#محمدحسن_فرح‌بخشیان مشهور به #ژولیدهٔ_نیشابوری در سال ۱۳۲۰ در نیشابور متولد شد. به گفته خودش، بعد از خوابی که در ۱۲ سالگی دیده بود، طبع شعرش شکوفا شد و توفیق سرودن برای اهل‌بیت(علیهم‌السلام) را پیدا کرد. ژولیده در بحبوحه انقلاب، از حامیان امام خمینی(ره) بود و با اشعار روشنگرانه‌ای که بعد از سخنرانی امام در مدرسه فیضیه سرود، به زندان افتاد. وی در مجموع، بیش از ۴ سال از عمر خود را در زندان گذراند و در این اثنا بود که آیت‌الله طالقانی تخلص «ژولیده» را برای او برگزید. وی در دوران جنگ تحمیلی نیز در جبهه حضور داشت و اشعارش روحیه‌بخش سربازان اسلام بود. ژولیده در روز ۱۹ مهر ۱۳۸۶ درگذشت و در آرامستان «حسین رضا» شهرستان ورامین به خاک سپرده شد. به ژولیده نیشابوری گفتند فی‌البداهه شعری درباره حضرت عباس (علیه السلام) بگو که کلمه "چشم" 5 بار درش به کار رفته باشه. این شاعر اهل بیت(علیهم السلام) شعری سرود که 10 کلمه‌ی "چشم" در آن به کار رفته بود:👇 چشم‌ها از هیبت چشمم، به پیچ و تاب بود محو چشمم، چشم‌ها و چشم من بر آب بود چشم گفتم، چشم دادم، چشم پوشیدم ز آب من سراپا چشم و چشمم جانب ارباب بود. السَّلامُ عَلَیْکَ یا اَبَا الْفَضْلِ الْعَبّاسَ بْنَ اَمیرِالْمُؤْمِنینَ ┏━━🍃🌻🍂━━┓ ☀️@jazabtarin☀️ ┗━━🍂🌻🍃━━┛