🔸در معرفی کتاب #ایستگاه_خیابان_روزولت 📚 روایت تسخیر؛ جامع، خواندنی و قابل اعتماد 🔹آبان امسال (۱۴۰۳)، چهل و پنج سال از واقعه‌ی تسخیر سفارت آمریکا می‌گذرد و البته جای تعجب دارد که چرا تا سال گذشته، هنوز یک اثر تحقیقی و روایی خوب از واقعه‌ی مذکور، با چاشنی روایت از زاویه‌ی دید ایرانی، وجود خارجی نداشت. اگر کتاب‌هایی که به‌عنوان خاطرات برخی دانشجویان پیرو خط امام منتشر شده -در قالب خودنوشت یا مجموعه مصاحبه- کنار بگذاریم، عملاً از سوی جامعه‌ی درگیر ایرانی، روایت دیگری از واقعه‌ی تسخیر تولید نشده است. 🔸این شگفتی و تعجب، زمانی افزونتر می‌شود که بدانیم، ده‌ها کتاب از سمت طرف دیگر ماجرا، در قالب‌های گوناگون تحلیلی، خاطره‌ای و... منتشر شده است که در تعداد و تبلیغات، به هیچ‌وجه با کارنامه‌ی طرف مقابل قابل مقایسه نیست. 🔹با این حال، می‌توان بر این حجم از شگفتی و تعجب، تاحدودی غلبه کرد، هنگامی که بدانیم در سال گذشته، به ناگاه، و در سکوت کامل خبری، بالاخره کتابی به زبان فارسی و از زاویه‌ی نگاه یک محقق ایرانی منتشر شده است که می‌توان آن را جامع‌ترین، تحقیقی‌ترین و تحلیلی‌ترین اثر –تا به اینجا- درباره واقعه‌ی تسخیر لانه جاسوسی آمریکا در ایران بدانیم... 🔍‌ متن کامل را از اینجا بخوانید khl.ink/f/58122 🌍 @jahad_org

⭕️ #ارسالی_مخاطبین | ۱۵آبان ۱۴۰۳ حوزه هنری. صبر یا تیغ دولبه؟ اگر غلط تعبیر شود مثلا یکیش ممکن است بشود، در تله ی جنگ نیفتیم. یکیش هم بشود هیجانی و بی فکر عمل کردن! اینکه تشخیص دهیم کجا و به چه می گویند:صبر، موضوع صحبت این جلسه بود. آخر جلسه متوجه شدم دکتر جلیلی کتاب جدید #ایستگاه_خیابان_روزولت را خوانده. جلسه ها دیگر تنها یک جلسه نیستند. خیلی حرف ها دارند. ابعاد دیگر این مرد را دیدن گاهی متحیرم می کند گاهی غمگین. غمگین از اینکه اگر آن ها که برچسب زدند طالبان، این مرد را از نزدیک می شناسند،چه ظلمی به مردم کرده اند... اگر هم نمی شناسند چطور کسی را که نمی شناسند برچسب می زنند؟ غرق در افکارم می رفتم بیرون، که صحنه ای مرا نگه داشت. ایستادم: دکتر بیرون سالن همچنان داشت وقت می گذاشت برای مردم. به سعید جلیلی نگاه می کردم یا به صبرش؟ @electionstories