eitaa logo
قرارگاه راهبردی جوانان مومن و انقلابی🇮🇷
8.3هزار دنبال‌کننده
7.1هزار عکس
3.6هزار ویدیو
339 فایل
امام خامنه ای:کارباید تشکیلاتی باشد. کادر سازی کار تشکیلاتی مطالبه گری تربیت نیرو در طراز انقلاب ✔رسانه تحلیلی خبری قرارگاه راهبردی جوانان مومن و انقلابی ارتباط با کانال @sharheaani ادمین تبادل و تبلیغ @Aghiigh79
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی
4_764795416125374595.pdf
309.7K
درمان ارتباط با جنس مخالف در نوجوانان مربےمحور، یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed
پرورش راستگویی در گروه دروغگویی یکی از صفات بسیار زشت و یکی از گناهان بزرگ است. تمام اقوام و ملل جهان، از دروغگویی مذمت میکنند و صاحبش را پست و فرومایه میشمارند. شخص دروغگو نزد مردم اعتبار و آبرو ندارد. آدم شریف وبزرگوار دروغ نمیگوید. اسلام نیز از این صفت زشت مذمت نموده آن را گناهی بزرگ و حرام شمرده است. حضرت علی علیه السلام فرمود : هیچ کار زشتی بدتر از دروغ نیست . همه پیامبران الهی و پیشوایان دینی، مردم را به راستگویی دعوت نمودهاند. راستی یک امر طبیعی و فطری است و از نهاد انسان مایه میگیرد. پرورش راستگویی را نمیتوان نادیده گرفت یا آن را به زمان دیگری حواله داد. افرادی که در گروه به تربیت اعضاء علاقمند هستند و احساس مسولیت میکنند باید به مطالب زیر توجه نمایند: ۱- یکی از عوامل مهم پرورش انسان محیط خانواده است. در محیط خانواده است که فرد شکل میگیرد و از اخلاق پدر و مادر و سایر معاشرین تقلید مینماید.  راسل می نویسد: اگر بخواهید بچه ها دروغ گفتن را نیاموزند چاره ای نیست جز اینکه بزرگترها با نهایت دقت در برابر بچه‌ها راستی را پیشه کنند. ۲- فرد طبعا دروغگو نیست بلکه فطرت اولیه‌اش اقتضا دارد که راستگو باشد‌. دروغ گفتن او علت دارد اگر علل و عوامل شناخته و از آنها جلو گیری شود‌، طبعا راستگو خواهد شد‌. از این عوامل‌: ترس از مجازات و سرزنش و ...  ۳- اگر می‌دانید فردی از گروه کار خلافی را مرتکب شده و باید او را راهنمایی کنید مانند یک پلیس خشن و گستاخ او را بازجوئی و سؤال پیچ نکنید تا به جرم خویش اعتراف کند‌. ممکن است برای حفظ آبروی خویش حقیقت را کتمان نماید و دروغهایی بر زبان جاری سازد‌. ۴- هیچگاه اعضا را به چیزی تهدید نکنید که قصد انجام آن را ندارید‌، این هم به اعتبار شما لطمه میزند وهم باب دروغگویی را باز می‌کند . حالا چرا این را مجزا مطرح کردیم در حالی که مشخص است دروغگویی ما باب دروغگویی دیگران را هم باز می‌کند‌؟  دلیلش این است که تهدید دروغین یکی از روشهای غلط متداول است و در مجموعه‌های مختلف بکارگیری آن دیده شده است و این احتیاج به توجه ویژه دارد‌.  و البته فراموش نشود که این قضیه اغلب به ضعف در مدیریت باز می‌گردد‌. یعنی اگر مدیر برنامه و روش کنترل صحیح را بداند هیچگاه برای کنترل به این روشها متوسل نمی‌شود‌. ۵- سختگیری بیش از اندازه و توقعاتی بیش از مقدار توانایی و استعداد ممکن است فرد را به دروغگویی وادار کند‌. ۶- واقع بین نبودن در مقابل اشتباهات اعضاء و تغافل بعضا زمینه کذب در کلام و رفتار را پدید می‌آورد‌. ۷- اگر اتفاقا از عضوی دروغی صادر شد سعی کنید انگیزه دروغ او را پیدا کنید و درصدد علاج برآیید‌،‌ اما اصرار نکنید که با استنطاق و بازجوئی دروغ گفتنش را به اثبات برسانید و او را شرمنده و رسوا سازید‌. از اثبات دروغ گفتنش نه تنها نتیجه‌ای نمی‌گیرید بلکه او را بی باک‌تر و پر‌رو‌تر خواهید ساخت و این برخلاف اصول تربیتی اجتماعی است. مربےمحور، نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی @morabi_masjed
چگونه متربیان را به شنیدن مباحث دینی ترغیب کنیم؟ یکی از مشکلات عمده طرح مسائل دینی و اخلاقی در گروه های تربیتی آن است که مخاطبان نوعاً گمان می کنند این مباحث را قبلاً شنیده اند و به قول معروف" گوش شان از این حرف ها پر است". اگر شما به عنوان یک با این مشکل روبرو هستید و اعضای گروه، میل و رغبت کافی برای شنیدن حرف های شما را ندارند نکات ذیل را به دقت مطالعه بفرمایید: 🔹اول آنکه بدانید نوجوانان و جوانان  به طور فطری و بر اساس یک گرایش درونی به آموزه های دینی و اخلاقی علاقه مندند اما حوصله شنیدن مباحث تکراری، خشک، بی روح و کلیشه ای را ندارند، پس مباحث شان را به گونه ای در جمع مطرح کنید که با نیازهای فطری و درونی جمع گره بخورد. 🔹دوم آنکه در مسیر تربیت دینی، مربی باید لزوماً به انجام سه مرحله مهم و اساسی توجه داشته باشد: اول بسترسازی، دوم آموزش و سوم عمل به تکلیف یا همان رفتارسازی. در مرحله بستر سازی مربی باید از قبل و طبق طرحی مدون به آماده سازی مخاطب برای پذیرش آموزه های دینی بپردازد در این مرحله آشنا سازی متربیان با مفاهیم دینی و ضرورت فراگیری آن بسیار حایز اهمیت است. پس از آن نوبت به آموزش می رسد که این مرحله را می توان معادل" تبیین دین" دانست. در این مرحله، مربی سعی می کند به تغییر نگرش افراد بپردازد و به اصطلاح ایمان را در جان و دل آنان وارد نماید. و درنهایت در این دسته بندی آموزشی، مرحله سوم فرآیند تربیت دینی در افراد، عمل کردن به آموزه های دینی یا همان سلوک رفتاری است. بنابراین اگر مربی، قبل از بسترسازی مناسب (در مرحله اول) به آموزش بپردازد و بدون آموزش (مرحله دوم) انتظار عمل کردن را از مخاطب داشته باشد راه به بیراهه رفته است. 🔹وسوم آنکه اگر می خواهید اعضای گروه را برای شنیدن مباحث دینی و اخلاقی ترغیب نمایید لازم است با هدف رغبت انگیزی در مخاطبان، نکات و توصیه های ذیل را در طرح مسائل این چنین به کار ببندید: 🔸شروع بحث با طرح یک سؤال باشد، به گونه ای که مخاطب را به تأمل وادار کند و اهمیت موضوع برایش آشکار شود. 🔸طرح موضوع به شیوه ای جذاب و تازه با بکارگیری ابزارهای هنری یا وسائل کمک آموزشی نوین همچون پاورپوینت و امثال آن، صورت پذیرد. 🔸اعلام دقیق مدت زمان جلسه و تقسیم آن به دو بخش گفتگوی طرفینی و جمع بندی نهایی توسط مربی 🔸تأیید، تشویق و هدایت مباحث اعضای گروه به سمت و سویی که احساس رضایت مندی در جمع حاصل شود. 🔸استفاده از نکات علمی، به روز و جدید در جمع بندی نهایی توسط مربی و یا در خلال صحبت های اعضاء به گونه ای که مخاطب را تشنه شنیدن حرف های پایانی شما نماید. معنای این سخن آن است که اگر بر فرض کسی ادعا کند همه این حرف ها را نشنیده است هنوز در مرحله اول متوقف مانده و لازم است در ادامه به فهم، باور و عمل در این باره دست یابد. مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینے @morabi_masjed
