✨✨✨✨ ✨⭐️🍃 ✨🍃🌺 ✨ چهارم شعبان صد گره بر هر گره در کار اگر داری کم است یا که صدهاحاجتِ دشوار اگر داری کم است یا که قدَّ آسمان آوار اگر داری کم است یا که در قلبت غمی بسیار اگر داری کم است غم جگر دارد بیاید گفته‌ام در هر غمی یِل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی حالِ ما را تا که دوریِ حرم بد می‌کند کربلا را قسمت ما راهِ مشهد می‌کند یک دوراهی هست ما را هِی مُردد می‌کند در میانِ دو حرم دل رفت آمد می‌کند مثل اینکه شهریار آنجاست می‌خواند : هَمی یِل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی این حسن یا این حسین این یا که تکرارِ علیست؟ حیرت آئینه یعنی وقت دیدار علیست تیغ او تیغ علی و کار او کار علیست جان عزائیل در دست علمدار علیست بیرقی دارد که نقشش شد شعارِ عالمی یِل یاتارطوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی تا زره را می‌کشد بر شانه مُحکم می‌کند تا که اَبرو را زمان رزم در هم می‌کند چیست لشکر کوه از هولش کمر خم می‌کند یا که عزرائیل را پیشش مجسم می‌کند آمده تا جابجا گردند هر زیر و بَمی یِل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی یک قدم کوبیدی و هفت آسمان‌ها ریختند یک علم کوبیدی و هِی کهکشان‌ها ریختند ضرب شصت توست یا آتشفشان‌ها ریختند مصرعی خواندی رجز , سیف و سنان‌ها ریختند این به مولارفته دارد ضربه های محکمی یِل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی جذب تو جبرئیل تا شد شهپرش بر باد رفت خواست نزدیکت شود خاکسترش بر باد رفت هر سلحشوری که آمد یا سرش بر باد رفت… یاکه تیغت چرخ خورد و لشکرش بر باد رفت شاهباز کربلایی شهریار القمی یِل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی تاکه گیسو را کمی در پیچ و تاب انداختی شام را گویا به جانِ آفتاب انداختی بِرکه‌ای رفتی و عکست را به آب انداختی یا که عکس مرتضا را بِینِ قاب انداختی ماه بی تکرار ما تکرار اسم اعظمی یِل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی شانه‌ات نازم که جایِ دستهای زینب است تا تویی , بالاترین مَحمل برای زینب است روی زانوی تو , تنها ردِّ پایِ زینب است هر دلی که گفت یاعباس جایِ زینب است کور می‌سازد نگاهت چشم هر نامحرمی یِل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی هرکه شد مستِ حسن بدجور بد مستِ تو شد کوچه بُن بست حسن شد کوچه بن بست تو شد بعد غوغای جمل دست حسن دست تو شد فاطمه هست حسن شد فاطمه هست تو شد از کریمیِ حسن داریم با هم عالمی یِل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی قبله وقتی رو به تو هر صبح راهی میشود قبله‌ی ما چشم تو خواهی نخواهی میشود گاه گاهی هم نمازم اشتباهی میشود قلبِ ما بِین حرم انگار ماهی میشود تو شراب کوثری و موج موجِ زمزمی یِل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی ناز مجنون را اگر در کوی لیلا می‌کِشند ناز دستان تو را دستان زهرا می‌کِشند آش نذری تو را هم ارمنی‌ها می‌کِشند در جوارت منتِ بیچاره‌ها را می‌کِشند دل , ابالفضلی نمی‌ماند برایش ماتمی یِل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی مَشک وقتی می‌چکد تقدیر می‌ریزد بِهم دست وقتی نیست در تَن شیر می‌ریزد بِهم حق بده این چشها را تیر می‌ریزد بِهَم دختران را بعدِ تو زنجیر می‌ریزد بِهَم بر زمین اُفتاده‌ای بد جور آقا درهَمی… یِل یاتار طوفان یاتار یاتماز حسینون پرچمی #ولادت_ابالفضل_العباس_ع #حسن_لطفی 💠 کانال اشعار آئینے جواز نـــــوکرے 💠 📝 برای ترویج فرهنگ اهل بیت علیهم السلام نشر دهید... 👉 @javazenokari_ir‌‌

