چه کسی دروغ می گوید؟ روحانی یا جلیلی؟ در گفتگو با مسعود براتی 📺 youtu.be/Q653LNsvtWo

چه کسی دروغ می گوید؟ روحانی یا جلیلی؟ در گفتگو با مسعود براتی (صوتی) 📺 youtu.be/Q653LNsvtWo

🎙فایل صوتی پانصد و دهمین اپیزود رادیو جدال منتشر شد. 📣 #اپیزود ۵۱۰: چرا من علی علیزاده از انتخاب پزشکیان می‌ترسم؟ 🔹 همراه با علی #علیزاده 📆 ۱۴ تیر ماه ۱۴۰۳ ⏱ مدت زمان: ۶۰ دقیقه 📍 این فایل را در کست‌باکس رادیو جدال بشنوید. 📻 castbox.fm/va/4790123 📌 مصاحبه این گفتگو را در کانال یوتیوب جدال ببینید. 📺 youtu.be/4YkcQj_pgPw 🚩 دیگر برنامه‌ها را در سایت جدال دنبال کنید. 🌐 jedaal.tv/radio

چرا به جلیلی رای میدهم؟ در گفتگو با پریسا نصرآبادی 📺 youtu.be/vvkIAr3BNlA

چرا به جلیلی رای میدهم؟ در گفتگو با پریسا نصرآبادی (صوتی) 📺 youtu.be/vvkIAr3BNlA

با پزشکیان منتظر تکرار صبح جمعه ها باشید! در گفتگو با محمدرضا یزدی زاده و قیس قریشی 📺 youtu.be/kvKI404S7Kc

با پزشکیان منتظر تکرار صبح جمعه ها باشید! در گفتگو با محمدرضا یزدی زاده و قیس قریشی (صوتی) 📺 youtu.be/kvKI404S7Kc

به جلیلی رای دادم برغم نگرانی‌هایم درباره سیاست‌های فرهنگیش. برغم اینکه از تشکل‌های کارگری و قانون کار، که الفبای هر نوع عدالتخواهی است، صحبت نکرد. برغم اینکه «طرح وان» را برگرفته از ایدئولوژی نئولیبرال و به ضرر طبقات مستضعف می‌دانم. ‏به رغم همه این نگرانی‌ها به جلیلی رای مشروط دادم چون نگاهش به مناسبات جهانی واقع‌گرایانه و غیرایدئولوژیک‌ است و معتقدم «تضاد اصلی» در سیاست و اقتصاد ایران را سیاست خارجی و منطقه‌ای تعیین میکند. به جلیلی رای دادم چون نکاهی رو به آینده است. رو به نظم جهانی چندقطبی. در حالیکه پزشکیان و بلوک سرمایه‌گذاری و الیگارشی که او نمایندگی میکند در عصر تک قطبی فریز شده و حداقل بیست سال عقب اند و برجامی شدن دوباره زیست و اقتصاد می‌تواند ایران را تا مرز فروپاشی ببرد. ‏به جلیلی رای دادم چون بخش مهمی از طبقات فرودست و بیصدا به او امید بستند. مهمتر از جلیلی، من به امید این میلیونها نفر رای دادم. امید و انرژی سیاسی این میلیونها نفر تنها ترمز محتمل برای تمامیت خواهی الیگارشی برآمده از دو جناح اصلی جمهوری اسلامی است. ‏اما مهمتر از جلیلی و پزشکیان، رای دادم به جمهوری اسلامی. برغم خشمی که از بی‌عدالتی‌ها و فسادها و فرصت سوزی‌های کارگزارانش دارم. چون معتقدم هیچ نظام بی‌نقص کاملی آن بیرون وجود ندارد تا جایگزین شود و مدعیان جایگزینی هنوز نیامده جز تحریم و انزوا و تهدید به جنگ داخلی چیزی نیاورده‌اند. چون معتقدم نظامهای سیاسی در طی فرآیندهای تاریخی ساخته میشوند. در طی ترک خوردن و وصله پینه شدن و اصلاح شدن. و من جز این تاریخ چهل و پنح ساله، و فرایند پرتضاد...

نیروهای موجود داخل این نظام و نیروهای اجتماعی برآمده از انقلاب، امر واقعا موجودی در تاریخ سیاسی ایران معاصر نمی‌بینم و جز ادامه اصلاح همین صورت نازیبا راهی مقابل ایران نمی‌بینم. و معتقدم اصل راه که ساخت فونداسیون امنیت نظامی بوده ریخته شده و باقی راه دهها برابر آسان‌تر از راه طی شده است. ‏به جمهوری اسلامی در مقام این فرایند رای دادم. فرایندی که ارث پدر هیج حاکمی نیست و متعلق به ما مردم است حتی آنها که خودشان را مخالف و منتقد این فرایند می‌دانند. ‏اما معتقدم فارغ از اینکه من و شما به چه کسی رای دادیم و شنبه صبح چه کسی رییس جمهور شود همه ما باید چشم‌ها و دست‌هایمان را رو‌ به آنها کنیم که رای ندادند، آنها که خود را از این فرایند جدا کردند، آنها که پر خشمند یا بی‌تفاوت شده‌اند. ایران بدون بازگشت آنها به امر سیاسی آینده روشنی ندارد. یا همه با هم میرسیم یا اصلا نمیرسیم.

