💡"چرا جامعه ایرانی با مداخله فرهنگی حاکمیت هم افزایی می کند؟" 🖋مهدی افراز 🔸خشکاندن جوشش های محلی، جشن های خُرد و ضیافت های خودجوش در قبال برپایی مهمانی متمرکز، خیابانی و کیلومتری غدیر، یکی از ایرادات ناصحانه ای بود که سال گذشته در نشست ها و جلسات ارزیابی مهمانی ده کیلومتری غدیر بارها از سوی ناقدین مورد طرح قرار می گرفت و این رویداد را از حیث ماهوی منافی رویکردهای مردمی و فولکلور انقلاب در ساحت فرهنگی قلمداد می نمود. 🔹این نقد با پیش فرض‌های نظری پیرامون نسبت دولت – ملت یا نسبت بخش عمومی - بخش دولتی منطقی و معقول به نظر می رسد، در واقع در شرایطی که حاکمیت با اتکا به منابع رسانه ای و هژمونیک خود در صدد خلق یک رویداد متمرکز برمی آید طبیعی است که جریان های توده ای خود را به حاشیه کشانده و ارضای تمنیات خود را در این وادی به ابزارهای رسمی واگذار می نمایند. اما رخدادهای روزهای گذشته حاکی از واکنش بسیار متفاوت جامعه ایران در مشارکت برای بزرگداشت واقعه غدیر بود. 🔸 تقریبا عمده مشاهدات و گزارشات از سراسر کشور حاکی از ضریب یافتن موضوع بزرگداشت عید غدیر در مناسبات ایرانیان شده است. مواجهه حاکمیت با این موضوع در ابعاد یک "رویداد ملی خیابانی" به صورت معناداری زمینه را برای فعال سازی استعدادهای فرهنگی ایرانی فراهم آورد. فارغ از مشارکت یدی و مالی ده ها هزار نفر در محدوده ده کیلومتری، بسیاری از روستاها، محلات، کوچه پس کوچه ها، دکان ها، بازارها، خانه ها و محافل خُرد بستری برای ابراز ارادت و عشق متمایز به ساحت امیرالمومنین شده بود. و بدین ترتیب برخلاف انتظار جامعه شناختی، واکنش انسان ایرانی به مداخله حاکمیت انفعالی و عقب نشینانه نبوده و با پیشروی او هم به میدان داری خود ضریب داده است و مناسبات خود با این سیاست را در قالبی هم افزا صورت بندی کرده است. 🔹با این فرض رواست که خود را در مقام پاسخ به این پرسش انتقادی قرار دهیم که؛ اسباب و زمینه های این عکس العمل نامتعارف چه می تواند باشد؟ به طور کلی سابقه اجتماعی ما حکایتگر گرامیداشت غیرعمومی، نحیف و طبقه ای در ازای عید ولایت بود و از ابتدای انقلاب و حتی پیش از آن، با آن که مسأله غدیر به لحاظ اعتقادی، کلامی و ایدئولوژیک جایگاه ویژه‌ و هویت بخشی در اذهان ایرانیان داشته اما هیچگاه در زمره یک جشن ملی ظهور نیافته و در واقع فاصله‌ روشنی میان فرهنگ ذهنی و فرهنگ عینی ایرانیان در ازای این سوژه برقرار بوده است. لذا تنها نیروی اجتماعی که توانایی ایجاد چنین تحولی را داشته؛ تغییر سیاست حاکمیت در تعامل با این پدیده بوده است. ▫️کارایی این سیاست از سه منظر قابل فهم است؛ 🔸منظر اول: ما در حال زیست در یک جامعه رسانه ای هستیم، در این جامعه موضوعی که واجد هویت رسانه ای نباشد قابلیت ورود به خیال اجتماعی را نخواهد داشت. این خصیصه دلالتی به برساختی شدن واقعیت ندارد بلکه نحوه تعاملات ذهنی