پاسخ به سؤال "در حلقه ها چه بگوییم؟" مربیان تربیتی همواره برای طرح مباحث آموزشی در گروه ، با دو سؤال اساسی مواجه اند: 👈اول آنکه "چه بگویند؟ " 👈دوم آنکه "چگونه بگویند؟" در علوم حوزوی از سرفصل های، احکام، اخلاق و اعتقادات با عناوین فقه اصغر، فقه اوسط و فقه اکبر نیز یاد می شود. این سه مقوله در واقع سه شاخه اصلی آموزش شریعت آسمانی اسلام می باشند که بدون شناخت آن، التزام عملی به اسلام ممکن نخواهد بود. بر این اساس تأمل اول پیرامون انتخاب موضوع برای طرح در گروه های تربیتی آن است که بسته پیشنهادی شما برای گروه، حتماً شامل احکام، اخلاق و اعتقادات باشد، اما میزان و نوع آن بستگی دارد به جنسیت، رده سنی و سطوح مختلف متربیان. تأمل دوم در این خصوص به این نکته اشاره دارد که هر چند نظرسنجی و نیاز سنجی از مخاطب یکی از راه های صحیح انتخاب موضوع در جلسات گروه می باشد اما به چند دلیل نمی توان تنها با استناد به آراء متربیان، موضوع جلسه را تعیین کرد. 👈اول آنکه بسیاری از جوانان و نوجوانان تحت تأثیر جو حاکم بر جامعه قرار گرفته و ذائقه شان به نیازهای کاذب گرایش پیدا کرده است،به عنوان مثال در بسیاری از گروه ها، نتایج نظرسنجی پیرامون انتخاب موضوع، حاکی از آن است که متربیان از همه بیشتر به طرح موضوع "ارتباط دختر و پسر" علاقه مندند. این در حالی است که اولاً این مسئله اولویت اول زندگی آنها نبوده و بسیاری از آنها اصلاً با آن مواجه نیستند. ثانیاً در اسلام "روابط دختروپسر" قابلیت طرح را به عنوان یک موضوع آموزشی ندارد بلکه آنچه باید در این خصوص به مخاطب آموزش داد "حریم محرم و نامحرم" است. 👈دوم آن که در بسیاری از موارد اگر مربی نسنجیده به انتخاب موضوع اقدام نماید ممکن است طرح آن موضوع در گروه جنبه آموزشی و ترویجی پیدا کند، مثلاً در قالب معرفی نمادهای شیطان پرستی به این امر گرایش پیدا کنند.  در نهایت تأمل مهم و اساسی آخر پیرامون طرح موضوع در گروه های تربیتی، توجه و دانستن این مطلب است که معارف عموماً به دو شاخه اصلی تقسیم می شوند : دسته اول- معارف رو بنایی از قبیل احکام و سایر دستورات عملی دین مبین اسلام  دسته دوم- معادف زیربنایی  شامل اعتقادات و مسائل مرتبط با جهان بینی و ایدئولوژی اسلامی. دلیل اینکه بعضی از جوانان به محض ورود به دانشگاه با القاء اولین شبهه در دین شان متزلزل شده و دچار تردید می شوند آن است که اکثر مربیان تربیتی نسل جوان و نوجوان تنها به انتقال و آموزش معارف روبنایی می پردازند و از معارف مهم و اساسی زیربنایی غافل مانده اند. البته لازم به یادآوری است از آنجا که انتقال معارف زیربنایی نیازمند مطالعه زیاد، فهم عمیق و آشنایی با آموزه های دینی است این مهم از عهده بسیاری از افراد بر نمی آید. به هر حال طرح مسائلی همچون: اثبات ولایت فقیه، فلسفه تشکیل حاکمیت اسلامی، مهدویت و آخر الزمان، پاسخگویی به شبهات و امثال آن را می توان در کنار اصول اعتقادات و مبانی اعتقادات و مبانی اعتقادی شیعه در ردیف معارف زیربنایی قرارداد که پرداختن به آن در گروه های تربیتی ضرورت دارد. مـــــربی محـــــور، نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی @morabi_masjed
✅ شرایط موفقیت مربی موفقیت مربی کودک و نوجوان و جوان مشروط به داشتن شرایط زیر است: 1 - آشنایی با معارف گسترده دین; هر چه مربی با معارف دینی (آیات قرآن و روایات معصومین علیهم السلام) آشناتر باشد، میدان سخن و بیان برای او بازتر خواهد بود. این مهمترین شرط موفقیت در این عرصه است. 2 - آگاهی از روحیات کودکان، نوجوانان و جوانان و «کشش ها»، «گرایش ها» و زمینه های «اثرپذیری » و شیوه های «اثرگذاری » بر آن ها، که دانش روان شناسی آگاهی های مفیدی در این زمینه ارائه می دهد. 3 - آگاهی از اشعار، ضرب المثل ها، تمثیلات و تسلط بر ادبیات و توان استفاده به موقع از این گونه تعبیرات. 4 - شناخت زمان; از آنجا که نیازهای کودکان و نوجوانان در هر عصر و شرایطی متفاوت است، مربی موفق کسی است که با درک بهتر نیازهای آنان، برنامه ای مفید و جهت دهنده و مرتبط با زمینه های موجود تهیه، تنظیم و اجرا کند. 5 - توانایی جلب توجه کودکان و نوجوانان به مطالب با بکارگیری آداب و فنون کلاسداری. 6 - توان تاثیرگذاری از راه تحریک عواطف و برانگیختن نفوس کودکان و نوجوانان. 7 - توانایی اقناع و باوراندن مساله. 🔆🔒 قانع کردن جوانان نیاز به استفاده از برهان و دلیل دارد ولی کودکان و نوجوانان با جلب توجه نمودن آنان به سخن، مطالب را خواهند پذیرفت. البته مطالب ارائه شده به این گروه نیز باید مستند و مستدل باشد ولی بیان دلیل و برهان های طولانی و خشک برای آن ها خسته کننده و غیرضروری است. 🔸🔹🔶🔷🔵🔷🔶🔹🔸 مربی محور، نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی @morabi_masjed
✅دو عامل محبوبیت مربی یک مربی، می تواند با خوب شنیدن و کمتر حرف زدن، به دو دلیل تاثیر کلام خویش را افزایش داده، بر محبوبیت خود بیفزاید؛ اول: آنکه هرچه انسان کمتر سخن بگوید، از آفات  بد زبانی نظیر: مسخره کردن، دروغ، تهمت، غیبت و… که همگی از بین برنده شخصیت حقیقی انسان باعث بدبینی اجتماع و کم شدن اعتماد دیگران به انسان می شود، دوری نموده است. همانطور که هر سال اداره راهنمایی و رانندگی نتیجه آمار خویش پیروامون خطر سازترین وسیله نقلیه سال را اعلام کرده و به مردم هشدار می دهند، وجود مقدس ائمه معصومین (علیه السلام) نیز در موقعیت های گوناگون و با بیان های متفاوت هشدار داده اند که خطرسازترین و گناه ساز ترین عضو از اعضای بدن انسان زبان اوست. پیامبر گرامی اسلا(ص) در این باره می فرمایند: «بیشترین خطا ها و گناهان آدمیزاد در زبان اوست.» دوم هر چه انسان کمتر سخن بگوید، همان سخنان کم او از اهمیت بیشتری برخوردار شده، دیگران منتظر سخن گفتن او می مانند و با اشتیاق بیشتری سخنانش را شنیده و می پذیرند، همانطور که امیرالمومنان، حضرت علی(ع) می فرمایند: «هر که زبانش را نگه دارد، خودش را گرامی داشته است.» اصولا انسان ها بیشتر دوست دارند صحبت کنند تا اینکه شنونده باشند و به همین خاطر است که اگر کمی با دقت به حرف هایشان گوش دهید، جای زیادی در قلبشان باز می کنید و بسیار محبوب می شوید. نکته این جاست که فقط خوب گوش دادن کافی نیست بلکه باید متکلم، مطمئن باشد که شما خوب و با دقت زیاد به حرفش گوش می دهید. حضرت علی(ع) می فرمایند: «هر که خوب گوش کند، زود بهره مند شود.» نگاه کردن به ساعت یا در و دیوار، خیره شدن به چهره متکلم و با سکوت سر را تکان دادن و یا سوالاتی مانند “چی؟” یا «چی گفتی؟» یا جملاتی از قبیل: «از اول بگو…» نمایانگر بی توجهی شما به کلام مخاطب است و نه تنها محبتی را زیاد نکرده و صمیمیتی به وجود نمی آورد بلکه باعث سردی روابط می شود. «هنگامی که فرصت شنیدن ندارید، بهترین کار این است که عذر خواهی کرده، وقتی بهتری را برای راحت گوش دادن مشخص کنید و باور کنید که این کار، تاثیر بهترین از این پا و آن پا کردن و به زور تحمل نمودن سخنان مخاطب در او خواهد داشت.» مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
