#نهج‌_البلاغه 💠مردم در دنيا دو گونه كار كنند: يكى در دنيا، براى دنيا كار مى كند و دنيا چنانش به خود مشغول داشته كه به آخرتش نمى پردازد و مى ترسد كه بازماندگانش گرفتار فقر شوند و حال آنكه، خود از دنيا در امان است. چنين كسى عمر خود را براى سود ديگران تباه مى كند؛و آن ديگر در دنيا براى آخرتش كار مى كند، پس بهره او از دنيا بى هيچ رنجى به دستش مى آيد. چنين كسى نصيب خود از دنيا و آخرت فراهم آورد و مالك دو سراى شود. در نزد خداى هم آبرومند است و هر حاجت، كه از او خواهد، برآورد. 📘#حکمت_269

#نهج‌_البلاغه ◽️إِذا قدرت عَلی عَدوکَ فَاجعلِ العفو عَنه شکْراً لِلْقدرَةِ عَلَیه 🟠اگر بر دشمنت دست یافتی،بخشیدن او را شکرانه پیروزی قرار ده ✍ هر نعمتى شکرى دارد که اگر انجام گیرد موجب بقاى نعمت و افزایش آن است و اگر انجام نگیرد نعمت به مخاطره خواهد افتادممکن است کم یا نابود شودنیز روشن است که شکر تنها شکر زبانى نیست بلکه باید با عمل مناسبى نعمت را شکر گفت آن کس که خدا اموال و ثروت فراوانى به او داده شکرش آن است که دیگران را نیز در آن سهیم سازد و آن کس که خدا مقامى به او بخشیده شکرش آن است که به وسیله آن مشکلات نیازمندان را حل کنددر مورد پیروزى بر دشمن بهترین شکر آن عفو و گذشت است آرى عفو و گذشت سیره کریمان است و انتقام روش لئیمان اضافه بر این تبدیل انتقام به عفو اثر مهم اجتماعى دارد و آن این است که انتقام به صورت تصاعدى پیش مى رود و دائما قتل و کشتار و ناامنى مى آفریند و هرگز اجازه نمى دهد صلح و صفا و آرامشى در جامعه پدید آید در حالى که عفو و گذشت به خشونت ها پایان مى دهد و سبب آرامش جامعه است بنابراین افزون بر این که عفو فضیلتى اخلاقى و مهم است تدبیر پر ارزش اجتماعى است البته این دستور یک استثناى مهم دارد و آن اینکه در آنجا که دشمن عفو را نشانه ضعف ببیند یا سبب جسارت و ادامه خصومت او شود، عفو کردن غلط و شبیه ترحم بر پلنگ تیزدندان است در این گونه موارد هیچ کس عفو را فضیلت نمى شمرد، بلکه نوعى بى تدبیرى و رضایت به ادامه خشونت محسوب مى شودبه همین دلیل در اجراى حدود اسلامى در جایى به قاضى اجازه عفو داده شده است که آثار توبه و صلاح در شخص جانى آشکار گردد 📘#حکمت_11 @nahjol_balagheh