🔸دویست و هفت! رفتارها و گفتارها خیلی مهم هستند! شما دقت کنید ببینید که ما کدام از این شخصیت ها رو داریم: آن بزرگوار می‌گفت: به راحتی می‌شود آدم‌ها را با حرف‌هایشان شناخت. مثلا شما تصور کنید یک قلمی، یک خودکاری در روی طاقچه است. به یکی می‌گویی برو بیار. میرود میگردد. خودکار هست، اما پیدایش نمی‌کند. می‌گوید: «نمی‌بینم». به دومی می‌گویی برو، خودکار هست، اما پیدایش نمی‌کند، ولی نمی‌گوید «نمی‌بینم»؛ می‌گوید: «نیست». ... آن که می‌گوید نمی‌بینم یک شخصیت دارد؛ آن که می‌گوید نیست، یک شخصیت. آن که می‌گوید نمی‌بینم ... ضعف‌ها و نقص‌ها را متوجه خودش می‌داند. فردا اگر اتفاق ناخوشی در زندگی‌اش افتاد، پای خدا را وسط نمی‌کشد، به حساب خودش می‌گذارد، چون اینجا به حساب خودش گذاشت. گفت ضعف بینایی من هست. «من» نمی‌بینم. اما آن که می‌گوید «نیست» ... فردا هر اتفاقی بیفتد، فرافکنی می‌کند. به دوش خدا و زمانه و روزگار می‌اندازد... #شخصیت #گفتار #رفتار #سبک_زندگی_جهادی 🆔 @jaaar_taheri

🔸 دویست و چهل و پنجم! تجربه نشون داده تو مجموعه‌ها، کلا با کسی که از بالا به پایین نگاه می‌کنه نمیشه کار کرد... البته این موضوع قدیم ها متوجه مدیرها و بزرگان مجموعه ها بود که الان هم هست، ولی در نسل جدید، تسری اون به متربی ها هم قابل مشهوده! دلیلش هم به نظرم اینه که قبل‌ها، یعنی بچه ‌های دهه 60 به قبل اگر قرار بود که مثلا یه آدم ظاهرالصلاح باشن، سعی میکردن به همه وجوحش بپردازن! مثلا تو خودسازی هم تلاش میکردن، پای چهار تا منبر مینشستن، دغدغه الگوپذیری از شهدا رو داشتن، دغدغه تقرب حتی به اندازه حضور در نماز علماء خیلی بیشتر از الان بود! ولیکن الان این موضوعات یا مطرح نمیشه یا خیلی خیلی کمرنگه! و لذا گذاره های #آداب_اجتماعی و حقوق متقابل در #رفتار و #معاشرتهای #اجتماعی گاها جابه جا شده! حالا بیشتر میشه به تاکید بزرگان در مقوله #سبک_زندگی دقت کرد... 🆔 @jaaar_taheri