🔸دویست و ده! آخر شب، صدای دانه‌های بارانی که به نورگیر می‌خورد؛ نشسته بودم و آب فاطری رو نوش میکردم... (صل الله علیک یا اباعبدالله) با خودم یاد همه آن‌هایی افتادم که این کار و کلا تمام غیر سرکار بودنشان، به این وضع است و تنها دغدغه‌شان #کسب و رزقشان و بعد زن و بچه! (که البته خب این هم مراتبی از #جهاد است) و بی هیچ دغدغه‌ی دیگری روز را طی می‌کنند... مگر دغدغه بالا و پایین شدن #بورس و...؟!!!! و چقدر راحتند... البته قطعا وقتی شما با ایشان مجالست کنی میبینی که هم درآمد بیشتر دارند(خدا برکت بده) هم اقساط کمتر(الحمدالله) و هم غصه بیشتر در خصوص نداریِ‌شان!!! #نظام و #اسلام را هم که متهم اصلی میدانند و #مدیریت کشورهای دیگر را بیست! همین حین بود یاد جمله آن #رفیق عزیز افتادم: نه برادر! فکر این طور زندگی کردن هم برای یک رزمنده آفت هست... آری! کاروان #امام در راه است و ندای الرحیلش سالیانی است که بلند شده... جا بمانیم مانند جاماندگان از کاروان #عاشورا حسرت‌زدگان می‌شویم! #زندگی و #تفکر یک رزمنده با دیگران و عوام فرق باید بکند.. *پی‌نوشت: همین طور #رزمنده‌‌های این عرصه، از جلوی چشمانم رد می‌شوند که امثال بنده انگشت کوچک آنها هم نیستیم! فرق بین #حرف و #عمل این است!!! 🆔 @jaaar_taheri