#تجربه_نگاری #اقتصاد_مقاومتی_در_آمریکا #بخش_استعمار #قسمت_6 امپراتوری کالاهای انگلیسی و وابستگی مردم مستعمرات به این کالاها، رفته رفته مستعمرات آمریکایی را به یک #جامعه_مصرفی تبدیل کرد. در کنار این #فرهنگ_مصرفی_کالاهای_خارجی، تدابیر ویژه بریتانیا برای مصرفی کردن مستعمرات و جلوگیری از تبدیل آنها به جامعه ای تولیدی باعث شد که مشکلات اقتصادی به تدريج دامن گیر مردم و فعالان اقتصادی مستعمرات شود. سن جان دوکروکور کشاورز آمریکایی در کتاب نامه های یک کشاورز آمریکایی در این خصوص می نویسد: «یک علت بدهکاری همیشگی ما وجود انواع و اقسام مغازه هایی است که مملو از اجناس انگلیسی است. این مغازه ها و اجناس آنها وسوسه مداوم و غیرقابل مقاومتی در بیننده ایجاد می کنند... بدین ترتیب، یک پنجم محصول سالیانه ما صرف خرید اجناس انگلیسی می شود. تقریبا بیشتر آنچه ما می پردازیم عوارض گمرکی است. به علاوه، اغلب این اشیاء با قیمت سرسام آورشان نامرغوب نیز هستند.... هر پیمانه گندم، هرمتر پارچه، هرقفل، هرمیخی که ما می خریم، نتیجه اش رونق تجارت انگلیس است» #فرهنگ_مصرف #رونق_تولید #اصلاح_الگوی_مصرف #ضرورت_اقتصاد_مقاومتی کانال جهاد اقتصادی: @jahadeghtasadi

#تجربه_نگاری #اقتصاد_مقاومتی_در_بریتانیا #بخش_استعمار #قسمت_7 انگلیس تا قبل از قرن دوازدهم میلادی کشوری فقیر و ابتدایی بود که اقتصاد آن بر پایه کشاورزی بود و مردم از این طریق امرار معاش می کردند. صنعت تولید پشم و بعدأ صنایع نساجی شروعی بر صنعتی شدن این کشور بودند. اما انقلاب صنعتی، تداوم آن و پیشرفت صنعتی انگلستان بدون یک #دوره_طولانی_مدت_حمایت_از_تولید_داخلی ممکن نبود. اولین حمایت ها از تولید داخل به زمان ادوارد سوم پادشاه قرن چهاردهم انگلیس بر می گردد. وی «قدغن کرد که مردم انگلیس جز با پارچه انگلیسی جامه ای ندوزند و غیر از پارچه وطنی لباسی نپوشند. ادوارد چهارم پادشاه انگلستان در نیمه دوم قرن پانزدهم نیز راه پیشینیان خود را دنبال کرد و بازرگانان خارجی را دستور داد تا به ارزش کالایی که به انگلیس وارد می کنند، پارچه این کشور را صادر کنند. وی در سال ۱۴۶۳م ورود هرنوع پارچه و بسیاری از محصولات دیگر را به انگلیس ممنوع کرده. #فرهنگ_حمایت #ضرورت_اقتصاد_مقاومتی #رشد_اقتصادی بررسی اقتصاد کشور های پیشرفته در کانال«جهاد اقتصادی»: @jahadeghtasadi

#بخش_استعمار #قسمت_8 سیر دوران تاریخی استعمار را با سه عنوان تقسیم بندی می کنند: دوران استعمار کهنه، استعمار نو و استعمار فرانو، استعمار کهنه یا مستقیم که از قرن ۱۶م آغاز شد و در قرن ۱۷ و ۱۸م به اوج خود رسید به حضور مستقیم، علنی و نظامی استعمارگران اشاره دارد که با تصرف سرزمین های کشورهای مستعمره همراه بود. استعمار نویا غیرمستقیم که از اواسط قرن ۲۰ م شروع شد رویکردی نرم و کمتر علنی داشت و به ظاهر، استقلال کشورها را به رسمیت می شناخت اما با گذاردن حکومت های وابسته و دست نشانده ، منافع خود را در کشور هدف پیگیری می کرد. پیچیده ترین نوع استعمار را استعمار فرانویا نامرئی می خوانند. این نوع از سلطه که در چند دهه اخیرشیوع یافته است، اهداف خود را از طریق ترویج #ارزشهای_نظام_سرمایه_داری، استانداردسازی و جهانی سازی دنبال می کند. تا قبل از جنگ جهانی دوم، تعداد زیادی از کشورهای جهان به عنوان مستعمره، تحت سلطه مستقیم کشورهای معدود و عمدتا اروپایی مانند انگلستان بودند (استعمار کهنه). یکی از سیاست های اصلی استعمارگران این بود که به کشورهای مستعمره اجازه #تولید محصولات با ارزش افزوده بالا را نمی دادند و حتی اجازه کنترل واردات را هم به این مستعمرات نمی دادند تا مبادا رقیبی برای صنایعشان ایجاد شود. #استعمار_اقتصادی #وابستگی #ضرورت_اقتصاد_مقاومتی کانال جهاد اقتصادی: @jahadeghtasadi