📖 امام عليه السلام در اين گفتار حكيمانه اشاره به يك نكتۀ لطيف اجتماعى مى‌كند مى‌فرمايد: «هماهنگى با مردم در اخلاقشان سبب در امان بودن از كينه‌توزى و دشمنى آن‌هاست»؛ (مُقَارَبَةُ‌ النَّاسِ‌ فِي أَخْلَاقِهِمْ‌ أَمْنٌ‌ مِنْ‌ غَوَائِلِهِمْ‌). شك نيست كه هر قوم و جمعيت بلكه هر انسانى صفات و اخلاق ويژۀ خود را دارد و به كسانى علاقه‌مند است كه در صفات و اخلاق با او هماهنگ باشند، به آداب و رسومش احترام بگذارند و مطابق خواسته‌هاى او عمل كنند. هماهنگى با مردم در اين امور - البته در مواردى كه برخلاف شرع و عقل نيست - سبب مى‌شود كه آن‌ها انسان را از خود بدانند و با او رابطۀ دوستى برقرار كنند و همين امر سبب #امنيت از كينه‌توزى و دشمنى آن‌ها مى‌شود. ⛔ البته همان‌گونه كه اشاره شد منظور، هم‌رنگ جماعت شدن در زشتى و بدى‌ها و آداب و رسوم غلط و كارهاى خلاف شرع و عقل نيست چراكه نه شرع به ما چنين اجازه‌اى را مى‌دهد و نه عقل و خرد. در روايات اسلامى عنوان ديگرى مطرح است كه با آنچه در اين كلام شريف آمده قريب‌المضمون مى‌باشد و آن مسألۀ مدارا با مردم است. در احاديث فراوانى به مدارا كردن با مردم توصيه و بر آن تأكيد شده است از جمله اميرمؤمنان على عليه السلام مى‌فرمايد: «دارِ النّاسَ‌ تأمَنْ‌ غوائِلَهُم و تَسْلَمْ‌ مِن مَكايِدِهم؛ با مردم مدارا كن تا از دشمنى آن‌ها و كيد و مكرشان در امان باشى». 📚 مرحوم كلينى در كتاب شريف كافى در جلد دوم بابى تحت عنوان «باب المداراة» مطرح كرده كه در ذيل آن روايات متعددى آورده است از جمله در حديثى از رسول خدا صلى الله عليه و آله نقل مى‌كند: «ثَلَاثٌ‌ مَنْ‌ لَمْ‌ يكُنَّ‌ فِيهِ‌ لَمْ‌ يتِمَّ‌ لَهُ‌ عَمَلٌ‌ وَرَعٌ‌ يحْجُزُهُ‌ عَنْ‌ مَعَاصِى اللَّهِ‌ وَ خُلُقٌ‌ يدَارِى بِهِ‌ النَّاسَ‌ وَ حِلْمٌ‌ يرُدُّ بِهِ‌ جَهْلَ‌ الْجَاهِلِ‌؛ سه چيز است كه در هركَس نباشد هيچ كارى از كارهاى او سامان نمى‌پذيرد: ورع و تقوايى كه او را از معصيت خدا بازدارد و اخلاقى كه او را به #مدارا كردن با مردم وادارد و حلم و بردبارى‌اى كه جهل جاهلان را با آن از خود دور سازد» #نهج_البلاغه_بخوانیم ────๛- - - - - │📜 @jahadesolimanie ───────────