eitaa logo
🇮🇷 جوانان البرزی 🇮🇷
182 دنبال‌کننده
2.9هزار عکس
1.2هزار ویدیو
55 فایل
کارگروه جوانان جمعیت جانبازان انقلاب اسلامی استان البرز
مشاهده در ایتا
دانلود
💢 هاشمی و خاتمی: دو روی یک سکه؟ 1️⃣ به‌سوی غلتید و «اکبر هاشمی رفسنجانی» بانی تحولاتی شد که آثار زیان‌بار آن، سال‌ها بعد گریبان خودش را نیز گرفت. او البته در ظاهر سعی می‌کرد بیشتر روی مسائل اقتصادی متمرکز باشد و شخصیت سیاسی‌اش را هر چه بیشتر از حاشیه‌های دولتش در حوزهٔ فرهنگ و سیاست دور نگه دارد. 2️⃣ با این حال حتماً به پیامدهای فرهنگی و سیاسی استراتژی کابینه‌اش اشراف داشت؛ همان استراتژی‌ای که متحدان پنهان روزهای ریاست‌جمهوری و منتقدان آشکارش در عصر آن را نشان‌دهندهٔ «سیمای مترقّی بورژوازی» خواندند. 3️⃣ «مانیفست دولت» و «سیمای سیاست» هاشمی رفسنجانی عنوان مشهور بود. چنان‌که بعدها نوشتند: «هاشمی رفسنجانی به جنگ گفتمان رسمی انقلاب رفت؟!». خطبه‌های نمازجمعه او خبر از ظهور سیاست‌هایی جدید می‌داد که با آموزه‌های امام و رهبری تعارض داشت. 4️⃣ رئیس چاره‌ای نداشت تا برای مشروعیت‌بخشی به برنامهٔ «توسعه اقتصادی» خود به قرائتی تازه از زندگی پیامبر اعظم (ص) اتکاء کند. به‌تدریج، و «دین» نه در نظر، بلکه در عمل با هم در می‌آمیخت! 5️⃣ در لحظه‌ای از همان خطبه‌ها، وقتی به نکوهش شدید «زندگی فقیرانه» و «حزب‌اللهی‌های یقه‌چرکین» دست زد، با استناداتی روایی گفت: 👈 «رسول اکرم برای هر زن [از زنان خود] یک اتاق تهیه کرده بودند، در حالی‌که دیگران فاقد آن [امکانات] بودند.» 6️⃣ این قرائت‌ بعدها به جایی رسید که تابستان سال ١٣٨٧ سردبیر ارگان مطبوعاتی حزب کارگزاران به‌صراحت ادعا کرد: اگر حضرت خدیجه (س) به‌عنوان یک در کنار حضرت محمد (ص) نبود، «پیامبر به انجام رسالت خویش موفق نمی‌شد»!! ✍️ پیام فضلی‌نژاد . . 🇮🇷 🇮🇷 🇮🇷 🇮🇷 💠کارگروه جوانان جمعيت جانبازان استان البرز 💠لینک کانال ایتا @Javanane_Alborzi
💢میلتون فریدمن و استبداد نئولیبرالی 3⃣ 💥 نئولیبرالیسم؛ استبداد تحت لوای آزادی 🔸 در نظام فکری مهم‌ترین مسئله حفظ مفهوم لیبرالی است. برای او اهمیتی ندارد اگر تحقق و بسط موجب تعمیق بی‌عدالتی‌های اجتماعی اقتصادی و تشدید فقر و فلاکت اکثریت مردم شود (که همیشه هم همین‌گونه می‌شود). 🔹برای فریدمن آنچه اصالت دارد، تحقق و حفظ آزادی‌های لیبرالیستی است که باطن این آزادی‌ها، آزادی (سوژهٔ نفسانی یا همان بشر مدرن) در جهت «سکولار اومانیستی» نامشروع نامشروط نامحدود و سکولاریستی نامشروع و نامحدود است. 🔸 ساختار نظام به‌گونه‌ای است که اساساً آزادی لیبرالی شامل حال طبقهٔ می‌شود؛ زیرا لیبرالیسم و نئولیبرالیسم ایدئولوژی‌های سرمایه‌داری و حافظ منافع کلان‌سرمایه‌داران سکولاریست مدرن هستند و فریدمن به‌عنوان یک در واقع سخنگو و مدافع منافع آنان است. 