✨✨✨✨ ✨⭐️🍃 ✨🍃🌺 ✨ چهارم شعبان نگذشت هر که وقت سخن راحت از ادب بی شک گرفت صُحـت او برکت از ادب باید کُنند اهل ادب , صحبت از ادب تا واژه واژه , جان بِبَرد لذّت از ادب روزی که ما سفـیرِ صدایِ ادب شـدیم مست از سبویِ نام خُدای ادب شدیم دیدیم بس به تجربه دنیا وفا نداشت حتّی جنان به آدم و حوّا وفا نداشت عبّاس جُز به زاده ی زهرا وفا نداشت یک تن شبیه حضرت سقّا وفا نداشت عبّاس ربّ عشق و ادب خالق وفاست عبّاس ذکر مستیِ عُشّاقِ کربلاست با اینکه مثلِ قطره ی ناقابلیم ما وصلیم تا به علقمه, دریا دلیم ما از حُسنِ ماه مصر اگر غافلیم ما محوِ جَمال ماه ابوفاضلیم ما شرمنده ایم چون که قیاس است نابجا مابین حُسنِ یوسف و زیبا نگارِ ما ؟ جُز موی او که زُلفِ سیاهی ندیده ایم جُز زیرِ سایه اش که پناهی ندیده ایم جُز او وزیر, در خُورِ شاهی ندیده ایم جُز روی او که چهره ی ماهی ندیده ایم مثل هوا که دور سرش تاب می خُورد از جام چشمهاش جنون آب می خورد از هر نظر نگاه کُنی فوق العاده است یک لحظه هم مَجال به نَفْسش نداده است پشت و پناهِ مرد و زنِ خانواده است مانند کوه پای حُسین ایستاده است عباس بی نظیرترین ماه طایفه ست عباس روح سبزِ تمامِ مَعارف است ما قُمریِ ترانه ی بابُ الحوائجیم مُحتاج آب و دانه ی بابُ الحوائجیم رندانِ بی نشانه ی بابُ الحوائجیم کَلبیم و دورِ خانه ی بابُ الحوائجیم با خاک بوسی حرمش عشق می کنیم دیوانـه وار با عَلَمش عشق می کنیم کارش همیشه و همه جا ذرّه پروری ست مَهرش شبیه فاطمه , قهرش پیمبری ست دلداده است اگرچه , خودْاُستاد دلبری ست اللهُ اکبر از وَجناتش که حیدری ست طفلی که فنّ رزم پدر را بَلَد شود شایسته است شُهره به شِبلُ الأَسَد شود در عرصه ی نبرد چو تکبیر می کِـشد دشمـن ز خُـوف , آهِ نَـفَس گیر می کِشد با ترس و لرز مغز سرش تـیر می کِشد انگار این علی ست که شمشیر می کِشد صِفّین شاهد است که در نوجوانی اش خوشحال شد چقدْر علی از قهرمانی اش او عـبد صالح است به امضای اهل بیت او غرق رحمت است به فتوای اهل بیت او دل بُریده از هـمه , منهای اهل بیت سَلمان به لطف اوشده ,مِنّای اهل بیت آن جا که افتخار به سادات می کنند با او به اهل عرش , مباهات می کنند وقتی که بود اهل حرم غم نداشتند بر رُخ نشـان ز سیلیِ مُحکم نداشتند لبهای خُشک و چشمِ چو زمزم نداشتند دستان بسته یا که قَدِ خم نداشتند … او مانده بود , داغ, کمر را نمی شکست در شامْ سنگ , حُرمتِ سر را نمی شکست #ولادت_ابالفضل_العباس_ع #محمد_قاسمی 💠 کانال اشعار آئینے جواز نـــــوکرے 💠 📝 برای ترویج فرهنگ اهل بیت علیهم السلام نشر دهید... 👉 @javazenokari_ir‌‌

✨✨✨✨ ✨⭐️🍃 ✨🍃🌺 ✨ چهارم شعبان باز هم ساحل شدیم,دل بر دل دریا زدیم خیمه ی دل را کنار خانه ی لیلا زدیم ما ز دست حضرت ساقی کمی صهبا زدیم طعنه ای با نام او بر سینه ی سینا زدیم باده با نامت برای عاشقان امشب حلال باز با نام شما شد بزم حافظ بزم فال ((مرحبا ای پیک مشتاقان بده پیغام دوست تا کنم جان از سر رغبت فدای نام دوست)) شکرمیگویم که مستم مست از این جام دوست شکر میگویم که صیدی گشته ام در دام دوست آمدی معنی نور و معنی احساس و عشق شد مراعات النظیرم حضرت عباس و عشق ازکلاب آید زنی که از همه لیلا تر است بین خانه بعد زهرا از همه زهرا تر است بچه اش در پیش روی آفتاب زیبا تر است دست چاره ساز عباس از همه بالا تر است تو ید اللهی و با تو فوق ایدیهم رسید دست های تو شده پشت و پناهم یا عمید آمده تا که بگردد دور ارباب خودش آمده مهتاب باشد پیش آفتاب خودش تا شود همچون صدف بر دُر نایاب خودش آمده تا معتکف گردد به محراب خودش چون شده محراب او طاق دو ابروی حسین از همین اول شده سر مست از بوی حسین نام تو امضای زیر نوکری های همه گوشه ی چشمان تو گشته است دریای همه با تو شیرین میشودآقا دنیای همه میشود آقای تو یک روز آقای همه میشود شاگرد ایثار شما روح الامین کاشف الکرب حسینی هستی ام البنین پیش چشم تو ادب آموخت از چشمت ادب میچکد از سرخی لب های تو شهد رطب خنده ی ارباب عالم را تویی تنها سبب روبروی دشمن ارباب تا کردی غضب کرده خود را خیس از برق نگاهت یا قمر کرده طوفان مد چشمان سیاهت یاقمر شد رجز هایت همیشه مثل حیدر یا قمر ریخته در پس و پیش قدمت سر یا قمر ابروی تو میزند طعنه به لشگر یا قمر مات و مبهوت تو مانده مالک اشتر یاقمر روی خود را بسته است انگار حیدر آمده مثل اینکه مرتضی بر فتح خیبر آمده بین سختی ها و مشکل ها تویی غم خوار عشق کاشف الکرب حسینی حضرت دلدار عشق در کنار حضرت ارباب تو سردار عشق گرچه بی دستی ولی هستی شما معمار عشق با همه بی دستیت مشکل گشای عالمی عالمی بیمار رویت تو دوای عالمی #ولادت_ابالفضل_العباس_ع #محسن_عزیزی 💠 کانال اشعار آئینے جواز نـــــوکرے 💠 📝 برای ترویج فرهنگ اهل بیت علیهم السلام نشر دهید... 👉 @javazenokari_ir‌‌

