مختصری از زندگینامه شهید محمد البرزی :شهید محمد البرزی در سال 1344 در تهران دیده به جهان گشود. تحصیلات خود را با جدیت و پشتکار فراوان تا مقطع دیپلم سپری نمود. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی با عضویت در بسیج ، به فعالیتهای مکتبی و انقلابی خود برای حفظ ارزشها و آرمانهای نظام ادامه داد و در همان اوائل انقلاب در کمیته انقلاب اسلامی حضور یافت و پس از مدتی بعنوان پاسدار مشغول به انجام وظیفه در سپاه پاسداران شد. این شهید والامقام سرانجام در حین انجام ماموریت و محافظت از شخصیتهای سیاسی کشور بر اثر اصابت گلوله نیروهای مزدور و ضد انفلاب محور قزوین تاکستان به درجه رفیع شهادت نائل آمد. شهید البرزی از نظر اخلاقی دارای ویژگیهای ممتاز و برجسته ای بود. از همان دوران کودکي به خواندن نماز علاقه داشت و به بزرگان اقوام بویژه خانواده خود احترام خاصی قائل بود. از این شهید بزرگوار دو فرزند یک دختر و یک پسر به یادگار مانده است.
وصیتنامه شهید عمران ولی محمدی: بسم رب الشهداء و الصدیقین با درود به رهبر کبیر انقلاب اسلامی ایران امام خمینی و تمامی شهدای راه حق و فضیلت و با درود و سلام بر تمامی رزمندگان جبهه های حق علیه باطل. شرمنده ام از اینکه نتوانستم در طی این مدت پیروزی انقلاب ، خدمتی به اسلام و قرآن نمایم. حال که به امر رهبر کبیر انقلاب اسلامی امام خمینی در جبهه نبرد حق علیه باطل در دفاع از انقلاب عظیم اسلامی ، من هم توانسته ام به نسبت توانایی خود سهمی کوچک داشته باشم ، بهترین روزهای خود را سپری می نمایم و اگر خدا مرحمت نمود و سعادت داشته باشم ، لازم می دانم چند نکته را بنا به مسئولیت شرعی بنویسم. زمان ، زمان آزمایش الهی است و خدا را سپاس می گویم که توفیق شرکت در این آزمایش را در این برهه حساس زندگی به من عطا فرمود. باشد که با نثار خون ناقابل خود ، دینم را تا حدی به اسلام ادا کرده باشم. انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام یکی از اهدافش دفاع از تمامی مستضعفان جهان می باشد. برادران و خواهران و دوستان ! تقاضای من اینست که با انقلاب با حالت احساسی برخورد نکنید چرا که انقلاب هدف بزرگی دارد و ناملایمات و سختیها هر چه بزرگ باشد ، درمقابل این هدف بسیار کوچک است. تمامی مستضعفان جهان برای رهایی از چنگال ابرقدرتها چشم امید به صدور انقلاب دوخته اند. در رابطه با خانواده عزیزم . پدر و مادر و مادربزرگ خوبم ! می دانم که شما را خیلی اذیت کردم و نتوانستم فرزند خوبی باشم . امیدوارم که مرا ببخشید. بعد از شهادت من به هیچوجه ناراحت مباشید و گریه نکنید و بر مزار من شیرینی و نقل پخش کنید چرا که من امانتی بودم در دست شما . پس شما باید این امانت ناقابل را دیر یا زود می دادید . پس چه بهتر که در راه خدا بدهید و این کلام حضرت علی (ع) را بخاطر بسپارید که می فرماید : ای تشنگان که به دنبال آب زلال می روید تا سیراب شوید ، باز مگردید . قسم به آنکس که جان پسر ابوطالب مقهور اراده اوست ، هزار مرتبه در میدان پیکار بخاک غلطیدن از مرگی که بر روی بستر صورت گیرد گواراتر است. مادر جان ! زحمات فراوانی برای من کشیده ای. امیدوارم که شیری را که به من داده ای حلال کنی و همچون زینب شجاعانه استقامت کنی. پدر گرامی ! چون اسماعیل ، پسر خود را در راه حسین قربانی می دهی. پدر از تو می خواهم که برادرم ناصر و مهدی و جواد را چنان تربیت کنی که شجاعانه ، اسلحه بر زمین افتاده مرا بر دوش گیرند و دمار از روزگار زورگویان و مهاجمان درآورند. خوهرانم و برادرانم ! دعا برای امام و رزمندگان را فراموش نکنید و نماز و روزه بگیرید و در دعای کمیل و نماز جمعه شرکت کنید. دعاهای شما از ته قلب برای رزمندگان بسیار اثر دارد. پدر از تو می خواهم با دست خودت مرا دفن کنی و هر چه پس انداز دارم در هر جا که دوست داری خرج کنی و سه قطعه عکس از جنازه من بردارید و بر حجله دامادی من بزنید و مرا در گلزار شهیدان بهشت زهرا دفن کنید . از پدر و مادر و مادربزرگم و خواهران و برادرانم و تمامی دوستان و آشنایان حلالیت می طلبم. خدایا ، خدایا ، خدایا تا انقلاب مهدی خمینی را نگهدار. رزمندگان را دعا کنید 8/7/62 یادش گرامی و راهش پر رهرو باد
🔘وَلا تَحسَبَنَّ الَّذينَ قُتِلوا في سَبيلِ اللَّهِ أَمواتًا ۚ بَل أَحياءٌ عِندَ رَبِّهِم يُرزَقونَ
💐 مراسم تشییع و تدفین پیکر پاک و مطهر پاسدار شهید مجید مقدم
⏰ پنجشنبه ۲۹ خرداد 1404 از ساعت ۱۳
📍مکان تشییع: شهرک ولیعصر(عج) از ابتدای خیابان یاران
📍مکان تدفین: بهشت زهرا(س)، قطعه ۴۲
این شهید در حمله رژیم صهیونی به مرکز هوا فضا سپاه تهران بشهادت رسید
مختصری از زندگی نامه شهید فردوس حیدری : بسيجي شهيد فردوس حيدري كلدهي فرزند رجبعلي به سال 1331 در روستاي كلده شهرستان فومن به دنيا آمد. دوره كودكي خود را با مشكلات و سختي‌هاي دوران خود، سپري نمود. تا اينكه روانه‌ي مدرسه‌شد و تا سال پنجم ابتدايي به تحصيل پرداخت و پس از آن، در كنار خانواده ماند تا در امور زندگي‌ياور ايشان باشد. مدتي هم در سينما و همچنين شركت ملي نفت و يكي از بيمارستان‌هاي ارتش‌مشغول به كار گرديد.
پس از كار، عضو بسيج شهر هشتپر گرديد و بعد هم از سوي واحد بسيج سپاه پاسداران هشتپر به‌سوي جبهه اعزام شد و مدتي در جبهه، بعنوان راننده آمبولانس به خدمت پرداخت و انتقال مجروحين به پشت جبهه‌ها را برعهده داشت، تا اينكه سرانجام در تاريخ سي‌ام خرداد 1361 در خرمشهر مورد اصابت تركش دشمن از ناحيه پهلو چپ و پا قرار گرفت و به شهادت رسيد. پيكرش بعد از شهادت به فومن انتقال و بعد از تشييع به زادگاهش منتقل و در همانجا به خاك سپرده شد.