحار الأنوار، ج ۶٨، ص ٢۵٧) 5️⃣ پيامبر اکرم (ص): «هركس درختى را در بيابان... آب دهد، مثل آن است كه مؤمنى را از تشنگى سيراب كرده باشد» (وسائل الشيعه، ج ‏١٧، ص ۴٢) 6️⃣ امام صادق(ع): «درختان ميوه را نَبُريد كه در اين صورت خداوند پيوسته بر شما عذاب مى فرستد» (اصول کافی، ج ‏۵، ص ٢۶۴) ✍️ و سخن امروز را با دو حديث گرانقدر دیگر از رسول خدا در اهمیت درختکاری و حفظ آنها به پایان می‌بریم که حضرت فرمودند: «نزد من شکستن شاخه‌ای از درخت همچون شکستن بال فرشتگان است» و همچنین فرمودند: «اگر در دست يكى از شما، نهال درختى است و قيامت (و مرگ او) نزديك شد، در صورتى كه مى‌تواند پيش از مرگ، آن را بكارد، بايد اين كار را انجام دهد» (مستدرك الوسائل، ج ‏١٣، ص ۴۶٠) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِمِ موضوع: «#اسلام و #مقام_معلم» ✍️ مناسبت روز: دیروز سالروز شهادت استاد مرتضی #مطهری (ره) و #روز_معلم بود، لذا ضمن گرامی‌داشت مقام بلند «تعلیم و تربیت» و با سلام و صلوات بر روح بزرگ #معلم ایران اسلامی استاد #شهید_مطهری، سخن خود را آغاز می‌نمائیم؛ خداوند متعال در نخستین آیات قرآن کریم که بر قلب مبارک پیامبر اعظم خود نازل نموده، به مقام معلمی به عنوان جلوه‌ای از قدرت لایزال الهی اشاره کرده و خود را به‌عنوان #معلم و تعلیم‌گر معرفی نموده: «الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ» و از آن مهم‌تر این‌که معلم بودن خود را بلافاصله پس از آفریدگار بودن و آفرینش بالاترین شاهکار خلقت یعنی انسان آورده است: «اقْرَأْ بِاسْمِ رَبِّكَ الَّذِي خَلَقَ، خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ»؛ بنابراین می‌توان گفت مقام معلمی، بعد از مقام آفرینش و خلقت قرار دارد؛ برخی از مفسرین نیز با نگاهی دیگر در تفسیر این آیه آورده‌اند که خدای تعالی، بیان خلقت را از «عَلَق» (خون بسته) که پست ترین چیز است شروع کرده: «خَلَقَ الْإِنْسَانَ مِنْ عَلَقٍ» و سپس به «تعلیم» که بالاترین مراتب خلقت است ختم نموده است: «الَّذِي عَلَّمَ بِالْقَلَمِ». [تعلیم و تعلم از دیدگاه شهید ثانی و امام خمینی(ره)، ص٧و٨]؛ همچنین خداوند رحمان و رحیم در مقام رحمانیت و بخشندگی عام و همه‌گیر خود نیز از تعلیم و آموختن سخن به میان آورده: «الرَّحْمَنُ، عَلَّمَ الْقُرْآنَ»، (الرحمن/١و٢)؛ تا بشریت بدانند که مقام معلمی، نشأت گرفته از مقام رحمانیت خداوند است و بی‌شک معلم نیز برای تعلیم دیگران، نیازمند مهربانی و بخشندگی است؛ [هزار و یک نکته از قرآن کریم، ص ۵٧٢]؛ البته مقام معلمی، آنقدر بالا و والاست که خداوند به همین دو آیه‌ی عظیم هم بسنده نکرده و در آیات متعدد بر مقام معلم و تعلیم‌گر بودن خود تأکید نموده است؛ ✍️ پس از خداوند جَلَّ جَلالُه و عَظُمَ شَأنُه، بزرگترین پیامبر الهی نیز، دلیل بعثت خود را تعلیم دادن و خود را با مقام بلند معلمی معرفی می‌نماید: «إِنَّما بُعِثتُ مُعَلِّماً؛ همانا من، (معلم هستم و) برای تعلیم دادن، مبعوث شدم».[کنزالعمال، ح ٢٨٨٧٣]؛ و در روایت دیگر نیز تعليم‌گری را نشأت گرفته از بخشندگی دانسته و فرموده‌اند: «بخشنده‌ترین شما پس از من، کسی است که دانشی بیاموزد، آن‌گاه دانش خود را بپراکند». [میزان‌الحکمه، ح ١٣٨٢۵]؛ و سپس درباره حق معلم بر شاگرد فرمودند: «بدان از هر کس که حرفی آموختی، بنده او شده‌ای!» [عوالی اللئالی، ج ١، ص ٢٩٢]؛ و در ادامه نیز دست به دعا برای معلمان بلند کرده و فرمودند: «خدایا! آموزگاران را بیامرز، عمرشان را دراز کن و کسبشان را با برکت قرار ده» [تاریخ بغداد، ج٣، ص۶۴]؛ ✍️ اهل بیت عصمت و طهارت (ع) نیز همواره بر اهمیت تعلیم و تعلم، و مقام بلند معلمی تأکید نموده‌اند که در این مجال به چند روایت اشاره می‌نمائیم: ⬅️ امیرالمؤمنین (ع): «به احترام پدر و مادر و معلمت از جای برخیز، گرچه فرمانروا و پادشاه باشی». [غررالحکم و دررالکلم، ح 2341]؛ ⬅️ امام سجاد(ع): «حق استاد تو این است که بزرگش داری و محضرش را محترم شماری و با دقت به سخنانش گوش بسپاری و روی خود را به او کنی و با او (هرگز) بلند سخن نگویی». [من لا یحضره الفقیه، ج 2، ص 620]؛ ⬅️ امام صادق(ع): «در پیشگاه معلمی که از او دانش می‌آموزید، فروتن باشید» [الکافی، ج ١، ص ٣۶]؛ ✍️ از آنچه گذشت، نتیجه می‌گیریم که تعلیم‌گری از شئون خداوندی است که حضرت باریتعالی این موهبت الهی را به پیامبران و اولیای پاک خویش ارزانی کرده است تا مسیر هدایت را به بشر بیاموزند و بر همین اساس «تعلیم و تعلم» از سنت‌های نیکوی آفرینش دانسته شده؛ و آدمی نیز می‌تواند با پذیرش این مسئولیت بزرگ، نام خود را در قالب واژه مقدس «معلم» و در زمره هدایت‌کنندگان بشری و در مقام بلند آن‌ها ثبت و ضبط نماید؛ برهمین اساس در فرهنگ انسان‌ساز اسلامی، «معلمی» کاری پرافتخار و دارای مقامی والاست که گستره و شعاع او، از سطح کلاس و مدرسه فراتر است و جامعه و ملت و بلکه همه بشریت را در بر می‌گیرد؛ چنان‌که براساس آیه ٣٢ سوره مبارکه مائده: «نجات و هدایت یک فرد، با زنده کردن همه افراد بشر برابر بوده، همچنان که نابودی و گمراه ساختن یک فرد همانند نابود کردن تمام بشریت است. در پایان در برابر تمامی عالمان، معلمان، آموزگاران، و تعلیم‌گران علم و دانش، سر تعظیم فرود آورده و امیدواریم که همواره در مسیر هدایت بشریت، موفق و مؤید و منصور باشند. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه 🎧 پادکست مناسبت: «ایام #شهادت_استاد_مطهری (ره) و #روز_معلم» موضوع: «#اسلام و مقام #معلم» https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع: «#اسلام و #قانون» ✍️ مناسبت روز: امروز هفتم خرداد ماه در تقویم شمسی به عنوان «#روز_قانون» و سالروز آغاز به کار اولین #مجلس_شورای_اسلامی در سال ١٣۵٩ است لذا سخن امروز را به همین موضوع اختصاص می‌دهیم؛ انتخابات اولین دوره مجلس شورای اسلامی در فاصله یکسال پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در ٢۴ اسفند ١٣۵٨ برگزار شد و ملت بزرگ ایران در این انتخابات با شرکت حدود ١١ میلیون نفر به نمایندگان خود رأی دادند و ٢۶٣ نماینده خود را در مجلس شورای اسلامی تعیین نمودند؛ نخستین دوره مجلس شورای اسلامی در سالروز ولادت امیرالمؤمنین علی (ع) در سیزدهم رجب ١۴٠٠ هجری قمری برابر هفتم خرداد ١٣۵٩ هجری شمسی در میان شور و شوق عمومی وصف ناپذیری رسماً آغاز به کار نمود و امام امت در پیامی به مناسبت افتتاح مجلس فرمودند: «شما دوستان محترم، نماینده ملتی هستید که جز به اسلام بزرگ و عدالت الهی اسلامی فکر نمی‌کند و انتخاب شما برای پیاده نمودن عدالت اسلامی است که در طول سلطنت ظالمانه و غاصبانه رژیم شاهنشاهی از آن محروم بودند...» «مجلس» در نظام جمهوری اسلامی جایگاه بسیار والایی دارد، و به فرموده بنیانگذار جمهوری اسلامی ایران حضرت امام خمينى (ره)، مجلس «‌خانه ملت» و «‌در رأس همه امور»‌ است؛ مجلس شورای اسلامی اختیارات زیادی دارد که مهمترین آن، تصویب قوانین و برنامه‌های مورد نیاز ملت و کشور در چارچوب احکام و ضوابط اسلامی و قانون اساسی است. ✍️ البته باید بدانیم که طبق نظر اسلام در جامعه دینی قانون‌گذار اصلی خداوند متعال است: «إِنِ الحُكمُ إِلّا لِلَّهِ» (انعام/۵٧) لذا از دیدگاه دین مبین اسلام، تنها قانونی معتبر و لازم‌الاجراست که منتسب به خداوند متعال باشد، یعنی آن قانون را یا خداوند به‌صورت مستقیم و از طریق وحی بیان نموده باشد که آیات مختلف قرآن کریم بیان کننده اینگونه قوانین است؛ و یا آن قوانین از طریق سیره گفتاری و رفتاری پیامبر و ائمه معصومین علیهم‌السلام در تبیین و تفسیر آیات و کلام الهی بیان شده باشد که اصطلاحاً به این قوانین «سنت» می‌گویند؛ و البته دانستن این مطلب نیز ضروری است که بخشی از این دستورات و قوانین الهی، اصلی، همیشگی و ثابت و (الی یوم القیامة) تغییرناپذیر، و احکامی است که شرع مقدس بر واجب یا حرام بودن آنها حکم نموده است؛ ولی بخشی دیگر از این قوانین، فرعی و تابع شرایط زمانی و مکانی می‌باشند که در عصر غیبت حضرات معصومین، اختیار تعیین اینگونه قوانین به کسانی داده شده که هم از نظر آشنایی به اسلام، و هم از نظر تقوا و عدالت، و هم از نظر آگاهی به مصالح جامعه به امام معصوم نزدیکتر هستند که بر اساس روایات متعدد و توقيع مشهور امام زمان (عج) این افراد، فقها و راویان احادیث می‌باشند: «واَمَّا الْحَوادِثُ الْواقِعَةُ فَارْجِعوُا فیها اِلی رُواةِ حَدیثِنا، فَاِنَّهُمْ حُجَّتی عَلَیْکُمْ وَاَنَا حُجَّةُ اللّهِ عَلَیْهِمْ» (کمال‌الدین، ج۱، ص۴۸۵) لذا بر همین اساس در زمان حاضر نیز قوانین وضع شده توسط نمایندگان منتخب مردم در مجلس شورای اسلامی برای کسب مشروعیت لازم باید به تأیید شخص ولی‌فقیه جامع‌الشرایط برسد لذا قانون اساسی جمهوری اسلامی برای اجرای این اصل مهم، «شورای نگهبان» را قرار داده که فقهای آن توسط شخص ولی‌فقیه انتخاب می‌شوند و مسئولیت تأیید یا رد قوانین مجلس را بر عهده دارند؛ لذا در نظام اسلامی ما، تنها قوانینی مشروعیت دارند و لازم‌الاجرا هستند که به تأیید شورای محترم نگهبان رسیده و طبق نظر فقهای این شورا با شرع مقدس و قوانین کلی و تغییرناپذیر الهی مغایرت نداشته باشند. بر همین مبنا، فقها و مراجع عظام تقلید، قوانین وضع شده در نظام مقدس جمهوری اسلامی (طبق اصول فوق‌الذکر) را مشروع، و اجرای آن را برای همگان لازم دانسته و تخطی از آن را جایز نمی‌دانند. ✍️ در پایان، دانستن این نکته نیز ضروری است که در دین مبین اسلام، علاوه بر قانون‌گذار، مجری قانون نیز باید منتصب از جانب حق‌تعالی باشد و آن مجری در درجه اول، شخص پیامبر خدا و سپس امامان معصوم، و در درجه بعدی کسانی هستند که از طرف رسول خدا و یا امام معصوم به طور خاص و یا به طور عام تعیین شده باشند و لذا بر همین اساس و طبق قانون اساسی نظام مقدس جمهوری اسلامی، بالاترین مقام اجرایی کشور یعنی رئیس‌جمهور نیز پس از رأی مستقیم و انتخاب مردم، مشروعیت لازم را با تنفیذ حکم خود توسط شخص ولی‌فقیه کسب می‌نماید و بر همین مبنا می‌توان گفت کلیه قوانین و همچنین ارکان نظام اسلامی ما تا زمان ظهور امام معصوم (عج)، مشروعیت خود را از ولی‌فقیه و نماینده عام امام زمان (عج) به دست می‌آورند. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز:«#اسلام و#محیط_زیست» ✍️ مناسبت روز: در ایام هفته محیط زیست قرار داریم و به همین مناسبت، سخن امروز را به این موضوع اختصاص می‌دهیم؛ «محيط زيست» از موضوعات بسيار مهمی است که بشر امروز و مدعیان تمدن‌های غربی تنها در چند دهه‌ی اخير، آن را مورد توجه قرار داده و نهادهای مختلف بين‌المللی برای صيانت از آن تشکیل داده‌اند؛ اما این موضوع مهم در هزار و چند صد سال قبل، مورد تدقیق و تأکید دین مترقی اسلام بوده، چنانچه علاوه بر آيات متعدد قرآن، صدها روايت از اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) مبنی بر حفظ محيط زيست به ما رسيده و بر همین اساس رهبر معظم انقلاب تأکید فرمودند: «حفظ محیط زیست، این چیزی که امروز دنیا به آن دست یافته، از جمله‌ی چیزهایی است که جزو تعالیم اولیه اسلام بوده است...» (۱۳۸۹/۰۱/۰۹) بی‌شک مهمترین عنصر در محیط زیست که منع آن باعث منع زندگی است و از حقوق مسلّم همه‌ی انسان‌ها و بلکه همه‌ی موجودات زنده است و در اسلام نیز بر آن تأکید فراوان شده «#هوای_پاک» است؛ چنانچه خداوند در آیه ۲۹ سوره بقره می‌فرماید: «اوست آن آفریننده‌ای که همه آنچه در زمین است را برای شما آفریده است»: «هُوَ الَّذِي خَلَقَ لَكُمْ مَا فِي الْأَرْضِ جَمِيعًا...» و همچنین در آیه ۱۰ سوره الرحمن فرموده: «و (خداوند) زمین را (با هزاران نعمت) برای (زندگانی) خلق مقرّر نمود»: «وَالْأَرْضَ وَضَعَهَا لِلْأَنَامِ»؛ بر این اساس، زمین و همه نعمت‌های الهی از جمله «هوای پاک» حق همگانی است و همه انسان‌ها و بلکه همه‌ی موجودات حق استفاده از آنها را دارند، لذا بدیهی است که هیچ‌کس حق ندارد موجودی را از این نعمت‌های بزرگ الهی محروم نماید؛ با این وجود متأسفانه بخش اعظمی از آلودگی نمودن هوا به واسطه عملکرد اشتباه آدمی است؛ چنانچه خداوند در آیه ۴۱ سوره روم می‌فرماید: «فساد در خشکی و دریا بخاطر کارهایی که مردم انجام داده‌اند و آشکار شده است»: «ظَهَرَ الْفَسادُ فِی الْبَرِّ وَ الْبَحْرِ بِما کَسَبَتْ أَيْدِی النَّاسِ»؛ و همچنین در آیه ٢٠۵ سوره بقره نیز خداوند، انسان‌ها را عامل اصلی فساد در زمین معرفی می‌کند: «وَ إِذا تَوَلَّى سَعى‌ فِي الْأَرْضِ لِيُفْسِدَ فِيها وَ يُهْلِكَ الْحَرْثَ وَ النَّسْلَ...»؛ البته مفسرین در زمینه‌ی نهی از فساد و آلوده كردن محیط زیست، از آیات دیگری نیز استفاده كرده‌اند؛ آیاتی هم‌چون: ✅ آیه ۵۶ سوره اعراف: «زمين را بعد از اصلاح، فاسد نكنيد»: «وَلَا تُفْسِدُوا فِي الْأَرْضِ بَعْدَ إِصْلَاحِهَا...»؛ ✅ و آیه ١٩۵ سوره بقره: «با دستان خود، خويشتن را به هلاكت نيافكنيد»: «وَلَا تُلْقُوا بِأَيْدِيكُمْ إِلَى التَّهْلُكَةِ...»؛ در وجه استناد به این آيات نیز بدیهی است که آلوده كردن هوا و محيط زيست، موجب افساد در زمين، و به هلاكت انداختن خود و دیگران می‌گردد؛ ✍️ همچنین علاوه بر آیات متعدد قرآن، در روايات اسلامی نيز در رابطه با اهمیت محیط زیست و هوای پاک و جلوگیری از آلودگی آن تأکید فراوان شده که در این مجال کوتاه به چند روایت در این زمینه اشاره می‌نمائیم: ✅ امام صادق (ع): «زندگی جز با سه چیز، خوش وگوارا نمی‌شود که اولین آنها هوای پاک است»: «لا تَطیبُ السُکنی إلّا بِثَلاثٍ: الهَواءِ الطَّیِّبِ و...» (تحف‌العقول، ص۳۲۰) ✅ امام رضا (ع): «طبیعت جسم بر چهار گونه است که یکى از آنها، «هوا» است که جان با آن و با نسیمش زنده مى‌شود»: «طَبائِعُ الجِسمِ عَلى أربَعَةٍ؛ فَمِنها الهَواءُ الَّذی لاتَحیَا النَّفسُ إلاّ بِهِ و بِنَسیِمِهِ...» (الکافی، ج٨ ، ص٢٣٠) اهمیت هوای پاک و جلوگیری از آلودگی آن در اسلام تا بدان‌جاست که رسول خدا (ص) مسلمانان را از آلوده و سمی نمودن آب و هوا، حتی در سرزمین دشمنان بر حذر داشته‌اند» (فروع كافی ج ۵ ص ۲۸) بنابراین بدیهی است که به طريق اولی، آلوده نمودن هوا در سرزمين مسلمانان جایز نیست. اما با کمال تأسف، امروزه شاهد هستیم که به‌واسطه نادیده گرفتن دستورات دینی در سیاست‌گذاری‌ها و عملکرد فردی و اجتماعی انسان‌ها، کار به جایی رسیده که هوای پاک و سالم مخصوصاً در شهرهای بزرگ به یک آرزو تبدیل شده و شهروندان در بیشتر ایام سال از آن محرومند؛ بر همین اساس طبق شرع مقدس و بر اساس ادلّه عقلی و نقلی بر هر انسان مسلمانی واجب است که تمامی سعی خود را در رابطه با پاکیزگی هوا و «پیشگیری» و «جلوگیری» از آلودگی آن مصروف نماید؛ ✍️ و سخن امروز را با کلام ارزشمند رهبر فرزانه انقلاب در رابطه با اهمیت فراوان محیط‌زیست به پایان می‌بریم که فرمودند: «برای ما مسأله محیط زیست و حفظ آن، مسأله‌ای تجمّلاتی و درجه دو نیست؛ بلکه یک مسأله حیاتی است...» (۱۳۷۷/۱۲/۱۴) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#اسلام و #نزول_بلایا» مناسبت روز: امروز در تقویم به عنوان «روز جهانی کاهش اثرات #بلایای_طبیعی» نام‌گذاری گردیده؛ لذا سخن خود را به موضوع «عوامل نزول بلایا از نگاه اسلام» اختصاص می‌دهیم؛ برای بررسی این موضوع ابتدا