✅گفتگوی مشترک مهارت ارتباط کلامی با متربی همه ی ما انسان ها هیجانات و مطالب ذهنی خود را با کلام و لحن و زبان بدن به دیگران منتقل می کنیم. بنابراین هم وسیله ای برای برقراری ارتباط است و هم وسیله ای برای تحکیم آن. زمانی که گفتگوی ما رضایت بخش باشد و به مخاطب احساس امنیت دهد، ارتباطی سالم برقرار شده است. امّا اگر گفتگویی در جهت سلطه جویی، ایجاد تنش، بی حرمتی یا ضربه زدن به دیگری باشد، نا امنی و بی اعتمادی حاکم می شود. بعلاوه، از آنجا که بیشترین وقت صرف ارتباط کلامی می شود، نحوه ی صحبت کردنمان با یکدیگر، بهترین شاخص برای سلامت رابطه است. اگر چه بیشتر مردم اگر سعی و دقت نمایند می توانند گفتگویی مؤثر داشته باشند امّا گاهی احساسات برانگیخته شده و عواطف تهییج شده گفتگو را از مسیر صحیح آن خارج می کند و آن را به گفتگویی مشکل ساز تبدیل می نماید. گفتگوی مشکل ساز، گاه خصمانه، گاه رقابت آمیز و گاه آشفته و بی هدف می شود. با اینکه انسان خود و منافع خود را دوست دارد و برای بدست آوردن آن تلاش می کند، اما گاهی اگر در یک گفتگو که چنانچه صحیح باشد و در مسیر خود قرار گرفته باشد هدف درک و تفاهم متقابل است، تبدیل به وضعیتی می شود که هدف شناسایی فرد خاطی و برنده شدن به قیمت آسیب رساندن به دیگری یا از پای در آوردن اوست حتّی اگر از پای در آمدن او به ضرر خودش باشد. وقتی در یک گفتگو وضع به اینجا رسید بهتر است موقتاً گفتگو خاتمه پیدا کند و حل مسئله به زمان دیگری که هیجانات عاطفی کمتر و موجهای منفی ارتفاع و در نتیجه تخریب کمتری دارند موکول شود. در یک گفت و گوی خوب و موثر شایسته است به جای شکایت کردن درخواست کنیم. چون شکایت بر گذشته تاکید میکند و موجب ناامیدی می شود و گذشته را نمی توان تغییر داد. اما درخواست کردن بر خواسته ی ما انگشت می گذارد به رفتارهای آتی اشاره می کند و برای بهبودی حال راه حلی پیشنهاد میکند گاه شکایت ها به صورت سوال مطرح می شوند باید در جملاتی مثل: چرا نمی تونی؟ و شما اصلا تا حالا…و غیره پرهیز کرد. حتی جملاتی مثل: تو باید فلان کار را می کردی هم نوعی شکایت است و نباید مورد استفاده قرار بگیرد اما درخواست سوالی واقعی است که پاسخ واقعی می طلبد. وقتی از کسی شکایت شود احساس می کند که از او عیب جویی شده و دلسرد می شود. هر چند وقتی کسی شکایت هم میکند در حقیقت قصد دارد خواسته خود را بگوید اما اثر منفی آن احساسات دیگری را جریحه دار می کند. در واقع بهتر است هنگام عنوان کردن درخواست خود عامل مانع عملی شدن آن درخواست را به صورت مشترک پیدا کنیم و نقش خود را در برطرف کردن و از بین بردن آن موانع روشن نماییم. مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
کشش مربی و کوشش متربی جذاب سازی جلسات تربیتی فضاسازی تبلیغاتی در مکان برگزاری جلسات تربیتی، انتخاب موضوعات جذاب و پر کشش به خصوص در جلسات اول و دوم و مبتنی بر نیاز و ظرفیت مخاطبان گروه و نیز زمینه سازی برای انجام بحث گروهی و دو طرفه با هدف درگیر کردن مخاطبان در بحث، همراه با توجه به تکریم شخصیت اعضای گروه و احترام به نظرات متقابل آنان توسط مربی، از اساسی ترین اصول نهادینه سازی جذاب سازی جلسات و برنامه های گروهی در دوره تثبیت است. پس بر این اساس تداوم استمرار عضو در گروه، بیش از همه مستلزم وجود دو امر مهم، کشش مربی و کوشش متربی است. کشش در واقع، همان جاذبه های عضویت و حضور در حلقه می باشد که بالا بردن آن نیازمند برنامه ریزی دقیق از سوی مربیان و سرگروه ها است. مفید بودن مباحث، دقیق و علمی بودن موضوعات مطرح شده و در عین حال طرح گفتمان به شیوه ای جذاب و مخاطب پسند، اصلی ترین رمز موفقیت مربی و سرگروه در رونق بخشی به حلقه های تربیتی است. مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
✅ مـــــربے محبوب یک مربی، می تواند با خوب شنیدن و کمتر حرف زدن، به دو دلیل تاثیر کلام خویش را افزایش داده، بر محبوبیت خود بیفزاید؛ اول: آنکه هرچه انسان کمتر سخن بگوید، از آفات  بد زبانی نظیر: مسخره کردن، دروغ، تهمت، غیبت و… که همگی از بین برنده شخصیت حقیقی انسان باعث بدبینی اجتماع و کم شدن اعتماد دیگران به انسان می شود، دوری نموده است. همانطور که هر سال اداره راهنمایی و رانندگی نتیجه آمار خویش پیروامون خطر سازترین وسیله نقلیه سال را اعلام کرده و به مردم هشدار می دهند، وجود مقدس ائمه معصومین (علیه السلام) نیز در موقعیت های گوناگون و با بیان های متفاوت هشدار داده اند که خطرسازترین و گناه ساز ترین عضو از اعضای بدن انسان زبان اوست. پیامبر گرامی اسلا(ص) در این باره می فرمایند: «بیشتری خطا ها و گناهان آدمیزاد در زبان اوست.» دوم هر چه انسان کمتر سخن بگوید، همان سخنان کم او از اهمیت بیشتری برخوردار شده، دیگران منتظر سخن گفتن او می مانند و با اشتیاق بیشتری سخنانش را شنیده و می پذیرند، همانطور که امیرالمومنان، حضرت علی(ع) می فرمایند: «هر که زبانش را نگه دارد، خودش را گرامی داشته است.» اصولا انسان ها بیشتر دوست دارند صحبت کنند تا اینکه شنونده باشند و به همین خاطر است که اگر کمی با دقت به حرف هایشان گوش دهید، جای زیادی در قلبشان باز می کنید و بسیار محبوب می شوید. نکته این جاست که فقط خوب گوش دادن کافی نیست بلکه باید متکلم، مطمئن باشد که شما خوب و با دقت زیاد به حرفش گوش می دهید. حضرت علی(ع) می فرمایند: «هر که خوب گوش کند، زود بهره مند شود.» نگاه کردن به ساعت یا در و دیوار، خیره شدن به چهره متکلم و با سکوت سر را تکان دادن و یا سوالاتی مانند “چی؟” یا «چی گفتی؟» یا جملاتی از قبیل: «از اول بگو…» نمایانگر بی توجهی شما به کلام مخاطب است و نه تنها محبتی را زیاد نکرده و صمیمیتی به وجود نمی آورد بلکه باعث سردی روابط می شود. «هنگامی که فرصت شنیدن ندارید، بهترین کار این است که عذر خواهی کرده، وقتی بهتری را برای راحت گوش دادن مشخص کنید و باور کنید که این کار، تاثیر بهترین از این پا و آن پا کردن و به زور تحمل نمودن سخنان مخاطب در او خواهد داشت.» والدین عزیز، توجه داشته باشید: هنگامی که متمرکز بر انجام کاری هستید یا خسته و بی حوصله اید و فرزندتان بدون ملاحظه این موقعیت، شروع به صحبت کردن با شما می کند و یا سوالی می پرسد، اگر نمی توانید گوش سپردن و  پاسخ دادن به فرزندتان را در اولویت قرار دهید، حتما از او عذر خواهی کنیئ و مودبانه خواهش کنیدبعدا حرفش را بزند. ‌مربی محور؛ نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://sapp.ir/morabi_masjed http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
