eitaa logo
تلنگر بیداری دانشگاهیان بیدار
584 دنبال‌کننده
10.7هزار عکس
5.2هزار ویدیو
522 فایل
جبهه اتحاد دانشگاهیان بصیر ایران
مشاهده در ایتا
دانلود
هدایت شده از معارف اسلامی
🌷🍃✨🌷🍃✨🌷🍃✨🌷🍃 💠 با و (ع) 🔰روزى عليه السّلام مشغول خواندن نماز بود، كه در بين نماز عباى آن حضرت از روى شانه اش افتاد و حضرت بدون كمترين توجّهى نسبت به آن، با همان حالت به نماز خود ادامه داد. 🔻چون از نماز فارغ شد يكى از اصحاب آن حضرت جلو آمد و اظهار داشت: ياابن رسول اللّه! چرا هنگامى كه عبا از روى شانه شما افتاد، بدون توجّه به آن ، به نماز خود ادامه دادى!؟ 💚امام عليه السّلام فرمود: 🔅اين چه اعتراضى است كه مطرح مى كنى!؟‌ آيا مى دانى من در حال نماز، در مقابل چه كسى قرار داشتم ؛ و با چه كسى سخن مى گفتم؟ 🔅آيا توجّه ندارى، هر مقدارى كه از با و كامل به خداوند متعال باشد به همان مقدار درگاه الهى قرار مى گيرد! 🔷آن شخص گفت: پس واى بر حال ما، كه بيچاره هستيم! 💚حضرت فرمود: از لطف و رحمت پروردگار مهربان نااميد نباشيد، چون خداوند متعال به وسيله ، نواقص نماز را تكميل و مى نمايد.!
🔴 📣📣غفلت از ماه رمضان مایه حسرت در قیامت آنچه که من در آغاز عرایضم عرض میکنم، تحریض و تحریض بر این روزها و شبهاست. ما احتیاج داریم به این که از این ساعات، از این روزها و شبهای پربرکت، را ببریم؛ با تقویت رابطه‌ی قلبی خودمان با عالم معنا، با ، با و و در مقابل رب‌الارباب، و با استحکام پیوند ولایت خودمان با اهل بیت (علیهم‌‌السّلام) و این خاندان مکرم. این اساس همه‌ی کارهای نیکی است که میتواند از یک انسان مؤمن و کوشنده‌ی در راه حق سر بزند. از این ساعات استفاده نکردیم، از این فرصت استفاده نکردیم، روزی برای ما مایه‌ی حسرت خواهد شد؛ «وَأَنذِرهُم يَومَ الحَسرَةِ إِذ قُضِيَ الأَمرُ وَهُم في غَفلَةٍ وَهُم لا يُؤمِنونَ».(«سوره مبارکه مريم /آیه ۳۹») ❇️در میانه‌ی ، این فرصتها از دست میرود و در آن روزی که هر ساعت ما، هر دقیقه‌ی ما، هر حرکت ما، هر کلمه‌ی حرف ما حسابی دارد و محاسبه‌ای پای آن هست، . آنگاه وقت هم دیگر گذشته است؛ «اذ قضی الأمر». ؛ آن روزی که ما متوجه بشویم، ملتفت بشویم. ❇️مرحوم آقای (رضوان الله علیه) در کتاب شریف « »شان یک جمله‌ای به مناسبت ساعت لیلةالقدر دارند، که من یادداشت کردم. البته این مربوط به همیشه است، اما ایشان به این مناسبت فرموده‌اند. «فاعلم یقینا انّک ان غفلت عن مثل هذه الکرامة و ضیّعتها باهمالک»،؛ اگر غفلت کنیم، این فرصتها را تضییع کنیم، از دست بدهیم، بعد: «و رأیت یوم القیامة ما نال منها المجتهدون». وقتی روز قیامت میشود و اعمال انسانها را حاضر میکنند و ما در آنجا حضور می‌یابد، شما نگاه میکنید، می‌بینید همین عملی که میتوانستید انجام بدهید و ندادید، این کلمه‌ی حرفی که میشد بزنید که در آن خیر مردمی بود و نزدید، این قدمی که میشد بردارید که کسان مستحقی از آن منتفع میشدند و برنداشتید، این کار کوچک، به وسیله‌ی کسانی انجام شده است؛ عده‌ای تلاش کردند، جد و جهد کردند و چه ثواب عظیمی خدای متعال آن روز به آنها میدهد. ما در . وقتی انسان مشاهده میکند دیگری که این عمل را انجام داد، این کار خیر را انجام داد، این قدم را برداشت، این عمل عبادی را انجام داد، به چه دستاورد عظیمی در آن روزی که همه محتاجند، دست پیدا کرده است، ایشان میفرمایند: «ابتلیت بحسرة یوم الحسرة»؛ اینجاست که انسان دچار میشود؛ چه حسرتی! که ای کاش این کار را من انجام داده بودم، این قدم را برمیداشتم، این حرف را زده بودم، این کار را یا این حرف را ترک میکردم. بعد ایشان میفرمایند که «یوم الحسرة» . انسان در دنیا هم گاهی اگر یک کاری را بکند، دستاوردی خواهد داشت؛ نمیکند، بعد دچار حسرت و ندامت میشود. اما این کجا و آن کجا؟ ایشان میفرمایند: «الّتی تصغر عندها نار الجحیم و العذاب الألیم»؛ این حسرت آنقدر سخت است، آنقدر دردآور است که در مقابل آن، آتش جهنم کوچک است. به تعبیری، در درون انسان سرازیر میشود. «فتنادی فی ذلک الیوم مع الخاسرین النّادمین یا حسرتی علی ما فرّطت فی جنب الله(۲)»، بعد «و لا ینفعک النّدم»؛ آن روز دیگر هم فایده‌ای ندارد. ۳ مرداد ۱۳۹۱ ✅امام خامنه‌ای