. 🔹 بچه‎‌ها قبل از اینکه موعد روزه‌شان شود، روزه‌ی تمرینی بگیرند؛ اما به صورت پیوسته نباشد که به بدنشان ضرری بزند. این روزه یک اثر دارد و آن اینکه بچه‌ها خودشان علاقه‌مند می‌شوند که روزه بگیرند و این را نوعی قهرمانی برای خودشان می‌دانند که توانستند مثل بزرگ‌ها عمل کنند. 🔸 بچه‌ها با شیوۀ تشویق و ترغیب، خیلی خوب رشد می‌کنند. این سنت جشن عبادت...خیلی کار خوبی است. 🔹 راه بزرگ شدن معروف همین است که به آن عزّت بدهی. همین که چادر عزت پیدا کند، فراگیر می‌شود. اگر شما بی‌حجابی را تحقیر کنید، برانداخته می‌شود. 🔸 روزی که بچه‌تان روزه می‌گیرد، در خانواده خودتان جشن عبادت بگیرید و دعوت کنید و خرج کنید و برای او جایزه بگیرید و به خانواده‌ها هم که دعوت می‌شوند، جایزه بدهید. 🕋 #تربیت_عبادی 8⃣ ✍ #آیت_الله_حائری_شیرازی | راه رشد، جلد چهارم، صفحه ۱۰۵ و ۱۰۶. 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat

. ✍آیت الله حائری شیرازی(ره) 🔸 تشویق و تنبیه آسان است، بازگیری از تشویق و تنبیه مشکل است. چون این‌ها دارو است، دارو مصرف کردن راحت است اما بازگرفتن از دارو دشوار است...شما بچه را تشویق کردی، بچه عادت کرد به تشویق، این مصیبت است. 🔹 مثلاً پولش دادی برای یک کاری، بعد می‌گویی یک لیوان آب بده، بعد می‌گوید مزدش کو؟ هر وقت هم ندادی، می‌گوید حقم را نداد... 🔸 تشویق و تنبیه، واردات است، بچه را از تشویق و تنبیه آزاد کردن سخت است. طوری تشویق کنید که وقتی تشویق تعطیل می‌شود، آن عمل حسنه و آن کار خوب تعطیل نشود. 🔹 پس به هر جهت مثل کسی که می‌خواهد کسی را آزاد کند، دائم کم کنید آن را...دفعه اول هفته‌ای یک‌بار تشویقش می‌کردی، بعد بکن آن را ماهی یک‌بار، بعد بکن دو ماهی یک‌بار، بعد تعطیلش کن که خودش کار را با تشخیص خودش انجام دهد. 💢 این فیلم، برگرفته از پایگاه اینترنتی شمیم آشنا می باشد. 🔅#روش_تشویق 9⃣ ✍ #آیت_الله_حائری_شیرازی 📚 #راه_رشد | جلد سوم صفحات ۵۳ الی ۵۵ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat

. 🇮🇷 بچه‌ها را در راهپیمایی بیاورید. ما در شرایطی به این راهپیمایی می آییم که نه کسی به ما تیر می زند، نه تانکی روبه روی ماست. 🇵🇸 ملت فلسطین، در حالی به راهپیمایی می‌آید که جلویشان تانک است و به آنها تیراندازی می کنند. ممکن است اینجا نهایتاً بارانی باشد. اما به سمت آنها تیر می آید! حالا ما بچه کوچکمان را در باران نیاوریم؟ باید بیاوریم! 🇮🇷 انتقال #فرهنگ از نسلی به نسل دیگر در همین مراسمات است. یعنی شما با آوردن فرزندانتان در این راهپیمایی ها، یک کتاب از مطالب نسل گذشته را به امضای این بچه می رسانید و بچه رشد فرهنگی پیدا می کند. 🇵🇸 #روز_قدس ✍ #آیت_الله_حائری_شیرازی | راه رشد، جلد سوم، صفحه۲۳۷. 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat

. 🔻اسلام مسلمانی می‌خواهد مثل امام‌حسین(ع)، مثل شهدای کربلا. پس باید تربیتی داشته باشید که این چنین انسان‌هایی یا شبیه این‌چنین انسان‌هایی را به ما بدهد. ما باید افکار اینها را بدانیم. بدانیم این‌ها از طفولیت چگونه تربیت شدند که این‌چنین ایستادگی کردند. 🔺بچه را اگر متملّق بار بیاورند در مقابل ظلم ایستادگی نمی‌کند. پدر اگر به بچه ظلم کرد و بعد او را وادار کرد که خودش را با این ظلم تطبیق بدهد، او دیگر با ظلم نمی‌جنگد، چون با ظلم رفیق شده است. 🔻اگر زندگی او یک زندگی مصرفی بود، در بزرگی نمی‌تواند با زندگی مصرفی بجنگد. اگر شخصیت طفل خُرد شد، این شخصیت خُردشده دیگر قدرت مقابله و مبارزه ندارد. شما در مدرسه وقتی شاگرد را متملّق بار بیاورید از او توقع نداشته باشید که فردا یک مبارز شود، جبهه‌رو شود، رزمنده خوب شود. ✍ #آیت_الله_حائری_شیرازی | راه رشد، جلد یک، صفحه ۱۳۴. 🌱 #تربیت_حسینی 9⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat

