وصیت‌نامه شهید «محمدموسی محمدی»
«بسم الله الرحمن الرحیم»
«وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ»
«مپندارید که شهیدان در راه خدا مرده‌اند، بلکه آنان زنده‌اند و در نزد پروردگار خویش روزی می‌خورند.»
با عرض سلام به خدمت امام زمان (عج) و امام امت و امت شهید پرور ایران
اینجانب محمد موسی محمدی وصیت‌نامه خود را به این صورت تدوین می‌نمایم.
خدایا؛ مرگ مرا شهادت قرار بده. خدایا؛ نکند که در روز قیامت بدن ما سالم و بدن امام حسین (ع) قطع قطع باشد. خدایا؛ گویند که دوشنبه‌ها و پنجشنبه‌ها نامه اعمال ما را به پیش امام زمان (عج) می‌برنند، خدایا؛ نکند که امام زمان در پیش تو شرمسار شود، چون ما خود را اصحاب او می‌دانیم. خدایا؛ نکند که در روز قیامت با این گناهانمان در روز قیامت شرمنده شویم. خدایا؛ شفیع چون اهل بیت را برای ما قرار داد زیرا ما کسی را به جزء اهل بیت نداریم.
حال شما ای هم‌رزمان ای امت حزب الله؛ ادامه دهند راه شهدا باشید و در صحنه‌ها شرکت کنید. صحنه‌ها و سنگرها را خالی نکنید. شما ای پدران و مادران مبادا از رفتن فرزندانتان به جبهه جلوگیری کنید که فردا در محضر خدا نتوانید جواب حسین و زینب را بدهید که تحمل 72 شهید را نمودند.
پدر و برادرانم از آشنایان و دوستان برای من حلالیت بطلبید.
امام حسین (ع) می فرمایند: «اگر با کشته شدن من دین محمد (ص) پایبند و پایدار می ماند پس ای شمشیرها مرا در آغوش بگیرد.»
پیام خون شهدا برای فتح کربلا/ پیش بسوی جبهه ها/ والسلام
زندگینامه شهید محمد موسی محمدی ،: فرزند «كمندعلی» و «گلناز» چهاردهم خردادماه سال 1344 در روستای خرقان از توابع شهرستان قزوين چشم به جهان گشود. او تا پايان دوره ابتدايی درس خواند. در كارگاه خياطی كارگری می‌كرد و سپس به عنوان بسيجی در جبهه حضور يافت. این شهید گرانقدر سيزدهم مرداد ماه سال 1362 در حاج‌عمران عراق بر اثر اصابت گلوله و تركش به شهادت رسيد. پيكر او را در بهشت‌زهرای شهرستان تهران به خاک سپردند.