#پست_ویژه_ماه_مبارک_رمضان #سی_روز #سی_درس_ازقرآن #هر_رورز_یک‌آیه 📖#روز_بیست‌هشتم ✅ والْأَنْعَامَ خَلَقَهَا ۗ لَكُمْ فِيهَا دِفْءٌ وَمَنَافِعُ وَمِنْهَا تَأْكُلُونَ «5» وَلَكُمْ فِيهَا جَمَالٌ حِينَ تُرِيحُونَ وَحِينَ تَسْرَحُونَ و چهارپایان را براى شما آفرید؛ در حالى که در آنها، وسیله پوشش، و منافع دیگرى است؛ و از (گوشت و شیر) آنها مى خورید. «5» و در آنها براى شما زینت و شکوه (فراوانى) است به هنگامى که آنها را به استراحتگاهشان باز مى گردانید، و هنگامى که (صبحگاهان) به صحرا مى فرستید. 📓#نحل - 6 - 5 ✅ منظره جالب حرکت دسته جمعى گوسفندان و چهارپایان به سوى بیابان و چراگاه، سپس بازگشتشان به سوى آغل و استراحتگاه که قرآن از آن تعبیر به «جَمال» کرده تنها یک مسأله ظاهرى و تشریفاتى نیست، بلکه بیانگر واقعیتى است در اعماق جامعه، و گویاى این حقیقت است که: چنین جامعه اى خودکفا است، فقیر و مستمند و وابسته به این و آن نمى باشد، خودش تولید مى کند، و آنچه را خود دارد مصرف مى نماید!. این در واقع جمال استغناء و خودکفائى جامعه است، جمال تولید و تأمین فرآورده هاى مورد نیاز یک ملت است. و به تعبیر گویاتر جمال استقلال اقتصادى و ترک هرگونه وابستگى است! در اهمیت زراعت، همین بس که: امیرمؤمنان على(علیه السلام) مى فرماید: «هر کس آب و خاکى داشته باشد و با این حال فقیر باشد، خدا او را از رحمت خویش دور کند». بدیهى است این گفتار بزرگ، همان گونه که درباره یک فرد صادق است درباره یک ملت نیز صدق مى کند، مردمى که آب و خاک به قدر کافى دارند، باز هم نیازمند به دیگران هستند، مسلماً از رحمت خدا دورند! 📚 منبع: تفسیر نمونه @jannesaranabalfazl1335