چگونه متربیان را به شنیدن مباحث دینی ترغیب کنیم؟ یکی از مشکلات عمده طرح مسائل دینی و اخلاقی در گروه های تربیتی آن است که مخاطبان نوعاً گمان می کنند این مباحث را قبلاً شنیده اند و به قول معروف" گوش شان از این حرف ها پر است". اگر شما به عنوان یک با این مشکل روبرو هستید و اعضای گروه، میل و رغبت کافی برای شنیدن حرف های شما را ندارند نکات ذیل را به دقت مطالعه بفرمایید: 🔹اول آنکه بدانید نوجوانان و جوانان  به طور فطری و بر اساس یک گرایش درونی به آموزه های دینی و اخلاقی علاقه مندند اما حوصله شنیدن مباحث تکراری، خشک، بی روح و کلیشه ای را ندارند، پس مباحث شان را به گونه ای در جمع مطرح کنید که با نیازهای فطری و درونی جمع گره بخورد. 🔹دوم آنکه در مسیر تربیت دینی، مربی باید لزوماً به انجام سه مرحله مهم و اساسی توجه داشته باشد: اول بسترسازی، دوم آموزش و سوم عمل به تکلیف یا همان رفتارسازی. در مرحله بستر سازی مربی باید از قبل و طبق طرحی مدون به آماده سازی مخاطب برای پذیرش آموزه های دینی بپردازد در این مرحله آشنا سازی متربیان با مفاهیم دینی و ضرورت فراگیری آن بسیار حایز اهمیت است. پس از آن نوبت به آموزش می رسد که این مرحله را می توان معادل" تبیین دین" دانست. در این مرحله، مربی سعی می کند به تغییر نگرش افراد بپردازد و به اصطلاح ایمان را در جان و دل آنان وارد نماید. و درنهایت در این دسته بندی آموزشی، مرحله سوم فرآیند تربیت دینی در افراد، عمل کردن به آموزه های دینی یا همان سلوک رفتاری است. بنابراین اگر مربی، قبل از بسترسازی مناسب (در مرحله اول) به آموزش بپردازد و بدون آموزش (مرحله دوم) انتظار عمل کردن را از مخاطب داشته باشد راه به بیراهه رفته است. 🔹وسوم آنکه اگر می خواهید اعضای گروه را برای شنیدن مباحث دینی و اخلاقی ترغیب نمایید لازم است با هدف رغبت انگیزی در مخاطبان، نکات و توصیه های ذیل را در طرح مسائل این چنین به کار ببندید: 🔸شروع بحث با طرح یک سؤال باشد، به گونه ای که مخاطب را به تأمل وادار کند و اهمیت موضوع برایش آشکار شود. 🔸طرح موضوع به شیوه ای جذاب و تازه با بکارگیری ابزارهای هنری یا وسائل کمک آموزشی نوین همچون پاورپوینت و امثال آن، صورت پذیرد. 🔸اعلام دقیق مدت زمان جلسه و تقسیم آن به دو بخش گفتگوی طرفینی و جمع بندی نهایی توسط مربی 🔸تأیید، تشویق و هدایت مباحث اعضای گروه به سمت و سویی که احساس رضایت مندی در جمع حاصل شود. 🔸استفاده از نکات علمی، به روز و جدید در جمع بندی نهایی توسط مربی و یا در خلال صحبت های اعضاء به گونه ای که مخاطب را تشنه شنیدن حرف های پایانی شما نماید. معنای این سخن آن است که اگر بر فرض کسی ادعا کند همه این حرف ها را نشنیده است هنوز در مرحله اول متوقف مانده و لازم است در ادامه به فهم، باور و عمل در این باره دست یابد. مربےمحور،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینے http://sapp.ir/morabi_masjed http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
کشش مربی و کوشش متربی جذاب سازی جلسات تربیتی فضاسازی تبلیغاتی در مکان برگزاری جلسات تربیتی، انتخاب موضوعات جذاب و پر کشش به خصوص در جلسات اول و دوم و مبتنی بر نیاز و ظرفیت مخاطبان گروه و نیز زمینه سازی برای انجام بحث گروهی و دو طرفه با هدف درگیر کردن مخاطبان در بحث، همراه با توجه به تکریم شخصیت اعضای گروه و احترام به نظرات متقابل آنان توسط مربی، از اساسی ترین اصول نهادینه سازی جذاب سازی جلسات و برنامه های گروهی در دوره تثبیت است. پس بر این اساس تداوم استمرار عضو در گروه، بیش از همه مستلزم وجود دو امر مهم، کشش مربی و کوشش متربی است. کشش در واقع، همان جاذبه های عضویت و حضور در حلقه می باشد که بالا بردن آن نیازمند برنامه ریزی دقیق از سوی مربیان و سرگروه ها است. مفید بودن مباحث، دقیق و علمی بودن موضوعات مطرح شده و در عین حال طرح گفتمان به شیوه ای جذاب و مخاطب پسند، اصلی ترین رمز موفقیت مربی و سرگروه در رونق بخشی به حلقه های تربیتی است. مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
4_764795416125374595.pdf
309.7K
درمان ارتباط با جنس مخالف در نوجوانان #مهارتهای_سرگروه #نوجوانان مربےمحور، یک تجربه متفاوت فرهنگی @morabi_masjed
توجه به میزان فهم متربی پیامبر اسلام(ص) در حدیث شریفی می‌فرماید:‌ «با مردم به اندازة دانایی و عقلشان سخن بگویید.» و در جای دیگر می فرماید:‌ ما پیامبران توصیه شده‌ایم که به اندازه خود مردم با آنان سخن بگوییم. و لزوماً یکی از ارکان سخن، سخن گفتن به قدر منزلت و به و دانایی مخاطب است. برخی از سرگروه ها بدون آگاهی از سطح فهم و معلومات قبلی متربیان به تربیت و آموزش می‌پردازند؛ یعنی بدون شناسایی مخاطب این کار را انجام می دهند. این سهل انگاری، باعث بروز یکی از دو مشکل زیر می‌شود: 🔵سطح تربیت فراتر از سطح درک، معلومات و توانایی‌های متربیان انجام می‌پذیرد. 🔴سطح تربیت فروتر از میزان بینش، سطح نگرش و اندیشه متربیان صورت می‌گیرد. در هر صورت این تعلیم و تربیت ، ناکارامد است؛‌ زیرا سطح درک مخاطب را نادیده انگاشته است. برای آگاهی از سطح درک مخاطبان و میزان معلومات آنان،‌ می توان یکی از دو شیوة زیر را به کار گرفت: 🔹الف) مربیان می توانند سابقه تربیتی مخاطبان را از مسئولان تربیتی قبلی گرفته تا از چگونگی رشد تربیتی آنان مطلع شوند. 🔸ب) مربیان می‌توانند با طرح چند پرسش در آغاز هر دوره، به میزان رشد تربیتی مخاطبین پی ببرند. یا با طرح پرسشنامه‌های مشترک، از سطح آگاهی آنان مطلع شوند. طرح این گونه پرسش‌ها که «ارزشیابی تعیینی» یا «رفتار ورودی»‌ نام دارد، مورد توصیه روان شناسان تربیتی است . البته تنها در مسایل تربیتی نیست که آگاهی از میزان رشد مخاطب ضرورت دارد. گاهی مربی یا سرگروه  بدون توجه به عمق آگاهی متربیان، درباره مسایلی سخن می‌گوید اما به دلیل ارائه سطحی آن با اعتراض متربیان مواجه می‌شود. در هر صورت مسایل باید با میزان معلومات و سطح نگرش مخاطبین متناسب و همراه باشد. مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