و وجودی انسان در این جامعه به نحوی است که حضور رسانه ای را بخشی از ماهیت یک پدیده جمعی – اجتماعی می داند و در این شرایط اگر یک سوژه فاقد وجود رسانه ای باشد فاقد وجود اجتماعی خواهد بود. پرداختن به تعظیم غدیر در ابعاد یک "رویداد ملی خیابانی" زمینه ای فراهم آورد تا بشدت رسانه پذیر شود و از این رهگذر مراوده ایرانیان با این مقوله را به کلی متفاوت نماید. با این فرض اگر حاکمیت به جای این سیاست، امکانات خود را مصروف حمایت از خرده فعالیت های محلی و لوکال می نمود این سوژه هیچگاه واجد چنین هویت رسانه ای نمی شد و در ساحت رفتاری ایرانیان منشأ دگرگونی نمی گردید. 🔹 منظر دوم: این سیاست مبتنی بر استانداردهای ملی بوده است. اگر یک موضوع بخواهد در قامت یک سوژه به شادی ملی، ترس ملی، اندوه ملی یا عزت ملی مبدل شود می باید خود را در چارچوب های ملی بازتولید نماید. کلان شهر، پایتخت، میلیونی و خیابان از نمودهای ویژه امر ملی است و بعید است که یک معنا توانائی این را داشته باشد که خود را در هیئتی کوتاه یا کوچکتراز این به حد ملی برساند. 🔸منظر سوم: حاکمیت دینی در انظار عمومی ایرانیان همان نهاد اجتماعی دین است که موفق به کسب قدرت سیاسی شده و در جایگاه حکمرانی قرار گرفته لذا تعیین مناسبات جامعه با مقولات دینی و مذهبی شدیداً به سبک تعامل حاکمیت با این موضوعات وابسته است. در واقع سبک مواجهه ملت ایران با جمهوری اسلامی خارج از نسبت دولت – ملت مدرن است. جامعه ایران دینداری خود را منطبق بر تقریر حاکمیت قرار داده و با لحاظ این خصیصه طبیعی است که شدت یافتن التفات نظام حکمرانی به یک معنا یا واقعه ی دینی موجبات تشدید توجهات عمومی به آن موضوع را به همراه خواهد داشت و طبیعتاً این ملازمه در امور غیرمذهبی، غیر معنوی و غیر دینی جاری نخواهد بود. #جشن_غدیر #مهمانی_ده_کیلومتری #ایران_آینده🔽🔽 https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

💡چرا عروج سید ابراهیم نسبت به شهادت حاج قاسم، اثر ژرف تری بر جامعه ایران خواهد گذاشت؟ 🖊مهدی افراز 🔸ماجرای شهادت سردار سلیمانی و بدرقه شکوهمند او بی شک یکی از جدی ترین نقاط عطف در تاریخ اجتماعی ایران را رقم زد، بهره مندی این واقعه از یک پیرامون عاطفی، هیجانات قدرتمندی را برای آن آفرید که موجب شد این رخداد به عنوان قله ای دست نیافتنی برای درگیر نمودن نظام حساسیت های جامعه ایرانی قلمداد شود. این امتیاز موجب شد تا پس از وقوع حادثه شهادت رئیس جمهور و همراهانش بسیاری از اذهان درگیر مقایسه ابعاد اثرگذاری این دو رخداد استثنائی باشند. شاید برای قضاوت های قطعی کمی زود باشد اما بنابر وجوه متعددی به نظر می رسد پیامدها و دستاوردهای اتفاق اخیر برای ملت ایران در لایه های شدیداً عمیق تری نسبت به شهادت حاج قاسم، خود را بروز خواهد داد. 