«به نام خدا‌» 🍃۲۷ شهریور ۶۳،مادر برای اولین بار لمس کرد حس شیرین داشتنش را. در دامان پر مهرش بزرگش کرد. به دبیرستان رفت و پس از آن، ادامه زندگی را در لباس سبز پاسداری سپاه گذراند. 🍃آموزش‌های تکاوری را تا سال ۸۳ به پایان رساند. تکاور بودن لذت خاصی داشت برایش. مردان خدا در پی خاص‌های دشوار هستند. 🍃مظلومیت و ناتوانی مردم عراق را که دید، دل کوچکش راضی نشد که او در تهران در آسایش باشد و آنها، هر لحظه بیم فروریختن خانه‌هایشان بر سرشان، معنی آسایش را از یادشان بُرده‌باشد. 🍃رفت و چندی بعد با جراحتی در ناحیه پایش برگشت. مدت کوتاهی بعد، اینبار نغمه طلب یاری امامش، از #سوریه به گوشش رسید. 🍃و اما دفعه بعد.. همان دفعه‌ای که #امام_حسین(ع) دعوت‌نامه‌ای خصوصی برایش فرستاد. ویژه دعوت شده بود. به مادرش گفت:«مادر! اینبار امام حسین(ع) مرا طلبیده.» مگر می‌توان #لبیک گوی دعوت امام نبود؟! 🍃عبادت‌های عاشقانه‌اش با خدا را همیشه در خلوت انجام می‌داد. خدا هم تحقق آخرین خطوط زندگی‌اش را در خلوت رقم زد. 🍃در جنوب #حلب بودند. همه را به عقب فرستاد، اما خود برای مراقبت از آنها ماند. در کنار ساختمانی پناه گرفته بود که تکفیری ها آن را بر سرش ویران کردند و مادری را از دوباره دیدن حتی #پیکر فرزندش محروم کردند. 🍃چه زیبا شکل گرفت #عاشقانه آخرش با خدا. به راستی که #میهمان ویژه حسین(ع) بود. به مناسبت سالروز شهادت #شهید_مهدی_ذاکرالحسینی ✍نویسنده: #محدثه_کربلایی 📅تاریخ تولد: ۲۷ شهریور ۱۳۶۳ 📅تاریخ شهادت ‌: ۲۶ خرداد ۱۳۹۵ 📅تاریخ انتشار: ۲۵ خرداد۱۴۰۰ 🕊محل شهادت :حلب_سوریه 🥀مزار شهید: جاویدالاثر 🌹🍃صلوات