فاتح وقت اذان حالش دگرگون
میشد و بی تابی میکرد، این بی تابی
را میشد در حرکاتش مشاهده کرد، او
وقتی به نماز می ایستاد طورے نماز
میخواند که گویی کسی روبرویش
ایستاده و او را می نگرد و انگار فاتح
با او سخن می گفت و بعد از نماز
آرامش و لبخند عجیبی بر چهره
شهید نقش می بست و این آرامش
را به دیگران نیز انتقال میداد !
یکبار از او پرسیدم چکار کنیم
که همه مشکلات حل شود ؟
گفت: اگر نماز بخوانید و به پدر و
مادر خودتان احترام بگذارید ، 
می بینید که اصلا مشکلی وجود
ندارد، جالب است که این شهید
عزیز در جبهه، وقت اذان صبح
خیلی‌ها را برای نماز بیدار میکرد
و با نوازش و سلام و صلوات
همه را به نماز تشویق میکرد !
این خصیصه فاتح حتی بعد از
شهادتش هم اتفاق می افتد و
هنوز هم وقت اذان صبح خیلی‌ها
را براے نماز بیدار می کند .
شما هم اگر با شهید ارتباط برقرار
کنید و از او بخواهید، همین امشب
شما را براے نماز بیدار خواهد کرد! (:

علیرضا رفت سراغ بچه‌ها ، نشست
روے زمین و فاطمه را بوسید ! 
طوبی را بوسید ، موهایشان را بویید!
اولین بار بود که بچه‌ها سر کاسه آب
و سینی قرآن غوغا نمی‌کردند ،علیرضا
کنار حمیدرضا دوزانو شد ،موهایش را
نوازش کرد زل زده بود به چهره
معصومانه غرق خوابش ! لب‌هایش
می‌جنبید ،گفتم حتما دارد براے
پسرش دعا می‌خواند …‌! 
ماندنش کنار بالش حمیدرضا
طولانی شد صداے بوق ماشین آمد!
ساعت پنج شده بود، چادرم را سر
کردم هر دو پاورچین از پله‌ها پایین
رفتیم دستش را از دستم بیرون کشید ، می‌خواستم نگهش دارم !
چشم در چشم شدیم ، نه صحبتی
نه وداعی ، نه حتی سفارشی که
مواظب خودت باش ، تو هم 
مواظب خودت و بچه‌ها باش ،
مرد تنومند من داشت می‌رفت !