✨✨✨✨ ✨⭐️🍃 ✨🍃🌺 ✨ چهارم شعبان دارم به لب همچون رطب نام تو را ای مه‌جبین بس‌که ادب میر عرب داری تو از ام‌البنین امشب رسیدم محضرت شاید تو را پیدا کنم شاید کمی اذنم دهی با تو کمی نجوا کنم من صید دامت می‌شوم صیاد من باش ای امیر اصلاً خوشم تا می‌شوم در دام عشق تو اسیر کم ناز کن ای نازنین خونم حلال ابرویت سر در گمم در محضرت مانند پیچ گیسویت گفتند وقتی آمدی شانه به مویت زد علی گفتند وقتی آمدی بوسه به رویت زد علی آقا خدا دست تو را بهر شفاعت آفرید ام‌البنین اصلاً تو را بهر اطاعت آفرید اول تویی آخر تویی حیدر تویی دریا تویی گوهر تویی محشر تویی یکتا تویی سقا تویی بالا تویی آقا تویی لیلا تویی باران منم وقتی می‌آیم سمت تو مجنون سرگردان منم تو شاهکار خلقتی در جنگ‌ها نام آوری از هرچه گفتم بهتری از هرچه گویم برتری باران که می‌بارد تو را از نم‌نمش حس می‌کنم ماه محرم هم تو را از ماتمش حس می‌کنم فرزند زهرا را که می‌گویند سبط اکبر است می‌گفت این در کربلا بهرم امیر لشکر است ای سومین شیر نر محجوب آل فاطمه هم در ادب هم در وفا سبقت گرفتی از همه خندید شاه لوکشف تا بوسه از روی تو چید از لعل لبهای شما شهد عسل آمد پدید ای زاده‌ی ام‌البنین و تیغ ابروی علی ذُخرُالحسینی, پهلوانی, زور و بازوی علی دریا خروشید و به پایت آب شد تا آمدی مجنون‌العباسی شدم وقتی به دنیا آمدی سقایی و لب تشنه را سیراب سازد باده‌ات از لطف چشم تو شدم دلداده‌ات آزاده‌ات با یک نگاه نافذت من را مسلمان می‌کنی بین نماز نافله هم ختم قرآن می‌کنی با تو کسی در منجلاب دین و دنیا غرق نیست با نور تو در روز و شب‌های مدینه فرق نیست در گفتن نام شما گاهی مردد می‌شوم در مدحت از هر صفحه‌ی مولا علی رد می‌شوم وصف تو را باید میان صفحه‌ی محشر نوشت گاهی سر اجبار باید بهرت از حیدر نوشت در هر دو چشم محشرت حیدر هویدا می‌شود در غیرت زهرایی‌ات کوثر هویدا می‌شود ای پنجه‌ات مشگل گشا, مشگل گشایی کن مرا جان رقیه از کرم کرببلایی کن مرا تو آمدی تا راه ما قدری خدایی‌تر شود این وامدار از عشق تو قدری فدایی‌تر شود دین و سیاست را کنار هم ز تو آموختیم از کهکشان‌ها آمدی از عشق نابت سوختیم بعد از برادر آمدی تا در ادب معنا شوی شیرین دهن گشتی که با طعم رطب معنا شوی #ولادت_ابالفضل_العباس_ع #رضا_باقریان 💠 کانال اشعار آئینے جواز نـــــوکرے 💠 📝 برای ترویج فرهنگ اهل بیت علیهم السلام نشر دهید... 👉 @javazenokari_ir‌‌

✨✨✨✨ ✨⭐️🍃 ✨🍃🌺 ✨ چهارم شعبان گریه کردم مُطَهّرم کردند پاکْ مانند ساغرم کردند اسم تو آمد و دلم پَر زد به گمانم کبوترم کردند با نگاهی ز چشم شهلایت خاکْ بودم ولی زرم کردند پدر و مادرم همان اول نذرِ اولاد حیدرم کردند تا که گفتم مُحبِّ عباسم دلِ آلوده را حرم کردند شخص بی آبرو چنان من را پیشِ مردم چه محترم کردند شک ندارم که این محبت را به دعاهای مادرم کردند سالیانی است آبرو دارم سالیانیست نوکرم کردند یَابْنَ امُّ البنین دعایم کن باز در علقمه صدایم کن دست بر سینه رو به کرب و بلا السلام علیک یا سقا قمر خانواده خورشید صدقه دارد این قد و بالا پسر چهارمِ امیر حُنین دست بر سینه بنی الزهرا چشم و ابروی تو سپاه حسین کاشف الکرب سید الشهدا سیزده ساله فاتح صفین سومین بچهْ شیرِ , شیرِ خدا ارمنی ها مُرید نام تواند شاهدم سفره های تاسوعا نامِ تو هم ردیف یا فَتّاح چشمهایت مُفَرِّجُ الغَمّاء تو که هستی , حسین هم آخر شد پناهنده بر تو عاشورا سایبانِ مُخَدّراتِ حرم پشتْ گرمیِّ زینب کُبری إعطِنی یا کریم , انا سائل مستجیرٌ بِکَ ابوفاضل دست گیرِ همه خدایِ ادب دست پرورده امیر عرب نسلْ در نسلْ خاک پایِ توایم به تو دادیم دلْ نَسَبْ به نسبْ سفره ات بهر سائلان پهن است صورتت شیر و خالِ تو , چو رطب می کند زنده یاد حیدر را چین پیشانی ات به وقت غضب اسدالله کربلا , عباس بِنِشین با وقار بر مرکب قد کشیدی همینکه روی اسب لشکر کوفیان کشید عقب می شود روضه را تجسم کرد با کمی فکر , رویِ این مطلب تا تو بودی سفر به خیر گذشت ای نگهبان محمل زینب تا تو بودی رباب اصغر داشت غرق بوسه سپیدی غب غب تا تو بودی ندید یک مادر طفلش از تشنگی کند لب لب تا تو بودی رقیه معجر داشت روی دوش تو خواب بود هر شب تا تو بودی کسی اجازه نداشت بزند چوب خیزران بر لب رفتی بر غرورها برخورد دست نامحرمان به معجر خورد وای از لحظه ای که غوغا شد رفتی و در خیام بلوا شد دختری مشک آب دستت داد بر دعا دست عمه بالا شد سایه ات بین نخلها گم شد پسر فاطمه چه تنها شد تا رسیدی کنار نهر فرات علقمه در مقابلت پا شد تا قیامت خجل ز لبهایت خنکی های آب دریا شد جانب خیمه راه افتادی فکر و ذکرت لبان آقا شد در کمینت چهار هزار نفر تیرها در کمان مهیّا شد قدُّ و بالات کار دستت داد چند صد تیر در تنت جا شد بی هوا دستِ راستت افتاد دست چپ هم شکارِ اعدا شد حرمله در شکارِ چشم آمد هدفش چشم های شهلا شد نوکِ تیر از سرِ تو بیرون زد تا پرش بین دیده ات جا شد خواستی تیر را برون بکِشی گردنت خم به سوی پاها شد از سرِ تو کلاه خود افتاد یک نفر با عمود پیدا شد آنچنان ضربه زد به فرقِ سرت تا سر چینِ ابرویت وا شد وای بی دست بر زمین خوردی سجده گاه تو خاکِ صحرا شد تیرهایِ کمی فرو رفته خوب بر جسمِ اطهرت جا شد بعدِ سی سال یا اخا گفتی عاقبت مادر تو زهرا شد دورتر از تنت حسین افتاد همه دیدند قامتش تا شد گفت عباس خیز و کاری کن رویِ لشگر به خواهرم وا شد دَمِ خیمه زمان غارت ها سرِ یک گوشواره دعوا شد سند ارث بُردن از زهرا با کف پا به چادر امضا شد پاسخ اَیْنَ عمّیَ العباس سیلی چند بی سر و پا شد… #ولادت_ابالفضل_العباس_ع #قاسم_نعمتی 💠 کانال اشعار آئینے جواز نـــــوکرے 💠 📝 برای ترویج فرهنگ اهل بیت علیهم السلام نشر دهید... 👉 @javazenokari_ir‌‌

✨✨✨✨ ✨⭐️🍃 ✨🍃🌺 ✨ چهارم شعبان آسمان شد آفتابی! عید آورده خدا انبیا غرق شعف! لرزید پشتِ اشقیا آمد و شد پنجمین آیینه ی آلِ کسا نام او را با طلا حک کرد موسی بر عصا روز و شب خیل گدا محض ِ گدایی می رسید بسکه فطرس بالِ خود را بر رخِ عالم کشید دست حق یکباره او را از همه سر کرده است رزق عالم را به زیبایی مقدّر کرده است خاک را برداشته؛ با نام او زر کرده است عرش در میلادِ مولایم چه محشر کرده است میگذارد دست میکاییل پیش ِ مادرش تاجی از فیروزه و الماس بر رویِ سرش کلّ عالم شد برای او غلام ِ خانه زاد ماه و خورشید و ستاره, کهکشان و ابر و باد تا خدا حس کرد خاطرخواهِ عشقش شد زیاد خواند بعد از هر اذان, در هر دو گوشش “اِن یکاد” از کجا آورده این سیمایِ بی مانند را؟!! اینچنین میگفت و “اسما” دود کرد اسپند را نور چشم و زینتِ دوش پیمبر(ص) آمده گفت خیبر: قوّت بازوی حیدر آمده آمد و لبخند بر لب های مادر آمده محض ِ آقایم حسن(ع) یار و برادر آمده این خبر آمد که شد بهبوهه ی جشن و سرور خانه ی مولا امیرالمومنین(ع) شد غرقِ نور جبرئیل آمد؛ نشست و کرد چشمش را رصد چارگوش ِ چوبیِ گهواره اش را بوسه زد دور باشد از وجودش شرّ شیطان؛ چشم بد خواند با صوتِ حجازش قل هواللهُ احد بوسه از پیشانی و مابینِ ابرویش گرفت پس علی(ع) قنداقه را محکم در آغوشش گرفت دید در چشمان او آیاتِ محکم را فقط آسمان و روز و شب هایِ منظّم را فقط در نگاهش توبه ی حوّا و آدم را فقط پای بوسیِ تمام اهل عالم را فقط تا شنیدم اینچنین آقاست؛ من هم آمدم سر به زیر و دست-خالی بر نگاهش رو زدم داده آرامش به قلبم ذکر زیبایِ حسین(ع) در دلم هرگز نمی گیرد کسی جایِ حسین(ع) در گلو عمریست جا خوش کرده آوایِ حسین(ع) میشود خوشبخت آنکه پیر شد پایِ حسین(ع) او که بعد از کربلا آیینه ی ایثار شد سید و سالار بود و سیدالاحرار شد سوم شعبان رقم زد روزِ بی مانند را بر لبِ صاحب-زمان(عج) زیباترین لبخند را بارش ِ باران خبر آورده این پیوند را لحظه ی شیرینِ میلادِ پدر-فرزند را عشقِ سجّاده نشین بود