یارِ من، وه! که مرا یار نداند هرگز قدرِ یارانِ وفادار نداند هرگز خوش طبیبی‌ست مسیحا دَم و جان‌بخشْ ولی چاره‌ی عاشق و بیمار نداند هرگز دردمندی، که چو من تلخیِ هجران نچشید لذتِ شربتِ دیدار نداند هرگز ما کجا قدرِ تو دانیم؟ که یک موی تو را هیچ‌کس قیمت و مقدار نداند هرگز دردِ خود با تو چه گویم؟ که دلِ نازک تو حالِ دل‌های گرفتار نداند هرگز از هلالی مطلب هوش، که آن مستِ خراب شیوه ی مردمِ هُشیار نداند هرگز #هلالی_‌جغتایی ‌@jomlatzibaa