رزمایش دیشب ایران، مردم اسرائیل رو ترسونده و فک کردن ایران میخواد حمله پیش‌دستانه کنه😁 موشکی رونمایی شده بنام اخرالزمان.. وحشت کردن ازش.. موشکی قوی‌تر از خرمشهر..

ایران در زمانی رزمایش رو انجام داده که دشمن تهدید کرده، در پایان ماه صفر، مجدد به ایران حمله خواهد کرد

ظهر ۲۸صفر مشغول مطالعه و تفکر و توسل به محضر مقدس رسول‌اللهﷺ و امام‌حسن‌مجتبیﷺ باشیم.

امام‌حسنﷺ فرمودند که: من نیز مانند رسول‌خداﷺ با زهر به شهادت میرسم. منبع: منتهی‌الآمال، باب۴،فصل۴

در کتاب منتهی‌الآمال هم ذکر شده که سمی که با آن حسن‌بن‌علیﷺ را کشتند، از پادشاه روم گرفته شده بود

جعده، زن امام‌حسنﷺ، با اینکه در عقد شوهر خودش هست، به هوس ازدواج با یزید، و به طمع هزاردرهم، همسر خود را مسموم میکند

در قرآن، چه کسایی زندگیشون هدف داره و به پوچی نمیرسن؟ «أُولُوا الْأَلْبابِ» یعنی صاحبان تفکر و عقل. الألباب جمع لُب هست. ینی اینایی که لب‌های‌مغزی‌شون فعاله و کار میکنه و اهل فکرن. بعد اینا وقتی تفکر میکنن و تعقل میکنن، به یه درکی میرسن: «رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً» هیچ چیزی رو بی‌هدف خلق نکردی؛ پس من یه هدفی از خلقتم هست. پس من یه تکلیف و ماموریتی دارم! پس من برای زندگی پوچ و بی هدف خلق نشدم..

قرآن ۱۴۰۰ سال پیش داره اشاره میکنه به لُب‌های مغزی. از جمله لب‌های پیشانی که برای تفکر و تعقل و.. هست

آقا در طرح کلی اندیشه اسلامی، میگه که: بنیاد همه ایدئولوژی‌ها همینه که برسن به یه جمله که «انسان هدفی دارد از زندگی کردن» یعنی همین جمله‌ای که خردمندان و متفکرین بهش باید برسن: «رَبَّنا ما خَلَقْتَ هذا باطِلاً»

هر چیزی که شما فکر کنی بهش و این فکر شما رو ارتقاء بدی در فهم و درک و نگرش شما به خودت و جهانت. این تفکر میشه راهی برای رسیدن به درک نیروی برتری که بهش میگیم خدا. حتی آقای خوشوقت میگفت: من رازبقاء صداوسیما رو زیاد نگاه میکنم. به توحید من اضافه میکنه. چرا؟ چون: «إِنَّ فِی خَلْقِ السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَاخْتِلَافِ اللَّیلِ وَالنَّهَارِ لَآیاتٍ لِأُولِی الْأَلْبَابِ»

🔺روایت مرتضی محمودی نماینده مردم تهران در مجلس از اعتراض روحانی به تشییع ۱۷۵ شهید غواص: می‌خواستید برجام را به‌هم بزنید! 🇮🇷 🆔 @kamranghazanfari

