#علامه_طباطبایی یکی از شاگردان علامه درباره وضع معیشت ایشان می نویسد: ممر معاش ایشان و برادرش از کودکی منحصر بود به یک قطعه زمین زراعی در قریه شادآباد تبریز که از نیاکان ارث برده بود. علامه می فرمود: «این ملک دویست و هفتاد سال است که ملكِ طِلقِ آبا و اجداد ما بوده است و یگانه وسیله ارتزاق ما از راه کشاورزی است.» بنابراین اگر غصب میشد رشته معاش ایشان گسسته می شد و در مضيقه واقع می شدند. ایشان سهم امام قبول نمی کردند و معلوم است که در صورت فقدانِ منافع فلاحت و زراعت، وضع معیشت وی از یک طلبه ساده هم پایین تر می آمد، چون طلبه، گر چه از وطنش برایش مقرری نرسد، لااقل از سهم امام استفاده می کند. البته آن منافع کشاورزی هم، در صورت وصول، فقط به اندازه تأمین احتياجات ضروری زندگی با نهایت صرفه جویی و قناعت بود. #کتاب_مهر_تابان @jafar1352hodaei