باید واژه «بلاء» را از نگاه اسلام معنا نمود که با مراجعه به آیات و روایات، متوجه می‌شویم که «بلاء» و اسباب و عوامل آن به دو معنای کاملاً متفاوت آمده است: 1️⃣ «بلاء» به معنای «عذاب، سختی و گرفتاری» که به سبب اعمال بَدِ انسان‌ها و یا ترک امر به معروف و نهی از منکر، بر آنها نازل می‌شود. چنانچه قرآن می‌فرماید: «وَمَا أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ...»: «و آنچه از رنج و مصائب به شما می‌رسد، همه از دست (اعمال زشت) خود شماست...» (شوری، آیه٣٠)‌‌؛ همچنین پیامبر اسلام (ص) می‌فرمایند: «هرگاه شرّ و بدی در زمین آشکار شود، خدای متعال بلاها و سختی‌ها را بر اهل زمین فرو می‌فرستد» (الفتن، ص۴٣١) امام رضا (ع) نیز فرمودند: «هر زمان بندگان، گناهان تازه‌ای را ابداع کنند، خداوند نیز بلاهای تازه و ناشناخته‌ای بر آنها مسلط می سازد» (بحار الانوار،ج ٧٠، ص٣۵۴)؛ 🔹همچنین چنان که گذشت، بلایا بر برخی از افراد نیز به واسطه ترک امر به معروف و نهی از منکر، و سکوت در برابر ظلم و ستم نازل می شود، که در اصل این افراد نیز به واسطه ترک این فریضه الهی، به صورت غیر مستقیم در گناه دیگران شریک هستند؛ چنانچه امیرمؤمنان (ع) جهت تبیین این مسئله فرموده‌اند: «شتر ثمود را فقط یک نفر کُشت، ولی عذاب الهی همه را فرا گرفت، چون همه بدین عمل راضی شدند، (و اعتراض نکردند)» (نهج‌البلاغه، ص٣١٩)؛ رسول خدا (ص) نیز فرمودند: «زمانی که امت من، امر به معروف و نهی از منکر را (ترک کنند و) به یکدیگر واگذارند، باید آماده پذیرش بلاء و عذاب الهی باشند» (تهذيب، ج۶، ص١٧٧)؛ همچنین امام سجاد (ع) فرمودند: «گناهانی که سبب فرود آمدن بلاء و مصیبت بر مردم می شود عبارتند از: نرسیدن به فریاد ستمدیدگان و مظلومان و پایمال ساختن امر به معروف و نهی از منکر» (بحار، ج٩٧ ص٩۴) 2️⃣ بلاء به معنای «امتحان و آزمون الهی جهت ارتقاء و پاداش بالاتر» که از نگاه اسلام، هرگاه بلاء به این معنا باشد، اختصاص به خوبان، مؤمنین و افراد نیکوکار دارد، به گونه‌ای که انبیاء و اولیاء الهی، بیشترین بلاها و شدائد را در دنیا تحمل نموده‌اند و حتی امیرالمؤمنین(ع) در دعای صباح، از خداوند متعال برای قُرب و نزدیکی بیشتر به درگاه احدیت، طلب درد و بلاء می‌نمایند؛ در نتیجه این نوع بلاء در واقع، هدیه‌ای الهی برای بالا بردن ظرفیت روحی و درونی انسان و دریافت درجه و پاداش بالاتر است، چنانچه خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرين»: «قطعاً شما را به مقدارى از ترس، گرسنگى، كاهش اموال و نفوس، و كمبود محصولات، امتحان خواهيم كرد و صابران را مژده بده (كه پيروزى و پاداش بزرگ برای آنهاست)» (بقره/١۵۵) ✍️ بنابر آنچه گذشت، نزول یک بلای عمومی بر همه مردم به صورت یکسان نیز کاملاً با عدالت الهی سازگار است، چراکه یک بلاء می‌تواند برای عده‌ای از مردم، عذاب و سختی و گرفتاری، و برای عده‌ای دیگر، امتحان و آزمایش و ارتقاء باشد. البته ما هر چیزی که به نظرمان ناپسند آید را برای خودمان شرّ و بدی می‌پنداریم، اما طبق فرموده حضرت حق در قرآن کریم، چه بسا ما چیزهایی را اصلاً خوش نداریم، در صورتی كه خِیرِ ما در آنهاست، و چه بسا چیزهایی را خیر و خوبی می‌پنداریم در صورتی كه برای ما شرّ و بدی به همراه دارند: «و عَسى‌ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئاً وَ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَ عَسى‌ أَنْ تُحِبُّوا شَيْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ» (بقره، آیه ٢١۶)‌. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#اسلام #دین_صلح_و_دوستی؛ و #جهاد و #دفاع_از_مظلوم» ✍️ مناسبت روز: در ایام #جنایت_صهیونیست‌ها در لبنان و شهادت عالم مجاهد #سید_حسن_نصرالله (ره) قرار داریم، لذا سخن امروز را با سلام و صلوات به روح بلند این مجاهد نستوه آغاز می‌نمائیم؛ ✍️ ٢۶ ربیع‌الاول در تقویم به‌عنوان سالروز صلح امام حسن (ع) ثبت گردیده، صلح حکیمانه‌ای که باعث حفظ اسلام و مسلمانان و روشن شدن چهره‌ی نفاق و تزویر اُمَوی در تاریخ گردید؛ هرگاه مسأله «#صلح_حسنی» مطرح می‌شود، برخی از جاهلین و همچنین مغرضین، بلافاصله آن را در تقابل با «#قیام_حسینی» قرار می‌دهند؛ اما آنها غافل از یک حقیقت بزرگ هستند که امام حسین(ع)، اطاعت از ولیِّ زمان خود را واجب می‌دانستند و در تمامی مراحل صلحِ حسنی، همراه و پیرو برادر گرامیشان بودند و این پیمان‌نامه، مورد تأیید کامل ایشان نیز بوده است‌؛ علاوه بر این موضوع با اندک تأمل در تاریخ و بررسی شرایط ویژه دو برهه‌ی زمانی، به‌راحتی می‌توان دریافت که اگر امام حسین (ع) به جای امام حسن (ع) بودند، قطعاً با معاویه صلح می‌کردند و اگر امام حسن (ع) نیز در موقعیت برادر گرامیشان بودند، حتماً در برابر یزید قیام می‌کردند؛ لذا بین نظر حسنین (ع) در باب صلح و قیام هیچ اختلافی وجود نداشته و اصولاً اگر صلحِ حسنی انجام نمی‌شد و ماهیّت واقعی منافقینِ اُمَوی‌، برای مسلمانان آشکار نمی‌گردید، قیام حسینی از نظر مردم، قیام موجّهی نبود و هرگز اهداف این حماسه بزرگ، محقق نمی‌شد. 