با متربی بدزبان چه کنیم؟ برخی متربیان نوجوان در اثر تربيت غير صحيح، حرف هاي زشت مي زنند. با اين متربیان و يا با پدر و مادر آنان چگونه برخورد نماييم؟ ➕پاسخ به اين سؤال به دو بخش تقسيم مي شود: ۱. برخورد با متربی كه حرف هاي زشت مي زنند. ۲. برخورد با پدر و مادر او 🔸در بخش اوّل، به چند نكته بايد توجه شود: ۱. بايد با اين گونه بچه ها ابتدا از راه اظهار محبّت و دوستي، كه اولين نياز دروني هر كودك يا نوجواني است، وارد شويم، يعني ابتدا با ابراز محبّت و علاقه مندي با آنان دوستي كنيم . وقتي كه با آنان دوست صميمي شديم و ارتباط ما با آنان نزديك تر شد و از سوي ما جاذبه و محبت و صداقت يافتند آن وقت با نصيحت و تذكر و بيان مفاسد بد زباني آنان را از كار زشتشان باز داريم . ۲. احياي شخصيت و كرامت نفس در كودكان و نوجوانان عامل بسيار مهمي در تربيت آنان است . منشأ بيش تر بدرفتاري ها و اختلالات رفتاري آنان برخورد ناصحيح و تحقير شخصيت انساني آنان است. انسان ها در هر سنّي كه باشند مشكلات موجود در روابطشان و اختلال ها و ناهنجاري هاي رفتاريشان , معمولاً نتيجه فقدان احترام متقابل و بي ارزش شدن شخصيتشان است. اگر ما بتوانيم با اخلاق و برخورد صحيح ,شخصيت از بين رفته آنان را به آن ها برگردانيم مي توانيم آنان را به سوي هدايت رهنمون کنیم. 🔹اما در مورد برخورد صحيح با پدر و مادر متربیانی كه بد زبان هستند، بايد نكاتی را مورد توجه قرار دهيم: ۱. منشأ بد زباني در برخي كودكان , پدر يا مادر و يا هر دو و يا دوستان كوچه و محلّه است. بايد ببينيم منشأ بد زباني كدام يك از موارد است . اگر علّت بد زباني ، پدر يا مادر است ، با توجيه آنان و نشان دادن راه صحيح ، به آنان گوشزد كنيم آثار بدزباني، فرزندتان را به بيراهه مي كشد و باعث بي آبرويي آن ها مي شود. پدر و مادرها بايد از گفتن حرف هاي زشت پرهيز كنند و از فحاشي و بد زباني و گفتن الفاظ ركيك دوري كنند تا فرزندانشان از آنان به طور نا خود آگاه تأثير منفي نپذيرند. ۲. بسياري از پدران و مادران بر اثر تربيت غلط و بي توجهي به آثار منفي بدزباني، باعث تأثير گذاري درفرزندانشان مي شوند، بنابراين بايد با آموزش صحيح به آنان، زمينهء اصلاح فرزندان را فراهم كنيم. برگزاری جلسات مشاوره ای برای خانواده ها میتواند راهگشا باشد. •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈• @morabi_masjed •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•
4_764795416125374595.pdf
309.7K
درمان ارتباط با جنس مخالف در نوجوانان مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
چگونه متربیان را به شنیدن مباحث دینی ترغیب کنیم؟ یکی از مشکلات عمده طرح مسائل دینی و اخلاقی در گروه های تربیتی آن است که مخاطبان نوعاً گمان می کنند این مباحث را قبلاً شنیده اند و به قول معروف" گوش شان از این حرف ها پر است". اگر شما به عنوان یک با این مشکل روبرو هستید و اعضای گروه، میل و رغبت کافی برای شنیدن حرف های شما را ندارند نکات ذیل را به دقت مطالعه بفرمایید: 🔹اول آنکه بدانید نوجوانان و جوانان  به طور فطری و بر اساس یک گرایش درونی به آموزه های دینی و اخلاقی علاقه مندند اما حوصله شنیدن مباحث تکراری، خشک، بی روح و کلیشه ای را ندارند، پس مباحث شان را به گونه ای در جمع مطرح کنید که با نیازهای فطری و درونی جمع گره بخورد. 🔹دوم آنکه در مسیر تربیت دینی، مربی باید لزوماً به انجام سه مرحله مهم و اساسی توجه داشته باشد: اول بسترسازی، دوم آموزش و سوم عمل به تکلیف یا همان رفتارسازی. در مرحله بستر سازی مربی باید از قبل و طبق طرحی مدون به آماده سازی مخاطب برای پذیرش آموزه های دینی بپردازد در این مرحله آشنا سازی متربیان با مفاهیم دینی و ضرورت فراگیری آن بسیار حایز اهمیت است. پس از آن نوبت به آموزش می رسد که این مرحله را می توان معادل" تبیین دین" دانست. در این مرحله، مربی سعی می کند به تغییر نگرش افراد بپردازد و به اصطلاح ایمان را در جان و دل آنان وارد نماید. و درنهایت در این دسته بندی آموزشی، مرحله سوم فرآیند تربیت دینی در افراد، عمل کردن به آموزه های دینی یا همان سلوک رفتاری است. بنابراین اگر مربی، قبل از بسترسازی مناسب (در مرحله اول) به آموزش بپردازد و بدون آموزش (مرحله دوم) انتظار عمل کردن را از مخاطب داشته باشد راه به بیراهه رفته است. 🔹وسوم آنکه اگر می خواهید اعضای گروه را برای شنیدن مباحث دینی و اخلاقی ترغیب نمایید لازم است با هدف رغبت انگیزی در مخاطبان، نکات و توصیه های ذیل را در طرح مسائل این چنین به کار ببندید: 🔸شروع بحث با طرح یک سؤال باشد، به گونه ای که مخاطب را به تأمل وادار کند و اهمیت موضوع برایش آشکار شود. 🔸طرح موضوع به شیوه ای جذاب و تازه با بکارگیری ابزارهای هنری یا وسائل کمک آموزشی نوین همچون پاورپوینت و امثال آن، صورت پذیرد. 🔸اعلام دقیق مدت زمان جلسه و تقسیم آن به دو بخش گفتگوی طرفینی و جمع بندی نهایی توسط مربی 🔸تأیید، تشویق و هدایت مباحث اعضای گروه به سمت و سویی که احساس رضایت مندی در جمع حاصل شود. 🔸استفاده از نکات علمی، به روز و جدید در جمع بندی نهایی توسط مربی و یا در خلال صحبت های اعضاء به گونه ای که مخاطب را تشنه شنیدن حرف های پایانی شما نماید. معنای این سخن آن است که اگر بر فرض کسی ادعا کند همه این حرف ها را نشنیده است هنوز در مرحله اول متوقف مانده و لازم است در ادامه به فهم، باور و عمل در این باره دست یابد. مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