🗒 از تاریخ صدر به تاریخ ذیل: خط بازتولیدِ تزویر و بلاهت مهدی جمشیدی ۱. گمان می‌کردند که استاد رجبی‌دوانی، متوقف در گذشته‌های دور است و برای امروز و اکنون، سخنی ندارد. می‌گفتند او از صدر اسلام می‌گوید اما به ذیل اسلام، هیچ نظری نمی‌افکند تا مشابهت آدم‌های تاریخی با آدم‌های امروزی مشخص نشود و او هزینۀ تطبیق بر مصداق را متقبل نگردد. با گذشته‌ها خوش است و خودش هم تاریخی شده و جنگ و مبارزه و مقاومت و حق‌طلبی را فقط در اعماق تاریخ می‌خواند و می‌گوید، اما خودش، اهل عافیّت و سکوت و تسلیم است. او را محافظه‌کار و کلّی‌گو و نشسته در قفس ِتاریخِ سپری‌شده می‌دانستند و تصوّر نمی‌کردند که ناگهان بخروشد و زبان به صراحت بگشاید و صریح و قاطع، از مصداق‌های امروزیِ آن آدم‌های تاریخی بگوید. در گفتگوی اخیر، او همۀ این روایت‌ها را در هم شکست و حقایق معاصر را گفت. او نشان داد که تاریخ، تکرار می‌شود و در تاریخ انقلاب نیز اشعث‌بن‌قیس و ابوموسی اشعری در بازار سیاست هستند و همان خط نفاق و حماقت را بازتولید می‌کنند؛ آن هم نه در بدنۀ قدرت، بلکه در سطوح عالی و بالا. به اندرونی قدرت راه یافته‌اند و کارشکنی می‌کنند و قصد استحالۀ انقلاب را دارند. ۲. دولت حسن روحانی از هر جهت، آلوده‌ترین و پلیدترین دولت پساانقلاب است و این در درجۀ نخست، به شخص حسن روحانی بازمی‌گردد. او همۀ کژی‌های هاشمی‌رفسنجانی و خاتمی را، یکجا در خود جمع کرده است و مَثَل اعلای تعارض با اصالت‌های انقلاب است. جامۀ پیامبر بر تن دارد، اما هرچه در توان داشت را در جهت متضاد با دعوت و غایتِ نبوی به‌کار بست. دولت عقیم و علیل او، نان شب را از سفره‌های مردم ستاند و آوار مصائب را بر زندگی‌شان فرود آورد. معیشت و معادِ مردم را به آتش کشید و جان‌شان را فرسود. امید و اعتماد را برچید و جامعه را سرخورده و افسرده کرد. به اطرافیان و مدیران بی‌کفایتش، حقوق‌های نجومی بخشید، اما مردم را با فقر مطلق، دست‌به‌گریبان کرد. هرگز به میان مردم نرفت و هرگز همانند آنها زندگی نکرد. از سخن راست، گریزان بود و با ولایت، سر ستیز داشت. نانجیبانه و آشکارا، در برابر ولایت سخن می‌گفت و کنایه‌پراکنی و گستاخی می‌کرد. دولتش، دولت اشراف و اغنیای بالانشین بود که ثروت‌های هشت‌هزار میلیاردی داشتند. او مردم را به خاک سیاه نشاند و روزگارشان را تیره و تباه کرد. اینک با وقاحت تمام، مدّعی است و برای ما، نسخۀ شفابخش می‌پیچد. باید از خجلت و شرمندگی، گوشۀ عزلت و انزوا گزیند، اما طلبکارانه و فرادستانه سخن می‌گوید. ۳. و اما ظریف. دیپلماتی که هیچ نصیبی از هوشمندی نبرده و ساده‌لوحیِ ابوموسی اشعری را برای ما تصویر می‌کند. فریب خورده و نفهمید و عجبا که همچنان نیز نمی‌فهمد. دایی‌جان ناپلئون او، همان فرانچسکو است که تنها یک نام از او می‌دانیم. برجام، یک متهم مجهول‌الهویه دارد و آن جناب فرانچسکو است. این‌چنین بود تقدیر یک ملّت در کف یک نادیپلماتِ اشعری‌صفت افتاد و همه‌چیز به باد رفت. زبان دنیا را می‌دانست اما منطق دنیا را نمی‌فهمید. از همین سوراخ نیز گزیده شد. و ای کاش، او بر باد می‌رفت، نه حیثیّت و اعتبار یک ملّت. همچنان نیز چشم به آن سو دارد. حاجی واشنگتنِ عهد قجر، چند ماهه فهمید و دندان طمع را از آمریک کشید، اما ظریف، پس از یک سده کشمکش و نزاع، ماهیّت تجدّد و دولت‌هایش را درک نکرده است. از حسین‌قلی‌خان‌های دورۀ ناصری، عقب‌تر و قشری‌تر است. صد سکه را به جیب زد، اما حتّی یک دلار یک جیب مردم نریخت. پاداش کار ناکرده را پیشاپیش گرفت. ضدقهرمان را قهرمان جا زدند و به خورد ذهن عوام دادند. افسوس که در عهد انقلاب، عنان قدرت در دست اینان بود و است. آدم‌های قجری در عالَم انقلابی چه می‌کنند؟! ۴. ساعتی پیش با استاد رجبی‌دوانی تماس گرفتم و خشنودی بچه‌های انقلاب را به ایشان منتقل کردم. گفتم: هم سخن حق را گفتید و هم به‌هنگام گفتید. گفتم: شبیه‌سازی تاریخی‌تان، مطابق با واقع بود؛ اما بر شما غضب کرده‌اند چون حدس نمی‌زدند که چنین فریاد روشنگری از حنجرۀ شما برآید. گفتم: به باطن‌شان اشاره کردید و پرده از چهرۀ تزویر و بلاهت برافکندید. اینک، نفاق و سفاهت، در برابر دیدگان مردم، برهنه شده‌اند. باید تاریخ را امتداد بخشید و به اکنون آورد تا مَحک تجربه، پادرمیانی کند و حق و باطل را از یکدیگر متمایز سازد. اگر گذشته به کار امروز نیاید، حاصلی نیز نخواهد داشت. و اگر این‌چنین نیست، باید امروز را در آئینۀ دیروز خواند. نه‌فقط جبهۀ حق و باطل، بلکه حتی شخصیّت‌های این دو جبهه نیز در متن تاریخ، تکرار می‌شوند، چنان‌که باید گفت آدم‌ها، نقش‌های تکراری دارند؛ از اشعث تا روحانی و از اشعری تا ظریف. شاید فردا، لایۀ لیبرال‌شدۀ جبهۀ انقلاب، او را نیز با تعبیر رادیکالیسم، ملامت و تحقیر کنند. #شبیه‌سازی‌تاریخی #منافقان‌انقلاب #لیبرالیسم‌سیاسی 🇮🇷 🆔 @kamranghazanfari