📚 برگرفته از کتاب صلح امام حسن (ع)، ترجمه رهبر فرزانه انقلاب) ❓اما یک سؤال مهم پس از نکات فوق‌الذکر مطرح می‌شود که بالاخره دین اسلام، دینِ «صلح و دوستی» است یا دینِ «قیام و جهاد»؟ ✅ برای جواب به این پرسش، ابتدا باید در معنای کلمه «اسلام» دقت کنیم؛ چراکه ریشه «اسلام» از "سِلم" و "سلام" به معنای صلح و آرامش می‌باشد و خداوند متعال در آیات مختلف در قرآن کریم به اهمیت و اولویت صلح و دوستی اشاره نموده‌ است؛ چنانچه در آیه ٢٠٨ بقره، می‌فرماید: «یا أَیُّهَا الَّذینَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِی السِّلْمِ کَافَّةً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیْطانِ إِنَّهُ لَکُمْ عَدُوٌّ مُبینٌ»: «ای کسانی که ایمان آورده‌اید، همگی در صلح و آشتی در آیید و از گام‌های شیطان پیروی نکنید که او دشمن آشکار شما است» و حتی نسبت به صلح با دشمنان اسلام نیز در آیه‌ی ۶١ سوره انفال می‌فرماید: «وَ إِنْ جَنَحُوا لِلسَّلْمِ فَاجْنَحْ لَها...»: «اگر دشمنان شما (نیز) خواهان صلح عادلانه بودند، آن را بپذیرید» همچنین در روایات اسلامی نیز بر صلح و دوستی بین مردم، تأکید بسیار شده‌ است، چنانچه امیرالمؤمنین (ع) نهایت سعادت انسان را تلاش برای صلح بین مردم دانسته و فرمودند: «مِنْ كَمالِ السَّعادَةِ السَّعْىُ فى صَلاحِ الْجُمْهورِ»: «كوشش در راه اصلاح عموم مردم از كمال خوشبختى است» (پیام قرآن، ج١٠، ص ٣٧١) ❓اما در اینجا، سؤال دیگری نیز مطرح می‌شود که اگر اسلام، دینِ صلح و دوستی است، پس این همه، آیات، روایات و احکام جهاد، چگونه قابل توجیه است؟! ✅ برای جواب به این سؤال، دقت به این نکته ضروری است که با توجه به اختیار انسان‌ در این دنیا، ممکن است در هر زمان، گروهی از مردم، راه طغیان و سرکشی و ظلم و تعدی به دیگران را برگزینند و به فساد و تباهی در روی زمین بپردازند؛ از این‌رو ضروری است که یک دینِ جامع و کامل، برای رفع همه موانع در مسیر هدایت و سعادت بشریت، برنامه داشته باشد. لذا طبق دستور و منطق اسلام، اگر دشمنان با انعقاد صلح، قابل کنترل و دفع و چه‌بسا هدایت باشند، اصل مسلّم بر مدارا و صلح است؛ اما در برخی مواقع، دشمنان، طغیان‌ و سرکشی می‌کنند، به گونه‌ای که چاره‌ای جز دفاع و استفاده از شدتِ عمل برای مسلمانان باقی نمی‌ماند لذا میتوان گفت که در اسلام، «جهاد» نیز به عنوان اقدامی دفاعی، انسان دوستانه و در راستای گسترش صلح و امنیت تشریع شده و بر این اساس در قرآن کریم در برابر کسانی که با منطق و صلح و دوستی، همراه نشوند، و مسیر هدایت و سعادت بشریت را سد کرده و آگاهانه ظلم وستم نموده و به حقوق دیگران تعرض نمایند، دستور جهاد صادر شده چنانچه خداوند در آیه ٩ سوره تحریم خطاب به پیامبر (ص) می‌فرماید: «در برابر کافران و منافقان جهاد کن و بر آنها سخت بگیر ...» ✍️ در نتیجه باید عرض کنیم که اسلام ناب محمدی، دین صلح و دوستی است و این مکتب انسان‌ساز، هرگز با تعدی و تجاوز و جنگ، موافق نیست و دستورات و فرامین جهادی اسلام نیز در راستای دفاع از حقوق مظلومین و گسترش صلح و امنیت جهانی و نفی حاکمیت طاغوت‌ها و مبارزه با ظلم و بی‌عدالتی‌ها است. 📚 برداشتی از کتاب جهاد استاد مطهری https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#اسلام و #نزول_بلایا» مناسبت روز: امروز در تقویم به عنوان «روز ملی کاهش اثرات بلایای طبیعی» نام‌گذاری گردیده؛ لذا سخن خود را به موضوع «عوامل نزول بلایا از نگاه اسلام» اختصاص می‌دهیم؛ ✍️ برای بررسی این موضوع ابتدا باید واژه «بلاء» را از نگاه اسلام معنا نمود که با مراجعه به آیات و روایات، متوجه می‌شویم که «بلاء» و اسباب و عوامل آن به دو معنای کاملاً متفاوت آمده است: 1️⃣ «بلاء» به معنای «عذاب، سختی و گرفتاری» که به سبب اعمال بَدِ انسان‌ها و یا ترک امر به معروف و نهی از منکر، بر آنها نازل می‌شود. چنانچه قرآن می‌فرماید: «وَمَا أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ...»: «و آنچه از رنج و مصائب به شما می‌رسد، همه از دست (اعمال زشت) خود شماست...» (شوری، آیه٣٠)‌‌؛ همچنین پیامبر اسلام (ص) می‌فرمایند: «هرگاه شرّ و بدی در زمین آشکار شود، خدای متعال بلاها و سختی‌ها را بر اهل زمین فرو می‌فرستد» (الفتن، ص۴٣١) امام رضا (ع) نیز فرمودند: «هر زمان بندگان، گناهان تازه‌ای را ابداع کنند، خداوند نیز بلاهای تازه و ناشناخته‌ای بر آنها مسلط می سازد» (بحار الانوار،ج ٧٠، ص٣۵۴)؛ 🔹همچنین چنان که گذشت، بلایا بر برخی از افراد نیز به واسطه ترک امر به معروف و نهی از منکر، و سکوت در برابر ظلم و ستم نازل می شود، که در اصل این افراد نیز به واسطه ترک این فریضه الهی، به صورت غیر مستقیم در گناه دیگران شریک هستند؛ چنانچه امیرمؤمنان (ع) جهت تبیین این مسئله فرموده‌اند: «شتر ثمود را فقط یک نفر کُشت، ولی عذاب الهی همه را فرا گرفت، چون همه بدین عمل راضی شدند، (و اعتراض نکردند)» (نهج‌البلاغه، ص٣١٩)؛ رسول خدا (ص) نیز فرمودند: «زمانی که امت من، امر به معروف و نهی از منکر را (ترک کنند