✅پرورش راستگویی در گروه راستی یک امر طبیعی و فطری است و از نهاد انسان مایه میگیرد. در یک گروه تربیتی را نمیتوان نادیده گرفت یا آن را به زمان دیگری حواله داد. افرادی که در گروه به اعضاء علاقمند هستند و احساس مسولیت میکنند باید به مطالب زیر توجه نمایند: ۱. یکی از عوامل مهم پرورش انسان محیط خانواده است. در محیط خانواده است که فرد شکل میگیرد و از اخلاق پدر و مادر و سایر معاشرین تقلید مینماید.  راسل می نویسد: اگر بخواهید بچه ها دروغ گفتن را نیاموزند چاره ای نیست جز اینکه بزرگترها با نهایت دقت در برابر بچه‌ها راستی را پیشه کنند. ۲. فرد طبعا دروغگو نیست بلکه فطرت اولیه‌اش اقتضا دارد که راستگو باشد‌. دروغ گفتن او علت دارد اگر علل و عوامل شناخته و از آنها جلو گیری شود‌، طبعا راستگو خواهد شد‌. از این عوامل‌: ترس از مجازات و سرزنش و ...  ۳. اگر می‌دانید فردی از گروه کار خلافی را مرتکب شده و باید او را راهنمایی کنید مانند یک پلیس خشن و گستاخ او را بازجوئی و سؤال پیچ نکنید تا به جرم خویش اعتراف کند‌. ممکن است برای حفظ آبروی خویش حقیقت را کتمان نماید و دروغهایی بر زبان جاری سازد‌. ۴. هیچگاه اعضا را به چیزی تهدید نکنید که قصد انجام آن را ندارید‌، این هم به اعتبار شما لطمه میزند وهم باب دروغگویی را باز می‌کند . حالا چرا این را مجزا مطرح کردیم در حالی که مشخص است دروغگویی ما باب دروغگویی دیگران را هم باز می‌کند‌؟  دلیلش این است که تهدید دروغین یکی از روشهای غلط متداول است و در مجموعه‌های مختلف بکارگیری آن دیده شده است و این احتیاج به توجه ویژه دارد‌.  و البته فراموش نشود که این قضیه اغلب به ضعف در مدیریت باز می‌گردد‌. یعنی اگر برنامه و را بداند هیچگاه برای کنترل به این روشها متوسل نمی‌شود‌. ۵. سختگیری بیش از اندازه و توقعاتی بیش از مقدار توانایی و استعداد ممکن است فرد را به دروغگویی وادار کند‌. ۶. واقع بین نبودن در مقابل اشتباهات اعضاء و تغافل بعضا زمینه کذب در کلام و رفتار را پدید می‌آورد‌. ۷. اگر اتفاقا از عضوی دروغی صادر شد سعی کنید انگیزه دروغ او را پیدا کنید و درصدد علاج برآیید‌،‌ اما اصرار نکنید که با استنطاق و بازجوئی دروغ گفتنش را به اثبات برسانید و او را شرمنده و رسوا سازید‌. از اثبات دروغ گفتنش نه تنها نتیجه‌ای نمی‌گیرید بلکه او را بی باک‌تر و پر‌رو‌تر خواهید ساخت و این برخلاف اصول تربیتی اجتماعی است. مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
چگونگی جذاب سازی آموزش های تربیتی ۱. جذاب بودن شخصیت مربی: مربی باید از روش هایی که شخصیت او را دوست داشتنی می کند استفاده کند تا باعث جذب متربی شود چرا که وقتی متربیان به او علاقه مند شوند به سخنان او گوش و عمل می کنند، این علاقه باعث یادگیری مطالب و عمل به آنها خواهد شد طبق قواعد روانشناسی کودکان و نوجوانان وقتی به کسی علاقه مند میشوند سعی می کنند خود را به او شبیه کنند پس سعی کنید دوست داشتنی و جذاب باشید. راه های جذاب بودن: 🔹اهمیت دادن به متربی کاری کنید که متربی با نشان داده شود چرا که انسان به طور ذاتی نیاز دارد که او را ارزشمند بدانند اگر کاری کنید که احساس مهم بودن بکند باعث ایجاد علاقه و جذابیت شما نزد اوخواهد بود. وقتی متربی صحبت می کند چنان محو در او شوید که گویی کسی جز او در جهان نیست وقتی به سخنانش گوش می دهید طوری رفتار کنید که گویی هر کلمه ای که به زبان می آورد مهم است از سخنانش تعریف کنید و به او بگویید که چه قدر از سخنانش لذت می برید . 🔹پذیرش افراد همانگونه که هستند متربی رابی قید و شرط بپذیرید به طورکامل! ازآنها انتقاد و عیب جویی نکنید چنان و انمود کنید که گویی آنها معجزه خلقت هستند، این است خواهید پرسید چگونه پذیرش تمام و کمال خودرانشان دهیم؟ با وقتی باخوشحالی لبخند بزنید اعتماد به نفس آنها افزایش می یابد و احساس خوبی درباره ی خودشان پیدا می کنند و شخصی که این احساس رابه آنها القاء کند دوست می دارند قبل از انکه چیزی بگویید. 🔹تقدیر و تشکر از متربی از متربیان به خاطرکارهای کوچک و بزرگ آنها کنید این طوری بیشتر احساس قابلیت و توانایی میکنند در این صورت بازدهی دو برابر خواهد بود و شما هم به فردی باجذبه تبدیل می شوید. 🔹تحسین و تایید همه انسان ها درطول زندگی نیازی ناخودآگاه به شدن دارند. هرگاه کسی را تایید یا به عبارتی ستایش کنید اعتماد به نفسشان افزایش یافته احساس شگفت انگیز بودن می کنند آنان را تحسین نمایید. همیشه دنبال چیزی در متربی بگردید که قابل تحسین باشد، دراین صورت او خود را موثر و ارزشمند می یابد و شما را هم بسیار دوست خواهد داشت. 🔹توجه این خصوصیت مهم ترین خصیصه و کلید جذبه آنی و وسیله ای قوی برای القاء اعتماد به نفس به متربی است. 🔹استفاده ازکلمات محبت آمیز درهنگام برخورد با متربی از الفاظی و محبت آمیز استفاده کنید مثلا: سلام خدمت بچه های گل چه بچه های شاد و مهربونی بچه های باایمان و نمازخون معلومه که حافظه شما خیلی خوبه آفرین به این بچه ها می خوام به شما جایزه بدم و… 🔹استفاده ازاسم کوچک متربی اگر کودک ببیند مربی همچون دوستانش او را با اسم کوچک صدامی کند احساس دوست داشتن بیشتر و نزدیکی بالاتری به مربی می کند زیرا کسانی او را با اسم کوچک صدا می کنند که به او نزدیک ترند و شما با این ابتکار چون نزدیکان او خواهید شد. 🔹روی خندان وبشاش روی خندان و بشاش از لحاظ روحی و روانی باعث آرامش می شود. در لحظات مختلف لبخند بزنید مثل:هنگام شروع صحبت/ سلام کردن /جواب سؤال دادن/ لحظه خداحافظی یاهنگام صدا زدن بچه ها بزنید وبشاش باشید. 🔹چون آشنایی دیرینه با متربی طوری رفتار نمایید که گویی انگار مدت هاست آنها را می شناسید همچون دوستی قدیمی که مدت ها او را ندیده اید و ناگهان او را ملاقات کرده اید. ،خوشحال ، سپاسگزار و ! ۲. استفاده ازروش های جذاب و مورد توجه متربیان : درصورت جذاب بودن روش های ارائه مطلب به متربی اهتمام او به فراگیری بیشتر و دقت و سرعت انتقال مطلب بالاتر خواهد بود ازجمله روش های: ۱- روش بازی ۲- روش قصه گویی ۳- نمایش وپانتومیم ۴- مسابقات مختلف ۵-اهداءجایزه ۶-تعامل و شرکت دادن متربیان درتدریس، اجراء و مسابقات ۷- برگزاری تدریس در زمان ومکان مناسب ۸-آراستگی ظاهر مربی مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
تنظیم محتوای جلسات تربیتی آفت و اشکال برخی جلسات گروهی، «کم محتوایی» است، و برخی «نامرتّب بودن» پس، سرگروه باید هم به محتوای غنی، سودمند، نکات جالب، سازنده و نو توجّه کند، وهم شیوه‌ی عرضه و قالب بیان و تدوین مطالب را به صورت به هم پیوسته و مرتبط و منسجم رعایت کند. ۱. بحث ، باید دارای نکات برجسته باشد. ۲. شروع خوب و خاتمه‌ی مناسب داشته باشد. ۳. مطالب تکراری یا تکرار مطالب پرهیز شود. ۴. هر مطلب در جای خود باشد و نظم منطقی بر مجموعه‌ی سخن حاکم باشد. ۵. با یک تشبیه، می‌توان خطابه‌ی خوب و بد را این گونه مثل ترتیب اعداد، بیان کرد: صحبت خوب: مثل ترتیبِ 1، 2، 3، 4، 5و 6، (مرتّب) می‌باشد صحبت بد: مثل ترتیبِ 2، 1، 4، 3، 5و 6، (بی ترتیب) می‌باشد صحبت بدتر: مثل 2،1، 3، 2، 1و 6، (بی ترتیب و با تکرار) می‌باشد. آگاهی از روحیّات اعضای گروه و کشش‌ها و گرایش‌ها و زمینه‌های «اثرپذیری» و شیوه‌های «اثر گذاری»، از عوامل موفقیّت یک سرگروه است. روانشناسی آگاهی‌های مفیدی در این زمینه می‌دهد. نیازهای موجود در