🔰یک نکته در مدیریت #تربیتی / روش تثبیت
🔹 مربیان عرصه تربیتی همواره به دنبال روش هایی برای ارتباط بهتر و مفیدتر با متربیان و دانش آموزان خود ، جهت #تثبیت در مجموعه می باشند.
اردوهای تفریحی ، قرارهای دونفری ، حلقه مطالعاتی و... از جمله این روش هاست.
اما روشی که بیشترین نقش در تثبیت نوجوانان در مجموعه های فرهنگی را دارد #مسئولیت_دهی به دانش آموز است.
هرچند این مسئولیت بسیار ناچیز باشد.
🔹مهمترین نتایج مسئولیت دهی به نوجوان:
1️⃣ ایجاد #تعلق و تعصب به مجموعه و برنامه ها و در نهایت تثبیت
2️⃣ #ارتباط مفید با مربیان طی پیگیری ها و مشاورات و جلسات کاری
3️⃣ #کادرسازی و #استعدادیابی
4️⃣ پر شدن #وقت نوجوان و دوری از فضای #گناه ناشی از بیکاری
مربی محور، نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی
🆔 @morabi_masjed
استعداد یابی
معنای تربیت:
" بسترسازی #صحیح، #منظم و #مستمر برای شکوفایی تدریجی، همه جانبه و متعادلِ همۀ استعدادهای نهفتۀ انسان در راستای شکل‌گیری انسانی مقرّب، متعادل و رشد یافته "
در واقع تربیت بدون کشف استعدادها و شکوفایی آن محقق نمی‌شود(۱)
📎شهید مطهری در این باره می‌فرماید: «تربیت یعنی پرورش دادن استعدادهای درونی. مربی بیش از صدی پنجاه تابع موضوع تربیت است
یعنی #مربی باید استعدادهای موضوع تربیت را بشناسد، در جهت استعدادهای او کار کند و او را رشد بدهد. مثل یک گلکار است. یک گلکار نمی‌تواند طبیعت گل شمعدانی یا گل یاس را عوض کند، از شمعدانی یاس بسازد و از یاس شمعدانی، بلکه کوشش می‌کند با تجربیات خود، طبیعت آن گل را بشناسد که این را از چه راه وارد بشویم بهتر می‌توانیم شکوفا کنیم و آن را از چه راه وارد بشویم بهتر، و در مورد هر کدام، از استعدادها و فطریات خودش استفاده می‌کند. این، کار تربیت است.
ولی کار صنعت مثل کاری است که نجار روی چوب می‌کند. درست است که کاری که نجار روی چوب می‌کند روی آهن نمی‌تواند بکند، ولی این به معنای آن نیست که استعدادهای چوب را پرورش می‌دهد؛ یعنی اگر از این چوب «در» می‌سازد، این‌جور نیست که این چوب خودش به سوی «در» شدن در حرکت است و او کوشش کند قانون «در» شدن آن را بشناسد و آن را در راه خودش کمک کند؛ بلکه صورتی را که دل خودش می‌خواهد بر این چوب تحمیل می‌کند. صنعتگر همیشه فکر خودش را بر موضوع صنعتش تحمیل می‌کند.
اما تربیت فرزند مثل پرورش گندم است. اگر گندم را باید پرورش بدهی تو باید صدی پنجاه تابع آن باشی، یعنی باید ببینی استعداد چه چیزی را دارد. این استعداد گندم شدن را دارد، تو نمی‌توانی از آن برنج بسازی، جو هم نمی‌توانی بسازی. یا باید آن را دور بریزی یا اگر می‌خواهی چیزی از آن بسازی باید گندم بسازی ولی تو می‌توانی از آن، گندم خوب بسازی.
می‌توانی آن را در یک زمین نامناسب بکاری که ضایع بشود یا خوب عمل نکنی، مثلاً ده تخم یا پنج تخم از آن بگیری، و می‌توانی در یک زمین مساعد با شرایط مساعد از آن صد یا دویست تخم بگیری. آنچه در اختیار توست این است.
ولی به هر حال [فقط می‌توانی] آن را در همین راه خودش کمک بکنی. این است که مسئله فطرت در این باب نقش اصیلی دارد.»(۲)
منابع:
۱) کتاب سکوی پرواز
۲) مجموعه آثار شهید مطهری، ج۱۵
#معنای_تربیت
#تربیتی
#استعدادیابی
•┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•
@morabi_masjed
•┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•
استعداد یابی
معنای #تربیت در طرح جامع تعلیم و تربیت:
" بسترسازی #صحیح، #منظم و #مستمر برای شکوفایی تدریجی، همه جانبه و متعادلِ همۀ استعدادهای نهفتۀ انسان در راستای شکل‌گیری انسانی مقرّب، متعادل و رشد یافته "
در واقع تربیت بدون کشف استعدادها و شکوفایی آن محقق نمی‌شود(۱)
📎شهید مطهری در این باره می‌فرماید: «تربیت یعنی پرورش دادن استعدادهای درونی. مربی بیش از صدی پنجاه تابع موضوع تربیت است
یعنی #مربی باید استعدادهای موضوع تربیت را بشناسد، در جهت استعدادهای او کار کند و او را رشد بدهد. مثل یک گلکار است. یک گلکار نمی‌تواند طبیعت گل شمعدانی یا گل یاس را عوض کند، از شمعدانی یاس بسازد و از یاس شمعدانی، بلکه کوشش می‌کند با تجربیات خود، طبیعت آن گل را بشناسد که این را از چه راه وارد بشویم بهتر می‌توانیم شکوفا کنیم و آن را از چه راه وارد بشویم بهتر، و در مورد هر کدام، از استعدادها و فطریات خودش استفاده می‌کند. این، کار تربیت است.