🔹 در واقع تجربیات تاریخی به‌روشنی نشان داده‌اند سیطرهٔ اقتصاد نئولیبرالی و به‌اصطلاح مدنظر آن در بسیاری موارد با استبدادی‌ترین رژیم‌ها برای مدت بسیار طولانی جمع‌شدنی است! 🔸 به‌علاوه این‌که روی کار آمدن اقتصادهای نئولیبرالی با درهم شکستنِ سازمان‌ها و مؤسساتی نظیر اتحادیه‌ها و ایجاد محدودیت برای فعالیت‌های اجتماعی اقتصادی، در عمل بسیاری از ظواهرِ توخالی، اما فریبندهٔ لیبرالیسم سوسیال دموکراتیک را نیز از بین برده و به‌دنبال آن عریان و بی‌رحم کلان‌سرمایه ‌داران را حاکم کرده است. 🔹 از این‌رو، درست و حقیقی آن است که از به‌عنوان پایهٔ اقتصادی نوعی نئولیبرالی که خود را پشت شعار پنهان می‌کند، نام ببریم. ✍️ نویسنده: شهریار زرشناس . . . 💠کارگروه جوانان جمعيت جانبازان استان البرز 💠لینک گروه ایتا https://eitaa.com/joinchat/600834220C8686328093 کانال @Javanane_Alborzi
💢 میلتون فریدمن و استبداد نئولیبرالی 3⃣ 📌نئولیبرالیسم؛ استبداد تحت لوای آزادی در نظام فکری مهم‌ترین مسئله حفظ مفهوم لیبرالی است. برای او اهمیتی ندارد اگر تحقق و بسط موجب تعمیق بی‌عدالتی‌های اجتماعی اقتصادی و تشدید فقر و فلاکت اکثریت مردم شود (که همیشه هم همین‌گونه می‌شود). برای فریدمن آنچه اصالت دارد، تحقق و حفظ آزادی‌های لیبرالیستی است که باطن این آزادی‌ها، آزادی (سوژهٔ نفسانی یا همان بشر مدرن) در جهت «سکولار اومانیستی» نامشروع نامشروط نامحدود و سکولاریستی نامشروع و نامحدود است. ساختار نظام به‌گونه‌ای است که اساساً آزادی لیبرالی شامل حال طبقهٔ می‌شود؛ زیرا لیبرالیسم و نئولیبرالیسم ایدئولوژی‌های سرمایه‌داری و حافظ منافع کلان‌سرمایه‌داران سکولاریست مدرن هستند و فریدمن به‌عنوان یک در واقع سخنگو و مدافع منافع آنان است. در واقع تجربیات تاریخی به‌روشنی نشان داده‌اند سیطرهٔ اقتصاد نئولیبرالی و به‌اصطلاح مدنظر آن در بسیاری موارد با استبدادی‌ترین رژیم‌ها برای مدت بسیار طولانی جمع‌شدنی است! به‌علاوه این‌که روی کار آمدن اقتصادهای نئولیبرالی با درهم شکستنِ سازمان‌ها و مؤسساتی نظیر اتحادیه‌ها و ایجاد محدودیت برای فعالیت‌های اجتماعی اقتصادی، در عمل بسیاری از ظواهرِ توخالی، اما فریبندهٔ لیبرالیسم سوسیال دموکراتیک را نیز از بین برده و به‌دنبال آن عریان و بی‌رحم کلان‌سرمایه ‌داران را حاکم کرده است. از این‌رو، درست و حقیقی آن است که از به‌عنوان پایهٔ اقتصادی نوعی نئولیبرالی که خود را پشت شعار پنهان می‌کند، نام ببریم. ✍️ نویسنده: شهریار زرشناس ‌‌✅ @javanane_alborzi