و چه نورانی جبین خواند او را حضرت ارباب؛ زین العابدین(ع) در قنوتش آیه آیه شوقِ استغفار داشت در دل محراب با عرش ِ خدا دیدار داشت اینچنین در هر زمان آرامش ِ بسیار داشت در عبادت؛ خطِ مشی و سیره و معیار داشت از نگاهش شرحی از نهج البلاغه جاری است شک ندارم که صحیفه شیوه ی دینداری است ذکر خیرش هست تا روز قیامت ذکرِ لب ربّناهایش حلاوت داشت! با طعم ِ رطب چرخش ِ تسبیح او حولِ مدارِ روز و شب شد علی بن الحسین(ع) و عشقِ با اصل و نسب همرگ و همریشه ایم و شد برایمان عزیز هست ایرانی نسب از سمتِ مادر؛ گل بریز! دستِ حق ویرانگرِ ظلم و ستم آورده بود نور مطلق! آفتابِ خوش قدم آورده بود در طوافِ روی او خورشید, کم آورده بود محض سائل ها فقط لطف و کرم آورده بود داد با روشنگریِ خود به ظلمت خاتمه بود مولودِ چهارم از تبارِ فاطمه(س) آن طرف گل کرد بر تاجِ وفاداری نگین چون امیرالمومنین(ع) شد صاحبِ حبل المتین غرق در جشن و سرور و شادمانی شد زمین ماهِ کامل داشت در آغوش ِ خود ام البنین(س) بسکه زیبا بود یوسف آمد و وقتِ سحر گوشه ی قنداقه اش زد مُهره ی چشم و نظر دور تا دورش شلوغ و نام ِ او آرام ِ جان چشم هایش نافذ و عمقِ نگاهش مهربان میرسد دائم صدایِ هلهله از عرشیان بوسه زد بر دستهای او پدر وقتِ اذان اینچنین بی واسطه حلّالِ هر مشکل شده ظاهراً عباس(ع)! در واقع ابوفاضل شده چونکه بود از کودکی راهِ ولایت را بلد رویِ حرف ِ حضرت اربابمان حرفی نزد دور باشد از وفاداریِ او چشمانِ بد شد علمدار و همین را زد به نام خود سند روی شمشیرش؛ علی(ع) حیدر مدد مکتوب شد تا ملقَب شد به سقّا حالِ دریا خوب شد حضرتِ باب الحوائج بود و تمثالِ ادب شد برای زینبِ کبری(س) در آرامش سبب مشکیِ عمّامه اش زد بارها طعنه به شب تا قیامت وصف او کار شبانه روزِ لب تا گره افتاد در کارم سریع و بی دلیل حاجتم را بر پرِ کنجِ علَم بستم دخیل #ولادت_ابالفضل_العباس_ع #مرضیه_عاطفی 💠 کانال اشعار آئینے جواز نـــــوکرے 💠 📝 برای ترویج فرهنگ اهل بیت علیهم السلام نشر دهید... 👉 @javazenokari_ir‌‌

✨✨✨✨ ✨⭐️🍃 ✨🍃🌺 ✨ چهارم شعبان دلهای عاشق حلقه بر در دارد امشب باران لطافت مثل کوثر دارد امشب حیدر میان خانه حیدر دارد امشب عباس می آید علم بر دارد امشب مردی به بی همتاییِ دریا می آید بهر حسین بن علی سقا می آید وقتی علم در دست این آقا می آید «کفر تمام نیزه ها بالا می آید» امشب شب شور و شب ذکر و نماز است امشب به سوی آسمان ها راه باز است هر کس که جنس خواهشش جنس نیاز است بر دامنش دست توسل چاره ساز است از گوشه ی چشمش غضب می ریزد این مرد از زلف هایش راه شب می ریزد این مرد از قد و بالایش ادب می ریزد این مرد از کنج لب هایش رطب می ریزد این مرد باید خدا در وصف او قرآن بسازد یا بلکه تندیسی خود از ایمان بسازد یک چشمه اش کافیست تا باران بسازد جای تعجب نیست که سلمان بسازد او آمد و مهتاب را بی آبرو کرد ماه رخش را آسمان ها آرزو کرد در عرش باید نام او را جستجو کرد باید برای مسح نام او وضو کرد این مرد یعنی صورت اخلاص ارباب این مرد یعنی شاخه های یاس ارباب این مرد یعنی جلوه ی احساس ارباب این مرد یعنی حضرت عباس ارباب تکیه زده دنیا به دستان ابالفضل جان علی بسته است بر جان ابالفضل نان خورده عمری نوکر از خان ابالفضل بیچاره ام، دستم به دامان ابالفضل تو کاشف الکربی، همیشه بی نظیری بر خانه ات رو کرده امشب را فقیری وقتی پس از ارباب تو نعم الامیری امکان ندارد دست نوکر را نگیری آن روز با مشک و علم... آبی نخوردی شد سینه ات لبریز غم... آبی نخوردی حتی میان آب هم... آبی نخوردی تا دست هایت شد قلم... آبی نخوردی #ولادت_ابالفضل_العباس_ع #وحید_محمدی 💠 کانال اشعار آئینے جواز نـــــوکرے 💠 📝 برای ترویج فرهنگ اهل بیت علیهم السلام نشر دهید... 👉 @javazenokari_ir‌‌

