#یـک‌جـرعه‌کتـاب وقتی از مأموریت کردستان برگشت و می‌خواست برای خرید نان بیرون برود، «هدی» که آن زمان دختر کوچکی بود، می‌گفت: «عمو! منم باهات بیام؟» حاج حمید با خنده به او گفت: «عمو کیه؟ من باباتم!» همیشه با الفاظ پر از مهر دخترها را خطاب قرار می‌داد و ابراز احساس می‌کرد: «دخترای نازنینم! دخترای گل من! پاره‌های تنم! دوست‌تون دارم، عاشقتون هستم.» پ.ن:بریده‌ای از کتاب «جای من اینجاست»؛ مستند روایی از زندگی شهید «حاج سید حمید تقوی‌فر» (صفحات 213 و 214) نویسنده: فریبا انیسی

بسم الله الحسین‴

_

برزیل،پایتخت‌رقص‌دنیارتبه‌ی‌پنج‌ افسردگی‌درجهان.ایران‌،پایتخت‌ سینه‌زنی‌‌،با‌این‌همه‌بدبختی‌و‌گرونی‌ رتبه‌ی‌پنجاه.اینجاست‌که‌شاعرمیگه‌ نمی‌دونن‌خبرندارن‌حسین‌آغاز زندگیه:)