و) به یکدیگر واگذارند، باید آماده پذیرش بلاء و عذاب الهی باشند» (تهذيب، ج۶، ص١٧٧)؛ همچنین امام سجاد (ع) فرمودند: «گناهانی که سبب فرود آمدن بلاء و مصیبت بر مردم می شود عبارتند از: نرسیدن به فریاد ستمدیدگان و مظلومان و پایمال ساختن امر به معروف و نهی از منکر» (بحار، ج٩٧ ص٩۴) 2️⃣ بلاء به معنای «امتحان و آزمون الهی جهت ارتقاء و پاداش بالاتر» که از نگاه اسلام، هرگاه بلاء به این معنا باشد، اختصاص به خوبان، مؤمنین و افراد نیکوکار دارد، به گونه‌ای که انبیاء و اولیاء الهی، بیشترین بلاها و شدائد را در دنیا تحمل نموده‌اند و حتی امیرالمؤمنین(ع) در دعای صباح، از خداوند متعال برای قُرب و نزدیکی بیشتر به درگاه احدیت، طلب درد و بلاء می‌نمایند؛ در نتیجه این نوع بلاء در واقع، هدیه‌ای الهی برای بالا بردن ظرفیت روحی و درونی انسان و دریافت درجه و پاداش بالاتر است، چنانچه خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرين»: «قطعاً شما را به مقدارى از ترس، گرسنگى، كاهش اموال و نفوس، و كمبود محصولات، امتحان خواهيم كرد و صابران را مژده بده (كه پيروزى و پاداش بزرگ برای آنهاست)» (بقره/١۵۵) ✍️ بنابر آنچه گذشت، نزول یک بلای عمومی بر همه مردم به صورت یکسان نیز کاملاً با عدالت الهی سازگار است، چراکه یک بلاء می‌تواند برای عده‌ای از مردم، عذاب و سختی و گرفتاری، و برای عده‌ای دیگر، امتحان و آزمایش و ارتقاء باشد. البته ما هر چیزی که به نظرمان ناپسند آید را برای خودمان شرّ و بدی می‌پنداریم، اما طبق فرموده حضرت حق در قرآن کریم، چه بسا ما چیزهایی را اصلاً خوش نداریم، در صورتی كه خِیرِ ما در آنهاست، و چه بسا چیزهایی را خیر و خوبی می‌پنداریم در صورتی كه برای ما شرّ و بدی به همراه دارند: «و عَسى‌ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئاً وَ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَ عَسى‌ أَنْ تُحِبُّوا شَيْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ» (بقره، آیه ٢١۶)‌. https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه 🎧 پادکست مناسبت: روز ملی کاهش اثرات #بلایای_طبیعی موضوع امروز: «#اسلام و #نزول_بلایا» https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#اسلام #دینِ #تحقیق و #پژوهش» مناسبت روز: فردا در تقویم به عنوان «#روز_پژوهش» نامگذاری شده، لذا ضمن گرامیداشت این روز، سخن خود را آغاز می‌نمائیم؛ شکی نيست که #تحقيق و #پژوهش علمی در جهان معاصر از اهميت فراوانی برخوردار است و افکار، انديشه‌ها و آثار محققان و پژوهشگران هر جامعه، زيرساخت‌های «تعالی و پیشرفت» آن جامعه را فراهم می‌نماید؛ اما بسیاری از مردم، فکر می‌کنند که بیشتر پيشرفت‌های ویژه علمی و پژوهشی مربوط به عصرجدید و ثمره تمدن‌های معاصر است، در صورتی که با نیم نگاهی به تاریخ، متوجه می‌شویم که دینِ اسلام در هزار و چند صد سال پیش، بر ضرورت پژوهش و تحقیق علمی تأکید فراوان نموده، به‌گونه‌ای که می‌توان نقطه عطفِ علم و پژوهش در جهان را در این #دین_مترقی ریشه‌یابی نمود؛ #اسلام در دوره‌ای که بشریت و تمدن‌های معاصر و مخصوصاً غربیان در جهل و نادانی و تاریکی بسر می‌بردند، آدمی را به دقت در دنیا و تفکر و علم‌آموزی دعوت نموده و با جمله «قُلِ انْظُرُوا» (یونس/١٠١)؛ باب تفکر و علم و دانش را به روی بشریت گشوده است؛ در اهمیت #علم و پژوهش در دین اسلام، همین نکته کافی است که بدانیم که در این مکتب متعالی، پذیرش اصل این دین الهی نیز بدون تحقیق و پژوهش، هیچگونه ارزشی ندارد و بیش از ۳۰۰ آیه از قرآن کریم در زمینه علم و دانش و پژوهش نازل شده که در این مجال به چند دسته از این آیات اشاره می‌نمائیم: 1️⃣ «تشويق به علم و پژوهش»: مانند آيه ٩ سوره زمر: «قُلْ هَلْ يَسْتَوِي الَّذِينَ يَعْلَمُونَ وَالَّذِينَ لَا يَعْلَمُونَ ۗ إِنَّمَا يَتَذَكَّرُ أُولُو الْأَلْبَابِ»: «بگو ای رسول، آنان كه اهل علم و دانشند با مردم جاهل نادان يكسانند؟ تنها خردمندان متذكر این مطلبند» 2️⃣ «تعظيم عالمان و دانشمندان»: مانند آيه ١١ سوره مجادله: «يَرْفَعِ اللَّهُ الَّذِينَ ءَامَنُواْ مِنكُمْ وَ الَّذِينَ أُوتُواْ الْعِلْمَ دَرَجَـَت»: «خداوند كسانی را كه ايمان آورده‌اند و علم به آنان داده شده است را درجات عظيمی می‌بخشد» 3️⃣ «مذمت و نکوهش جهل و برابری آن با پیروی از شیطان»: مانند آيه ٣ سوره حج: «وَ مِنَ النَّاسِ مَن يُجَـَدِلُ فِی اللَّهِ بِغَيْرِ عِلْمٍ وَ يَتَّبِعُ كُلَّ شَيْطَـَنٍ مَّرِيدٍ»: «گروهی از مردم، بدون هيچ علم و دانشی به مجادله درباره خدا بر می‌خیزند و از شياطین سركش پيروی می‌كنند» همچنین علاوه بر آیات قرآن در روایات فراوانی از اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) نیز به اهمیت علم‌آموزی و پژوهش اشاره شده، چنانچه رسول خدا (ص) فرمودند: «اُطلُبوا العِلمَ ولَو بِالصِّينِ»: «دانش را فرا گيريد، گرچه در دورترین مکان‌ها مانند چين باشد...» و فرمودند: «طَلَبُ اَلْعِلْمِ فَرِيضَةٌ عَلَى كُلِّ مُسْلِمٍ وَ مُسْلِمَةٍ»: «تحصيل علم و دانش