✨✨✨✨ ✨⭐️🍃 ✨🍃🌺 ✨ چهارم شعبان آغاز می کنم سخنم را به نام ماه دم می زنم دوباره ز لطف مدام ماه سر می زنم به دور سرایش تمام سال شعبان که می شود به خدا در تمام ماه... ...خیره به دست رازق باب الحوائجم چون دست گیری است فقط در مرام ماه فردا که می رسد همگی غبطه می خورند هم اولیاء و هم شهدا بر مقام ماه در سجده خواستم که در این شام با شکوه کلب سرای دوست شوم یا غلام ماه دار و ندار خود همه را بذل می کنم هر بنده را مرید ابالفضل می کنم تا که صدای شیر دلاور شنیده شد لبخند بر لب اسدالله دیده شد تبریک را به حضرت ام البنین بگو کوه ادب ز کوه ادب آفریده شد با صد امید ارمنی آمد به مجلسش عباس مشتری است، یقین کن خریده شد این چشم کال ما به نوایی نمی رسید با آب مشک حضرت ساقی رسیده شد کف می زنیم و باز کمی گریه می کنیم دیوانگی ما به کجاها کشیده شد دینم کنار ماه فقط کامل است و بس صحن دلم به نام ابوفاضل است و بس عمری دخیل و سائل کاشانه ات شدیم مست از سبوی کوثر میخانه ات شدیم از بس به ما بزرگی و شوکت رسانده ای معتاد بر مواهب پیمانه ات شدیم ما پست ها کجا... تو کجا... پس خودت بگو اصلا چه شد که ما همه دیوانه ات شدیم؟! حاشا به تو اگر که مریض از درت رویم امشب که جمع، بین شفاخانه ات شدیم آتش بزن تو این همه پَر را کنار خود حالا که شمعی و همه پروانه ات شدیم بالای کعبه خطبه بخوان بنده ات شویم ما آمدیم تا که پناهنده ات شویم در کاروان عشق سپاه عقیله ای این روزها محافظ راه عقیله ای در لفظ عام اگر چه که ماه قبیله ای اما علی الخصوص تو ماه عقیله ای در این مسیر قوت قلب رقیه ای در این مسیر ضربِ سلاح عقیله ای فکر کسی به هتک حریمش نمی رسد تا علت شکوه نگاه عقیله ای گیرم که روی نیزه رَوی باز حیدری در مجلس یزید، پناه عقیله ای ای تو رکاب زینت بیت ابوتراب آبی بریز، تشنه شده کودک رباب #ولادت_ابالفضل_العباس_ع #محمدجواد_شیرازی 💠 کانال اشعار آئینے جواز نـــــوکرے 💠 📝 برای ترویج فرهنگ اهل بیت علیهم السلام نشر دهید... 👉 @javazenokari_ir‌‌

✨✨✨✨ ✨⭐️🍃 ✨🍃🌺 ✨ چهارم شعبان ای لبالب از توحید وی معلّمِ تجرید ای نگاه زیبایت آشیانۀ خورشید تو قمر قمر نوری آفتاب مستوری تابع اولوالامری تو مطیع دستوری ای به مجتبی فانی وی به مرتضی ثانی آیة الحسینی تو سوره سوره قرآنی باب علمی و ایمان یار عترت و قرآن عشق انبیایی تو شیر بیشۀ میدان با بصیرت و حجت با نصیحتِ امت نصرت خدا کردی در دفاع از دینت نور تو ولادت شد خلق ، با سعادت شد خلقتت پر از نور و بعثتت شهادت شد در خضوعِ رفتارت در خشوع گفتارت قلّۀ ادب پیداست در تمامِ کردارت در فضایلی یکتا در خصایلی والا در تمام عمر خویش عبد صالحِ مولا استوانۀ غیرت آشیانۀ عصمت جاری از رجزهایت چشمه چشمۀ حکمت ای تجلّی ایثار پور حیدر کرار وی پناه اهلُ البَیت پشتوانۀ ابرار اَلمُجاهِدُ الصابر و المحامِیُ الناصر هم ، اَخُ المواسی شد بر زیارتت ناظر اَفضَلُ الجَزا از توست اکثر الجزا از توست این کلام معصوم است اَوفَرالجزا از توست کاشف الکروبی تو قبلة القلوبی تو بندگان درگه را ساتر العیوبی تو مرقدت مکرّم شد مشهدت معظّم شد با اجازۀ ارباب دیدنت مقدم شد هَم حوائج دنیا هَم شفاعت عقبا هم قیامتِ برزخ با تو می شود زیبا ای که باب حاجاتی کعبۀ مناجاتی در تمام حالاتت اسوۀ مواساتی در شجاعتی معیار در اطاعتی پرکار در کرامتی بی مثل در شهامتی بسیار پهلوان صِفِّینی قهرمان کونینی ای علم به دوش ، عباس مقتدای دارینی یاد بدر و خیبر را زنده کرده ای آقا مأمن تو در جنت فی منازل الاعلا اَسعدِ سعیدانی اَشهدِ شهیدانی سَرورِ جوانمردان آخرِ مسلمانی ای سلیل مولایی تو عزیز زهرایی غبطه می خورد بر تو هر شهیدِ والایی دِینِ دین اَدا کردی عهد خود وفا کردی در ره دفاع از حق جان خود فدا کردی تیغ حیدری دستت جام کوثری مستت فرش راه مولایت شد تمامیِ هستت آن زمان که تو خونین واژگون شدی از زین فاطمه به بالینت آمد و شدی غمگین خجلت از حرم داری بسکه تو کَرَم داری پیکرت ز هم پاشید باز هم علمداری دست تو جدا افتاد مشکِ تو کجا افتاد پیشِ پیکرت عباس دلبرت ز پا افتاد آخرین سجودت را زخمِ تار و پودت را مادرت شنید و خواند روضۀ عمودت را #ولادت_ابالفضل_العباس_ع #محمود_ژولیده 💠 کانال اشعار آئینے جواز نـــــوکرے 💠 📝 برای ترویج فرهنگ اهل بیت علیهم السلام نشر دهید... 👉 @javazenokari_ir‌‌