🔹وجه اول؛ شهادت حاج قاسم در امتداد مسیری از مجاهدت در خط آتش و معرکه بود که همواره انتظار آن می رفت، او در حماسی ترین نقطه قرار گرفته بود، شهادت او با این که شدیدا برانگیزاننده احساسات ملی بود اما ما را در وضعیت دگرگون شده ای با این شخصیت و موقعیت قرار نداد، با شهادت و اربا اربا شدن او، ما با معنای جدیدی از فرمانده و قهرمان نظامی روبرو نشدیم و توانستیم اسطوره های مورد انتظار خود را در یک انسان معاصر بازیابی نمائیم. اما ماجرای شهادت سید ابراهیم داستان دیگری را برای جامعه ایرانی قلم زد، تصویر تاریخی ما از پدیده دولت و دولتمرد به این راحتی ها به چنین سناریوهایی نزدیک هم نمی شد و به این جهت کیفیت ارتحال او معنای شدیدا متفاوتی از مقوله رئیسِ جمهور و دولتمرد را در آینده برای ما خلق خواهد نمود. 🔸وجه دوم؛ در قضیه شهادت حاج قاسم، جامعه ایران با یک شخص وارد یک مرادوه روحی شد، حاج قاسم برای ما به عنوان یک هویت فردی، به یک اسطوره مبدل شد. اما در سی ام اردیبهشت ماه، ما با سرگذشتی برای یک هویت جمعی به نام دولت مواجه شدیم، تاثرات دیگر شخصی نیست، مراوده ما با یک ساختار حقوقی - سیاسی است که عمیقاً متفاوت از یک شخصیت است. در زمانه ای که تعیین الگوی حکمرانی و تحقق دولت اسلامی مساله فرارناپذیر ماست، این هویت فرافردی به شدت راهگشاتر خواهد بود. 🔹وجه سوم؛ حاج قاسمِ شهید برای ما قویاً هویت بخش بود، اما این هویت سازی مقدس به حسب موقعیت راهبردی اش، از مسیر سلبی و غیریت ساز و با برجسته نمودن مرزهای درگیری ما با دیگری های ملی مان بود. سیدالشهدای خدمت هم برای ما هویت ساز می شود، اما گویی هویت سازی او برای ما مساله مندانه تر خواهد بود. من ایرانی که سید ابراهیم برای ما بازسازی خواهد کرد این بار نه از مسیر تقابل با غیر و بیگانه های بیرونی که از رهگذر تعامل با خویشتن و پیکره های درونی است. اساسا ایده سیاست ورزی او به این جهت درخشید که پاسخی به این نیاز زمانه ما بود، ایده ای که بیش از آن که زبان باشد، گوش بود و بیش از آنی که بخواهد خودش باشد خواست محوری برای دیگران شود. 🔸وجه چهارم؛ در دوران انکار قدسیت جمهوری اسلامی، حاج قاسم شهید نظام شد، اما این شهید، شخصیت محافظ نظام بود نه خود نظام. در مغزای نظام بود اما در نقش بادیگارد. اگر شهادت حاج قاسم به همگان نشان داد دفاع از جمهوری اسلامی مقدس است اما شهادت سید ابراهیم و همراهان نشان داد نه صرفاً دفاع که خودِ جمهوری اسلامی مقدس است. 🔹وجه پنجم؛ حاج قاسم طراح و پناه مقاومت بود و از این رو همه دلدادگانِ مقاومت دل نگران او بودند اما این دلدادگی هیچگاه در نقطه گره زدنِ سرنوشت مقاومت به بود و نبود او جلوه نکرد و از این جهت با رفتنش احساس به میدان آمدن هم برای ما پدید نیامد. با ظهور حجه الاسلام رئیسی در افق سیاست ایران، ما همچون بسیاری و بسیاری، برای امروز و فردای کشور و انقلاب دل به وجود راهگشای او داده بودیم و همه بار امانت را با دلالت های تقدیرگرایانه به دوش او زده بودیم. حالا اما با رفتنش همه حس خواهند کرد که بار به دوش همه است. دیگر احساس می‌شود میدان، میدان ظهور همه است، گویی حس استغنا از غیر به بیشینه خود رسیده و این احساس پیامدهای شگرفی خلق خواهد نمود. #ایران_آینده👇 🌐https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