بر هر مرد و زن مسلمان واجب و لازم است...» (بحار الأنوار، ج۶۷، ص۶۸) ✍️ در پایان نباید فراموش کرد که امروزه، که زمینه و ظرفیت تحقیق و پژوهش، بیش از هر زمانی فراهم است و انسان به وسیلۀ انواع نرم‌افزارها و اینترنت و فضای مجازی می‌تواند به آسانی بر جهانی از دانش و افکار دست یابد، وظيفه مسلمانان و مخصوصاً پیروان مکتب اهل‌بیت (ع) در زمینه تحقیق و پژوهش علمی، صدچندان گردیده و باید تمامی سعی و تلاش خود را در این زمینه به‌کار گیرند و بدیهی است که ترقی و پیشرفت جوامع اسلامی در گرو عمل به دستورات دینی در زمینه تحقیقات علمی و پژوهشی است و اگر جامعه‌ای در این زمینه کاهلی نماید، مسلماً محکوم به فنا و نابودی است! و چه زیبا فرمود امیر بیان (ع): «بِقَدْرِ الکدِ تُکتَسَبُ المَعَالِی، ومَنْ طَلَبَ العُلی سَهِرَ الليالی، فمن طلب العلوم بغیر کدّ، کمن طلب المحال من المحال»: «به اندازۀ تلاش و کوشش، ترقی و پیشرفت به دست می‌آید و آن کس که خواهان دانش بدون رنج است، گویی محالی را از محالی می‌طلبد» (مجمع الامثال، ج١، ص٣۵٧) https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#اسلام و #شب_یلدا» مناسبت روز: امشب اولین شب از فصل زیبای زمستان است که ایرانیان بنابر رسوم کهن خود، این شب را به‌عنوان «شب #یَلدا» یا «#شب_چلّه» جشن می‌گیرند؛ لذا سخن امروز را به این موضوع اختصاص می‌دهیم؛ درباره فلسفه پیدایش جشن شب یلدا، نکات مختلفی در تاریخ ایران آمده است از جمله این‌که: ⬅️ ایرانیان باستان که کشاورزی بنیان زندگی آنان را تشکیل می‌داد و لحظه لحظه‌ی وجود نور حیات بخش خورشید برای آنها منشأ خیر و برکت فراوان بوده، این شب را مقدس و مبارک می‌دانستند، زیرا از فردای آن، دوام تابش خورشید حتی برای لحظه‌ای بیشتر می‌شود؛ ⬅️ همچنین آورده‌اند که پیشینیان ما، نور و روشنایی و تابش خورشید را نماد نیکی و خوشبختی، و تاریکی و ظلمت شب را نماد بدی‌ها و زشتی‌ها می‌دانستند، لذا هر سال شب یلدا را به‌دلیل طی شدن بلندترین شب و تاریکی سال و به دنبال آن، طولانی شدن روزها و غلبه روشنایی بر تاریکی جشن می‌گرفتند و به‌گونه‌ای شب یلدا را شب تولد دوباره نور و روشنایی می‌دانستند؛ هرچند که این سنت کهن، امروزه بدون دقت در فلسفه وجودی آن در بین ایرانیان رواج داشته و همچنان آن را پاس می‌دارند. ❓اما سؤالی که افراد زیادی از مردم، مخصوصاً افراد متدین می‌پرسند این است که آیا جشن شب یلدا، از نظر دین اسلام، امری مشروع و درست است و باید آن را ترويج نمود و یا این‌که یک آیین خرافی است که باید در برابر آن ایستاد و از تبلیغ و ترویج و انجام آن جلوگیری کرد؟ ✅ برای جواب به این سؤال، ابتدا باید بدانیم که اسلام، دین اعتدال است و با هرگونه افراط و تفریط در عقیده و عمل مخالف بوده و رویکرد اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) و بزرگان دینی ما نیز در برخورد با سنت‌های پیشینیان هر قوم، هیچ‌گاه نفی و نهی مطلق نبوده است، لذا نوع تعامل اسلام با سنت‌های اقوام و ملل، به چگونگی و محتوای آنها بستگی دارد؛ اگر سنت و آیینی مخالف کرامت انسانی و احکام اسلامی و آموزه‌های مکتب اهل‌بیت عصمت و طهارت (ع) باشد، بدیهی است که اسلام نیز با آن مقابله کرده و آن‌را نمی‌پذیرد؛ اما اگر آن سنت و آیین، موافق و مطابق با آموزه‌های دین اسلام بوده، و یا حداقل در تضاد با آنها نباشد، اسلام در مورد آن سنت، مانعی ایجاد نمی‌کند؛ چنانچه امیرالمؤمنین (ع) هنگام فرستادن مالک اشتر (ره) به سوی مردم مصر، که سرزمینی با فرهنگ کهن چندهزار ساله بودند، به او سفارش کردند که «سنت‌ها و آیین‌های نیکی که در بخش وسیعی از آن سرزمین انجام می‌شده (و در دل مردم مصر جا گرفته) و موجب برقراری الفت و دوستی میان آنان بوده را حفظ کند». (نهج البلاغه، ص ۴٣١) ✍️ برهمین اساس با بررسی آیین جشن شب یلدا در می‌یابیم که این رسم کهن نه تنها در زمره سنت‌های نکوهیده و بر خلاف دستورات دینی نیست، بلکه برخی از آموزه‌های دینی نیز در آن وجود دارد که می‌تواند با هدایت و راهبری درست، بسیار ارزشمند و مفید باشد؛ سنت‌های نیکویی همچون صله رحم، احترام و عیادت از پدر و مادر و بزرگان فامیل، گوش دادن به سخن بزرگان و داستان‌های گذشتگان که باعث تفکر و عبرت آدمی می‌شود، دادن هدیه به يکديگر، خواندن اشعار حکمت‌آمیز از دیوان حافظ و دقت در گذر زمان و نظم در جهان هستی و چگونگی پیدایش فصول و شب و روز که تمامی این نکات مورد تأیید و تأکید دین مبین اسلام است‌؛ همچنین از آن‌جا که این شب، مصادف با شروع فصل زمستان است که از دیدگاه روایات اسلامی، این فصل، بهار عبادت به شمار می‌آید، لذا شب آغازین این فصل را می‌توان، به عنوان شب مبارکی برای عبادت و بندگی خدا مطرح نمود؛ چنانچه امام صادق (ع) فرموده‌اند: «زمستان بهار مؤمن است، شبش بلند و کمکی برای عبادت و شب‌زنده‌داری است و روزش کوتاه و کمکی برای روزه گرفتن است». (امالی شیخ صدوق، ص٢٣٧) البته نکات فوق‌الذکر و عدم مخالفت اسلام با این جشن و تأييد برخی رسوم «شب یلدا» بدان معنا نیست که تمام آنچه که امروزه به مناسبت این رسم کهن انجام می‌شود مورد تأیید اسلام است! چنانچه بدیهی است که انجام اموری همچون اسراف و تبذیر در خوراک و پوشاک، و تجملات و چشم و هم‌چشمی‌ها، و غافل شدن از یاد خدا و همچنین برگزاری مجالس‌ لهو و لعب، و انجام گناه و معصیت و موارد دیگری که در تضاد با آموزه‌های اسلامی است، هیچ‌گاه مورد تأیید اسلام نبوده و این شب هم استثنایی از دیگر شب‌های سال نیست و مسلماً در صورت تحقق شرایط وظیفه ما امر به معروف و نهی از منکر است. ✍️ و روزبرگ امروز را با دوبیت شعر یلدایی به پایان می‌بریم: یک لحظه دیر آمدن صبح زمستان باعث شده یلدا همه بیدار بمانیم ده قرن نیامد پسر فاطمه اما شد ثانیه‌ای تشنه‌ی دیدار بمانیم؟ «اللهم عجل لوليك الفرج» https://eitaa.com/ROOZBARG

✅ #روزبرگ_شیعه بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِیمِ السَّلاَمُ عَلَى مَهْدِيِّ الْأُمَمِ وَ جَامِعِ الْكَلِم موضوع امروز: «#اسلام و #نزول_بلایا» مناسبت روز: در ایام «#زلزله‌ مرگبار #بم» با بزرگی ۶٫۶ ریشتر در سال ۱۳۸۲ شمسی قرار داریم که با حدود ۵۰ هزار کشته، یکی از عظیم‌ترین بلایای طبیعی در طول تاریخ ایران بوده است و در تقویم به عنوان «روز ملی ایمنی در برابر زلزله و کاهش اثرات بلایای طبیعی نام‌گذاری گردیده؛ لذا ضمن عرض تسلیت به تمامی بازماندگان این حادثه‌ی بزرگ، سخن خود را به موضوع «عوامل نزول بلایا از نگاه اسلام» اختصاص می‌دهیم؛ برای بررسی این موضوع ابتدا باید واژه «بلاء» را از نگاه اسلام معنا نمود که با مراجعه به آیات و روایات، متوجه می‌شویم که «بلاء» و اسباب و عوامل آن به دو معنای کاملاً متفاوت آمده است: 1️⃣ «بلاء» به معنای «عذاب، سختی و گرفتاری» که به سبب اعمال بَدِ انسان‌ها و یا ترک امر به معروف و نهی از منکر، بر آنها نازل می‌شود. چنانچه قرآن می‌فرماید: «وَمَا أَصَابَكُمْ مِنْ مُصِيبَةٍ فَبِمَا كَسَبَتْ أَيْدِيكُمْ...»: «و آنچه از رنج و مصائب به شما می‌رسد، همه از دست (اعمال زشت) خود شماست...» (شوری، آیه٣٠)‌‌؛ همچنین پیامبر اسلام (ص) می‌فرمایند: «هرگاه شرّ و بدی در زمین آشکار شود، خدای متعال بلاها و سختی‌ها را بر اهل زمین فرو می‌فرستد» (الفتن، ص۴٣١) امام رضا (ع) نیز فرمودند: «هر زمان بندگان، گناهان تازه‌ای را ابداع کنند، خداوند نیز بلاهای تازه و ناشناخته‌ای بر آنها مسلط می سازد» (بحار الانوار،ج ٧٠، ص٣۵۴)؛ 🔹همچنین چنان که گذشت، بلایا بر برخی از افراد نیز به واسطه ترک امر به معروف و نهی از منکر، و سکوت در برابر ظلم و ستم نازل می شود، که در اصل این افراد نیز به واسطه ترک این فریضه الهی، به صورت غیر مستقیم در گناه دیگران شریک هستند؛ چنانچه امیرمؤمنان (ع) جهت تبیین این مسئله فرموده‌اند: «شتر ثمود را فقط یک نفر کُشت، ولی عذاب الهی همه را فرا گرفت، چون همه بدین عمل راضی شدند، (و اعتراض نکردند)» (نهج‌البلاغه، ص٣١٩)؛ رسول خدا (ص) نیز فرمودند: «زمانی که امت من، امر به معروف و نهی از منکر را (ترک کنند و) به یکدیگر واگذارند، باید آماده پذیرش بلاء و عذاب الهی باشند» (تهذيب، ج۶، ص١٧٧)؛ همچنین امام سجاد (ع) فرمودند: «گناهانی که سبب فرود آمدن بلاء و مصیبت بر مردم می شود عبارتند از: نرسیدن به فریاد ستمدیدگان و مظلومان و پایمال ساختن امر به معروف و نهی از منکر» (بحار، ج٩٧ ص٩۴) 2️⃣ بلاء به معنای «امتحان و آزمون الهی جهت ارتقاء و پاداش بالاتر» که از نگاه اسلام، هرگاه بلاء به این معنا باشد، اختصاص به خوبان، مؤمنین و افراد نیکوکار دارد، به گونه‌ای که انبیاء و اولیاء الهی، بیشترین بلاها و شدائد را در دنیا تحمل نموده‌اند و حتی امیرالمؤمنین(ع) در دعای صباح، از خداوند متعال برای قُرب و نزدیکی بیشتر به درگاه احدیت، طلب درد و بلاء می‌نمایند؛ در نتیجه این نوع بلاء در واقع، هدیه‌ای الهی برای بالا بردن ظرفیت روحی و درونی انسان و دریافت درجه و پاداش بالاتر است، چنانچه خداوند در قرآن کریم می‌فرماید: «وَ لَنَبْلُوَنَّكُمْ بِشَيْ‏ءٍ مِنَ الْخَوْفِ وَ الْجُوعِ وَ نَقْصٍ مِنَ الْأَمْوالِ وَ الْأَنْفُسِ وَ الثَّمَراتِ وَ بَشِّرِ الصَّابِرين»: «قطعاً شما را به مقدارى از ترس، گرسنگى، كاهش اموال و نفوس، و كمبود محصولات، امتحان خواهيم كرد و صابران را مژده بده (كه پيروزى و پاداش بزرگ برای آنهاست)» (بقره/١۵۵) ✍️ بنابر آنچه گذشت، نزول یک بلای عمومی بر همه مردم به صورت یکسان نیز کاملاً با عدالت الهی سازگار است، چراکه یک بلاء می‌تواند برای عده‌ای از مردم، عذاب و سختی و گرفتاری، و برای عده‌ای دیگر، امتحان و آزمایش و ارتقاء باشد. البته ما هر چیزی که به نظرمان ناپسند آید را برای خودمان شرّ و بدی می‌پنداریم، اما طبق فرموده حضرت حق در قرآن کریم، چه بسا ما چیزهایی را اصلاً خوش نداریم، در صورتی كه خِیرِ ما در آنهاست، و چه بسا چیزهایی را خیر و خوبی می‌پنداریم در صورتی كه برای ما شرّ و بدی به همراه دارند: «و عَسى‌ أَنْ تَكْرَهُوا شَيْئاً وَ هُوَ خَيْرٌ لَكُمْ وَ عَسى‌ أَنْ تُحِبُّوا شَيْئاً وَ هُوَ شَرٌّ لَكُمْ» (بقره، آیه ٢١۶)‌. https://eitaa.com/ROOZBARG