‌ #شبهه: آیا هدف اصلی از روزه گرفتن درک حال فقرا و گرسنگان است؟ خداوند در قرآن دلیل اصلی برای روزه گرفتن را تقوا معرّفی کرده است: 🔸 «يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِنْ قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ» (بقره،۱۸۳) «اى کسانی که ایمان آورده‌اید روزه بر شما مقرّر شده، همانگونه كه بر پيشينيان شما مقرّر شد، تا باتقوا شويد.» تقوا اسم مصدر از ریشه «و ق ی»، در لغت به معنای پرهیز، حفاظت و مراقبت شدید و فوق‌العاده است. [1] 🔸 پس هدف اصلی روزه، افزایش پرهیزکاری و خودنگهداری انسان نسبت به تمایلات و خواسته‌های درونی‌اش است. انسان تنها موجودی است که می‌تواند با غرایز ذاتی‌اش مقابله کند. و ایستادگی در برابر خواسته‌های درونی برای رضایت خداوند است که جایگاه و ارزش انسان را بالا می‌برد. 🔸 همانطور که در آیه ذکر شده، قبل از اسلام نیز روزه وجود داشته است. مثل روزه سکوت خداوند در مورد روزه‌ی سکوت در قرآن می‌فرماید: 🔸 «فَكُلِي وَاشْرَبِي وَقَرِّي عَيْنًا ۖ فَإِمَّا تَرَيِنَّ مِنَ الْبَشَرِ أَحَدًا فَقُولِي إِنِّي نَذَرْتُ لِلرَّحْمَٰنِ صَوْمًا فَلَنْ أُكَلِّمَ الْيَوْمَ إِنْسِيًّا» (مریم،۲۶) «[ای مریم] و بخور و بنوش و ديده روشن دار پس اگر كسى از آدميان را ديدى بگوى من براى [خداى] رحمان روزه [سکوت] نذر كرده‏‌ام و امروز مطلقاً با هیچ انسانى سخن نخواهم گفت.» اگر هدف از روزه گرفتن فقط گرسنگی کشیدن بود امیرالمؤمنین امام علی (علیه‌السّلام) نمی‌فرمود: 🔸 «كَمْ مِنْ صَائِمٍ لَيْسَ لَهُ مِنْ صِيَامِهِ إِلَّا الْجُوعُ وَ الظَّمَأُ» [2] یعنی: «چه بسیار روزه‌دارانی که از روزه‌ی خود جز گرسنگی و تشنگی بهره‌ای نمی‌برند.» 🔸 هدف اصلی از روزه، انسان‌سازی است. در واقع هدف عبادات همین است؛ اطاعت از فرمان خداوند و تسلیم بودن کامل در برابر او. اینگونه مشخّص می‌شود چه کسانی سخن و امر پرودگار برایشان اهمیّت دارد و چه کسانی اوامر خدا را بی‌ارزش می‌شمارند. 🔸 همچنین کسانی که می‌گویند بجای روزه گرفتن به گرسنگان کمک کنید و...، ظاهراً این افراد از احکام اسلام بی‌خبر هستند زیرا در اسلام زکات، صدقه و بسیاری دیگر از موارد وجود دارد که برای کمک به گرسنگان هست. همچنین خداوند در قرآن می‌فرماید کسانی که نمی‌توانند روزه بگیرند باید در عوض هر روز، یک گرسنه و فقیر را سیر کنند. 🔸 «وَعَلَى الَّذِينَ يُطِيقُونَهُ فِدْيَةٌ طَعَامُ مِسْكِينٍ ۖ فَمَنْ تَطَوَّعَ خَيْرًا فَهُوَ خَيْرٌ لَهُ» (بقره،۱۸۴) «و بر آنان كه روزه گرفتن طاقت‌‏فرساست، غذا دادن (سیر کردن) یک نيازمند (به جاى هر روز) كفّاره‌ی آن است. و هر كه به خواست خودش افزون بر كفّاره‌ی واجب، بر طعام نيازمند بيفزايد، برايش بهتر و نیکوتر است.» در جواب افرادی که می‌گویند روزه‌داران نمی‌توانند حال گرسنگان و فقرا را درک کنند چون به افطار امید دارند می‌گوییم: 🔸 کسی که دچار بیماری سختی می‌شود اگرچه به سلامتی و مداوا شدن امید دارد امّا قطعاً بهتر از یک فرد سالم اوضاع بیماران لاعلاج را درک می‌کند. 🔸 باید از ناباوران و اسلام‌ستیزان پرسید شما برای درک و همچنین کمک به فقرا و گرسنگان چه کاری انجام داده‌اید و یا انجام می‌دهید؟ آیا شما نیز صدقه و زکات و... را به فقرا اختصاص می‌دهید یا فقط به پشت سیستم و موبایل نشستن و ایراد گرفتن از احکام اسلام و قرآن عادت کرده‌اید؟ #پی‌نوشت: [1] لسان العرب، ج۱۵، ص۴۰۲. [2] نهج البلاغه، حکمت ۱۴۵. 🇮🇷☫با ولایت تا ظهور☫🇮🇷 https://eitaa.com/mahdiPromised