🔸سلسله نشست‌های ایران آینده🔸 🔈صوت نشست: 🔹دولت فردا و الگوی سیاست ورزی شهید🔹 🎙حمزه وطن فدا 📍دولت شهید رییسی و سیاست ورزی در افق حقیقت ولایت 🎙حمید ابدی 📍بنای سیاست در مقام دولت کاری که احمدی نژاد نتوانست، با شهید رییسی شد 🎙علی سعیدی 📍مردمی سازی به مثابه شیوه حکمرانی؛ دلالت‌هایی از سیره عملی شهید رییسی 🎙علی مومن 📍تداوم دولت رئیسی در گرو تولید علوم اجتماعی متناظر با وضعیت تاریخی انقلاب اسلامی 🎙حمید ساجدیان 📍دولت کارآمد و ضرورت نیروی سوم 🎙مجتبی کاظمی 📍بنیاد دولت دینی اصیل در جهان سیاسی بی بنیاد 🎙سید محسن موتورچی 📍انتخابات پیش‌رو و بیم و امیدهای گفتمانی 🎙مجتبی عرب 📍سیاست توحیدی ، سیاست موحدانه میدان به اراده های انقلابی 🎙فرشاد توسلی 📍سادگیروایت جمعی و ضرورت حکمرانی 🎙رضا طراوت 📍جریان عبودیت در سیاست و احیای سیاست قدسی در دهه پنجم انقلاب اسلامی 🎙عباس حیدری پور 📍تحلیل تمدنی دولت رئیس جمهور شهید ┄┄┅••=✧؛❁؛✧=••┅┄┄ #ایران_آینده #دولت_مقاومت_ملت_توقف_ناپذیر #آیت_الله_شهید_رئیسی #ایران_آینده👇🏻 🌐https://eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a

❇️ متن نهایی قانون حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب 📌متن نهایی قانون «حمایت از خانواده از طریق ترویج فرهنگ عفاف و حجاب» معروف به قانون حجاب پس از رفت و برگشت های متعدد میان مجلس و شورای نگهبان در 74 ماده و مجموعا در 5 فصل تنظیم و نهایی شده و به قانون تبدیل شد. 🔸فصل اول این قانون به کلیات و تعاریف پرداخته، 🔸فصل دوم به وظایف عمومی دستگاه های اجرایی، 🔸فصل سوم به تکالیف اختصاصی دستگاه های اجرایی پرداخته، 🔸فصل چهارم، به وظایف عمومی و مسوولیت های اجتماعی 🔸فصل پنجم نیز به جرائم و تخلفات پرداخته است. 📌مطابق این قانون دستگاه های مختلفی از جمله وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی، سازمان صداوسیما، سازمان تبلیغات اسلامی، وزارت آموزش و پرورش، وزارت علوم تحقیقات و فناوری، وزارت بهداشت، معاونت علمی رئیس جمهور، شهرداری ها و دهیاری ها، وزارت اقتصاد، وزارت صمت، وزارت راه و شهرسازی، وزارت ارتباطات، وزارت میراث فرهنگی و گردشگری، معاونت امور زنان رئیس جمهور و ... از جمله دستگاه هایی هستند که در این قانون به طور مستقیم تکالیفی را در حوزه فرهنگ سازی و حمایت از خانواده بر عهده خواهند داشت. 🔸به گفته رئیس مجلس شورای اسلامی این قانون 23 آذرماه ابلاغ خواهد شد و مطابق ماده 74 این قانون مدت زمان آزمایشی قانون مذکور سه سال تعیین شده است. #ایران_آینده👇🏻 🌐eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a 🌐ble.ir/join/BB7Q2MVdVv