✨✨✨✨ ✨⭐️🍃 ✨🍃🌺 ✨ چهارم شعبان مثل کبوتران که به پر داشتن خوشند پروانه‌ها به شمع سحر داشتن خوشند ما زیر پای او جگری پهن کرده‌ایم امثال ما فقط به جگر داشتن خوشند آنانکه هیچ در خور نامش نداشتند نذر قدوم یار، به سر داشتن خوشند این کیسه‌های خالی ما سالهاست با نان از تنور فاطمه برداشتن خوشند از معجزات مزد کنیزیِ فاطمه‌ست این نخل‌ها اگر به ثمرداشتن خوشند تنها اگر پسر شود آواره‌ی حسین این مادران به فیض پسر داشتن خوشند این خانواده که همه خورشید پرورند حالا تمامشان به قمر داشتن خوشند با جُرعه مستها همگی یک‌دل‌اند و بس مدیون چشمهای ابوفاضل‌اند و بس گاهی بهار با چمنش جلوه میکند پیغمبرانه در قرنش جلوه میکند یوسف هوار می‌کشد و جامه می‌درد وقتیکه بوی پیرهنش جلوه میکند لبهای خویش را که کمی آب میزند مثل عقیق بر دهنش جلوه میکند بر بام کعبه میرود و خطبه میکند وقتی رگ ابوالحسنش جلوه میکند در سجده‌های نافله‌های شبانه‌اش ارثیه‌های پنج تنش جلوه میکند با هیبت و جلالت امّ‌البنینی‌اش عباس دست بت‌شکنش جلوه میکند گاهی میان هیئت ما دم که میدهند در دستهای سینه‌زنش جلوه میکند آمد امامزاده‌ مأنوس اهل بیت محرم‌ترین محافظ ناموس اهل بیت آماده‌ام دوباره مسلمان کند مرا با یک نظر ابوذر و سلمان کند مرا از جلوه‌های ذاتی چشمش بعید نیست یعقوب و خضر و یوسف کنعان کند مرا آنجا که پای مرکب او میکند گذر عشق است اگر که ریگ بیابان کند مرا وقت ورود دسته به هیئت خدا کند تیغ علم بیایدو قربان کند مرا آنانکه از سرای تو پا پس کشیده‌اند واللهِ ارمنیِ علم‌کش ندیده‌اند عباس آمده که برادر شود، همین پایش رکاب حضرت خواهر شود همین نزد حسین آمده با سربزیری‌اش امضای سربلندی مادر شود همین دستی که داد، واسطه دستگیری است دستش بناست شافع محشر شود همین آمد به یمن منصب باب‌الحوائجی مشکل‌گشای این همه نوکر شود همین پیش بنات فاطمه قد راست کرده است تا سایبان چند کبوتر شود همین با آن جلالت و عظمت آمده فقط امّید مادر علی اصغر شود همین انصاف نیست خشکی لبهای تشنه‌اش با بند خیس مشک کمی تر شود همین او آمده دل همه را ترجمه کند سقا و آب و علقمه را ترجمه کند #ولادت_ابالفضل_العباس_ع #محمدجواد_پرچمی 💠 کانال اشعار آئینے جواز نـــــوکرے 💠 📝 برای ترویج فرهنگ اهل بیت علیهم السلام نشر دهید... 👉 @javazenokari_ir‌‌

✨✨✨✨ ✨⭐️🍃 ✨🍃🌺 ✨ چهارم شعبان امشب از تشنگی سخن دارم که از آن آب در دهن دارم همه جویای آب و من عطشم جز می تشنگی دگر نچشم چه اگر آب راز نعمت هاست تشنگی نیز فوق لذت هاست هرکس از آب تا سخن راند لذت تشنگی نمی داند فلک در دست نوح تشنگی است شب میلاد روح تشنگی است کیست آن نوح تشنگی عباس چیست آن روح تشنگی عباس شده امشب ز نور این اختر آسمان مدینه روشن تر وه ز ام البنین که با لبخند کرده تقدیم حیدر این فرزند لب شیر خدا ثنا گویش مست ازبوسه های بازویش نیست معصوم و پورمعصوم است عمر را در حضور معصوم است عبد و مجذوب جلوه ی خالق بر امام زمان خود عاشق پرچم عشق تا حسین افراشت از رجال و نسا دو عاشق داشت آن دو حق باور و حسین شناس که یکی زینب و یکی عباس سنجش عقل با ابالفضل است نغمه ی عشق یاابالفضل است نیست عباس جز سوای حسین که بود خلقتش برای حسین غیرت جاودانه ی تاریخ درشجاعت یگانه ی تاریخ چون علی درجدال بدروحنین شاهد قهرمانیش صفین برسرآسمان علم زده است صف صفین را بهم زده است اندر آن رزمگاه رعب آور پیش چشمان مات دو لشکر نوجوانی نقاب بر صورت بوسه ی آفتاب بر صورت قامت او به اعتدال علی رجز و حمله اش مثال علی اسب اورا هلال بسته نعال عمر او در حدود هفده سال همه را محو ترک تازی کرد بس که باتیغ و نیزه بازی کرد صحنه را چون برای رزم آراست بانگ هل من مبارزش برخواست همه از آن دلیر ترسیدند مرگ راچون به چشم خود دیدند زد معاویه زآن میان آوا برشجاعی به نام بوشعثا که بلرزید بند از بندش آن نگون بخت وهفت فرزندش رفته در جنگ و برنگردیدند همه در خون خویش غلطیدند بعدازآن کس به صحنه پانگذاشت چون کسی جرات جدال نداشت دشمن و دوست