. 🔺علی(ع) و فاطمه(س) چه کار کرده بودند که زینب(س) این‌گونه از آب درآمد و حسین(ع) آن‌گونه؟ 🔻اولین اثری که بر اولاد خودشان گذاشتند، این بود که اولاد خود را «نترساندند»، بچه را با وحشت تربیت نکردند، خانه‌شان خانه‌ی خفقان و وحشت و رعب نبود. بسیاری از پدر و مادرها بچه‌های با استعدادی دارند و تحمل بچه‌ی بااستعداد، مشکل است. لذا این بچه‌ها را از بچگی مرعوب می‌کنند... 🔺اصل تربیتی دیگر علی(ع) و فاطمه(س)، «حرمت و احترام»، عجیبی بود که برای فرزندانشان قائل بودند... 🔻اصل سومی که علی(ع) و فاطمه(س) در خانه داشتند «محبت بی‌دریغ» بود. بسیاری از پدرها می‌ترسند بچه خودشان را ببوسند. بسیاری از مادرها فرزندانشان را کم می‌بوسند. این غلط است. فاطمه زهرا(س) بچه‌ی خودش را به سینه‌اش می فشرد. رسول‌خدا(ص) در هنگام رحلت، اجازه نداد که این بچه‌ها را از روی سینه‌اش بلند کنند. 🔺این روحیه دادن و محبت کردن است که موجب می‌شود هیچ‌کس نتواند اینها را با هیچ‌چیز بخرد. محبت کردند تا بچه ها قابل «تطمیع» نباشند. نترساندند تا بچه‌ها قابل «تهدید» نباشند. به بچه‌ها شخصیت و حرمت دادند تا «ابهت‌های اجتماعی» و جمعیت‌های انبوه آنها را نگیرد و دچار واهمه نکند. زینب کبری(س) وقتی که در بازار صحبت کرد، دچار واهمه نشد؛ وقتی که در مجلس یزید سخنرانی کرد، دچار واهمه نشد. ✍ #آیت_الله_حائری_شیرازی، راه رشد، جلد۲، صفحات ۵۶ و ۵۹. 🌱 #تربیت_حسینی 1⃣1⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat

. 🔹 گاهی پدر و مادر، رقابتی را بین بچه‌ها ایجاد می‌کنند که خود آن، زمینه دعواست؛ مثلاً وقتی پدر از بچه‌ای اذیت دیده، ادب بچه دیگر را به رخ او می‌کشد و می‌گوید: تو این کار را نکردی و او کرد یا او مراقبت می‌کند و تو نمی‌کنی. گاهی او را به رخ این می‌کشد و گاهی این را به رخ او می‌کشد و فکر می‌کند این یک رقابت سالم بینشان است و درست می‌شود؛ 🔸 اما بچه‌ها لطیف هستند، حساس هستند و گاهی این را بر این حمل می‌کنند که وجود آن برادر، باعث تحت‌الشعاع قرار گرفتن من شده و اگر آن برادر نبود، من مورد توجه بیشتری بودم. از این جهت حالت مقابله با او پیدا می‌کنند. ✍ #آیت_الله_حائری_شیرازی | راه رشد، جلد چهارم، صفحه ۲۵۰ 🏷 #روش_رقابت 8⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat

. 🔺علی(ع) و فاطمه(س) چه کار کرده بودند که زینب(س) این‌گونه از آب درآمد و حسین(ع) آن‌گونه؟ 🔻اولین اثری که بر اولاد خودشان گذاشتند، این بود که اولاد خود را «نترساندند»، بچه را با وحشت تربیت نکردند، خانه‌شان خانه‌ی خفقان و وحشت و رعب نبود. بسیاری از پدر و مادرها بچه‌های با استعدادی دارند و تحمل بچه‌ی بااستعداد، مشکل است. لذا این بچه‌ها را از بچگی مرعوب می‌کنند... 🔺اصل تربیتی دیگر علی(ع) و فاطمه(س)، «حرمت و احترام»، عجیبی بود که برای فرزندانشان قائل بودند... 🔻اصل سومی که علی(ع) و فاطمه(س) در خانه داشتند «محبت بی‌دریغ» بود. بسیاری از پدرها می‌ترسند بچه خودشان را ببوسند. بسیاری از مادرها فرزندانشان را کم می‌بوسند. این غلط است. فاطمه زهرا(س) بچه‌ی خودش را به سینه‌اش می فشرد. رسول‌خدا(ص) در هنگام رحلت، اجازه نداد که این بچه‌ها را از روی سینه‌اش بلند کنند. 🔺این روحیه دادن و محبت کردن است که موجب می‌شود هیچ‌کس نتواند اینها را با هیچ‌چیز بخرد. محبت کردند تا بچه ها قابل «تطمیع» نباشند. نترساندند تا بچه‌ها قابل «تهدید» نباشند. به بچه‌ها شخصیت و حرمت دادند تا «ابهت‌های اجتماعی» و جمعیت‌های انبوه آنها را نگیرد و دچار واهمه نکند. زینب کبری(س) وقتی که در بازار صحبت کرد، دچار واهمه نشد؛ وقتی که در مجلس یزید سخنرانی کرد، دچار واهمه نشد. ✍ #آیت_الله_حائری_شیرازی، راه رشد، جلد۲، صفحات ۵۶ و ۵۹. 🌱 #تربیت_حسینی 1⃣1⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat

. 🏷 "غفلت آگاهانه" ◾️سعی کنید بین شما و بچه، حالت خجالت و شرم‌حضوری و رودربایستی وجود داشته باشد. اگر بدی‌ای از او دیدید و به او گفتید که تو این کار را کردی، شرم حضور او از بین می‌رود و احساس می‌کند شما از عیوبش باخبر هستید؛ احساس می‌کند...پیش شما حرمت و شخصیتی ندارد. وقتی که احساس کرد پیش شما شخصیتی ندارد، دیگر برای حفظ شخصیت خودش پیش شما، ارزشی قائل نیست. ▫️من مثالی می‌زنم برای شما: فرض کنید شما ظرفی پر از شیر، از مغازه ای گرفته و...چون این ظرف پر می‌باشد، بسیار آهسته و با احتیاط کامل حرکت می‌کنید، تا چیزی از شیر بر زمین نریزد. اما اگر...کسی آمد و به شما تنه زد، و نصف ظرف شیر بر زمین ریخت،...دیگر شما در حرکت، احتیاط نمی‌کنید و آهسته نمی‌روید؛ بلکه بدون هیچ هراسی، می‌توانید به سرعت حرکت کنید... ◾️دربارۀ کودکانِ خود نیز سعی کنید کودک شما خیال کند که ظرف حیثیت و حرمت او پر می‌باشد و باید با احتیاط کامل رفتار کند، و تلاش کند کسی به او تنه نزند؛ امّا اگر شما آمدید و به او تنه زدید، دیگر ظرف حرمت و شخصیت او تقلیل خواهد یافت،و طبعاً دیگر نباید توقع داشته باشید که این کودک رفتارش با شما مثل سابق باشد.پس وقتی که می‌خواهید به طفل تذکری بدهید، باید خیلی عاقلانه باشد. ◽️...تغافل یعنی اینکه انسان متوجه باشد و خودش را به غفلت بزند؛ عالِم باشد و طفل نداند که عالم است. اینکه شما از عیوب فرزند خود اطلاع داشته باشید، خوب است؛ اما اینکه او اطلاع داشته باشد که شما اطلاع دارید، بد است. ✍ #آیت_الله_حائری_شیرازی | راه رشد 🤫 #اصل_تغافل 3⃣ 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat

. 🔸وقتی وضعیت مسلمان‌ها را با وضعیت کفار مقایسه کنیم، می‌بینیم که مسلمان‌ها از حق مشروع خودشان محروم می‌شوند و کفار، تجاوزهای خودشان را مستور می‌کنند؛ جانیان عالم به صورت ناصحان و خیرخواهان، و ناصحان عالم به صورت تجاوزگران و اشرار معرفی می‌شوند. حال این سؤال پیش می‌آید که چرا اینها نمی‌توانند و چرا آنها می‌توانند؟ 🔹هیچ لاشخوری سراغ موجود زنده نمی‌رود. اگر استعمار، لاشه‌خوار است، این اعتراف است به اینکه استعمارشونده، مُرده است و او مردارخوار است. لاشخورها تا جانور تکان می‌خورد، نزدیکش نمی‌شوند؛ اما وقتی مطمئن شدند که تمام شده و جان خودش را کنده، می‌آیند سراغش. 🔸ریشۀ این مردن یا مردار شدن در کجاست؟ ریشه در اوایل زندگی دارد که در اواخر زندگی آشکار می‌شود. در طفولیت اِشکالی به وجود آمده که در بزرگسالی به صورت دیگری جلوه می‌کند. 🔹ما به عنوان حفاظت از بچه و مراقبت از سلامتش و اینکه عقلش نمی‌رسد و هنوز ناقص است، او را محجور می‌کنیم و قالبی بار می‌آوریم؛ یعنی از همان اول که می‌خواهد به چیزی دست بزند، قالب‌بندی‌اش می‌کنیم و او را کوچک بار می‌آوریم؛ بعد می‌خواهیم وقتی که بزرگ شد، کشورِ استعماری برایش قالب درست نکند. 🔸ما بچه را قالب‌پذیر می‌کنیم؛ اما می‌خواهیم وقتی که بزرگ شد، قالب‌شکن بشود. قالب‌شکنی باید از بچگی شروع شود. بت‌شکنی باید از بچگی و خردسالی شروع شود؛ یعنی به او اجازه پرواز بدهید و برایش حصار در حصار نیاورید. ✍ #آیت_الله_حائری_شیرازی | راه رشد، جلد ۲، صفحات ۳۲ الی ۳۴ ✊ #تربیت_حماسی 🔰 باور؛ خانه کنشگرانِ تربیت اسلامی. 🆔 @Bavar_tarbiat