قلبم همیشه چیزی در اين هزاره کم داشت عشق بدون مرزی در پنج قاره کم داشت آن روح مهربان را، برگی از آسمان را پرونده های سردو خشک اداره ، کم داشت به به! چه ها نکردی با این صدا و سیما! دور از تو خانه ی من یک ماهواره کم داشت عطری دگر گرفته صبحانه های شاعر این سفره بی حضورت چای بهاره کم داشت با بوسه شانه ام را غرق مدال کردی سرباز عاشق تو عمری ستاره کم داشت بی تو مگر چه بودم در جمع پوچ اعداد: صفری که در کنار قلبش شماره کم داشت ؛ آن کودکی که هی دست در جیب عشق کرد و برداشت سهم خود را اما دوباره کم داشت! با خنده ی تو کَندم سنگ مزار خود را! این مُرده، آه گویا تنها اشاره کم داشت! #محمد_علی_نیکومنش @jomlatzibaa