در تماشایش همه محو دلاوری هایش کآن جوانمرد سرفراز آمد به میان سپاه باز آمد در کنار پدر قرار گرفت پدرش نیز در کنار گرفت ازرخش تا علی نقاب افکند وز رخ ماه او حجاب افکند دیده ها خیره گشت در عباس کس نبود آن جوان مگر عباس عظمت های حیدری اورا شد نمایان به ظهرعاشورا کزحرم بانگ العطش بشنفت خوانداورا به برامامش و گفت ای علمدار من برادر من ای توپشت و پناه لشکرمن تشنگی از حرم گرفته مجال روبه میدان ولی نه بهر جدال به سوی علقمه شتاب آور بهر طفلان تشنه آب آور آن زمان بود کآن زغیرت مست مشک بردوش و رایت اندر دست تاخت سوی شریعه توسن را منهزم کرد خیل دشمن را گام درساحل فرات نهاد مهر بر چشمه ی حیات نهاد درجهادی که جسم وجان میداد باز هم باید امتحان میداد امتحانی که فوق باور بود چون کمال جهاد اکبر بود در دو دنیایش آبرو دادند بهترین نمره را به او دادند دست درآب و پای بر سر نفس گه در عشق کوفت گه در نفس نفس گفتا برای خیر و صلاح آب خوردن برای تست مباح عشق گفت این ثواب را بگذار تشنه برگرد و آب را بگذار نفس گفتا بنوش آب و بمان تابگیری ز جان خصم امان هان بیا ترک ترک اولی کن تشنگی را به آب سودا کن او در آن گیرو دار عقل وجنون که ز دریا چسان روم بیرون زآن طرف روح انبیاء عزیز قدسیان عرشیان ملائکه نیز همچو مقداد و بوذر و عمار حمزه و زید و جعفر طیار نگران جمله تا که او چه کند از پی حفظ آبرو چه کند آب چون ریخت بر زمین عباس همه گفتند آفرین عباس #ولادت_ابالفضل_العباس_ع #سیدرضا_موید 💠 کانال اشعار آئینے جواز نـــــوکرے 💠 📝 برای ترویج فرهنگ اهل بیت علیهم السلام نشر دهید... 👉 @javazenokari_ir‌‌

✨✨✨✨ ✨⭐️🍃 ✨🍃🌺 ✨ چهارم شعبان آواز عشق بی تو صدایی نداشته ست قبل از تو عشق راه به جایی نداشته ست جان ادب بدون تو نایی نداشته ست دنیای بی تو هیچ صفایی نداشته ست با تو طلوع عشق و ادب را رقم زدند غم را ز قلب های محبان قلم زدند نام تو اولین قسم پاک عالم است ایمان تو شبیه قدم هات محکم است در حسرت لبان تو لبهای زمزم است از تو هرانچه می شنوم باز هم کم است نامت ز کودکی به لب ما ترانه بود عباس عشق بود علم ها بهانه بود ای سر به زیر پیش تو والا مقام ها ای مقتدای قاطبه ی با مرام ها بالاست پرچم تو کنار امام ها لال اند در مقابل مدحت کلام ها در راه عشق چیره به بی حاصلی شدیم گفتیم یا حسین و ابوفاضلی شدیم در شرق و غرب حضرت مشگل گشا تویی در شهر درد کوچه ی باب الشفا تویی آیینه ی تمام قد مرتضی تویی تفسیر عبد صالح بی ادعا تویی ما شیعه ایم و کار جهان شد به کام ما در هر نماز سمت تو باشد سلام ما در مهد نور شهره به قرص قمر شدی در دلبری ز اهل هنر با هنر شدی هر جا نبرد بود تو مرد خطر شدی ضرب المثل برای دل پر جگر شدی مصداق با شکوه ابالفضل می شود پژواک لفظ کوه ابالفضل می شود جای تو هست در دل تقدیر کربلا با تو حماسی است مزامیر کربلا زیبا تر است با تو تصاویر کربلا کعبه ست زیر سایه ی تأثیر کربلا محشر که دست های تو باب شفاعت است سینه زن تو را چه خیال از قیامت است دست کریم خسته ی بخشش نمیشود وقت عطا معطل خواهش نمی شود عباس جز به نور ستایش نمی شود فضلش به صد کتاب نگارش نمیشود چرخیده کارها ز طفیل کریم ها عباس بوده مرشد خیل کریم ها ای سایه سار عالمیان پرچم شما ای تکیه گاه پیر و جوان پرچم شما بالاست تا ابد به جهان پرچم شما راه بهشت داده نشان پرچم شما زائر رسید صحن تو و رستگار شد شهر بهشت در حرمت آشکار شد این دست ها که رو به ضریحت دراز شد از روزگار سفله ی دون بی نیاز شد نامت کلید بود و در بسته باز شد عباس گفتم و همه جا چاره ساز شد یا کاشف الکروب ببین دل شکسته ایم تنها به آستان شما چشم بسته ایم سوگند بر خروش فرات و خجالتت بر چشم های خون زده ی پر جراحتت بر گریه ی حسین زمان شهادتت مبهوت مانده کرببلا از حمایتت روح القدس به خامه ی خامم نگاه کرد مدحت دوباره حال مرا رو به راه کرد #ولادت_ابالفضل_العباس_ع #حسن_کردی 💠 کانال اشعار آئینے جواز نـــــوکرے 💠 📝 برای ترویج فرهنگ اهل بیت علیهم السلام نشر دهید... 👉 @javazenokari_ir‌‌