این یادداشت تیتر ندارد! 🖋حمیدرضا فتحی 🔻پرده اول: طی چند روز گذشته یک ویدیوی کوتاه دو دقیقه ای به اسم "بچه‌های نسبتاً بد" به عنوان ویدیوی معرفی یک مستند اجتماعی در شبکه های اجتماعی مطرح شد. مدیر مجموعه سازنده این مستند 20 دقیقه ای در حساب اینستاگرامی خود این کار را اینطور توصیف می کند: "اگه می‌خوای تصاویر عجیب اما واقعی از بچه‌های امروزی کشورمون ببینی حتما مستند «بچه‌های نسبتا بد» رو از دست نده چون کمک می‌کنه تصویر واقعی‌تری از نسل جدید پیدا کنی." فارغ از تکنیک های پیش پا افتاده‌ی به کار رفته برای جذاب سازی این محصول، در بخشی از ویدیوی معرفی، راوی مستند عکس امام خمینی را به بچه های باصطلاح نسل z نشان می‌دهد و مخاطب اظهار بی‌اطلاعی نسبت به نام صاحب عکس می‌کند و با تردید بیان می‌کند که نام او امام خمینی است یا آقای خامنه ای. چند ثانیه دیگر، دختر و پسری در قاب تصویر نمایش داده می‌شود که ادعا می‌کنند با یکدیگر رابطه دارند ولی ازدواج نکرده‌اند. در میانه کار هم کاملاً بی ربط از سیر مستند، لگدی نثار فیلترینگ اینترنت زده می شود، با این جمله راوی: "اینجا جمهوری اسلامی ایران(است) و بچه هایی که با آنها مصاحبه کردیم با این اصطلاحات در فضایی آشنا شده اند که اتفاقا فیلترینگ جمهوری اسلامی هم روی آن بوده"(منظور اصطلاحات مرسوم دهه هشتادی هاست). در ادامه هم فقط بخشی از صحبت های کارشناس برنامه انتخاب می شود که تکمیل کننده این کژروایت است. 🔻پرده دوم: ابتدا قصدم این بود به دلیل همزمانی انتشار این ویدیوی تبلیغاتی کوتاه با ایام اعتکاف، یادداشتی با تیتر "هنر نسبتاً کور/ رسانه نسبتاً لال" بنویسم و با توجه به رشد دو برابری حضور نوجوانان در مراسم اعتکاف امسال که اتفاقاً هفتاد درصد معتکفین را نیز تشکیل می‌داد از اهالی هنر و رسانه گله کنم که چرا این بخش از واقعیت نوجوانان و جوانان در جامعه را نمی بینید و کاری برای انتشار آن انجام نمی‌دهید یا اگر به این موضوع می پردازید چرا در جامعه و در افواه مردم چیزی در این خصوص شنیده نمی شنود؟! در انتهای یادداشت هم از خدا شِکوه کنم که "خدایا چه شد ما این همه کثافت‌بین شدیم و دیگر نمی توانیم دارایی های خود را ببینیم"؟! اما به جهت اینکه نخواستم از روی شتاب، متنی بنویسم، ابتدا فایل کامل این مستند را دیدم. جالب اینکه در فایل کامل این مستند، اتفاقاً با دخترخانمی مصاحبه می شود که خیلی ظاهر علیه‌السلامی ندارد ولی مشغول پیاده روی در مسیر اربعین است و اتفاقاً اذعان دارد که اهل نماز هم هست؛ یا در بخشی دیگر، سوالی در رابطه با نظام جمهوری اسلامی و اسرائیل از جوانان پرسیده می‌شود و اتفاقاً جواب هایی شنیده می شود که نه تنها روایتِ ویدیوی تبلیغاتی را تکمیل نمی‌کند بلکه این کژروایت را تضعیف هم می‌کند و جالب تر اینکه در انتهای این مستند، متن پایانی راوی را جملات زیر تشکیل می‌دهد: ایرانِ قوی، قشنگ ترین هویت مشترک ما با این بچه ها بوده! نفرت از اسرائیل! چیزی بود که ما فکر نمی کردیم از دهن بچه های دهه هشتادی بشنویم! اینها واقعا بچه های بدی نیستند و این ماییم که از این ها هیولا ساختیم و ...! 