هر عصر و شرایط و منطقه جغرافیایی، نوعی سخن می‌طلبد. سرگروه موفّق کسی است که با درک بهتر نیازهای جامعه و مردم، سخنانی مفید و جهت دهنده و مرتبط با زمینه‌های موجود، ایراد کند و پا به پای زمان حرکت داشته باشد. جلسات گروهی هم مثل بنایی و خیاطی نیازمند به طرح و محتواست؛ همان ‌طور که در بنایی، نقشه و هدف ساختمان، مصالح ساختمانی و معمار لازم است،  در خیاطی، نیاز به مشخص بودن نوع لباس، مدل و الگو، پارچه و خیاط است، در یک ۹جلسه گروهی نیز هدف از صحبت، نقشه کلی و طرح سخن، مواد اولیه و مطالب، ظریف‌کاری‌ها و هنرنمایی‌‌ها لازم است معین شود. هم ‌چنان که در مدیریت یک مؤسسه، یا هدایت یک عملیات، یا هماهنگی یک مراسم، لازم است که طرح و نقشه‌ای تنظیم شود و مرحله به مرحله، طبق آن نقشه عمل گردد، مجموعه یک صحبت هم نیازمند چنین طرح ریزی و اجرای نقشه است، تا هدف صحبت در نهایت، تأمین گردد. ابتدا باید موضوع را مشخص کرد، سپس درباره جزئیات و شاخه‌ های آن اندیشید و تفکیک کرد، سپس مواد و مطالب لازم برای هر کدام تهیه نمود، آن گاه صورت نهایی مطالب را منظم ساخت و آماده القاء نمود. در این که« چه باید گفت؟» و پیرامون فلان موضوع و مناسبت، چه مطالبی شایسته است، از راه «مشورت» نیز می ‌توان استفاده کرد. وقتی با کسی درباره موضوع سخن تان به تبادل نظر می ‌پردازید هم نظر او در غنای بحث شما مفید است، هم ذهن شما از آن‌ چه او می ‌گوید، به مطالب دیگری منتقل می‌ شود. این«تداعی معانی» شاید از شیرین ‌ترین ثمرات مشورت با دیگران باشد. مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
مقبولیت در تشکل (قسمت اول) به عنوان مربی یا مسوول تشکیلات باید مقبولیت داشته باشید.اگر مقبولیت داشتید موفق هستید. مقبولیت لازم است ، نیروها باید تو را قبول داشته باشند.نیرو ها کسی را که قبول ندارند تحت تاثیرش قرار نمی گیرند،شما الان اگر کارگر بگیرید، به او پول می دهید فقط به خاطر پول کار می کند تا موقعی که داری نگاه می کنی از ترس شما کار می کند ولی اگر مقبولت داشته باشید و اگر عاشقت باشند خیلی فرق می کند. برای کسب مقبولیت چند چیز لازم است:  1- محبوبیت  عنصر اصلی مقبولیت است، مقبولیت یکی از مولفه هایش محبوبیت است.  چگونه محبوب باشیم؟ در قرآن این گونه بیان شده : " إِنَّ الَّذِینَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ سَیَجْعَلُ لَهُمُ الرَّحْمَنُ وُدًّا (آیه 96 سوره مریم) یعنی مومنی که عمل صالح انجام میدهد ما محبتش را در دلها قرار می دهیم، دوست داشتنی می شود.  عمل صالح چیست؟  1- کار را به خاطر خدا انجام دهیم.  2- انجام کار طبق دستور باشد من درآوردی نباشد. سنت باشد، به واسطه ی امری انجامش بدهیم.  3- بجا باشد.چون بعضی از کارها خوب است و نیتش هم به خاطر خداست اما بی جا می باشد واولویت ندارداگر این سه عنصر باشد می شود عمل صالح. سلام کردن، لبخند زدن، حوصله داشتن، تحمل کردن ، هدیه دادن ،اطعام کردن اینها باعث ایجاد محبوبیت می شود. مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
✅مقبولیت در تشکل (قسمت دوم) اکرام  یکی دیگر از چیزهایی که در مقبولیت اثر دارد، اکرام است، اکرام یعنی احترام گذاشتن، یعنی شخصیت طرف را پاس داشتن، اکرام نیاز روانی آدم ها را تامین می کند و اطعام نیاز جسمی را تامین می کند و نیازهای روانی از نیازهای جسمی خیلی مهم تر است، خوب پس باید به افراد احترام گذاشت و برای آنها شخصیت قائل بود، تحقیرشان نکرد، اشتباهاتشان را بزرگ نکرد، عیب هایشان را جلوی جمع نگفت. چقدر باید آدم، مواظب زبانش باشد. فرمود اگر برادر دینی ات را در جمع موعظه کردی آن را معیوب کرده ای.  اکرام مولفه های گوناگونی دارد: مسولیت سپردن، اعتماد کردن، بعضی ها می خواهند همه کارها را خودشان انجام دهند. خوب نمی شود، از پا در می آییم، وبعد آن قدر حساس هستیم که کاری که طرف مقابل می خواهد انجام بدهد باید هیچ عیبی نداشته باشد؛ پس همیشه باید خودت انجام بدهی. و اگر قرار بود این گونه باشد تو این کاره نمی شدی، دیگران هم اجازه دادند تو خراب کاری بکنی این طوری کارهات درست شود. وقتی شما به طرف مسولیت می دهید دو تا تذکر هم می دهید ریسکش راهم می پذیرد، اعتماد کردن به طرف مقابل یعنی اکرام کردن نسبت به او. مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
✅✳️مقبولیت در تشکل (قسمت سوم) تواضع برای ایجاد مقبولیت تواضع خیلی اثر دارد. حتما زندگی امام سجاد (ع)را مطالعه بکنید یک حدیث از امام سجاد دیدم برای کار تشکیلاتی خیلی مهم است چون امام سجاد به چند روش کار فرهنگی می کردند یکی همین صحیفه سجادیه است در قالب دعا خواندن می باشد و دیگری حضرت برده می خرید و تربیت می کرد و بعد آزاد می کردند. بعد از شهادت پدر و آن اوج استبداد و خفقان در زمان یزید کار دیگری نمی شد کرد.  داستانهایی که در مورد برخورد امام سجاد با برده ها است خیلی زیباست از جمله این که می گویند آخر سال حضرت سجاد(ع) برده ها را جمع می کردند، عیب هایشان را ثبت می کردند و برای هر کدام پرونده ی فرهنگی، تربیتی داشتند و عیب هایشان را می نوشتند. حالا یادم نیست کارنامه هایشان را می دادند دست افراد تا کارنامه هایشان را ببینند یا خود ایشان عیب ها را می گفتند بعد حضرت فرمود: شما این گونه بگویید همین طور که اعمال ما را نوشتی روز قیامت اعمال تو هم همین طور ثبت است، قرآن می گوید در روز قیامت وقتی نامه عمل انسان را می دهند می گویند:عجب این چه طور نامه عملی است؟  لا یُغَادِرُ صَغِیرَةً وَلا کَبِیرَةً إِلاَّ أَحْصَاهَا  هیچ عمل کوچک و بزرگی نیست مگر این که ثبت شده و شمرده شده است بعد فرمود: حالا از شما می خواهم که همین جملات را به من بگویید. این نشانه تواضع است، اگر شما به عنوان یک مسئول نشستید سر سفره فقط به فکر خودت بودی و به فکر این نبودی که شاید به بقیه غذا نرسد این تواضع نیست.  ولی اگر دلت نیامد اولین نفری که غذا می خورد باشی و آخرین نفری باشی که غذا را شروع کرده و اولین نفری که تمام کرده باشد باشی یعنی دائم به فکر دیگران بودی،این تواضع می شود. سر سفره وقتی برای محبت کردن است. اگر یک لقمه به طرف مقابل دادی یا هوایش را در آن طرف سفره داشتی، بلند شدی برایش آب آوردی، این همان شیوه اولیاء خدا بوده است. این همه هزینه خرج می کنیم، جواب کم می گیریم چون روش هایمان بر گرفته از دین نیست یعنی آن روشهای اصلی را نداریم. مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