انتخابات پانزده تیر: پیروزی یا شکست؟ شنبه ۱۶ تیر ۱۰:۳۰ شب زنده از یوتیوب جدال https://youtube.com/live/J0mC4P3v0r4?feature=share

برادران و خواهران انقلابی! کمربندها را محکم ببندید... بخش اول شکست، مقدمه پیروزی است؛ به شرطی که با تحلیل‌های بی بنیاد و سطحی، ریشه‌یابی نشود. جریان حزب اللهی و طرفدار گفتمان انقلاب به کنار رفتن و نرفتن قالیباف یا جلیلی نباخت، بلکه بار دیگر به دوگانه‌ای باخت که حول مذاکره و برجام شکل گرفت! چرا که در طی سه سال پرکار دولت شهید رئیسی و چهار سال مجلس انقلابی، فرصت اثبات عملی اینکه مشکلات معیشتی ملت ارتباطی به تحریم‌ها ندارد را از دست دادیم. در این دوره، با اینکه ایران آشکارا از تحریم‌ها عبور کرد، اجرای سیاست‌های معیشت‌سوز و نابرابری‌ساز نئولیبرال، به مشار‌کت‌سوزی و رای‌سوزی این ایام منجر شد. ما امیدوار بودیم بعد از دولت روحانی با تغییر ریل اقتصادی کشور در دولت سیزدهم، مردم طعم شیرین اقتصاد درونزا و برونگرای اقتصاد مقاومتی و حاکمیت ریال را بچشند، اما متاسفانه روشن نبودن رویکردهای اقتصادی برای سیاستمداران و عواقب آنها مانع از این تغییر ریل شد. دلسوزان تلاش بسیاری کردند این شناخت را برای مجموعه دولت و مجلس ایجاد کنند اما نشد و تنها گذر زمان بود که آن را اثبات کرد؛ اما گاهی خیلی زود دیر می شود! روزی که شهید رئیسی قصد حذف ارز ۴۲۰۰ را داشت، خدمت ایشان رسیدم و کتاب دکترین شوک را تقدیم‌شان کردم. عرض کردم این کتاب را بخوانید و ببینید این سیاست‌هایی که در دست اجرا دارید، چند دولت را در دنیا سرنگون کرده است! بعد از آن نیز برای مجاب کردن دولت به اجرای سیاست تثبیت قیمت ارز تلاش ها کردیم. خاطرم هست این اواخر شهید رئیسی در جلسه‌ای فرمودند مطالب به این روشنی را چرا اقتصاددان ها متوجه نمی شوند؟! بهرحال زمان از دست رفت، بخصوص که افراد دست اندرکار، هنوز به آن سیاست‌ها باورمند هستند. جریان سیاسی اصولگرا نه تنها در طی دوره مدیریت خود بر دولت و مجلس اقدامی برای اصلاحات اقتصادی و پایان دادن به حاکمیت دلار آمریکا در خاک ایران نکرد، بلکه حتی حاضر نشد در ایام تبلیغات انتخاباتی دست روی این مسئله اساسی گذاشته و وعده حل و فصل آن را به مردم بدهد. این بود که در پاسخ به این پرسش آقای پزشکیان که چرا بدون برجام قیمت گوشت ۸۰۰ هزار تومان شد و قیمت خودرو و مسکن سر به فلک کشید، پاسخی جز سکوت نداشت! اصولگرایی به طمع ۱۸ میلیون رای شهید رئیسی در سال ۱۴۰۰، حاضر به عذرخواهی از مردم برای عدم موفقیت دولت سیزدهم در کوتاه کردن دست سفته بازان و خام فروشان از جیب مردم نشد. حاضر نشد با صدای بلند جلوی احتکار اراضی ایران بایستد و بگوید ما نتوانستیم اقتصاد بسازبفروشی مسکن ایران را که ۷۰ درصد آن قیمت زمین است، تغییر ریل دهیم! حاضر نشد از سیاست‌های مشوق خام فروشی فولاد و پتروشیمی و معادن عذرخواهی کند و از اینکه نتوانسته فرایند صنعتی شدن و تولیدگر شدن ایران را تسریع کند، حاضر نشد در پیشگاه تاریخ و مردم ایران ابراز شرمندگی کند و وعده اصلاح دهد. بنابراین جریان سیاسی اصولگرایی حتی ۵ میلیون رای از همین ۱۸ میلیون رای ۱۴۰۰ را نیز از دست داد. جریانی که می‌خواست نقش نمایندگی طرفداران انقلاب و مستضعفین را بازی کند، در عمل با سرمایه‌داران نرد عشق باخت. جراحی اقتصادی که باید روی توبره سرمایه‌داران انجام می‌شد، روی سفره مردم انجام شد. ✨برای مطالعه بخش دوم، اینجا را کلیک کنید✨