🔻پرده سوم: قطعاً حواس سازندگان این مستند نبوده که خیلی از افراد، حال دیدن کل فیلم را ندارند یا آنرا آنقدری ارزشمند نمی‌دانند که بخواهند برای آن پولی هزینه کنند و آنرا بخرند و ببینید! احتمالاً عوامل این مستند توجه نداشتند که همین یک ویدیوی کوتاه دو دقیقه ای نیز نقض غرض همین عوامل است و چهره هیولایی از جوانان تصویر می کند! اما اگر این ویدیوی معرفی به صورت عمدی اینگونه انتخاب شده، جوانمردی ایجاب می کند هنرمند و رسانه‌چی حتی اگر بنا دارد بالکل واقعیت را نبیند و به جای روایتگری، روایت‌سازی را مأموریت خود قرار دهد حداقل به اثر خود پایبند باشد و در حد چند ثانیه هم که شده بخش‌های سفید موضوع کاری خود را نیز در تیزر معرفی قرار دهد، نه اینکه در نسخه کامل مستند یک روایتی بسازد اما در معرفی آن به جهت جذب مخاطب فقط بخش های سیاه را نشر دهد؛ ریشه این نحوه پرداخت به موضوعات را کجا باید جست؟! در شرایطی که مردم جامعه بیش از هر چیز نیازمند دیدن و شنیدن خبرهای خوب و امیدوارانه هستند، رسانه های غربگرا به نحوی فضای رسانه ای کشور را با تیترهای خود سیاه می‌کنند که گویی اگر کسی در گوشه ای از کشور خلاف این وضعیت را دید، باید به دیدگان خود شک کند و آن را انکار نماید چرا که حرف از داشته‌ها زدن هزینه بر خواهد بود! گویی رسانه هر چه چرک‌تر باشد بیشتر دیده می شود و هر چه امیدوارانه تر باشد بایکوت بیشتری به همراه خواهد داشت! .#ایران_آینده👇🏻 🌐eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a 🌐ble.ir/join/BB7Q2MVdVv

بسم الله الرحمن الرحیم دربارهٔ اولین اُسکاری که بردیم یا بردند… چند خط دربارهٔ اولین #اسکار انیمیشن برای ایران🇮🇷 ✍🏻پرستو علی‌عسگرنجاد #در_سایه_سرو اسکار ۲۰۲۵ بهترین #انیمیشن_کوتاه را از آن خود کرد. «حسین ملایمی» و «شیرین سوهانی»، این اثر را به سفارش کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان ایران ساخته‌اند. من اثرشان را دوست داشتم. همه‌جا آمده داستان دربارهٔ پدری‌ست که از اختلال پس از حادثه (PTSD) رنج می‌برد، اما داستان درواقع دربارهٔ زندگی یک جانباز اعصاب و روان است که گوشه‌گیر از دنیا، در انزوای جزیره‌ای با دخترش زندگی می‌کند. ایده از کجا آمده؟ از پدر شیرین که او هم جانباز جنگ است. کار به‌شدت استعاری و به‌قاعده ساخته شده. تکنیک عالی‌ست. عناصر ایرانی‌اش مثل لنج، لباس محلی، قوری گل‌قرمز، بالش مخمل سرخ و دار قالی چشم را نوازش می‌دهند. قصه را خوب تعریف می‌کند. از نهنگ به‌گل‌نشسته خوب فرامتن می‌گیرد. رنج جانبازان اعصاب را که خیلی‌هایشان در انزوای آسایشگاه‌های روانی حتی امکان زیستن با عزیزانشان را ندارند، هنرمندانه روایت می‌کند. نیز درد خانواده‌هایی را که عشقشان زیر سایهٔ جنگ به رنج روزمره و صبوری سالیانه آغشته شده… من خیلی خوشحال شدم که این دو جوان رنجی را که ما از تجاوز رژیم بعث بردیم به دنیا نشان دادند. قصه‌شان حماسه نداشت و من قصه‌های حماسی را دوست‌تر دارم، اما قبول دارم که نمایش شرافت‌مندانهٔ دردها هم لازم است و کسی باید باشد که سمت دردناک جنگ را هم نشان دهد، خاصه جنگی که در آن خون داده باشی، خاک نه. فقط می‌ماند دو نکته: چرا این همه شهید و جانباز دادیم؟ رفتند تا پرچممان بالا بماند. چرا جلوی چشم دنیا باید خودمان پرچم عزیزمان را لگدکوب کنیم؟ مگر سیمین یادمان نداد رخت‌های چرکمان را در خانهٔ همسایه نشوییم؟ از آن‌همه حماسه، رشادت، عشق، از میان منوچهر مدق‌ها، انتخاب این زوج این بود که رنج روزمرهٔ جانبازان اعصاب را روایت کنند، قبول و دست‌مریزاد. دیگر در سخنرانی مراسم اسکار که می‌شد آن متن ازپیش‌آماده‌شده را حتی با آن همه اشتباه تلفظی و لهجهٔ بد، طوری خواند که ایرانیانی که از همان‌جا که ویزا نمی‌دهد، این همه زخم برداشتند اما مثل سرو ایرانی سر خم نکردند، در چشم دنیا عزت‌مندتر و سربلندتر شوند، نه محتاج ترحم… دودیگر آن‌که نمی‌دانم چرا کسانی که به سفارش سازمان رسمی و دولتی جمهوری اسلامی و با حمایت آن انیمیشن می‌سازند باید بدون حجاب در یک رویداد بین‌المللی حاضر شوند! بعد، این را که توانسته‌اند یک انیمیشن دوبعدی ۱۹دقیقه‌ای را در ایران بسازند، معجزه قلمداد کنند! آن هم ایرانی که هر سال یک انیمیشن سینمایی ساخت ایران را در گیشه دارد! پی‌نوشت: اثر در عین ضرباهنگ آرامش، خشونت و تنش بالایی دارد، درگیری فیزیکی، بمباران و آتش‌سوزی را نشان می‌دهد و به‌هیچ‌عنوان مناسب کودکان نیست. #ایران_آینده👇🏻 🌐eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a 🌐ble.ir/join/BB7Q2MVdVv

پرورش فکری کودکان ایران ☘انیمیشن کوتاه ایرانی "در سایه سرو" اسکار گرفت. اسکار؟! برای یک اثر ایرانی از نوع انیمیشن!؟ اسکارهای قبلی که ایران به دست آورد یکی به "جدایی نادر از سیمین" رسید، ماجرای سرگردانی مخالفین ایران بین دو راهی ایستادن و مبارزه یا رها کردن و رفتن؟ یکی هم به "فروشنده" رسید، داستان موریانه ای که عمق فرهنگ و هویت ما را پوسانده و کشوری که مشکلش هویتش است نه حتی حاکمیتش. الان یک انیمیشن بیست دقیقه ای چه نکته جذابی برای آمریکایی ها دارد؟ ☘پدر پیری که جانباز اعصاب و روان است، دقت کنید، فکر جنگ که به سرش میزند دیوانه میشود. شروع انیمیشن با شکستن تنگ بلور و مرگ ماهی است با دیوانگی پدر، او روبروی آینه میایستد و سر به آینه میکوبد، خودش را میشکند، دختر جوانش را پرت میکند. این رفتارها باعث میشود دخترش از او قهر کند او را دوست دارد ولی چاره ای ندارد. پس قصه، قصه‌ی نماد عقلانیت (بلکه دیوانگی) باقیمانده از جنگ است یعنی هویت نسل قبل، با دخترک نسل بعدی و زندگی با همه جذابیتهای دخترانه اش، یک نکته دختر را نگه میدارد و آن یک وال بزرگ است که در ساحل گیر کرده. نماد کشورش. دختر میخواهد این نماد قدرت گسترده را نجات دهد. پیرمرد هم به کمکش میآید. اما نمیتوانند. ☘پیرمرد روی لنج جنگ زده اش از دختر دور شده و زندگی میکند لنجی که پر از عکسها و خاطرات گذشته است او میخواهد این لنج را نو نوار کند در حالیکه دختر دخترانه مراقب وال است. پارچه های رنگ رنگی که روی او میکشد و خیسشان میکند که وال از گرمای ساحل نمیرد. مادر دختر در جوانی اش غرق شده در دریا هنگام جنگ. در صحنه ای دختر در حال بازی با چوبی به سمت خرچنگ و بچه اش میرود، خرچنگ ضربه ای به چوب میزند وقتی موفق نمیشود بچه اش را دور میکند و فرار میکند از چوب. از قدرتی که نمیتواند تغییرش دهد. ☘ فیلم کوتاه چطور تمام میشود؟ پیرمرد لنج را غرق میکند. نه فقط لنج که نماد زیست و خاطرات نسل پیرمرد است، بلکه خودش را، آن مغز دیوانه جنگ طلبش را، او باید بمیرد و نابود شود تا دختر روی دریا به سمت نور برود تا کشور (وال ) نجات پیدا کند. مشکل کیست، دشمن؟ نه، مغز دیوانه پیرمرد. ☘یاد انیمیشن "مدفن کرم شب تاب" افتادم، انیمیشن بلند و موثر و تلخ ژاپنی، که مساله اش نابود کردن هویت جنگ طلب و سنتی کهن ژاپن است. تا ژاپن ساخته شود. ژاپنی امروز ابزار آمریکا است و تحت تجاوز آمریکایی ها به دختران و زنانش، ژاپنی که حالا دیگر تغییر هویت داده. آنجا هم بدون توجه به تعیین تکلیف نسبت تو با ظالم با ظلم، مشکل را سنت و هویت ژاپن میداند، حالا مقصر هیروشیما و ناکازاکی را کودک ژاپنی چه کسی میداند؟ نسل قبل خودش و نه آمریکا؟ اینجا هم خط همان خط است. یک زندگی تخیلی با رها شدن از قید جنگ که ریشه اش در وجود خود شما است، باید فرار کنید از ظالم تا بمانید. باید غرق کنید آن هویت ظلم ستیز را که وجه دیوانه جنایتکارتان است. تا نسل بعدتان خوش باشد و سعادتمند. ایده زیبایی است نه؟ ☘خوب هم از آب درآمده، زیبا، ساده، خوش ساخت، انصافا اسکار ندارد؟ معلوم است که اسکار دارد. ایران محور مقاومت که نقطه تمرکز درگیری امروز آمریکا در دنیا است، فیلمی میسازد که به کودکانش و مردمش بگوید، این هویت مریض دیوانه جنگ طلب را خرد کنید، بشکنید، راه حل نابود کردن و حذف عقلانیت شما است تا نسل بعد زندگی کند غرق کنید آن هویت را. من هم جای فستیوال اسکار باشم حتما از این خروجی تقدیر میکنم. حالا فقط یک سوال باقی میماند. ☘این انیمیشن آمریکایی، ببخشید ایرانی، را کجا ساخته؟ با افتخار "کانون پرورش فکری کودکان" ایران یک بار دیگر به تک تک این کلمات نگاه کنید ؛ "کانون پرورش فکری کودکان" در ایران. علی مهدیان #ایران_آینده👇🏻 🌐eitaa.com/joinchat/4069130343Cba3978c77a 🌐ble.ir/join/BB7Q2MVdVv