✅✳️مقبولیت در تشکل (قسمت پایانی) مربی و مسول تشکیلات باید توی چشم بزرگ باشد، نباید اون رو کوچک ببینند وگر نه اون مقبولیت ندارد. بعضی از نیرو ها برای خوش گذرانی خوبند نه برای اطاعت کردن.گاهی نیرو ها ما را دوست دارند با ما خوش می گذرانند ولی چیزی از ما یاد نمی گیرند،از ما اطاعت نمی کنند.اگر انسان محبوب باشد ،مقبولیت داشته باشد تو چشم ها بزرگ باشد دیگران اطاعتش می کنند. مربی و مسول اینقدر باید مقبولیت داشته باشد که اگر به نیروها بگوید 4 صبح بیا، بیایند،اگر بگوید تا شب چیزی نخور ،نخورند. مسول باید توی چشم ها بزرگ باشد. این در دعای عرفه هم هست؛ آنجایی که می گوییم: فی اعین الناس فعظمنی و فی نفسی فذللنی. یعنی خدایا مرا در چشم ها ی دیگران بزرگ کن،که مرا عظیم ببینند ولی در درون خودم کوچک باشم. به انداز ه ای که دربرابر دیگران من رو بزرگ می کنی به همان اندازه در نزد خودم حقیر باشم. نه اینکه اعتماد به نفس نداشته باشم. مسول یک تشکیلات باید ابهت داشته باشد یعنی هم او را دوست داشته باشند و هم از او چشم بزنند. چه باید کرد که در چشم ها بزرگ باشیم: 1-علم داشته باشیم.هرچقدر معلومات تون زیاد باشه بهتر است. حداقل باید در یک زمینه تخصص داشته باشیم. 2-مهارت،باید مهارت هایی کسب کنید.  3-چشمتون به مال کسی نباشه. عزت مومن به این است که به مال دیگران چشم نداشته باشد.اگه یکی از نیروهاتون ماشین داشت براتون عزیزتر نباشه؛ بین اون و کسی که چیزی نداره فرقی نباشد.اگه اینجوری شد نیروهاتون شما رو کوچک می بینند و تبعیت نمی کنند. مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
✅پرورش راستگویی در گروه راستی یک امر طبیعی و فطری است و از نهاد انسان مایه میگیرد. در یک گروه تربیتی را نمیتوان نادیده گرفت یا آن را به زمان دیگری حواله داد. افرادی که در گروه به اعضاء علاقمند هستند و احساس مسولیت میکنند باید به مطالب زیر توجه نمایند: ۱. یکی از عوامل مهم پرورش انسان محیط خانواده است. در محیط خانواده است که فرد شکل میگیرد و از اخلاق پدر و مادر و سایر معاشرین تقلید مینماید.  راسل می نویسد: اگر بخواهید بچه ها دروغ گفتن را نیاموزند چاره ای نیست جز اینکه بزرگترها با نهایت دقت در برابر بچه‌ها راستی را پیشه کنند. ۲. فرد طبعا دروغگو نیست بلکه فطرت اولیه‌اش اقتضا دارد که راستگو باشد‌. دروغ گفتن او علت دارد اگر علل و عوامل شناخته و از آنها جلو گیری شود‌، طبعا راستگو خواهد شد‌. از این عوامل‌: ترس از مجازات و سرزنش و ...  ۳. اگر می‌دانید فردی از گروه کار خلافی را مرتکب شده و باید او را راهنمایی کنید مانند یک پلیس خشن و گستاخ او را بازجوئی و سؤال پیچ نکنید تا به جرم خویش اعتراف کند‌. ممکن است برای حفظ آبروی خویش حقیقت را کتمان نماید و دروغهایی بر زبان جاری سازد‌. ۴. هیچگاه اعضا را به چیزی تهدید نکنید که قصد انجام آن را ندارید‌، این هم به اعتبار شما لطمه میزند وهم باب دروغگویی را باز می‌کند . حالا چرا این را مجزا مطرح کردیم در حالی که مشخص است دروغگویی ما باب دروغگویی دیگران را هم باز می‌کند‌؟  دلیلش این است که تهدید دروغین یکی از روشهای غلط متداول است و در مجموعه‌های مختلف بکارگیری آن دیده شده است و این احتیاج به توجه ویژه دارد‌.  و البته فراموش نشود که این قضیه اغلب به ضعف در مدیریت باز می‌گردد‌. یعنی اگر برنامه و را بداند هیچگاه برای کنترل به این روشها متوسل نمی‌شود‌. ۵. سختگیری بیش از اندازه و توقعاتی بیش از مقدار توانایی و استعداد ممکن است فرد را به دروغگویی وادار کند‌. ۶. واقع بین نبودن در مقابل اشتباهات اعضاء و تغافل بعضا زمینه کذب در کلام و رفتار را پدید می‌آورد‌. ۷. اگر اتفاقا از عضوی دروغی صادر شد سعی کنید انگیزه دروغ او را پیدا کنید و درصدد علاج برآیید‌،‌ اما اصرار نکنید که با استنطاق و بازجوئی دروغ گفتنش را به اثبات برسانید و او را شرمنده و رسوا سازید‌. از اثبات دروغ گفتنش نه تنها نتیجه‌ای نمی‌گیرید بلکه او را بی باک‌تر و پر‌رو‌تر خواهید ساخت و این برخلاف اصول تربیتی اجتماعی است. مربی محور ،نونگاهی اصیل به فرهنگ و تربیت دینی http://eitaa.com/joinchat/1945370624Cb6236abeaf
با متربی بدزبان چه کنیم؟ برخی متربیان نوجوان در اثر تربيت غير صحيح، حرف هاي زشت مي زنند. با اين متربیان و يا با پدر و مادر آنان چگونه برخورد نماييم؟ ➕پاسخ به اين سؤال به دو بخش تقسيم مي شود: ۱. برخورد با متربی كه حرف هاي زشت مي زنند. ۲. برخورد با پدر و مادر او 🔸در بخش اوّل، به چند نكته بايد توجه شود: ۱. بايد با اين گونه بچه ها ابتدا از راه اظهار محبّت و دوستي، كه اولين نياز دروني هر كودك يا نوجواني است، وارد شويم، يعني ابتدا با ابراز محبّت و علاقه مندي با آنان دوستي كنيم . وقتي كه با آنان دوست صميمي شديم و ارتباط ما با آنان نزديك تر شد و از سوي ما جاذبه و محبت و صداقت يافتند آن وقت با نصيحت و تذكر و بيان مفاسد بد زباني آنان را از كار زشتشان باز داريم . ۲. احياي شخصيت و كرامت نفس در كودكان و نوجوانان عامل بسيار مهمي در تربيت آنان است . منشأ بيش تر بدرفتاري ها و اختلالات رفتاري آنان برخورد ناصحيح و تحقير شخصيت انساني آنان است. انسان ها در هر سنّي كه باشند مشكلات موجود در روابطشان و اختلال ها و ناهنجاري هاي رفتاريشان , معمولاً نتيجه فقدان احترام متقابل و بي ارزش شدن شخصيتشان است. اگر ما بتوانيم با اخلاق و برخورد صحيح ,شخصيت از بين رفته آنان را به آن ها برگردانيم مي توانيم آنان را به سوي هدايت رهنمون کنیم. 🔹اما در مورد برخورد صحيح با پدر و مادر متربیانی كه بد زبان هستند، بايد نكاتی را مورد توجه قرار دهيم: ۱. منشأ بد زباني در برخي كودكان , پدر يا مادر و يا هر دو و يا دوستان كوچه و محلّه است. بايد ببينيم منشأ بد زباني كدام يك از موارد است . اگر علّت بد زباني ، پدر يا مادر است ، با توجيه آنان و نشان دادن راه صحيح ، به آنان گوشزد كنيم آثار بدزباني، فرزندتان را به بيراهه مي كشد و باعث بي آبرويي آن ها مي شود. پدر و مادرها بايد از گفتن حرف هاي زشت پرهيز كنند و از فحاشي و بد زباني و گفتن الفاظ ركيك دوري كنند تا فرزندانشان از آنان به طور نا خود آگاه تأثير منفي نپذيرند. ۲. بسياري از پدران و مادران بر اثر تربيت غلط و بي توجهي به آثار منفي بدزباني، باعث تأثير گذاري درفرزندانشان مي شوند، بنابراين بايد با آموزش صحيح به آنان، زمينهء اصلاح فرزندان را فراهم كنيم. برگزاری جلسات مشاوره ای برای خانواده ها میتواند راهگشا باشد. •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈• @morabi_masjed •┈┈••✾•🌿🌺🌿•✾••┈┈•