ولی کار صنعت مثل کاری است که نجار روی چوب می‌کند. درست است که کاری که نجار روی چوب می‌کند روی آهن نمی‌تواند بکند، ولی این به معنای آن نیست که استعدادهای چوب را پرورش می‌دهد؛ یعنی اگر از این چوب «در» می‌سازد، این‌جور نیست که این چوب خودش به سوی «در» شدن در حرکت است و او کوشش کند قانون «در» شدن آن را بشناسد و آن را در راه خودش کمک کند؛ بلکه صورتی را که دل خودش می‌خواهد بر این چوب تحمیل می‌کند. صنعتگر همیشه فکر خودش را بر موضوع صنعتش تحمیل می‌کند.
اما تربیت فرزند مثل پرورش گندم است. اگر گندم را باید پرورش بدهی تو باید صدی پنجاه تابع آن باشی، یعنی باید ببینی استعداد چه چیزی را دارد. این استعداد گندم شدن را دارد، تو نمی‌توانی از آن برنج بسازی، جو هم نمی‌توانی بسازی. یا باید آن را دور بریزی یا اگر می‌خواهی چیزی از آن بسازی باید گندم بسازی ولی تو می‌توانی از آن، گندم خوب بسازی.
می‌توانی آن را در یک زمین نامناسب بکاری که ضایع بشود یا خوب عمل نکنی، مثلاً ده تخم یا پنج تخم از آن بگیری، و می‌توانی در یک زمین مساعد با شرایط مساعد از آن صد یا دویست تخم بگیری. آنچه در اختیار توست این است.
ولی به هر حال [فقط می‌توانی] آن را در همین راه خودش کمک بکنی. این است که مسئله فطرت در این باب نقش اصیلی دارد.»(۲)
منابع:
۱) کتاب سکوی پرواز
۲) مجموعه آثار شهید مطهری، ج۱۵
#معنای_تربیت
#تربیتی
#استعدادیابی
مـــــربی محـــــور؛ نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی
https://telegram.me/joinchat/AAAAADxoR9Yw2D0z3_3oIA
استعداد یابی
معنای #تربیت در طرح جامع تعلیم و تربیت:
" بسترسازی #صحیح، #منظم و #مستمر برای شکوفایی تدریجی، همه جانبه و متعادلِ همۀ استعدادهای نهفتۀ انسان در راستای شکل‌گیری انسانی مقرّب، متعادل و رشد یافته "
در واقع تربیت بدون کشف استعدادها و شکوفایی آن محقق نمی‌شود(۱)
📎شهید مطهری در این باره می‌فرماید: «تربیت یعنی پرورش دادن استعدادهای درونی. مربی بیش از صدی پنجاه تابع موضوع تربیت است
یعنی #مربی باید استعدادهای موضوع تربیت را بشناسد، در جهت استعدادهای او کار کند و او را رشد بدهد. مثل یک گلکار است. یک گلکار نمی‌تواند طبیعت گل شمعدانی یا گل یاس را عوض کند، از شمعدانی یاس بسازد و از یاس شمعدانی، بلکه کوشش می‌کند با تجربیات خود، طبیعت آن گل را بشناسد که این را از چه راه وارد بشویم بهتر می‌توانیم شکوفا کنیم و آن را از چه راه وارد بشویم بهتر، و در مورد هر کدام، از استعدادها و فطریات خودش استفاده می‌کند. این، کار تربیت است.
ولی کار صنعت مثل کاری است که نجار روی چوب می‌کند. درست است که کاری که نجار روی چوب می‌کند روی آهن نمی‌تواند بکند، ولی این به معنای آن نیست که استعدادهای چوب را پرورش می‌دهد؛ یعنی اگر از این چوب «در» می‌سازد، این‌جور نیست که این چوب خودش به سوی «در» شدن در حرکت است و او کوشش کند قانون «در» شدن آن را بشناسد و آن را در راه خودش کمک کند؛ بلکه صورتی را که دل خودش می‌خواهد بر این چوب تحمیل می‌کند. صنعتگر همیشه فکر خودش را بر موضوع صنعتش تحمیل می‌کند.
اما تربیت فرزند مثل پرورش گندم است. اگر گندم را باید پرورش بدهی تو باید صدی پنجاه تابع آن باشی، یعنی باید ببینی استعداد چه چیزی را دارد. این استعداد گندم شدن را دارد، تو نمی‌توانی از آن برنج بسازی، جو هم نمی‌توانی بسازی. یا باید آن را دور بریزی یا اگر می‌خواهی چیزی از آن بسازی باید گندم بسازی ولی تو می‌توانی از آن، گندم خوب بسازی.
می‌توانی آن را در یک زمین نامناسب بکاری که ضایع بشود یا خوب عمل نکنی، مثلاً ده تخم یا پنج تخم از آن بگیری، و می‌توانی در یک زمین مساعد با شرایط مساعد از آن صد یا دویست تخم بگیری. آنچه در اختیار توست این است.
ولی به هر حال [فقط می‌توانی] آن را در همین راه خودش کمک بکنی. این است که مسئله فطرت در این باب نقش اصیلی دارد.»(۲)
منابع:
۱) کتاب سکوی پرواز
۲) مجموعه آثار شهید مطهری، ج۱۵
#معنای_تربیت
#تربیتی
#استعدادیابی
•┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•
@morabi_masjed
•┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•