برگی از داستان #استعمار قسمت صدو دوازده: نوکر عجیب(قسمت دوم) اما همه انگلیسی‌هابا این سیاست و رفتار موافق نبودند. آن‌ها تحقیر بیش از حد هندی‌ها را خطرناک می‌دانستند و می‌ترسیدند که این بی‌احترامی‌ها در کنار فقر و گرسنگی، دوباره هندی‌ها را به سوی قیامی مانند انقلاب ۱۸۵۷ بکشاند؛ یکی از این افراد،شخصی به نام«آلن هیوم» بود. هیوم به همکاران انگلیسی‌اش تذکر می‌داد که اگر حرف‌های هندی‌ها را نشنوید. از وضع آنها بی اطلاع خواهید بود و یک روز مانند آوریل ۱۸۵۷ غافلگیر خواهید شد. او پیشنهاد می‌کرد گروهی از افراد برگزیده هندی در مجلسی حاضر شوند و برای اداره بهتر هند، پیشنهادهایی را به دولت انگلستان ارائه دهند. این پیشنهادها باعث می‌شد مردم هند احساس کنند به آن‌ها هم توجه می شود و کسی حرف هایشان را می شنود. اصرارهای آلن هیوم بالاخره به نتیجه رسید و در سال ۱۸۸۵ میلادی این مجلس با نام «کنگره ملی هند» تشکیل شد.‌ بیشتر اعضای کنگره از جوان‌هایی بودند مدرسه‌های انگلیسی درس خوانده و برای کار در اداره های که انگلیسی تربیت شده بودند. اولین جلسه کنگره در شهر بمبئی با حضور ۲۰۰۰ نفرتشکیل شد. همه اعضا در این جلسه وفاداری خود را به انگلستان اعلام کردند و با ادب و احترام فراوان از دولت انگلستان خواهش کردند بعضی از مشکلات مردم هند را حل کند. اصلی‌ترین درخواست کنگره «هندی شدن» اداره ها بود؛ آن‌ها تقاضا داشتند به جای مأموران انگلیسی جوانان هندی در این اداره ها به کار مشغول شوند. گویا اعضا به این نکته توجه نداشتند که دستگاهی که انگلیسی‌ها در هند برپا کرده اند،مشغول نابود کردن مردم هند است و تفاوت زیادی نداشت که گرداننده این دستگاه هندی‌ها باشند یا انگلیسی‌ها. درخواست‌ها و پیشنهادهای کنگره ملی هند در اولین سال فعالیتش به همین موارد محدود بود؛ اما هرچه می‌گذشت، جسارت اعضای آن بیشتر می‌شد و افراد شجاع تری در آن عضو می شدند. کنگره در سال های بعد به حقوق بالای ماموران انگلیسی در ارتش و اداره‌ها اعتراض کرد و سپس با خروج طلا و نقره از هند به سوی انگلستان مخالفت کرد. اعتراض‌ها سال به سال شدیدتر می‌شد تا جایی که نخستین ندای استقلال خواهی و آزادی هند از درون کنگره ملی برخاست. شاید روزی که انگلیسی‌ها و افرادی مانند «آلن هیوم» تشکیل کنگره را برای جلوگیری از انقلاب هندی‌ها پیشنهاد کردند، حدس نمی‌زدند که همین کنگره،روزی استقلال هند را با انقلابی آرام زمینه سازی کند. شاید انقلاب ۱۸۵۷ هندی‌ها شکست نخورده بود.همان انقلاب، در سالهای بعد انگلیسی‌ها را به هراس انداخته بود تا اجازه دهند کنگره ملی تشکیل شود و کنگره ملی هم به آرامی پرچم استقلال هند را بلند کرده بود. سرگذشت #استعمار_مهدی میرکیایی ج8 ص71 ┏━━ °•🖌•°━━┓ @jahad_tabein ┗━━ °•🖌•°━━┛